Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Quédate Conmigo

GoGo tomó a Hiro entre sus brazos, abrazándolo fuertemente.


-Hiro Hamada, júrame que nunca me dejarás.-Murmuró.


El chico sonrió.


-¿Y por qué quisiera yo hacer eso? Creo que aquí tengo todo lo que necesito.


Leiko sonrió.


-Te amo, Hiro. Te amo. Te amo. ¡Oh, santo Dios! ¡Te amo!


Hiro frunció el ceño.


-¿Algún día te cansarás de decirlo, hima?-Preguntó.

-Solo cuando te canses de amarme.-Respondió ella.

-¡Uy! ¡Qué pena! Nunca dejarás de decirlo.

-¿Por qué que pena? Yo te amo y tú me amas. Y quienquiera que se meta en el camino paga las consecuencias.


Ambos sonrieron.


-Leiko, ¿Te quieres ir de San Fransokyo?-Hiro soltó la pregunta.


Los ojos de la chica se abrieron.


-No. Y aunque quisiera, no tendríamos a donde. La mitad de mi familia está en Corea y un cuarto aquí. Jaimee mató al otro cuarto.-Respondió.

-¿Y por qué no quieres ir a Corea?

-Ahí nacieron personas importantes para mí. Y ahora todas están muertas. Te reto a contestar tu pregunta.


Hiro abrazó a la chica más fuerte aún.


-Bueno, tampoco podríamos ir a Japón. Mamá y papá eran los últimos del linaje Hamada viviendo ahí.


Una idea cruzó por la mente de GoGo.


-¿Y si continuamos el linaje Hamada en San Fransokyo? Es decir, no estaría de más quedarnos aquí. Podríamos dejar que nuestros hijos decidieran después a donde quieren irse.


La sonrisa de Hiro se agrandó.


-Me parece perfecto. Dejar que decidan su propio destino.


Y compartieron un beso tan apasionado que el Jack y Rose se quedaron muy por detrás.

No había Romeo y Julieta.

No había Cleopatra y Julio César.

No había Bella y Edward.

Había Hiro y Leiko.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro