RANT sneaks in on the kitchen door. Madalas sa salas nakakatulog ang tiyang niya kaya delikadong doon siya dumaan. He had enough preaching this morning. He is too tired to recieve another.

Nakikishare siya sa kwarto ng pinsan. May double deck doon. The lower deck was supposed to be for him but he is not using it. Umupo siya doon at inihanda na ang uniporme niya. Garry is still asleep at mukhang ganun din ang nanay nito. He quietly irons his old clothes for school still yawning. Ipinipilig niya ang ulo para hindi siya lamunin ng antok lalo na't tinutukso siya ng malambot na higaan.

Pagkatapos ay naligo na siya. Bago siya magbihis ng uniform ay tumungo siya sa kusina. Mahimbing pa din ang tulog ng tiyahin niya sa salas. He moves quickly and quietly preparing breakfast for them. Nagsaing siya. May ham sa fridge at itlog. He's finishing smoothly. Binalatan niya din ang mga manggang nakuha niya kanina. He sliced it at inihanda sa isang baonan. Nagiwan siya ng ilan na hindi pa nabalatan sa fruit basket. Mabilis siyang kumain ng almusal at tinakpan ang mga bagong lutong pagkain sa mesa pagkatapos. Bumalik siya sa kwarto at gising na si Garry.

"Kanina ka pa?" Nakapikit pa ang isang mata nito nang sumulyap sa wall clock. Rant change his clothes. "Mauuna na ako sa'yo, insan. Kita na lang tayo sa school." Rant laced his almost worn out pair of sneaker. Iisa lang ang sapatos niyang gamit. He's earning income but he's saving it for more important things. Ayos pa naman ang sapatos niya as long as hindi pa ngumanganga ang suwelas nito.

"Ang aga pa." Garry forced himself to leave the bed para magasikaso na din sa pagpasok. "Nga pala, tapos na yung call ko sa kaibigan mong aso. Fully paid na din ako. Wag ka nang magaalala." Paalala ni Rant sa pinsan bago umalis.

"Lol, hindi ko yun kaibigan." Natawa lang naman si Rant. "Alis na 'ko." Lumabas na siya ng kwarto at sa kusina ulit siya dumaan. Bumili din siya ng luto nang bagoong sa karinderyang lagi niyang binibilihan. Maalat na matamis-tamis at maanghang, perpektong sawsawan ng paborito niyang indian mango. Well, all kinds of mango ay paborito niya.

He's heading to Aling Corazon to attend a call from the old woman again. Sumasakit daw ang kasu-kasuan nito. Inaatake ng arthritis kaya tinawagan siya para sa morning-walk ng askal na alaga nito.

"Pasensya ka na, Rant. Sumasakit talaga ang tuhod ko kaya hindi ko masasamahan si Gas Gas sa paglalakad sa may parke. Makikisuyo na naman ako ha. Kahit 15 minutes lang." Bagsak ang kilay na tinitigan niya ang hindi din natutuwang aso na makita siya. Nakaupo sa rocking chair ang matanda at nagkakape.

"Alam niyo naman Aling Corazon na hindi ako tumatanggi basta may bayad. Kahit pa nagsasawa na ako sa mukha ng askal na ito." He hissed to the grumpy dog. Tinalikuran siya ng aso at umupo sa isang tabi. Lumapit naman siya at kinalagan ang dulo ng tali nito.

"Tara na, askal! May pasok pa ako. Wag ka na'ng maarte dyan. Alam kong ayaw mo din akong kasama kaya kung gusto mong matapos agad tayo, tumayo ka na diyan." Mahinahong pagtawag niya sa aso na mukhang naintindihan naman siya. Mukhang ayaw din talaga nito sa kaniya dahil sumunod sa kaniya ang pabebeng askal.

"Alis na kami, Aling Corazon." Rant and Gasgas walks as if they are a happy pet and pet owner. Gas Gas just sniffs around. Nakarating sila nang payapa sa parke na hindi nag-aangilan sa isa't isa. Hinahayaan niya lang kung saan gusto magpunta ng aso. Tumungo ito sa likod ng isang tagong puno at umihi ito sa paanan ng puno.

It's been oddly peaceful na nakabalik sila sa bahay ng matanda na hindi man lang siya tinahol ng aso. Pagkabalik niya sa kung saan ito nakatali ay tinalikuran lang siya ulit nito at tahimik na umidlip doon.

"Mukhang nasasanay na sa'yo si Gas Gas, Rant." Natutuwang sambit ng matanda nang lapitan niya na ito para sa bayad sa kaniya.

"Naku, dapat lang ho. Dapat lang din matakot yan sa'kin para hindi ka na po layasan. Feeling asong kalye pa din eh. Sarap na ng buhay sa inyo gusto pang magkalkal sa basura." It's as if it heard him. The dog growls and somewhat rolled eyes from him. The heck! Aling Corazon just chuckles at inabutan ulit siya ng dalawang daan at hinati pa nito ang pandesal sa supot saka binigay din sa kaniya. Pati ang maliit na haba ng butter ay hinati nito at isinama sa supot.

