Chapter 20 - Hidden Secret
DALE FYRON'S POV
I immediately grabbed her hand inside the mansion and looked at her with confusion in my eyes. I don't really know what exactly happen but I'm sure that someone bullied her. She won't be like this if nothing happened. I know that she's a dumb sometimes, but she wouldn't do something like that on herself.
" Now tell me, what happened?." I asked coldly. She's used on the way I talk that's why it's just nothing to her.
" Napagtripan lang pero hindi naman masyadong malala. Eto lang naman ang ginawa niya." she answered, pertaining on her looks.
" Ano?! Sinong nantrip sa'yo ate at bubugbugin ko." Akken exclaimed.
She shooked her head and smiled."Hindi, okay lang 'no. Ngayon lang naman 'to... siguro." she murmured the last word but I heard it clear.
" Pa'nong napagtripan?! You're not even a nerd or a sort kind of a weak girl. How did it happen? May nagawa ka bang mali o ano?." Shael asked with an irritating voice.
I won't deny the fact that Katria is not just an ordinary girl. She can do whatever she want, an extraordinary to be exact. No one could control her, instead she could control them. But the thing is, she doesn't have any power to do it. Mahirap lang siya kaya pwede pa rin siyang tapak tapakan ng iba. Hindi lang siguro siya nanlaban dahil alam niyang ikakapahamak niya 'yun dahil scholar lang siya.
" Isip-bata lang ang mga 'yun. Mga walang magawa sa buhay nila kaya nant-trip nalang ng iba. Kahit kailan hindi ako gumawa ng hindi maganda, sila lang ang nauna." she said and rolled her eyes.
" Pinatulan mo ba?." This time, Raizer asked.
" Sumagot lang ako pero hindi ako lumaban. Ang kikitid ng utak nila kaya walang sense kung lalaban ako sa kanila." She crossed her arms and when she realized that her uniform was full of dirty stuffs..... she puckered.
" Palaban nga naman, tsk. Did you know what are their course? Nakasulat 'yun sa ID nila." Napailing si Cohen.
" Stella Marie Penelope, BM student. Yung dalawang alalay niyang si Precious na ex mo at si Angel ay hindi ko alam. Pati na rin yung dalawang lalake."
We both shocked on what she've said. Shit. That girl is a spoiled brat. No one could dare to stop what she's doing. Wether it's good or not. I don't have a good perspective on her. She's just bugging the hell out of me. I even rejected her so many times but still, it doesn't work. Hinayaan ko nalang siya dahil wala naman akong pakialam sa kanya. Ignoring her is the only option that I could do.
" Since when did she saw you?." I asked.
" Nung first day nakita ko sila pero hindi nila ako napansin. Tapos nung second day nagulat nalang ako ng magsalubong kami, hindi niya naman ako nakilala agad at sinabing pamilyar lang daw ako kaya nagmamadali akong umalis nun. Madalas kaming magkita dahil palagi siyang pumupunta sa building namin, ewan ko kung bakit. I even thought that I'm that special for her to do some efforts just to start a quarrel with me." she smirked. Is she happy for what happened o she's just irritated?! Whatever it is she should avoid that girl as soon as possible.
" Magbihis ka na muna ate, ang lagkit mo nang tingnan. Mamaya na lang natin ipagpatuloy ang pag-uusap." She looked at Akken ang nodded.
" Sige, magbihis na rin kayo. Tatawagin ko nalang ulit kayo kapag kakain na." She grabbed her bag and and walk away but before she could do that, I said something that made her stop.
" Stay away from her if you dont want to make your life miserable." I didn't know what is she feeling after hearing what I've said. The only thing I know is that I saw her closed her fists.
" I'll try.... but I couldn't promise." she said in a monotone voice without looking back and continued walking upstairs.
I deeply breathe and take off my uniform and put it in the washing machine. I jumped on my bed and put the laptop on my lap while reading the assignments that I need to do. I was so stressed this past few days because I have to cope up on our lesson and finish my projects in time. Being a BSBA student is not that easy but I have to study hard to dethrone our company in the right time. As of now, I'm learning some stuffs so that I would be ready to face the consequences.
Our topic right now is all about 'Leading Development and it's Importances'. It is important especially to us, in holding a business because it gives us important leadership skills and attributes what we need to be an effective leader in the future. Communication skills, motivation and inspiration, as well as better decision-making skills and accountability are examples of it.
