Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Pjesa 10.

Po qendronte ne nje dhome qe kishte menduar ta kthente ne zyren e tij . Ndodhej ne katin e pare , e vecuar nga dhomat e tjera.  Po firmoste per disa ceshtje lidhur me ekonomine e vendit.

Fale babait te tij ai vend ishte shkaterruar , shume njerez kishin vdekur .... Ai kishte hapur plage te medha dhe kishte derguar te birin per t'i sheruar ato ?
Por si mund te ishte e mundur. Te gjithe e urrenin ate  ne vetvete , sepse fale ushtrise se tij , mjaft njerez kishin humbur familjet e tyre ,kishin mbetur te gjymtuar , ishin shkaterruar.
E nga ta dinin ata  , se ai e urrente me shume babain e tij , por ishte i detyruar te qendronte nen hijen e tij.
Kur ecte ne rruge , mundohej te dukej sa me i qete , por gjithcka ishte nje genjeshter. Te gjithe i peruleshin , por e benin nga frika. Ai deshironte te percillte respekt te te tjeret dhe jo terror, por ishte e pamundur . Nuk kishte cfare te bente vecse te luante rolin , sepse jeta e tij e kishte detyruar gjate gjithe kohes te luante nje rol.

Ishte i perhumbur ne mendime , duhej te bente dicka , por cfare ?
Ne ato momente nuk e kishte ndiere deren te hapej , por ajo ishte aty. Ishte aty dhe qendronte duke e veshtruar paturpesisht me shpresen se ai nuk do e verente. Donte ta shikonte sa me gjate , por ai u rikthye nga mendimet dhe imitoi nje te kollitur ne menyre qe ajo te zgjohej nga mendimet qe po krijonte per te.

U ndie ne siklet , por ai e kishte kapur mat dhe nga kjo gje ndieu faqet t'i pervelonin .  Uli koken dhe filloi te belbezonte e bere tashme e kuqe flake .

"Umm... Une... Zoteri... Duhet.... "

"Cfare ka ndodhur ?" - foli ai  pa shfaqur asnje lloj ndjenjeje ne zerin e tij . Nuk i largoi syte nga dokumentat qe po firmoste , por pse ?
Sepse nuk i interesonte te shikonte  ate vajze qe deri para pak castesh e kishte mbajtur ne krahe , e kishte ngrene me sy , apo sepse kishte frike se syte do e tradhetonin nese ai do e shikonte ate?
"Deshironi ndonje gje?"- mblodhi veten dhe arriti te artikulonte ate fjali .

"Jo. Mund te dalesh"- foli menjehere ai pa lene vend per fjale te tjera .
Doli nga dera e zhytur me mendiime . Deshironte te njihte atë mashkull. Perse ishte aq i embel dhe i ashper njekohesisht? Mendimet e paturpshme vendosi t'i godase duke dale ne acarin e Rusise .
Menjehere u ndje sikur cdo problem iu shua ne fraksion sekondi. Rusia i kishte bere vertet mire.Ai vend kishte aftesine ti dhuronte ndjenjen e shtepise . Megjithese ishte ftohte dhe acar , ajo ishte kaq e lidhur me boren , me bardhesine sa ndonjehere i dukej sikur disa mendime , momente nga e kaluara i trokisnin ne koke , por kishte nje barriere qe nuk i lejonte te depertonin.

Mendimet e cuan serish tek Aroni. Ai mashkull percillte mister. Deshironte me shume se cdo gje tjeter ta njihte ate, por dreqi e marrte , ai ishte si molla e ndaluar dhe kjo supozohet te ishte Eva.
Eva i theu rregullat dhe e hengri mollen , por a do i thyente dhe ajo rregullat ?

Perse jo ? Rregullat jane bere per t'u thyere. Pasojat jane bere per t'u vuajtur.

Qeshi me budallalleqet qe po mendonte , mbeshtolli shallin pas supeve dhe hyri brenda. Perpara se te ngjitej ne katin e dyte , hodhi dhe njehere syte vjedhurazi nga Aroni dhe e vezhgoi imtesisht teksa punonte ne zyren e tij .

Ndoshta ato mendime nuk ishin budallalleqe.
Ndoshta duhet ta haje dhe ajo mollen ashtu si Eva...

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro