( 20:04)

Kolejny raz rzucił kamykiem w okienko ryzykując tym, iż mógł wybić szybę.

- Powaliło cię deklu? - z okna wychylił się zdenerwowany Yoongi.

- Szybciej się nie dało? Chodź tu. - Jungkook zdjął kaptur bluzy z głowy, by tamten mógł go lepiej widzieć.

Cukier zniknął i po chwili pojawił się przy bramce od podwórka jego cioci.

- Przychodzisz w jakiejś konkretnej sprawie? Zabierasz mi cenne minuty snu. 

- Chce cię przeprosić.

- Dobra weź... - Yoongi myślał, że czarnowłosy jak zwykle rozpocznie kłótnię, ale najwidoczniej się zdziwił, gdy chłopak wypowiedział te słowa. - czekaj, co? - chciał się upewnić, że dobrze usłyszał.

- Mam już tego dość. Ciągle się sprzeczamy o bzdury. To dziecinada. Przepraszam. - obdarzył go uśmiechem, pierwszy raz ten uśmiech nie był wymuszony.

- Przyznam, że tego się nie spodziewałem.

- Już nie będę groził ci tym, że powiem Jiminowi, że się w nim bujasz. - Yoongi lekko się zarumienił słysząc to. - Pomiędzy nami zgoda? - wyciągnął rękę w jego stronę, którą po chwili tamten ścisnął.

- Zgoda. - odwzajemnił uśmiech. - Też cię przepraszam. Byłem zazdrosny przez tą zabawę w butelkę.

- Wiem.

- Wiesz? - zmarszczył brwi zaskoczony.

- Przez to się domyśliłem. Zastanawia mnie tylko jak ty to odkryłeś, że ja... no wiesz.

- Nie wiedziałem tego, po prostu zgadłem.

Jungkook westchnął w myślach wyzywając siebie, że dał nabrać się na tak starą sztuczkę.

- Może pójdziemy gdzieś i porozmawiamy normalnie? - zaproponował, na co Cukier się zgodził.