Het duizelt me. Ik kijk omhoog, en allerlei wazige gezichten hangen boven me. Ik doe snel mijn ogen weer dicht. Het wordt me te veel. Wat is er allemaal gebeurd? Oh, ja..Menno. Mijn... vader? Ja, dat weet ik nog, ik besefte het gister ook, maar toen moet ik weer in slaap gedommeld zijn. Ik val weer in slaap. 'Het werd haar gewoon te veel.' De stem van Menno. Mijn vader.... 'Jij hebt ook gewoon het verkeerde moment uitgekozen om het te zeggen.' De stem van mijn moeder, dat weet ik zeker. 'Ik kon niet blijven liegen!' Ik doe mijn ogen langzaam weer open, en zie mijn moeder en Menno.. Euh.. Mijn vader, aan mijn bed zitten. Mijn moeder slaakt een kreetje. 'Schatje, je bent wakker! Wat fijn!' Daarna vervolgt ze met een bezorgd gezicht: 'Heb je ons gesprek gehoord?' Een vleugje van woede waait in me op. Is dat het eerste- nou, tweede wat ze zegt als ik wakker word? 'Ja.' Antwoord ik simpel. Ik vind niet de energie om meer te zeggen. Menno kijkt me met een mengeling van bezorgdheid, en schaamte aan. Waarschijnlijk omdat ik hun gesprek heb gehoord. 'Ga nog maar even slapen.' Zegt mijn moeder dan, ze geeft me een kus, en loopt weg uit de kamer. Ik hoor dat nog iemand haar achterna loopt, dat is Menno dan. Ik geef haar groot gelijk. Ik heb echt nog geen energie, en ik wil nog even weg van mijn problemen, lekker slapen. Al is het maar heel even...

Ik open mijn ogen, en ik voel dat mijn energie enigszins hersteld is. Ik voel me echt veel beter. Er loopt een zuster mijn kamer binnen. 'Zo. Uitgeslapen?' Vraagt ze met een vriendelijke glimlach. Ik knik. 'Ja, hoor. Hoe laat is het?' Het is woensdag, en het is half een 's middags. Je hebt twee dagen een beetje gedommeld. Slapen, weer wakker worden, en weer slapen.' Legt ze uit. Ik knik. 'Oke, en wanneer mag ik weer naar huis?' Ze kijkt me even aan. 'Je ziet er goed uit, dus vandaag. Ik zal wel even bellen naar je ouders, die komen je dan zo ophalen.'

Even later zit ik in de auto bij mijn moeder. 'Hoe voel je je?' 'Wel goed,' zeg ik. ' Ik ben blij dat je het allemaal zo accepteert. Het kan nou eenmaal niet anders, 'zegt mijn moeder quasi-vrolijk. Ik voel mijn woede weer oplaaien. 'Ik accepteer het echt niet zomaar, hoor,' zeg ik. Ik voel dat ik boos word. 'Ach, schat, Anna, doe nou niet zo moeilijk,' Antwoord mijn moeder, en ze stapt uit de auto, en loopt het huis in. 'Ik doe moeilijk? Moet je eens naar jezelf kijken! Jij bent degene die moeilijk doet, en maar vreemdgaan, en maar lieg-' Mijn moeder onderbreekt me snel. 'Nou, ik kan zien dat je energie weer helemaal terug is.' Grapt ze, en ze glimlacht als een boer met kiespijn. 'Ik meen het serieus, hoor,' sis ik. 'Denk je dat het voor mij allemaal zo makkelijk is?' Vraagt ze nu boos. 'Je had het ook gewoon wat makkelijker kunnen maken voor jezelf, en voor mij, hmm?' 'Hoe bedoel je?' Ik kijk haar boos aan. 'Moet ik dat nou serieus uitleggen? Misschien door niet zomaar met de eerste beste vent die je tegen komt in bed te duiken, als degene waar je dan een relatie mee hebt weg is, op een militaire missie, en als je denkt dat hij dood is? Gelukkig is dat nog goedgekomen, maar heb je enig idee hoe moeilijk dat voor mij is geweest? Heb je enig idee hoe asociaal het dan is om een relatie met een ander te beginnen?' Mijn moeder kijkt me verbouwereerd aan. 'Maar schatj-' 'Nee niet ''Maar schatje' Bulder ik. 'Ik was nog niet klaar! Heb je er enig idee van hoe moeilijk het voor mij is om er nu achter te komen dat Menno mijn vader is, terwijl ik opgegroeid ben met Sjaak als mijn vader? En dan moet ik ook nog Richard accepteren, als nog een stiefvader? Heb je enig idee hoe gecompliceerd dit allemaal is?' Mijn moeder kijkt me nog een keer verbouwereerd aan, maar ook verdrietig, en loopt dan de kamer uit.

Ik loop ook naar buiten, en pak mijn fiets. Ik heb iemand nodig om mee te praten. Niet mijn vrienden en vriendinnen, maar iemand die volwassen is, en niets te maken heeft met deze rotsituatie. Oom John, die zal me kunnen helpen. Ik hoop dat hij een oplossing heeft. Met die gedachte begin ik te trappen.

-----------------------

De winnares van de wedstrijd is Aerod12 geworden! Gefeliciteerd! Alle ingezonden stukken waren heel erg leuk, maar nadat iedereen gestemd had, kwam dit stuk als winnaar uit de bus. Wat vonden jullie ervan?