Was dat vreugde, vroeg hij zich heimelijk af toen hij achterwaarts over het grasveld bewoog, hand uitgestrekt om de honkbal te vangen die James gegooid had. Hij grijnsde opgelaten. Het was een voorzichtige glimlach, een twijfelachtige misschien, maar hij was echt en oprecht en leek niet zomaar weg te gaan.

'Damn.' Hij pakte de bal op van de grond. Met een krachtige zwaai wierp hij het ding in Bucky's richting.

'Bijna!' lachte de soldaat. Hij dook op de honkbal af, ving het in zijn handschoen.

In zijn ooghoek zag Tony jaloerse blikken hem volgen terwijl hij voorzichtig over het veld bewoog, ergens bang om teveel plezier te hebben. Was zijn wanhoop nog wel gegrond als hij zich te midden van alles wist te vermaken tijdens een simpel balspelletje?

'Iedereen kan een bal vangen!' riep Wanda. Ze zat achterovergeleund op een kleedje in het gras, genoot daar van de zon. Soms leek ze erop gebrand Stark het leven zuur te maken, misschien niet eens per se door de bom van Stark Industries die in één klap haar jeugd had weggevaagd, maar omdat ze ergens haar ergernissen op moest uiten zonder het tegen de hele wereld op te nemen. De playboy overtuigde zichzelf ervan dat ze het nodig had, die uitlaatklep in de vorm van een zelfingenomen billionaire. Als ze zich beter ging voelen, zouden de verbale mishandelingen vanzelf ophouden.

Hij belette zichzelf ervan ineen te duiken toen ze met haar magie de bladzijde van haar tijdschrift omsloeg.

Ja. Het was vast allemaal tijdelijk.

Hij ving de bal, gooide deze terug naar James.

'Noem je dat gooien?' riep Wilson spottend. Hij had het zich gemakkelijk gemaakt op het terras, zat daar te genieten van de cocktails die Tony vanochtend plichtsgetrouw bij elkaar had geflanst toen hij had gezien dat het kwik vandaag de dertig zou halen. Barton zat naast hem, volgde zwijgend met zijn ogen de bal. Vandaag liet hij het praten aan Sam over.

Tony zei dat het geen pijn deed, dat het niet uit maakte wat de man zei. Hij gooide prima – James zei het zelf. Hij hoefde zich niet aan de twee "vogels" te bewijzen.

'En nu is het genoeg!' Bucky verliet het grasveld. Hij rukte het glas uit Falcons handen, kneep het fijn met zijn prosthese. Wilson en Barton keken verrast naar de razende veteraan op. 'Jullie hebben heerlijk over Stark heen gewalst. Het moet nu maar eens afgelopen zijn!' De glasscherven gleden uit zijn hand, kletterden neer op het terras. Hij draaide zich om, greep Starks bovenarm. 'We gaan naar binnen,' zei hij luid.

Tony was te overdonderd om er iets tegenin te brengen.