Schrijfwedstrijd
CrazyGirlllyy girl, prepare for 841 words full of puking fucking unicorns.
~~~
Ik kwam bekaf bij het internaat aan. Het feest heeft me echt gesloopt. Snel kijk ik op mijn horloge: het is bijna zes uur. Ik kan nog snel maximaal twee uur slaap pakken, dan ontbijt ik wel in de pauze. De receptie is gesloten dus ik kan zo naar mijn kamer lopen. Als ik boven kom, zie ik dat Brandons bed leeg is. Wel zie ik bij de bank pizzadozen en lege blikjes energydrank. Ik heb geen energie om ervan te walgen. Ik doe mijn jas uit en zonder me om te kleden laat ik me op bed vallen. Ik knipper even en ik kijk naar het plafond. Ik sluit mijn ogen. Alles was te veel. En nu mag ik eindelijk slapen
Ik word wakker en ik kijk op mijn wekker. Het is zeven uur. Ik heb barstende koppijn, van de cocktails van gisterenavond. Ik heb geen zin meer om te slapen, dus ik kleed me snel om en ik strompel naar de kantine. Ik bestel een bagel en een grote beker espresso. Ik kijk even de schaars gevulde aula rond en ik zie Jade en Brandon aan dezelfde tafel zitten. Ik loop naar ze toe en ga naast Brandon zitten. Hij kijkt me aan en slaat dan zijn ogen weg. De harde badboy in hem is opeens veranderd in een... zachte jongen. "Jeetje, Liz, wat zie je eruit!" zegt Jade tegen me. Ik ga met mijn vingers door mijn haar. "Feestje." zeg ik. Ik laat mijn hoofd steunen op mijn hand. "Dus vandaag wordt het elke pauze twintig bekers koffie naar binnen werken." grinnik ik en ik neem een hap van mijn bagel. Ik geniet van de smaak van roomkaas en zalm die mijn smaakpapillen overvallen. "Dit is wat je nodig hebt na een kater." zeg ik en ik wijs naar mijn bagel. Jade springt op. "Ik krijg trek... ik koop er ook een." zegt ze vrolijk. Ik gooi mijn hand in de lucht. "Voor mij ook nog eentje!"
Als Jade terugkomt, is de aula een stuk voller. Ik neem een laatste hapje bagel en maak me klaar voor nog een. Jade overhandigd me plechtig het broodje. Ik lach. Naast me hoor ik ook een zacht gegrinnik. Ik kijk naast me. Brandon kijkt me lief aan. Waar is die arrogantie van een week geleden gebleven?
Nadat ik ook mijn tweede bagel naar binnen heb gewerkt, staat Brandon op. Hij glimlacht naar me terwijl hij zijn tas pakt. Langzaam loopt hij weg. Ik kijk hem na. Als hij me wenkt om mee te komen, schrik ik. Jade grijnst naar me. Ik pak een hengsel van mijn tas vast en sjor hem over mijn schouder. Ik twijfel, maar toch sta ik op en ik ren achter hem aan. Hopend dat niemand, behalve Jade, merkt dat we samen ergens heen gaan.
Het internaat heeft een klein park, wat eigenlijk bedoeld was voor de biologie-sector maar sinds dit jaar is vrijgegeven voor iedereen. Je mag er komen mits je niets sloopt of achterlaat. Mijn favoriete plekje is de roze bloesemboom. Brandon trekt me mee, onder de boom. Hij draait zich om. "Dit is je favoriete plekje... toch?" Ik kijk hem vragend aan. "Hoe weet je dat?" Hij lacht verlegen. "Ik ben hier ook graag. Alleen. Even weg van alle populariteit en zo." Ik grinnik. Ik leun tegen de dikke boomstronk aan. Wat ik niet zie is dat er achter me een jongen aan komt lopen.
"Hey sexy." zegt hij op een flirterige manier en hij knijpt in m'n kont. In Brandons ogen zie ik een boze blik. "Blijf van haar af." gromt hij. De jongen lacht. "Of anders?" vraagt hij spottend. "Je blijft van haar af." De jongen gaat met zijn handen over mijn heupen naar mijn borsten. Ik wil hem slaan, maar mijn ene arm zit vast tussen mezelf en de boomstronk en de andere tussen mezelf en de jongen. Hij hijgt in mijn nek. Ik zie Brandon naar hem toelopen en voor ik het weet heeft hij hem al op de grond gesmeten. Hij hurkt en duwt zijn hoofd tegen de zanderige grond, terwijl hij met zijn andere hand zijn polsen op zijn rug drukt. "Blijf met je smerige poten van Liz af." Ik ben in shock. Brandon geeft iets om me? Hij laat de jongen los, die snel wegrent. Hij loopt naar me toe en pakt mijn handen vast. Hij komt steeds dichterbij met zijn hoofd. Ik voel zijn lippen op de mijne. Het voelt zo goed. Ik laat zijn handen los en sla mijn armen om zijn nek. We worden ruw verstoord door de schoolbel. Ik schrik en uit reflex kijk ik op mijn telefoon. We hebben nog maar vijf minuten voor de lessen beginnen. Ik pak mijn tas, slinger hem over mijn rug en loop weg. "Liz, wacht!" roept Brandon nog, maar ik moet me haasten. Ik draai me nog snel om. "Economie, van Heilberge. Dat mens mag me niet. Sorry!" Ik ren de menigte in en als ik achterom kijk zie ik alleen maar mensen. Iedereen behalve Brandon.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro