The Croatian Courtroom

[De Kroatische rechtszaal]

Rechter Guilty kwam de rechtszaal binnen en ging zitten om het vonnis voor te lezen. Het was een eenvoudige zaak geweest: "Het is me duidelijk wat er in de nacht van 26 op 27 december is gebeurd. 123 getuigen hebben gezien hoe Mister Black, een blanke bekende lokale crimineel, een gevecht begon in Bar Central. Mister Black heeft een onschuldige bezoeker van de bar, Mister White, een zwarte burger en belastingbetaler, geslagen, geschopt en ernstig verwond. Mister Black heeft al deze wandaden bekend. Hij was onder invloed van alcohol, drugs en een slecht humeur. Het hof heeft de argumenten van Mister Black genegeerd dat de veroorzaakte blauwe ogen niet zichtbaar waren vanwege de zwarte huid van Mister White. De medische rapporten bevestigen de fysieke en psychologische schade die Mister Black aan Mister White heeft toegebracht, en ze bevestigen ook dat Mister White nu, zes maanden na het gevecht, nog steeds niet in staat is om te werken.

» Op de beschuldiging van openbaar geweld, verklaar ik Mister Black schuldig. Op de beschuldiging van het opzettelijk kwetsen van een onschuldige omstander, verklaar ik Mister Black schuldig. Op de beschuldiging van drugsgebruik, verklaar ik Mister Black schuldig. Op de beschuldiging van openbare dronkenschap, verklaar ik Mister Black schuldig. Het vonnis is 30 maanden opsluiting in de gevangenis, vanaf nu."

Toen Rechter Guilty de laatste spijkers in de kist wilde slaan om de zaak te sluiten, stond een vrouw op. Het was een mooie vrouw, een prachtige vrouw, een complete knock-out. Ze was Katniss Everdeen meets Catherine Zeta-Jones met een kortgeknipt kopje, het Russische volkslied gespeeld door Carlos Santana, aardbei-perziktaart met tweeëndertig kaarsjes. Ze had één vraag: "Ik heb één vraag, Edelachtbare, en één kleine twijfel. Ik hoop dat u het kunt uitleggen. Voor mij is de zaak duidelijk, maar het vonnis niet."

Rechter Guilty glimlachte: "U kunt het vonnis zo vaak lezen als u wilt, Miss. Welk deel heeft u niet begrepen? Het deel van de beschuldigingen, of het deel dat Mister Black schuldig is?"

"Het gaat om de straf en de beloning, edelachtbare. Het gaat om de crimineel en het slachtoffer. Ik hoop dat u, met al uw wijsheid, één minuut de tijd kunt nemen om te luisteren en me uit te leggen waar ik het mis heb. Als gevolg van uw vonnis krijgt de gestrafte Mister Black tweeënhalf jaar gratis huisvesting met drie gratis maaltijden per dag. Er wordt voor zijn gezondheid gezorgd, hij krijgt een gratis behandeling om zijn drugsprobleem op te lossen, hij kan een cursus volgen om van zijn alcoholverslaving af te komen, hij krijgt een programma van dagelijkse activiteiten aangeboden, er wordt geregeld dat hij kan studeren en sporten, en als ik goed ben ingelicht, wordt er zelfs voor sexuele diensten gezorgd. Wanneer de straf van 30 maanden voor Mister Black voorbij is, zal hij hulp krijgen om terug te keren in de maatschappij, wat onder meer inhoudt dat hij hulp krijgt bij het vinden van een huis en een baan, of ondersteuning krijgt bij het opzetten van een eigen bedrijf. Is dit correct, Edelachtbare?"

"Ja, Miss. We doen al die dingen omdat studies hebben bewezen dat ze een lagere terugkeer naar de gevangenis garanderen voor de mensen die daar gezeten hebben."

"Dan kijken we naar de situatie van Mister White. Hij is zelfstandig ondernemer en heeft in de zes maanden tussen het gevecht en de uitspraak niet kunnen werken. Hij heeft geen enkele schadevergoeding aangeboden gekregen en zal die ook niet krijgen. Gezien de financiële status van Mister Black (alcoholist en verslaafd aan drugs) kan Mister Black op geen enkele manier een dergelijke schadevergoeding betalen. Mister White heeft een aanzienlijke hoeveelheid klanten en inkomsten verloren, hij heeft veel pijn geleden, en hij heeft een groot deel van de kosten van de medische behandeling uit eigen zak moeten betalen. Het nationale nieuws gaf Mister Black genoeg publiciteit om hem beroemd te maken, waardoor hij meer respect krijgt van de andere leden van zijn bende. Mister White daarentegen is al het contact verloren met zijn sociale contacten, dankzij de gevolgen van zijn fysieke en psychische problemen, die tegen zijn wil zijn veroorzaakt.

» Mister Black is de veroordeelde crimineel die zich misdadig slecht heeft gedragen; hij krijgt volledige service van de Staat. Alle kosten van die service worden betaald door de hardwerkende belastingbetaler. Mister White is die hardwerkende belastingbetaler; hij krijgt de rekening en voortdurende hoofdpijn.

» Wie wordt hier gestraft, Edelachtbare, en wie krijgt de beloning? Dat is mijn vraag."

De rechter, zelf betaald door hardwerkende belastingbetalers, nam de tijd om het antwoord voor deze aantrekkelijke dame te formuleren. Hij was zich bewust van het grote aantal journalisten, aanwezig in zijn rechtszaal, dankzij de landelijke aandacht die de knokpartij in het nieuws had gekregen. De rechter wilde een goede en professionele indruk maken. Zijn carrière, en de geloofwaardigheid van het woord «Justitie» [rechtvaardigheid, wat niet betekent «scheepvaart zonder bochten»], stonden hier op het spel.

Rechter Guilty zei: "Ik moet de regels volgen, Miss. Er zijn drie soorten mensen. Ten eerste zijn er degenen die de regels volgen; ze worden beperkt in hun vrijheid, ze lijden onder degenen die zich niet aan de regels houden, en tenslotte betalen ze alle kosten van het handhaven van die regels. Dan zijn er degenen die zich niet aan de regels houden; ze worden rijk en doen wat ze willen, en als ze gepakt worden, krijgen ze de humane behandeling die u net beschreef. En tenslotte zijn er degenen die de regels maken, en zij betalen mijn salaris, dus ik doe wat ze me opdragen. Dus, alstublieft, klaag me niet aan over waarom ik volgens de regels handel. Ik maak de regels niet. Ik ben maar gewoon een marionet aan een touwtje."

"Het was niet mijn bedoeling om over u te klagen, Edelachtbare. Ik vraag me alleen af waarom ik zelf niet doe wat het beste voor me is. Ik zit zonder werk. Ik kan me niet veroorloven om te studeren. Ik kan geen ziektekostenverzekering betalen. Ik leef op straat en slaap onder een brug. Ik heb zoveel problemen, maar de regering, uitgevonden om mensen te helpen die hulp nodig hebben, luistert totaal niet naar me. Gelukkig, dankzij uw wijze les en uw uitspraak volgens de regels, heb ik het antwoord gevonden: het enige wat ik moet doen is één onschuldige rechter vinden, in een bar, of in een rechtszaal, en dan een gevecht beginnen, waarbij ik deze onschuldige man, die gewoon zijn werk doet, zware verwondingen toebreng. Als beloning ben ik dan minstens 30 maanden vrij van mijn dagelijkse problemen, en de Staat zal me helpen een huis en een baan te vinden, mijn studie te betalen, ik krijg fatsoenlijk eten en een bed, en ik kan sporten..."

De mooie vrouw sprong over haar tafel, rende op de rechter af, sprong op zijn nek, en sloeg hem waar ze maar kon, met haar vuisten, met haar hoge hakken, met haar knieën en ellebogen, zelfs met haar voorhoofd sloeg ze hem. Tanden vlogen in het rond, de blauwe ogen van de rechter waren duidelijk zichtbaar op zijn lijkbleke gezicht, en zijn rondspattende rode bloed maakte de kleurrijke foto's van de aanwezige pers veel interessanter. De journalisten duwden de beveiligers opzij, want het recht van het publiek om geïnformeerd te worden was veel belangrijker dan het lijden van één onschuldig slachtoffer.

Ondertussen schreeuwde de beeldschone vrouw: "Ik ben niet dronken, Edelachtbare, en ik gebruik ook geen drugs, want ik heb geen idee waar ik die drugs kan kopen, maar ik weet zeker dat ik ze, als ik eenmaal in de gevangenis zit, overal kan krijgen, dus u kunt ook mijn behandeling betalen. Maak u geen zorgen, Edelachtbare. Ik volg gewoon de regels.

» Er zijn miljoenen arme, werkloze slachtoffers zoals ik, genegeerd, verlaten en mishandeld, niet in staat om een baan en een leven te krijgen, dankzij de daden van degenen die egoïstisch genoeg zijn om alle regels te negeren. Maar nu begrijp ik alles: die regels zijn uitgevonden om ons allemaal te motiveren het juiste te doen. Het juiste is wat ons de gewenste beloning oplevert. Al die arme slachtoffers moeten gewoon de regels en mijn voorbeeld volgen. Al die geweldige gewelddadige geweldgeile journalisten hier zullen ervoor zorgen dat de hele wereld de regels en mijn voorbeeld zal volgen. This justice here is bleeding, but you can't see its blood. It's nothing but some feelings this wild cat opened up. [Deze gerechtigheid/rechter hier bloedt, maar je kunt het bloed niet zien. Het is niets anders dan wat gevoelens die deze wilde kat heeft geopend.] Ik weet zeker dat u het begrijpt..."