I did some research about how was it applied in our daily life and what are the purposes in doing it. This is my assignment just for now and I'm relieved because I could take a rest to regain my energy. Right after I've finished my taskes, I keep my things in my study table and take a little nap.
I was awakened when I felt someone is shaking me. I groaned and annoyingly removed it's hands. I turned my back and pull my blanket to cover my whole body. My room was air-conditioned that's why it's cold and I never turn on the heater because I don't want to. I just prefer cold. I didn't know who's right here in my room but I don't care who is it. I'm still sleepy..... and hungry. But I'm too lazy to stand up so maybe I'll just eat later. For now, I want to sleep.
Naramdaman kong may tumapik sa balikat ko pero hindi ko ulit 'yun pinansin. Ugh. So stubborn. Hindi niya ba makuha na ayoko pang tumayo dahil inaantok pa ako. Tsk. Wala man lang salita habang niyuyugyog ako kaya hindi ko alam ko sino 'to. Besides, I'm tired to open my eyes because of sleepiness.
" Daron, gising na. Anong oras na hindi ka pa kumakain. Ilang oras ka nang natutulog." I immediately turned my back and I just realized that I made a wrong move. It was just 2 inches away and we're going to kiss. One wrong move and it would really happen.
I was just staring at her black eyes. I just noticed her double eyelids and her cute nose. I didn't know that we're staring each others face for almost 5 minutes. But before I could look away naunahan niya ako. She cleared her throat and stand up on my bed, I just know that she's sitting beside me since she entered my room. Is she really here just to let me remember that I have to eat dinner?
" What time is it?." I stood up on my bed and fix it. Napahawak ako sa tshirt ko ng mabasa 'yun. Pinagpasiwasan ata ako kahit naka-aircon ang kwarto ko.
" Alas 9 ng gabi, grabe ka kase matulog." I heard her murmured something but I didn't hear it clearly because she was sitting in the couch.
Wala akong sinabi at agad na hinubad ang tshirt ko dahil kailangan kong magbihis. I might be sick by chance. I was about to get my jacket when I heard something dropped on the floor and-----
" Wah! Gagi!." She turned around after seeing my body. I smirked and put my jacket on before getting the book on the floor that she dropped earlier. Mukhang wala naman siyang balak humarap ulit dahil baka akala niya hindi pa ako tapos magbihis.
" Here's the book."
" Alam mo bang nakakabwisit ka?! Kitang may babae dito sa kwarto mo tapos bigla bigla ka nalang maghuhubad ng ganun?! Langya!." Nakatalikod pa rin siya sa'kin. I bit my lower lip, thinking of her expression right now even though she's turning her back on me.
" Who told you to watch my actions? And why are you still here in my room?." Agad naman siya napalingon sa'kin at akmang magsasalita pero hindi niya tinuloy at tinikom ulit ang bibig niya. She harshly grabbed the book in my hand and didn't say anything before going out in my room.
She's not waiting for me, aren't she? I just shrugged my shoulders and went downstairs to eat dinner. When I entered, I didn't expect to see her again. I thought she's already in her room and sleeping. She didn't even notice me because she's busy drinking milk while reading a book on the other hand.
" Stop reading and go to bed. You still have classes tomorrow." I said. Hindi ko alam pero bigla nalang 'yun lumabas sa bibig ko.
Again.... she dropped the book because of surprise. Her mouth is even formed into an 'o' and her hand that is holding the book earlier is on her chest right now, probably because of shocked. That book that's she's reading is not even her lesson or a reviewer. It's just a wattpad book that she borrowed in the library last time.
" Ano ba, Daron?! May balak ka bang patayin ako sa gulat ha?! Pa'no nalang kung nahulog ko 'tong baso ng gatas, edi nalintikan na. Akala ko ba magbibigay ng sign para hindi na tayo magkagulatan!." she hissed with her eyebrows frowned.
" Nonsense." I put a little rice and an egg on my plate, also hotdog."Why are you still awake this hour?." I added.
" Hindi nga ako makatulog kaya uminom nalang ako ng gatas, baka sakaling dalawin ako ng antok. Sinabayan ko nalang din ng pagbabasa dahil bored ako." she answered and closed the book. She sat in front of me and place the book in the table together with her glass of milk.
