The Portuguese Professor

[De Portugese Professor]

De professor hield van deze plek. He saw skies of blue and clouds of white, as the bright blessed day scared the dark sacred night, and he thought to himself: «what a wonderful island is Madeira.» [Hij zag blauwe luchten en witte wolken, terwijl de heldere gezegende dag de donkere heilige nacht afschrikte, en hij bij zichzelf dacht: «Wat een prachtig eiland is Madeira.»]

Hij genoot van het briesje, en keek graag naar de menselijke bijenkorf rond de kleine haven, waar meeuwen elkaar beledigingen toeschreeuwden terwijl de geuren van zout water en verse vis vochten om dominantie. Zijn beste denkwerk had het licht gezien op dit terras. En vandaag had hij zijn beste denkwerk nodig. Zijn espresso werd koud op het kleine tafeltje. Het vuur in zijn pijp doofde langzaam. Hij schreef de cijfers op zijn notitieblok en schudde zijn oude hoofd. Dit was inderdaad een duivels probleem. Zou het kunnen? Het moest. De man was duidelijk geweest over wat er zou gebeuren als hij geen oplossing vond. Het moest gebeuren.

De wiskunde was het eenvoudige gedeelte. In 2026 nemen 72 landen deel aan het toernooi. We beginnen met 20 wedstrijden tussen de 40 C-landen. De winnaars spelen nog eens 20 wedstrijden tegen de 20 B-landen, voor een plaats bij de laatste 32, waarvoor de 12 A-landen automatisch gekwalificeerd zijn. Dan spelen we in 8 groepen van 4 landen, 6 wedstrijden per groep. De beste twee van elke groep spelen de achtste finales, vervolgens de kwartfinales, de halve finales en tenslotte de kleine finale voor de plaatsen 3 en 4, en de grote finale voor de eeuwige roem van FIFA Wereldkampioen. Dat zijn 104 wedstrijden, te spelen in 5 weken. 40.000 toeschouwers per wedstrijd maken 4 miljoen mensen. 100 euro per kaartje maakt 400 miljoen euro. Dat was de prijs van een modern voetbalstadion, maar 104 wedstrijden in 5 weken vereist... 24 stadions. Je kunt geen 24 stadions bouwen voor 400 miljoen...

En dan was er nog het probleem van die 4 miljoen mensen. Waar slapen ze? Waar parkeren ze hun auto? Hoe komen ze daar en weer thuis? Infrastructuur zou veel meer kosten dan 400 miljoen...

De winst van een FIFA Wereldkampioenschap Voetbal was natuurlijk voor de FIFA. Alleen de toegangskaartjes waren voor het organiserende land; de TV-rechten en de sponsoring waren voor het FIFA-hoofdkantoor in Zürich, waar de verantwoordelijke miljonairs prachtige dingen zouden doen met de 20 miljard euro die die 104 wedstrijden zouden opleveren. De FIFA had maar één klein probleempje: ze moesten een land vinden met genoeg economische macht om het toernooi van 2026 te organiseren. Er was maar één land dat dat kon: de VS, maar voetbal heette daar «soccer» en niemand was geïnteresseerd. De VS waren alleen geïnteresseerd in «America First!» en ze zouden nooit wereldkampioen worden. En natuurlijk wilde de FIFA in 2026 het toernooi in een Europees land vieren.

Er was één kandidaat. Ze hadden het werkbaarheidsprobleem voorgelegd aan een Portugese professor op een zonnig terras bij de haven van Funchal, op het eiland Madeira. Hoe bouw je 24 voetbalstadions voor 400 miljoen en maak je toch winst?

De professor roerde afwezig in zijn koffie. Hij was een wetenschapper. Hij moest het wetenschappelijk bekijken. Het grootste probleem kwam in de laatste ronde van de groepsfase, waar acht wedstrijden op dezelfde dag werden gespeeld, in paren van twee tegelijk. Dat betekende dat er minstens acht stadions tegelijk beschikbaar moesten zijn, en je kunt niet elke wedstrijd op hetzelfde veld spelen, dus had je 24 velden nodig...

