"ALAM mo yung babaeng yun, askal. Sakit sa ulo eh. Bibigyan pa ako ng problema." Pagrereklamo ni Rant sa askal habang naglalakad na sila pabalik ng sakayan ng bus matapos mapatunayang hindi siya carnapper.

Those people believed him dahil kitang-kita sa video ang nangyari. Only that, he lied about the girlfriend thing. Hindi naman na yun importante. Umungol lang naman ang aso na parang kinokontra siya kaya napalingon siya dito.

"Ano? Pinagtatanggol mo yun? Kilala mo ba yun? Bakit sinamahan mo siya dun? Tapos kunwari ang bait-bait mo pa. Nagpahawak ka talaga eh ang sungit-sungit nun. Pahawak nga din!" Rant lowered himself to touch the dog pero iniwasan lang siya nito hindi katulad sa babae na wala itong pake.

"Kita mo? Kita mo na! Siguro babaero ka? Sa babae ka lang ba nagpapahawak? May pagkapervert ka ding aso ka eh. Alam mo yun?" This time he hooked his arm around its head at kiniliti niya ang leeg nito. The askal just fight on his grip and trying to free itself to Rant's playful petting.

"Arte mo, askal!" Natatawang pinakawalan niya ang aso na agad lumayo sa kaniya but not too far. They waited for the bus. The next time he will visit this place, sa kulungan niya na dadalawin ang tiyuhin. He just sighs.

GAYLE just kept walking to places with an occupied mind. Alam niyang nagaalala na ang mga magulang niya. She knew they didn't meant to hurt her feelings. Its just that, nahihiya si Gayle na harapin ang mga magulang matapos magwalk-out kanina. She shouldn't have done that. She should just pretend unhurt and stayed there. Dapat naging understanding and considerate na lang siya to the fact that her mom was just shocked that moment. Mas lumaki lang yung issue dahil sa ginawa niya.

Nagpakawala siya ng malalim na hininga at napatingala sa lumulubog nang araw. She lifts her hand holding her phone that has been ringing for a while. Kinakabahan man ay tumawag siya ng tricycle to go home now. Sapat na yung oras ng pageemote niya. They must be worried sick for her.

"Gayle! Where have you been? We are so worried!" Napalapit agad sa kaniya ang daddy niyang nasa living room at niyakap siya.

"Gayle? Is she here?" Dumako din ang paningin niya sa madaliang pagbaba ng mommy niya from upstairs. "Gayle! I.. I'm sorry, darling. Hindi dapat kita dinadamay sa away namin ng daddy mo." Pumalit ang mommy niya sa pagyakap sa kaniya. Her dad stood on her side.

"Okay lang po ako. Sorry po, I shouldn't have left earlier." Her mom broke the embrace.

"No. You're not at fault. Natural lang na masaktan ka nang ibrought out ko ang tungkol sa'yo especially on a public place. I'm sorry. I shouldn't have said that." Gayle shook her head. Her tears are on the brink of falling so she slid her arms on her mother's back hugging her to avoid it on falling. Yumakap din naman ito ulit pabalik sa kaniya kaya ipinikit niya na lang ang umaapaw niyang damdamin.

"Let's have dinner now. Gayle, you can stay here tonight. I called my secretary to assure your place will be locked and safe while you're here. Let's go." With her dad leaving, they followed. It has been a while since she had seen many dishes prepared on their dinning table. Matagal-tagal na din simula nang magsama-sama sila sa hapag. Maybe she's dreaming right now. A dream she wouldn't want to wake up and leave.

"Let's just.. forget everything just for tonight and eat peacefully. Gayle, I have never regret taking you in. You are my daughter. No adoption papers could change it anymore. Please know that, okay?" Gayle just silently nodded. Despite being happy, hindi naaalis sa isip niya na makaramdam as if it will be their last proper supper together as a complete family.

Tahimik siyang kumakain secretly watching her parents na hindi din kumikibo. Her walking away made them complete even for this moment. Siguro huling regalo na ito sa kaniya. She won't ask for more again. She'll be just contented for this beautiful memory.

WALANG evening shifts si Rant tuwing weekend. Yung sa lugawan, nagkukuripot ang may-ari kaya anak nito ang pinapagbantay tuwing walang mga pasok. He recieved no call the whole day. Pag Sunday naman sumaside line siya sa pagtitinda ng sampaguita, kandila at minsan siya ang nagbebenta ng ice cream ni Mang Kanor tuwing inaatake ito ng sakit ng katawan. Medyo may katandaan na din kasi kaya ganun.

Sinasamahan ni Rant ang askal sa bahay ng yumaong si Aling Corazon. Binalitaan siya ng kamag-anak nito na inuwi sa probinsya ang katawan ng matanda at doon na ililibing. Pagdating nila ni askal ay naabutan nilang nagliligpit ng gamit sa bahay ang mga kamaganak nitong dumating pagalis nila. Nagkaroon pa siya ng kaunting kita dahil sa pagtulong niya sa pagbuhat ng mabibigat sa sasakyang dala ng mga ito.

Gusto niya sanang ipasama na lang ang askal pero hindi mahihilig sa aso ang pamilya ni Aling Corazon di tulad ng yumao kaya iniwan din sa kaniya. Umalis din agad ang mga ito pagkakuha ng mga gamit.

Ngayon ay wala nang kalaman-laman ang bahay. Yung lumang butas na sofa at lamesa na lang ang naiwan sa loob. Dumating din ang may-ari ng bahay at pinapaalis na din sila but Rant sneaks in pagkasapit ng gabi. Kaya heto ulit sila ni askal, sitting outside the house. Iniwan din ang rocking chair kaya naman doon pa din nakapuwesto ang aso.

Sa mga kinita ay nabilihan niya ang sarili ng second hand na laptop noong tumuntong siya ng third year sa college. Malaking tulong kasi lalo na sa mga paper works na pinapagawa ng mga professor nila. Alas diyes na ng hatinggabi pero mulat na mulat pa si Rant. He's working on his current study na inatas sa kanilang mga graduating psychology students. Iba pa ito sa magiging on-the-job training nila.

Patient Name: LEEWYN GAYLE RIAD First day of observation-_______

He sighs taking his fingers off the keyboard. He's not yet starting a formal observation to that woman but he already sees her abnormal attitude. Sa naalalang ginawa nito sa kaniya kanina, he types back.

First day of observation- January 27, 2020

He dated the first observation on the first time he met the girl, at their backyard. But of course, hindi niya babanggitin na nangakyat siya ng bakod nito. In thought of that, baka ikinokompara na siya nito sa tiyuhin seeing how his uncle was imprisoned because of trespassing and robbery.

Napailing siya sa maaaring pagsumbong sa kaniya ng babae sa mga magulang nito. Baka pareho silang maghimas ng rehas ng tiyuhin niya kapag tinoyo ang babaeng yun at magsumbong. He felt alarmed but still calmed himself.

"Kung magsusumbong siya dapat nung mismong araw na yun nagsisigaw na siya para tumawag ng tulong at ipinahuli ako." Instead, that woman acted as if she doesn't care neither she got alarmed about a stranger climbing their fence.

Napagkamalan niya pa ngang pipi at bingi ang babae dahil wala man lang sinabi and she just pretended she didn't heard him. So he is sure she wouldn't speak about him. Nah, she wouldn't. Won't she? Hays!

Commentaries
1. Silent among peers and strangers.
2. Has nasty attitude.
3. Dumper. Doesn't entertain men.
4. Rude.
5. Arrogant.
6. Emotionless/poker faced woman.
7. Loner.

Nagisip pa ng mga adjectives si Rant to describe that woman. This could take forever. That woman is just the perfect picture of the opposite of the proverb 'no man is an island'. That Riad is an island woman.

He leans his back to the hard wall of the house. Napahikab na din siya sa antok. The moon is on its peak. The askal is already sleeping peacefully. Sumisipa-sipa pa ito na parang nananaginip. Maya-maya ay umungol naman ito na parang umiiyak so he reached to it and gently scrubs its back with his fingers to take it out from its nightmare. Maybe it dreamt about Aling Corazon.

Nang muling naging payapa ang pagtulog nito ay humiga na din siya sa mahabang kahoy na upuan. It doesn't even cover his whole back but he'll manage. Binalanse niya ang katawan sa makipot na higaan. Maybe its also time for him to take rest. He finally shut his eyes to sleep. Tomorrow is another day ika nga nila. Another day for him and askal to survive.

Rant woke up from a slap of a fan to his face. Pagmulat niya ay bumangad sa paningin niya ang mukha ng may-ari ng bahay at nakapamewang pa sa harapan niya. He sat still half-awake.

"Hindi ba sinabi ko na sa'yo na bawal na kayo dito. Paano naman mauupahan itong bahay ko kung may dalawang palaboy na nakikitulog dito? Umuwi ka nga dun kila Salve at dun ka matulog. Isama mo na itong ulilang aso mo." Maagang pagsermon sa kaniya nito. Salve is his aunt. Wala ba talaga siyang umaga na walang nanenermon sa kaniya? Tsk.

