(10:06)

- Pójdziemy nad strumyk? - zapytał chłopiec, po chwili liżąc swojego loda o smaku czekoladowym.

- Oczywiście. - odpowiedziała Alice.

Skierowali się w odpowiednią uliczkę, gdy nagle Taehyung zobaczył znajoma twarz. Szybko chwycił Alice za rękę i wciągnął ją w dróżkę między dwoma wieżowcami.  

- Co ty wyprawiasz? - zapytała zdziwiona.

- Pamiętasz chłopca, który mi pomógł z tymi bandziorami? - dziewczynka tylko kiwneła głową. - On tam jest.

- Naprawdę?! Gdzie? - pisnęła podekscytowana, a Taehyung zakrył jej buzię ręką, by uniemożliwić jej dalsze mówienie.

- Shhh... nie chcę, żeby mnie zobaczył. - uciszał ją.

- Dobrze, pokaż mi go. - wychylili się zza budynku, a dziewięciolatek wskazał na chłopca z kruczoczarnymi włosami.

- No, powiem ci, że ładniusi jest. - rzekła, ale Taehyung nic nie odpowiedział. - Trzeba was spiknąć.

- C-co? - zrobił wielkie oczy na dziewczynkę, a ona uśmiechnęła się cwaniacko i chwyciła go za rękę ciągnąc go w stronę chłopaka.

- To co Taehyung, idziemy nad ten strumyk? - powiedziała najgłośniej jak umiała, gdy przechodzili obok Jeongguka, zwracając tym samym na siebie uwagę.

- Cześć Taehyung. - usłyszeli głos, po czym zatrzymali się. Alice uśmiechnęła się pod nosem i zmusiła Tae do odwrócenia się.

- Ty go znasz? - udała zaskoczoną. Jej plan szedł doskonale.

- Tak, poznaliśmy się na lodowisku. - odpowiedział jej czarnowłosy, a po chwili wyciągnął w jej kierunku rękę. - Jeongguk jestem.


- Alice, miło mi. - uścisnęła jego dłoń przyjaźnie się uśmiechając.

- Jak tam po ostatnim incydencie, wszystko ok? - skierował pytanie do Taehyunga, a ten lekko się zaczerwienił.


- T-tak, d-dziękuję z-za p-pomoc. - wydukał.

- Nie ma sprawy. - roztrzepał jego włosy.

- Chciałbyś się z nami przejść nad strumyk? - głos zabrała blondynka.

- Jeśli Taehyung się zgadza.

- P-pewnie. - nie umiał wypowiedzieć całego słowa bez zająknięcia się. Co się z nim działo? Przecież na lodowisku rozmowa z nim szło mu całkiem dobrze.