I was quietly eating while she was also drinking her milk. She didn't continue reading the book, maybe because she couldn't concentrate. No one started a conversation or even uttered a single word. Napatingin ako sa kanya ng humikab siya at pumupungay na ang mata niya. She's right when she said that the milk might be the way for her to feel sleepy. Mukhang wala pa siyang balak pumunta sa kwarto niya dahil dumukdok siya sa lamesa. I just let her and quickly finished my meal and washed my dishes.
Kinalabit ko siya ng ilang beses pero hindi pa rin siya gumagalaw. Is she already asleep? I get her book beside her and started shaking her. She even cursed me because I'm disturbing her sleep. Ginawa niya rin naman sa'kin toh kanina pero hindi ko naman siya minura. Tsk. Engot. She got a teacher course but she's cursing. Ibang klase.
" Hey, engot. Wake up. I told you to sleep in your room but you didn't listen to me. Stand up and continue sleeping on your room." I pulled her to stand up that's why she was forced to. Nakabugsangot pa ang mukha niya dahil sa ginawa ko pero wala akong pake. Sana hinayaan ko nalang siyang matulog dun sa kusina.
I was guiding her because whenever I'll let her go, she wouldn't follow me and still standing while her eyes were closed. Is this the effect of the milk on her? Daig niya pa ang lasing sa itsura niya. Seems like she's sleepwalking. I opened the door of her room, still pulling her until we reached on her bed. Naramdaman niya sigurong nasa kama na siya kaya umayos siya ng higa at kinumutan ang sarili niya. Ako nalang ang pumatay sa ilaw ng lampshade niya para makatulog siya ng maayos. I turned my back on her and started walking away but it was just 2 steps and stopped when I heard her saying something.
" Goodnight." I was dumbfounded and didn't know what to say but later on I took a deep sigh.
" Sleep well."
The last thing I knew, I was lying on my bed thinking of things that happened earlier. Did I really have a conversation with her? Since when did I talked to her casually? I don't know. We're not friends.... aren't we?
KATE CHANDRIA'S POV
Ilang araw ang lumipas at wala pa ring bago. Gigising kami ng maaga, magluluto ako, at sabay sabay kaming papasok. Hindi rin mawawala ang mga assignments at projects na halos tambak tambak na. Weeks pa nga lang pero walang patawad ang mga teacher sa pagpapahirap sa'min. Baka dahil nasanay kami nung highschool na chill lang at konti lang ang mga assignment. Madalas ngang hindi pumapasok ang mga subject teachers namin noon. Ngayon, sobrang strikto na at natatakot na kaming magkamali. Bigla nalang humirap ang mga lesson.
Nung Sabado nagkaroon pa kami ng oras na magbonding-bonding. Nagmall lang naman kami kasama sina Vera at Ri-Ri. Para lang kaming bumalik pagkabata dahil naglalaro kami ng arcades. Nagpaalam ako sa kanila nung maghapon dahil may napagkasunduan kami ng kambal. Nagkita kami sa starbucks at nagkwentuhan lang ng konti dahil hindi naman ako nagtagal. Ewan ko lang pero nung pag-uwi ko naghihintay si Daron sa gate, mukhang may inaabangan. Hindi ko nalang siya pinansin dahil baka magkikita sila ni Cheska, alam niya na sigurong nandito siya sa subdivision. Pero nagulat nalang ako ng nakasunod siya sa'kin. Ewan ko kung anong trip niya.
Sa Linggo naman inaya ko silang lahat na magsimba. Hindi nga sila mapakali dahil pinagtitinginan sila ng mga tao dun sa simula at hanggang matapos ang misa. Napailing nalang ako dahil naging distraction silang lima sa pagmimisa ng pari. Nasa kanila na kase ang halos lahat ng atensyon ng mga tao, kabataan man o matatanda. Paglabas nga namin ay maraming gustong magpapicture pero hindi ko pinayagan. Bantay sarado kaya ako sa kanila. At hindi rin ako nakipagsagutan nung may magalit kase nga nasa simbahan kami at baka magkasala pa ako.
Tinapos ko ang ginagawa kong essay matapos ipass ito sa teacher namin kaya nakalabas na ako para maglunch. Hinintay ko yung dalawang kambal dahil hindi pa sila tapos kaya nagscroll muna ako ng instagram ko. Nung una hindi ako marunong dahil hindi rin naman ako interesado sa ganito pero tinuruan ako ni Aika at sinabing dapat daw meron ako nun para updated ako sa mga bagong posts niya. Ginawa lang akong reactor ng gaga, tsk. Pero unfairness, mas marami siyang followers kesa kay Aira. Siya lang naman kase ang sobrang friendly at madaldal, hindi kagaya ng kambal niyang tahimik at hindi masyadong nagp-picture. Inaasar pa nga siya ni Aika na KJ daw.
" Sis! Tapos na kami, tara lunch na tayo." Hinila ako ni Aika sa kabilang braso habang nakakapit naman si Aira sa kabila." Dad just arrived yesterday so he increased our allowance in school. I'll treat our lunch." masayang sambit niya.
Naalala ko tuloy si tatay sa probinsya. Ang alam ko ay okay na raw siya dahil tumawag ako sa kanila nung isang araw. Minsan lang ako makapag-usap sa kanila dahil wala akong masyadong oras. Mabuti pa sila at kahit may trabaho ang daddy nila sa ibang bansa ay nakakauwi pa rin papaano. Kapag umuuwi, dadalhan sila ng mamahaling gamit at mga masasarap na pagkain. Kahit ano pang hilingin nila ay binibigay sa kanila. Napailing nalang ako... hindi ko dapat iniisip 'yun. Kontento na ako sa kung anong meron ako ngayon at kung ano ang estado namin sa buhay. Masaya naman ako roon.
" Hey, are you okay? What's bothering you?." Napabalik lang ako sa realidad nang tapikin ni Aira ang braso ko.
Ngumiti lang ako at umiling."Wala. Naalala ko lang ang tatay ko sa probinsya. I just missed him."
Alam na nilang hindi talaga ako taga-Manila. Na inalok lang ako ng kaibigan ni Inay para magtrabaho dito at napilitan akong pumayag dahil sa kakapusan. Alam na rin nilang hindi ko planong pumasok ng kolehiyo pero dahil matalino raw ako ay pinagpala akong makapasa sa scholarship. At higit sa lahat, babysitter ako ng limang nagw-gwapuhang lalaki na nagmamay-ari ng university na toh. Kilig na kilig pa sila at sa susunod raw ay bibisita sila sa mansion kung pupwede. Nakwento ko nalang sa kanila nung nasa starbucks kami dahil sobra na talaga akong naguilty.
" What if we'll visit your father? We'll tell dad to accompany you. I'm really curious about living in the province." nakapout na sambit ni Aika.
" Hindi kayo sanay dun at baka hindi niyo rin magustuhan. Wala rin naman tayong pagkakataon na pumunta dahil sa sobrang busy. I'll just inform you guys whenever I'm free." sagot ko at kinain ang binigay ni Aika na burger at spaghetti, may kasama pang lemonade.
" Sayang. I wanted to meet your parents especially your siblings. Why won't you invite them to stay here just for 1 week. Or even buy a house that would fit for your family. We can help you." Ngumiti ako kay Aira. She's really a nice friend, the both of them.
" Nice idea." dagdag naman ni Aika.
" Thank you for your concern. I'll think of it."
Vacant namin ngayon kaya wala kaming magawa. Konti nalang ang natira sa mga kaklase namin nagsilabasan agad yung iba pagkasabi ng president namin na si Shin na wala daw kaming subject teacher hanggang hapon. Kahit bawal raw kaming lumabas ng university, atleast makapagpahinga kami, diba? Nababasa lang ako ng wattpad book, nasa season 3 na ako ng He's Into Her. Dala dala ko ito dahil in case na mabored ako ay may mabasa ako. Si Aika nagd-drawing sa sketch pad niya habang si Aira ay lumabas dahil bibili raw siya ng mineral water sa cafeteria.
Kahit na nasa college na kami, hindi pa rin mawawala ang mga pasaway na estudyante. Sa first row may mga nagkukumpulang mga babae, grupo ni Jaimie mga mahilig sila sumayaw at kumanta. Sa second row naman grupo nila Shin, mga loko rin minsan pero matatalino naman at mababait. Sa third row na kinabibilangan ko at ng kambal, kami lang ang natira. Nagtour siguro yung iba sa buong university dahil ngayon lang sila nagkaroon ng oras.
" Oh Aira, may problema ba? Why are you running?." rinig naming sabi ni Jaimie kaya agad kaming napalingon ni Aika.
" Hey twin----." Hindi na natapos ni Aika ang sasabihin niya ng biglang lumapit sa'kin si Aira at kumapit ng mahigpit sa braso ko.
" I'm sorry Kat.... I'm so sorry... I didn't mean to tell them. It's just that-----."
" Calm down, okay? Come here." Hinawakan ko si Aira sa magkabilang braso at pinaupo sa upuan niya. Nagtataka pa ang mga kaklase namin na nakatingin sa'min, mukhang nalilito sa nangyayari.
" Where's the water you brought? And why are you so wet?." nag-aalalang tanong ni Aika.
Ngayon ko lang din napansin na basa ang buhok niya pati na rin ang uniform niya, mukha siyang bagong ligo. Natigilan kaming dalawa ng bigla siyang humikbi kaya nataranta kami at hindi alam ang gagawin. Sinubukan namin siyang pakalmahin at kalaunan ay kumalma na rin siya. Naguguluhan talaga ako sa kinikilos niya at kung anong nangyari sa kanya kaya hindi ko napigilang tanungin siya.
" I'm really sorry Katria. Stella threatened me that she would hurt me and my sister that's why I couldn't stop myself on telling her the truth. But believe me, labag sa kalooban ko ang gawin 'yun. You're my friend and it's hard for me to betray you."
Bigla ko siyang nabitawan ng marinig ko ang sinabi niya. Hindi dahil sa ginawa niya kundi sa ginawa sa kanya ni Stella. Wala talagang planong tumigil ang impaktang 'yun. Hindi talaga siya titigil hanggat hindi ko nilalayuan si Dale na palagi ko naman ginagawa. Bulag lang siguro siya at hindi niya nakita 'yun.
" Anong tinanong niya sa'yo?." seryoso kong tanong.
Huminga siya ng malalim bago nagsalita."She asked about your profile, everything on you. And I also said that you're just a working student. Tinanong niya ako kung ano at saan ka nagt-trabaho. At first I didn't agree because it was your privacy but she threatened me again that's why I couldn't do anything. Sorry Kat." garalgal ang boses niya at sa tingin ko ay paiyak na naman siya kaya bago pa man mangyari 'yun ay niyakap ko siya.
" I'm not mad nor angry, Aira. Yet, I'm happy that you're safe. Hindi ko alam kung anong gagawin ko kung napahamak ka dahil sa'kin. Even though they poured a water on your body. Wala akong pakialam kung sinabi mo lahat tungkol sa'kin basta hindi ka nasaktan okay lang." Ngumiti ako sa kanya at inayos ang buhok niya.
" Thank you and I'm really sorry."
" Stop saying sorry. You don't have to apologize. It's okay, I understand." Binaling ko ang tingin kay Aika." Let her change her clothes, she might get cough. May extra naman siyang damit sa locker niya diba?." tanong ko pa.
" Yeah. Where are you going?." kumunot ang noo ni Aika." Don't tell me you'll gonna go there?! Oh no! I'm telling you Kate, you're just putting your life in danger."
" She started it so what am I going to do?! If she's a bitch then so am I."
Mabilis akong naglakad pababa, hindi na ako gumamit ng elevator dahil mas maiinis lang ako kapag nasa loob lang ako at naghihintay. Seryoso lang ako at hindi pinahalatang galit ako sa mga nakakasalubong ko. Nasa likod raw siya ng school ngayon sabi ni Aira kaya dun agad ako dumeretso. Medyo tahimik ang lugar na 'yun kaya baka walang makakita sa'min kahit magpatayan kami dun.
" Oh! I'm surprised that you're here. Miss me?." nakangisi niyang sambit.
Sinamaan ko siya ng tingin at lumapit sa kanya pero humarang agad ang dalawang alalay niyang mukhang paa.
" Bakit mo dinadamay ang kaibigan ko? She even told you everything kaya bakit tinapunan mo pa rin siya ng tubig?!." singhal ko sa kanya.
Nakibit balikat siya." Uhm... kase gusto ko? She's so weak. Paiyak na nga siya nun eh mabuti nalang at walang masyadong tao kaya hindi nakakahiya."
" Pinahiya mo talaga siya? Walang hiya ka talaga!." Akmang susugurin ko sana siya ng mabilis akong nahawakan ng dalawa sa magkabilang braso. Napatawa si Marie at hinawakan ang mukha ko at diniin ang kuko niya kaya hindi ako makagalaw.
" Matuto ka kaseng lumugar, babysitter." Natigilan ako sa sinabi niya." Diba 'yun naman ang trabaho mo? You're from the province of Santa Clara.... a poor little girl. Pero 'yun naman talaga ang bagay sa'yo, katulong kase nga basura ka! Could you imagine tita Elizabeth's reaction if she found out that the girl she hired as the babysitter of her sons, was secretly flirting not just Daron but all of them.
Pagak akong natawa sa sinabi niya." Alam ko sa sarili ko kung saan ako lulugar, Stella. So what if I'm poor and just working as a babysitter?! Atleast kaya kong mabuhay ng hindi nakadepende sa kahit sino, di kagaya mo na naghihintay lang ng luho na ibibigay. Landi?." Natawa ulit ako na siyang ikinainis niya lalo." 'Wag mong ipasa sa'kin ang gawain mo! Kahit kailan hindi ko ginawa 'yun kay Daron o maski sino sa kanila. Kahit itanong mo pa sa asong kauri mo."
Nakatanggap ako ng isang malutong na sampal galing sa kanya. Gusto ko mang hawakan ang pisngi ko dahil alam kong namumula na ito pero hindi ako makagalaw dahil nakahawak pa rin sa'kin sina Precious at Angel. Sobrang hapdi at sakit ng pagkakasampal niya. Peste! Si Inay nga hindi nakasampal sa'kin ng ganito tapos siya-----Argh!
" Ano masakit ba? I'm not yet done." Marahas niyang hinila ang buhok ko kaya napahiyaw ako sa sakit. Matatanggal ata ang anit ko sa pagkakahila niya.
" I would tell everyone that the Helversyt boys has a babysitter that was flirting with them. Did you know how would it affect their profile and how big is this issue? I'm pretty sure that everyone would hate you. Swear." Tinulak niya ako kaya tumama ang siko ko sa bato. Napakagat ako sa pang-ibabang labi ko dahil sa sobrang sakit. Sa tingin ko ay nabali ako buto ko sa pagkakatama lalo na't sobrang lakas ng impact nito ng bumagsak ako.
" May kasunod pa 'yan, hintayin mo. Tomorrow would be your most precious day." saad niya bago umalis kasama ang dalawa.
Sumandal ako sa puno at impit na tinitiis ang sakit. Hindi ko na kayang igalaw ang kamay ko dahil nagiging violet na ang kulay nito. Nagkapasa ata. Tanga mo kase, Kate. Alam mo namang mag-isa ka lang tapos sumugod ka oa! Kainis na galit 'yan kinain ako. Eto tuloy, napasubo. Aish.
" Oh my god! Kate!."
Mabilis akong napalingon ng marinig ang bises ni Aika. Tumakbo siya papunta sa'kin kasunod si Aira na dala ang bag ko. Napatakip siya sa bibig niya ng makita ang siko ko. Halos umiyak na nga rin si Aira sa tabi niya.
" It's my fault. Dapat hindi ko nalang sinabi sa'yong nandito sila. Edi sana hindi ka punta at hindi to nangyari sa'yo." pagsisisi ni Aira sa sarili niya.
" Ano ka ba?l? Wala ka ngang kasalanan. Akin na 'to. At saka hindi naman masyadong----Aray!." Pinisil ni Aika ang pasa ko kaya napadaing ako. Hindi naman siguro siya tanga para makitang pasa 'yun at masakit 'pag hinawakan.
" Let's go to the clinic."
Tapos nang gamutin ang mga sugat at pasa ko pati na rin ang siko ko. May damage nga talagang nangyari dahil hindi basta basta ang pagkatama nito sa bato. Nakabandage 'yun kaya paniguradong mapapansin talaga kapag lumabas ako. Ano na lang ang sasabihin ko sa mga timawa?! Magagalit kaya sila sa'kin?
" What the heck!."
Napanganga ako ng makitang nakatayo sa pinto ang lima at gulat na nakatingin sa mga sugat at pasa 'ko, lalong lalo na sa siko ko. Napaiwas nalang ako ng tingin dahil hindi ko kayang labanan ang mga titig nila. Pa'no nila nalamang nandito ako at ang nangyari sa'kin? Napalingon ako sa kambal na nakaupo sa sofa at nag-iwas rin ng tingin. Alam ko na......
Ngayon hindi ko na alam kung paano ko pa matatakasan 'to....
Jusmeyo marimar...
---------------------------------
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro