Yoongi usiadł przed klawiaturą. Jungkook był w drodze do swojego mieszkania wraz z Namjoonem, Hoseokiem i Taehyungiem. Między nimi zawiązała się przyjaźń.

Jungkook zgodził się pomóc Yoongiemu w produkcji piosenki. Namjoon i Hoseok szybko dowiedzieli się o tej wiadomości i zgodzili się pomóc w pisaniu i produkcji. Po wielu „przekonywaniach" Jungkookowi udało się „przekonać" Taehyunga, że ​​Yoongi nie jest złym człowiekiem i nie skrzywdzi Jimina.

Namjoon próbował wciągnąć Jina do ich grupy, ale najstarszy był bardzo uparty. Namjoon miał nadzieję, że Jin albo zmieni zdanie, albo wszystko się wyjaśni, gdy Jimin i Yoongi będą już ze sobą szczęśliwi.

Yoongi uśmiechnął się i otworzył drzwi swoim przyjaciołom. Zgadza się, Min Yoongi, UŚMIECHNĄŁ SIĘ po raz pierwszy od miesięcy!

— Hej, Jungkook, wszystko w porządku? — zapytał Yoongi, zauważając skrzywienie Jungkooka, gdy ten siadał.

— Tak, w porządku. Nie musiałeś spędzać CAŁEJ NOCY na przekonywaniu CHŁOPAKA, żeby pomógł przyjacielowi. — Jungkook posłał figlarne spojrzenie Taehyungowi, który tylko się uśmiechnął.

Yoongi udawał, że tej szczęśliwej pary nie był aktualnie w pokoju, kiedy zaczął pisać  tekst do piosenki .

Tyle wędrówek, w których gubię się bez końca.

To Ty przeprowadziłeś mnie przez labirynt. Jesteś moim światłem i zbawieniem. Deszcz zbliża się ku końcowi, a ja nie wypuszczę Twojej ręki.

— Co już masz? — zapytał Jungkook zerkając ponad ramieniem Yoongiego.

— Cztery linijki. Czy myślisz, że to byłoby dobre jako zwrotka druga? — zapytał Yoongi, przeglądając zeszyt.

Co zaskakujące, Taehyung pokiwał twierdząco głową.

— Powinieneś dodać, że twoja historia miłosna przypomina kdrame.

— Kdrame? — zapytał Yoongi.

—Tak! Tylko sobie pomyśl o tym. Dwie bratnie dusze, które są sobie przeznaczone. Zwrot akcji jeden z nich jest tchórzem. Podwójny zwrot akcji - drugi się zaręcza. Wtedy oboje wpadają w głęboką depresję, są już praktycznie martwi. Potem musisz dorzucić odmowę miłości. W końcu dochodzi do epickiej sceny walki, zanim grupa ich przyjaciół postanawia ze sobą współpracować, aby mogli mieć swoje szczęśliwe zakończenie. Następnie pobierają się i żyją długo i szczęśliwie. — Wszyscy spojrzeli na Taehyunga. Czy on miał trochę racji?

Yoongi odchrząknął i wrócił do swoich notatek.

— Uch...

Nasze życie jest jak drama w telewizji.

—NIE! NIE! NIE! ZRÓB TO BARDZIEJ POETYCZNIE! — Taehyung zaprotestował.

Spotkanie z tobą jest jak drama telewizyjna.

— Dodaj coś o wszechświecie!

— Bratnie Dusze! NO WŁAŚNIE!

Spotkanie z tobą jest jak dramat telewizyjny stworzony przez wszechświat.

— Dobrze, dobrze. Dodaj tam słowo „tak". Spotkanie z tobą jest jak dramat telewizyjny stworzony przez wszechświat. (Tak)

— DOSKONALE!

— I co teraz? — Yoongi skrzyżował ramiona. — Gdzie to wstawiacie? — Wtrącił się Jungkook. — Może na początku drugiej zwrotki? W sumie to będzie już nawet i trzecia.

— Myślałem, że to druga zwrotka.

— Och, Namjoon i ja napisaliśmy już drugą zwrotkę.— Jungkook uśmiechnął się, podając Yoongiemu kartkę papieru.

Traciłem rozum

Pragnąłem twojego blasku

Znałeś mnie, zanim mnie poznałeś

Ale Ty mnie uleczyłeś z mych ran

Kiedy usłyszysz bicie mojego serca, kochanie dasz mi nowe życie,  narodzę się na nowo

Czuję bicie twojego serca

Wołam Twoje imię w tym wszechświecie (Teraz nie potrzebuję przestrzeni)

Mam wszechświat

Hoseok prychnął.

— No cóż, dobra robota. — Hoseok przebiegł wzrokiem po kartce.

— Powinieneś w taki sam sposób ułożyć resztę .

— Zgadzam się — powiedział Yoongi nie tylko po to, żeby Hoseok poczuł się lepiej, ale ponieważ to była jego piosenka. Jimin musiał czuć, że to on w całości ją dla niego napisał.

Zanim Yoongi zdążył cokolwiek więcej powiedzieć , rozległo się głośne pukanie do drzwi.

— KIM NAMJOON! — Namjoon zamarł, wyglądając na smutnego.

— To Jin, dajcie mi chwilę. — Pozostała czwórka nie mogła powstrzymać się od wyjrzenia zza róg pokoju, żeby móc podsłuchać chociaż kawałek rozmowy.

— Jin, proszę, nie chcę się kłócić.

— Cóż, powinieneś był o tym pomyśleć, zanim zrobiłeś TO za moimi plecami.

— Yoongi jest dobrym człowiekiem! Jestem pewny, że będzie dobry dla Jimina! Poza tym piosenka jest już skończona, a Tae i Kook zgodzili się ją zaśpiewać.— Jin milczał.

— Naprawdę myślisz, że będzie dobry dla Jimina?

— Tak myślę.

— Dobra, ale jeśli wszystko zakończy się tak jak z Seongwonem, dam wam popalić.

— Chcesz pomóc nam napisać piosenkę? —zaoferował Namjoon, a nastrój Jina diametralnie uległ zmianie. Wbiegł do mieszkania jak podekscytowany szczeniak.

Jin odnalazł kartkę z piosenką na stole i dokonał niewielkiej korekty. Kiedy skończył dumnie wrócił do Namjoona.

Yoongi podniósł kartkę i zaczął szukać zmiany, którą wprowadził.

Skończyłem z Youniverse.

— Y-Youniverse? Naprawdę? — Yoongi zerknął na kartkę robiąc zdziwioną minę.

— Tak, to świetna gra słów nie uważasz?

— Dobra. — Yoongi zdecydował się zatrzymać poprawki wprowadzone przez Jina, ponieważ tak właśnie musiał zrobić. Stanąć po stronie Jina, aby być z Jiminem. — Więc to już koniec?