"Ingat naman ho kayo sa pagsasalita. Nagmo-move on pa si askal sa pagkawala ni Aling Corazon. Tsaka gabi naman ho kami natulog dito. Hindi naman kami tatambay dito maghapon." Pagsagot pa ni Rant sa babae na kasama ang anak nitong binatilyo. Hinanap niya ang tsinelas sa ilalim ng upuan.

"Wala na akong pakialam dun. Umalis na nga kayo dito. Wag ko na kayo ulit makita dito ha!" Tumuro na sa kalsada ang babae meaning they need to pack their things and leave right away.

"Ito na ho. Aalis na. Tara na askal!" Rant gather his laptop and the poster he made. Sumunod naman sa kaniya ang aso at iniwan ang paboritong upuan ng dating amo. Napatingin pa si Rant sa paghinto ni askal at malungkot na tinanaw pa ang upuan. Pinapanuod silang umalis ng may-ari.

"Tara na, askal. May mga bagay na kailangan mong iwan para makalimot." The askal sadly looks to him and they both continue leaving the askal's old home.

Rant checks the time. Sumaglit muna siya sa bahay ng pinsan at iniwan sa labasan ang unwelcome na aso. Walang tahi ang tiyahin niya ngayon kaya nasa bahay lang ito maghapon. He just left his laptop on his cousin's room at mabilisang nagpalit ng simpleng sando at lumang maong na short na dating pantalon na pinutol niya lang kaya maraming nakalaylay na himulmol sa laylayan nito.

Abala lang sa pagvi-video games si Garry nang maabutan niya. Hindi na ito nagtanong kung saan siya pupunta dahil alam nito ang raket niya tuwing linggo.

"Tara na, askal. Marami nang tao nito sa simbahan, dali! Kailangan kong makabenta ng marami." The askal tags along with him to church. Isinabit niya ang gawang karatula sa likuran habang papunta.

"Oh, nalate ka yata Rant. Dati madilim pa lang nakapuwesto ka na dito." Bati ng matabang nakaupo sa likod ng stall nito na may mga niñong nakadisplay para ibenta. Kumuha na agad siya sa pulang stripe na plastic bag ng mga kandila.

"Oo nga, Ate. Napasarap ang tulog ko." Malamig kasi ang simoy sa labas kaya napahimbing siya ng tulog. Hindi na siya nagsayang ng minuto at sinalubong niya na ang mga dumarating na magsisimba. Inayos niya din ang pagkakasabit ng karatula sa harapan niya para mabasa ng mga tao. He let askal sit close to him para makita ito.

"Kandila, ate! Para sa mga hiling niyo!" He approached a couple at inaabutan ng kandila ang babae. He flashes smiles as a bonus at spell para hindi makatanggi ang mga aalukin niya. And the girl bought two candles indeed. Seryosong tinapunan lang naman siya ng tingin ng nobyo nito nang hingian ng pambayad ng babae.

"Sampung piso lang yan, boss. Limang piso isa." Nginitian niya din ang lalaki. Inabutan siya nito ng bayad at ang karatula naman ang inangat niya sa dibdib niya para mabasa ng magjowa.

"Baka naghahanap din kayo ng alagang aso. Baka gusto niyo boss ampunin itong aso sa tabi ko. Libre lang ho. Mabait siya, pramis ho!" The couple glance at the askal on Rant's side.

"Babe, gusto ko ng aso. Please." The girl said.

"Okay, babe. Pero bibilhan na lang kita. Yung imported para special. Mukhang aso lang naman yan sa tabi-tabi eh." Pagkatapos ay hinila na nito ang nobya papasok ng simbahan. They are at church so Rant couldn't cussed.

"Bastos yun ah. Eh ano naman kung askal lang itong aso ko? Pare-pareho lang naman silang aso kahit manggaling pa yun sa ibang bansa. Wag kang ma-offend dun, askal. Buti nang hindi ka napunta sa ganung amo." Pagko-comfort niya sa wala namang pakialam na aso.

Nagpatuloy na lang siya sa pagbenta ng kandila.  He sold a lot candles but a lot of people rejected askal too. Sa pagod ay tumungko muna si Rant at pinanuod ang papaunti nang mga tao. Patanghali na din kasi at huling misa na para sa umaga.

"Gusto mong pumasok muna sa loob, askal? Magdasal tayo para naman may tumanggap na sa pagkatao- pagkahayop mo pala. But pagkahayop in a good way." Natatawang pagaaya niya sa aso.

Pumasok sila ng simbahan. The last mass is already going on at tahimik siyang naghanap ng bakanteng mauupuan nila ng aso. He spotted an unoccupied seat. Pinagtitinginan sila ng mga taong kumakanta ng Ama Namin dahil sa karatulang suot ni Rant. Sinadya niya itong hindi tanggalin para mabasa ng lahat. Baka kapag nakita ng mga itong marunong magsimba ang aso niya ay mabighani sila sa kabutihang loob ni askal. Haha.

"Dito ka sa upuan, askal. Pag naga-Ama Namin dapat holding hands. Dali na." Hindi sana siya pinapansin ng askal at sa sahig lang ito nakaupo but he forced the dog by his foot. So askal jumps up to the seat and sat there. Rant took its foot at nakisabay sa pagkanta.

Then another person came for the seat beside them. Tumabi ito sa aso niya at dahil hindi inaasahang aso ang nakaupo doon ay napatingin sa kanila ang dalaga. Pagsulyap ni Rant sa babae ay nasamid siya sa liriko ng kanta at nalunok ang boses.

Gayle pat the dog's head as a greeting nang makilala ito but glares to its owner. Dumagdag sa pagiging weirdo ng lalaki ang karatulang nakasabit sa leeg nito na akala mo may dinaluhang protesta bago nagsimba. Sa lapad ng karton ay natakpan na ang katawan nito. Nasa simbahan sila kaya hindi niya na lang pinansin ito at kumanta na lang din. Then Rant cleared his throat.

"Kapag Ama Namin hawak-kamay." Kunot-noong sinulyapan niya ang lalaki na nakahawak sa paa ng asong nakaupo. So she just did what he's doing. The dog is between them and she has no issues about the dog, just the irritating guy.

Rinig nila ang papuri ng mga nasa likuran nila nang bumitaw na sila sa isa't isa. They are all praising the religious dog between them.

Rant glances to the girl from time to time. Nagsiluhodan na lahat and so Rant. He teaches the dog too of how to kneel. Askal is surprisingly smart for learning fast what he told him.

Ipinikit ni Rant ang mga mata pagkapikit din ng aso sa tabi niya. He clasped his hands and desperately prayed with his dog above.

"Lord, sana po.. Sana po talaga may kumupkop na po kay Askal. Yung may mabuting puso at ituturing siyang pamilya katulad ni Aling Corazon. Sana po may taong sapian si Aling Corazon para mahalin ulit si askal pero wag naman po ako. Busy po kasi akong tao at hindi ko siya maaalagaang maayos. Please, Lord." Pinagkiskis pa ni Rant ang mga palad sincerely praying.

Gayle couldn't concentrate on praying. The guy is praying aloud and it's distracting her. All she hears is his annoying voice. Nagmulat na lang si Gayle at tumitig sa imahe ni Kristo sa krus at pinilit isnabin ang boses ng lalaki.

'Lord, you have given me what I prayed for when I was an orphan. You have blessed me with wonderful parents I never had before. I pray today, not for myself but for them. Maybe I should stop praying selfishly to get them stay together. Please give them their happiness. I have recieved mine long time ago. I won't ask for anything more.'

Natapos ang misa at nakisabay na din si Gayle sa daloy ng mga papalabas ng mga tao but she got stuck in a sardine state. Mas madami kasing tao kapag huling misa at nang sabay-sabay lahat ay nagkaipitan. She's trapped in the middle at ni hindi makaatras to let all the people through.

Gayle felt frightened when hands keep bumping to her hips. Inisip niya na lang na dahil sa gitgitan but then her skirt felt like raising kaya nilingon niya na ang mga tao sa likuran niya. Nagkatinginan sila ng lalaking nakadikit sa likuran niya dahil sa puwersa ng mga tao sa likuran. His eyes scare her lalo na nang ngitian siya nito. She's going to push the guy off her back but someone in the crowd have pulled the guy first. Nang mawala ito sa harapan niya ay saka niya natanaw ang lalaking humila.

Humupa na ang mga tao at naiwan siyang nakatayo sa daanan. Rant looks to the girl. He's still grabbing the guy one-handedly. Nakita niya ang pasimpleng pananantsing nito kay Gayle sa dagsa ng tao. Even the askal is growling in anger nang makita ang malikot na kamay ng bastos na lalaki.

"Ano bang problema, pare? Nasa simbahan tayo naghahanap ka ng away! Bitawan mo nga ako!" Puwersahan nitong hinila ang sarili sa pagaakalang hindi siya papakawalan ni Rant pero binitiwan niya ito sakto sa pagatras ng lalaki. Sumalampak ang loko paupo sa sahig. Tila napahiya naman ito sa sarili. There are still people inside the church but they're just glancing and leaving.