"Aling Corazon naman, almusal niyo na po yan ipapamigay mo pa sa'kin. Nagalmusal naman na po ako." Nahihiyang tinanggap niya ang pagkain na inabot nito sa kaniya.

"Ano ka ba, ang dami nito para sa'kin. Solo lang naman ako. Kainin mo na lang yan. Alam kong marami kang call na tinatrabaho kaya wag ka nang mahiya. Sige na, baka mahuli ka pa sa pupuntahan mo. Mag-ingat ka." He just can't say no to the old woman. Gusto niya din namang nakakatulong sa matanda. He knows the feeling of being alone in life. No matter how you fill yourself with things that makes you happy, a part will always remains empty.

-Rant, pakikuha ng pinaayos kong oven toaster sa shop ni Gregorio. Hinahanap na ni misis eh. Dito ko na sa bahay iabot ang bayad sa'yo. Tumawag na ako dun. Sabi ko ikaw ang kukuha.- Text ng isa pang kliyente niya. Katulad ng utos nito ay kinuha niya ang oven sa shop. Nagtricycle siya dahil hassle kung ilalakad niya lang.

Nakaabang sa loob ng gate ang kliyente niyang may-ari ng dormitoryo sa katapat nito pero nasa iisang bakuran lang.

"Salamat. Oh, bayad ko." Inabutan siya nito ng 150. "Sige ho, tawag na lang ho kayo ulit pag may kailangan kayo." The man just nodded at hindi na siya hinintay makaalis. Pumasok na ito sa loob ng bahay dala ang oven na pinakuha sa kaniya.

Malapit na ang lugar sa university kaya maglalakad na lang siya papasok. Paalis na siya sa tapat ng gate nang napalingon ulit siya doon para tingnan kung sino ang lumabas mula sa loob. Akala niya ay ang kliyente niya but it's someone he plans not to see anymore.

GAYLE halt too after seeing the guy looking at her. Saglit siyang nakiramdam sa pagtitig nito until Rant walks away as if he doesn't recognized her. Mabagal na naglakad siya sa likuran nito akay-akay ang bike niya. Hindi na siya nito nilingon pa kahit isang beses. She's relieved dahil hindi na siya nito pinapansin. He's finally behaving the way Gayle expected him to be. Yung hindi na siya ginugulo.

Gayle hops on top of her bike at nagpedal, passing by the trespasser guy. Tinanaw lang ni Rant ang babae na nakalayo na. Should he buy bicycle or something to get to school fast? No. That will just be a waste of his money. It's a luxury he shouldn't have.

She even had her spot on the rooftop that was originally hers. Epal lang yung lalaki. Mabuti na lang, hindi niya ito natagpuan dito nang sinubukan niyang sumilip. Siguro ay nakaintindi na din sa wakas ang lalaki. She retrieved her peaceful and crowdless lunch time. Only the skies and the wind was with her up there.

But still, her overthinking mind is always a bother. Iniisip nito kung masyado bang naging ruthless ang hindi niya pagsulpot when that guy waited for her, twice. She shook her head. It's not her fault. She didn't even said she'll come. Still, she could have gone there and formally tell him to stop bothering her.

"If I did that, he'll still be a nuisance until now." She verbally answered to her own mind.

Ending it harshly won't leave any feelings. In that case, they won't come begging nor asking chance to her. Wala na siyang pakialam kung masakit man iyon para sa kanila. Mas maigi nang masaktan sila nang maaga rather than giving them chance but still end up telling them you couldn't reciprocate their admiration, love if that's what they call about it.

Pumintig ulit ang sentido niya. She felt heart burns. Gayle set an appointment to a heart specialist. She plans to go after her classes. Gusto niya lang linawin ang mga nararamdaman niya. Ayaw niyang malaman that she's building a heart disease or any heart condition so she has to hear a specialist's opinion before jumping to conclusion. Baka kasi wala lang ito.

"AS for your final project, we selected persons you can take as your subject. They are all written on these pieces of papers. Wag din kayong magalala because these persons are also a student of Milbry for your own convenience." Nakatutok ang buong klase sa jar na kinalalagyan ng mga papel na may pangalan.

"Study their behavior, their attitude, lifestyle, daily routines and how they communicate and get along to other people. This a part on becoming a psychologist. When you finally enter the real world out there, you will meet a lot of different patients with different kinds of personalities. Take this as a first step to learn and understanding somebody. You have to understand their mind for you to be able to be a good doctor to your patients." Pagpapaliwanag ng professor nila.

"I will call you with the right order on my class record. Come infront and pick one. Adorable!" Nagumpisa nang mag roll call ang guro nila and Rant waited for his turn to pick. Kaniya-kaniyang tanong ang mga kaklase niya kung sino ang mga nauna nang mabunot ng mga tinawag.

"Class! Keep your subject's name for yourself! They might add confusion to how you'll study that person. Baka paniwalaan niyo pa ang opinyon ng iba. You, yourself should see it what kind of person is your subject without the opinions of others. Paano pala kung may nagsabing baliw at may sira sa ulo ang pasyente niyo yun pala eh may mabigat lang na pinagdadaanan. Nakakamatay ang chismis okay?" Muling tumawag ng pangalan ang babaeng professor nila pagkatapos sawayin ang pagleak ng mga kaklase niya sa mga pangalan na nabunot.

"Ma'am! Wouldn't it be helpful kung magiinterview kami ng ibang tao about their impressions to that certain person? Others impression sometimes affect the behavior and mindset of a person. I think asking a bit could give judgement to this study." Napatigil sa pagkuha ang kasunod na tinawag nang iharang ng guro ang kamay sa bunganga ng garapon.

"Hmm.. You have a point. Anyway, it'll be up to you. You won't graduate until you pass your reports by next month." Pagpapaubaya ng guro sa kanila kung ano'ng istilo ang gagamitin nila katulad ng tinanong ng kaklase niya na pinakamatalino sa kanila.

"Masigasig!" His turn came kaya tumayo na siya sa puwesto at lumapit sa guro. He picked a folded piece and took it out. Tumawag ulit ng kasunod ang guro pero bago bumalik sa upuan ay tiningnan na ni Rant kung sino ang nabunot niya bilang subject.

Wala siyang pakialam whoever it might be. Ang importante ay magawa niya ang proyekto. He calmly reads the name.

"Mr. Masigasig, aren't you going back to your seat?" Paglingon niya sa professor ay wala nang bumubunot sa unahan. Siya na lang ang naroon and all his classmates watch him stand there flustered.

"Ahm.. Uupo na po ma'am." Napalunok siya at naglakad na pabalik sa upuan niya. Kinulit pa siya ng katabi kung sino ang nabunot niya but he's just dumbfounded by this.

Binuksan niya ang kamao kung saan nalukot na ang papel na nakuha niya. He unfolded it again and read the name twice.

Patient's name: LEEWYN GAYLE RIAD
Gender: Female
Age: 20 years old
Educational Status: 4th Year AB in Literature

Of all the people in his class, siya pa talaga ang nakabunot sa babaeng yun. Hindi naman niya ikinatataka na napasama ang pangalan ng babae sa mga oobserbahan nila. Ang mali lang, mukhang propesyonal ang kailangang tumingin sa paguugali ng babaeng yun. There's no way anyone could understand her rude and arrogant attitude. Tsk.

Ibinulsa niya na lang ang nilukot na papel at sakto namang tumunog ang selpon niya sa bulsa.

"Hello-"

"Rant-- tulungan mo-- ako. Hindi-" Rant heard things fell on the floor from the other line.

"Hello? Aling Corazon?" Hindi na siya sinagot ng matanda and all he hears is the askal's alarming barks near his ear.

"Mr. Masigasig, is there a problem?" Puna sa kaniya ng guro nang maingay na nabunggo niya ang armchair niya sa pagtayo.

"Ma'am, emergency lang po. Kailangan ko nang umuwi!" He dashed out of the room. Bigla siyang kinabahan sa mga tahol ng aso ng matanda pati ang hindi nito pagsagot. Sumakay agad siya sa nakaparadang tricycle sa labas ng unibersidad at dumiretso sa tirahan ng matandang babae.

Nagmamadali siyang bumaba ng tricycle at hindi pa nagbayad kaya napilitang hintayin siya ng driver.

"Aling Corazon!" Nagaalalang tawag niya. Bukas ang pinto at nakita niya sa sahig nakadapa ang matanda at tumatahol pa din ang alaga nitong aso. Rant attended to the unconscious old woman.

"Aling Corazon! Gising ho!" Inunan niya ang ulo nito sa hita niya at marahang tinapik-tapik ang pisngi nito para magising pero hindi nagmulat ang matanda. He checks her pulse. Putol-putol ang pagtibok nito. Rant gently moves the body at pinasan ito sa likod.

"Kuya, sa ospital! Dali!" Pati ang driver ay nataranta nang makita siyang buhat-buhat ang matandang babae mula sa loob ng bahay. Maingat na pinaupo nito si Aling Corazon sa loob ng tricycle. Kinagat naman ng aso ang laylayan ng pantalon niya na tila tinatawag ang atensyon niya.

"Sasama ka?" Tila nakikipagusap sa tingin ang aso at nagpupumilit sumama. "Sige, sige. Alalayan mo si Aling Corazon dito. Sa back ride ako." Hinayaan niyang tumalon pasakay ng tricycle ang aso at siya ay sumakay na din agad.

Shelovesrain❤