BANG!

Daar was het briljante idee.

Je had 24 velden nodig, maar dat betekende niet dat je 24 stadions nodig had. Je kon het stadion van het ene veld naar het andere verplaatsen... Maak de stadions licht en verplaatsbaar... Je speelt op maandag een wedstrijd op veld A, je verplaatst de tribunes in de nacht naar veld B, en je bent klaar om de volgende wedstrijd daar op dinsdag te spelen...

De professor was opgetogen. Hij stak zijn espresso aan en dronk zijn pijp op, bemerkte zijn fout, bestelde een verse espresso, stak zijn pijp aan, en blies een blauwe cirkel rook. Dankzij dit briljante idee was de rest eenvoudig. Hij moest de man bellen.

Hij nam de telefoon uit zijn zak en draaide het nummer, eerst een hashtag, toen een drie. Er ging niets over. Er gebeurde niets. Paniek nam bezit van hem. Hij moest de man bellen. Hij had de oplossing gevonden, en nu... Hij keek doodsbenauwd om zich heen. Een klein meisje kwam voorbij, gekleed in een felrood jasje, met een ballon in haar hand. Ze glimlachte en zwaaide naar de oude professor: "Hoi opa."

Hij maakte een uitnodigend gebaar met zijn hand en vroeg haar: "Kun je me helpen? Ik moet dit nummer bellen, maar deze telefoon schijnt niet te werken."

De achtjarige keek naar de telefoon, drukte op een knop, gaf hem terug en lachte: "Nadat je het nummer hebt gekozen, moet je op de knop met de groene telefoon drukken. Probeer het te onthouden voor de volgende keer. Até mais."

De professor hield de telefoon bij zijn oor en hoorde hem overgaan, één, twee, dr..: "Ja?"

"Ik heb de oplossing. Het is CR7."

"Wees explicieter."

"Oh. Ja. CR staat voor Cryptonite-Radiance, sterk en briljant. De 7 staat voor het aantal geheime componenten waar het van gemaakt is. Het is een bouwmateriaal dat ik enige tijd geleden heb ontwikkeld, met het idee om goedkope en betrouwbare huizen te bouwen voor mensen in de Derde Wereld. Mijn uitvinding is nooit op de markt gekomen omdat geen enkele multinational geld kon verdienen door iets te verkopen aan mensen die er niets voor kunnen betalen. Maar ik heb net een andere toepassing gevonden: we kunnen CR7 gebruiken om voetbalstadions te maken."

"Wees explicieter."

"Ja. Het spijt me. Je hebt gelijk. Het grootste probleem is het geld, toch? We kunnen geen 24 nieuwe voetbalstadions bouwen voor de prijs van één. Maar we kunnen 24 velden van 100 x 70 meter nemen, er een paar witte lijnen op schilderen, en aan elke kant een doel plaatsen. Alles wat we nodig hebben zijn vier elementen met elk 10.000 zitplaatsen. We maken twee mallen, één voor de lange zijde en één achter het doel. We vullen ze met CR7 en produceren vederlichte tribunes voor nauwelijks geld, in nauwelijks tijd. Van elke mal kunnen we 16 exemplaren gieten, genoeg voor 8 stadions. 's Nachts verplaatsen we elk stadion naar een ander veld, zodat we daar de volgende dag de volgende wedstrijd kunnen spelen. CR7 is sterker dan beton en veel lichter dan EPS of PUR, ik bedoel... Expanded Polystyrene of Poly Urethane. Je hoeft het niet eens te schilderen; zijn natuurlijke kleur is goud met glans. Een tribune van 100 meter lang en 60 meter hoog zou licht genoeg zijn om hem met één vrachthelikopter en vier staalkabels van de ene plaats naar de andere te verplaatsen. Hij is zo licht dat 50 sterke mannen hem kunnen optillen en het ding naar zijn nieuwe locatie kunnen dragen."

"En hoe los je de logistieke problemen van de fans op? Waar vinden we onderdak voor 4 miljoen mensen?"