"Siraulo ka ah!" Galit na tumayo ito dahil sa ginawa ni Rant. Akmang susugudin sana nito si Rant but askal covers him. Naalarma ito nang makita ang pangil ng aso na handang mangagat kung iuutos ni Rant.

Gayle just stood there watching the two men. She knew there's something wrong with that crowd. Hindi siya makapaniwalang she was in that state getting perverted by an ugly beast.

"Sa susunod, lady. Paunahin mo na muna ang iba na makalabas. Saka ka umalis. Kita mo na, tsatsansingan ka pa nitong ulupong na ito eh. Nasa simbahan pa naman din tayo kung ano-ano'ng kabulastugan ang pinaggagagawa. Hindi na nahiya sa harap ng Panginoon." Pagsermon ni Rant sa babae at humarap sa altar at nagkrus pagkatapos magsalita ng hindi kaaya-aya sa loob ng simbahan.

"A-anong nananantsing? Magdahan-dahan ka sa pagbibintang mo! Hindi ako ganun na tao!" The guy even stutter while lying. Halatang amateur sa pamboboso eh.

"Nakita ka ng aso ko. Tingnan mo nga siya! Mukha bang nagsisinungaling yan sa'yo? Isang kumpas ko lang lalapain ka niyan kapag hindi ka pa umamin. Tutal naman nasa simbahan tayo, mangumpisal ka na. Ano? Tatawagin ko na ba si father?" Kita ni Rant ang halatang pagkatakot ng lalaki kay askal. This dog will surely bite. Laking basagulerong aso kaya ito. Ikaw ba naman lumaki sa kalye eh.

"Ano? Aamin ka ba o hindi?" Rant slowly raise his hand to give a go signal to the askal as a warning. The guy trembles in fear. Parang magkaka-ihi ito sa takot. Hindi malaman kung tatakbo o hindi.

"S-Sorry na, miss! Kasalanan ko na! Ayan, masaya ka na? Paalisin mo na ako, pwede!" Humakbang ng isa ang lalaki. Iniestima nito ang gagawing pagkilos. At ni hindi man lang tumunog sinsero ang paghingi nito ng tawad.

"Sorry daw. Papatawarin mo ba ito agad?" Rant glance to the woman na hindi nagsasalita. Hinintay niya ang pasya ng babae. Nahuhulaan niya na ang sasabihin nito. Naisip niyang baka palampasin ito ng babae para wala nang gulo. But he forgot that this woman isn't someone nice.

With a flat face, Gayle speaks her answer and walks away after giving her justice to her situation a while ago. "Bite him to pieces. Rip his arm para hindi niya na magamit sa iba."

Though Rant expected her to be tough but that's too cruel! "Askal!" Napasigaw na lang si Rant nang sa ilalim ng utos ng babae ay mabilis nitong sinugod ang lalaki. The guy ran fast escaping its fangs to pierce his arms as what the woman gave order to the dog.

Hinabol ng aso ang lalaki hanggang sa labas ng simbahan. Ni hindi na ito natanaw ni Rant nang sundan niya sa labas. Ang nakita niya na lang ay ang babaeng papaalis na patungong kalsada.

"Paano mong naatim na utusan nang marahas ang aso ko, lady! Stop! Sandali nga!"  Hinihingal na huminto si Rant sa harapan ng babae. Katulad ng palaging ginagawa ni Rant na paghablot sa braso ni Gayle, naiiwas agad niya ang kamay para hindi na mahawakan nito.

"Alam mo, hindi ko alam kung paano ka nakilala ng aso ko pero please lang, wag mo nga turuan ng masama yun. Hindi purkit umaamo siya sa'yo eh pwede mo na yung samantalahin at utasan siyang mangagat ng kung sino-sino!" Nababagot na tumitig lang sa kalsada si Gayle habang nanunumbat ang lalaki sa harapan niya.

"You asked me my decision. I just said what I said. And you sounded like a jealous owner na mas sinusunod ng alaga mo ang ibang tao." Hahakbang na sana si Gayle paabante but Rant stands on her way. Her eyes went down to the poster on him. Nang mapansin ni Rant kung saan ito nakatingin ay tinakpan niya ang mga nakasulat sa karatula.

"Don't even think about it! Hindi ko ibibigay sa'yo si askal! Hindi siya nababagay sa masungit na amo. Hmph!" Umismid pa siya sa babae saka nilayasan ito. Gayle didn't look back to the guy and just continued on her way. She wears her sunglass now that she's out to the busy streets going home.

Shelovesrain❤