Ilse

Vier dagen later voel ik me eindelijk weer goed genoeg om naar buiten te gaan. Ik voel me nog steeds erg verzwakt, maar de koorts is eindelijk zo goed als weg. Nog steeds is het wel zo dat ik 's avonds meer dan 38 graden koorts heb, omdat ik die dag dan te druk ben geweest.

'Ils, wil je nog wat hebben van de supermarkt?' vraagt Bart terwijl hij met zijn schoenen en jas aan weer terug de woonkamer in komt lopen. 'Iets wat ervoor zorgt dat ik weer kan werken,' zeg ik grinnikend en Bart drukt een kus op mijn kruin. Ik ga een beetje verzitten op de bank en kijk Bart aan. 'Je bent al zo goed als beter. Alleen vaak 's avonds nog koorts, overdag ben je koortsvrij,' zegt hij lief en ik knik zachtjes. 'Ja, maar zodra ik helemaal koortsvrij ben mag ik pas weer aan het werk van jou.' Bart knikt en pakt zijn sleutels uit de schaal op de keukentafel. 'Ik ga dan, tot zo,' zegt hij en ik glimlach. 'Tot zo!' even later hoor ik de voordeur dichtslaan en ga ik weer onder de deken liggen op de bank. Ik heb het ijskoud, wat waarschijnlijk betekent dat ik weer koorts heb. Waarom houd dit niet op? Het duurt me veel te lang. 

Na tien minuten gaat mijn telefoon af en ik kijk naar de beller. Het is Yori. Gelijk veer ik overeind van de bank en neem ik op. 'Hey!' begroet ik haar terwijl ik de telefoon tegen mijn oor aan houd. 'Hey Ils, hoe is het?' klinkt de schorre stem van Yori. Ze heeft haar stem weer een beetje terug, maar het is nog lang niet genoeg om te kunnen zingen, iets wat ze het liefste waarschijnlijk wel gewoon had gedaan. 'Het gaat iets beter gelukkig, maar ik ben nog niet de oude,' zeg ik eerlijk en het is even stil aan de andere kant van de lijn. 'Ik heb precies hetzelfde. Van de dokter mag ik voorlopig echt nog niet zingen. Hopelijk kan dit over een week wel zodat we nog kunnen repeteren voor het concert.' Naarmate hoeveel Yori praat, hoe meer haar stem afneemt. 'Ik begrijp je. Doe maar rustig aan en praat zo min mogelijk, oké? Ik heb je wel nodig bij het concert,' zeg ik eerlijk. 'Doe ik. Ik app je over hoe het gaat, goed?' Yori's stem klinkt moe en word steeds zachter. 'Dat is goed. Beterschap!' Met die woorden hang ik op. Ik ben blij dat ze mij op de hoogte stelt, maar ik ben nog steeds wel bang dat haar stem nog niet terug zal zijn op de dag van het concert. Wat moeten we doen als Yori dan nog niet beter is..?