"Nee, je begrijpt het niet. Luxemburg is een en al bos en heuvels, maar er is één plek waar we alles hebben wat we nodig hebben; het is zo plat als een snookertafel, het is 5 kilometer lang en ruim 1 kilometer breed, er is genoeg gras voor wel 48 voetbalstadions, er is ruimte om zoveel auto's te parkeren als je wilt, het heeft een eigen afslag aan de snelweg, en er zijn restaurants, toiletten en alles: Luxemburg Airport. Luxemburg is het groene hart van Europa. Alles is dichtbij. De meeste Europese fans kunnen thuis ontbijten, een paar uur rijden, en op Luxemburg Airport aankomen voordat de eerste wedstrijd begint. De rest komt met het vliegtuig en stopt voor de deur. We parkeren de vliegtuigen en gebruiken ze na de laatste wedstrijd om de fans weer naar huis te brengen, terwijl degenen die met de auto zijn gekomen al in hun eigen bed slapen. Geen enkel hotelprobleem. Er zijn mobiele bars, mensen die van hun busje een keuken maken, en mensen die in minder dan een uur een straatmarkt bouwen voor souvenirs... Het enige echte probleem is dat we al het gewone vliegverkeer moeten vertellen dat ze voor een paar weken moeten uitwijken naar een van de nabijgelegen luchthavens. Dat kan toch geregeld worden?"

"Stadions die je kunt verplaatsen? En die goedkoper zijn dan een permanente?"

"De CR7 is sterk, snel, betrouwbaar, straalt als een fotomodel op Oscar Night, en is vederlicht. CR7 scoort op elk veld, zelfs op een vliegveld. Na het toernooi wordt uw land niet lastig gevallen met 24 dure voetbaltempels die nooit meer gebruikt worden. In plaats daarvan kunt u de stadions verkopen aan elk ander land dat graag gastheer wil zijn van het volgende wereldkampioenschap. Uw land zal 400 miljoen euro winst maken plus spin-off, behalve..."

"Behalve wat?"

De professor haalde diep adem. Er was één deel van het probleem dat hij niet kon oplossen. Hij was een specialist in bouwtechnieken, stadsplanning en bouwmaterialen, maar geen financieel expert.

"Het enige probleem dat ik niet kon oplossen was... waar het geld te vinden om alle mensen bij de FIFA om te kopen, zodat ze de stemmen van de rest van de wereld kunnen regelen... Nadat ze erachter zijn gekomen wat er in Qatar en Rusland is gebeurd... En vergeet die zaak tussen Blatter en Platini niet... 400 miljoen zal niet genoeg zijn..."

Een korte lach aan de andere kant van de telefoon nam al zijn zorgen weg: "Maak je daar maar geen zorgen over. Wij in Luxemburg weten hoe we een geheim moeten bewaren. We bezitten alle geheime bankrekeningen van alle mensen van elke organisatie die omgekocht kan worden. Waarom is Luxemburg de enige kandidaat voor het volgende toernooi? Alles wat we moesten doen was Zwitserland en Liechtenstein dwingen om hun geheimen prijs te geven. En met jouw idee van mobiele stadions hoeven we ons ook geen zorgen te maken over concurrentie van de Kaaimaneilanden: we kunnen ze beloven dat ze het toernooi in 2030 mogen organiseren. Maak je geen zorgen. We kunnen het regelen."

"En kan je ook dat andere probleem regelen? Je hebt me beloofd het op te lossen, toch? Voor mij, voor de hele Portugese natie, en voor die 100 miljoen fans over de hele wereld..."

De oude professor kon het vanaf zijn stoel op het terras zien: het CR7-museum, de trots en glorie van Madeira. Dat museum verdiende het niet om gesloten te worden zoals het ZZ-museum na een opstootje over een kopstootje in de finale van 2006...

"Die schorsing die de FIFA Cristiano Ronaldo voor de rest van zijn leven gaf na wat hij schreeuwde tegen die scheidsrechter die hem de strafschop weigerde? Ik heb net even gebeld met de voorzitter van de FIFA. Het was allemaal een misverstand. Chalkdust. [Krijtstof.] Cristiano praatte tegen zichzelf."