Bart

Ik mis Ilse zo erg. Thuis houd ik het niet meer uit, omdat het zo stil is zonder haar. Ze is nu al twee weken weg... Ik schrik op uit mijn gedachten als de deurbel gaat. Snel loop ik naar de deur toe en doe ik open. Het is de politie. De afgelopen twee weken zijn ze hier wel vaker geweest om mij in te lichten over het onderzoek die ze hebben gestart. Ze denken dat de kans heel klein is dat Ilse nog leeft en dat doet me het meeste pijn. Ik loop voor de twee agenten uit naar de woonkamer. 'We hebben nieuws,' zegt Amy, de vrouwelijke agente. Zij en haar collega James, zijn degene die hier de afgelopen twee weken vaker zijn geweest. 'Weten jullie waar Ilse is?' vraag ik gelijk. Er staan tranen in mijn ogen. 'Misschien. We weten het niet zeker. Straks gaan we er met een AT heen. U mag met ons mee als u dat wilt,' zegt James en ik kijk hem aan. 'Heel graag,' zeg ik zonder twijfelen en Amy glimlacht 'Goed. Dan gaan we nu gelijk, des te eerder Ilse weer bij je is.' We lopen de deur uit en James rijd naar het adres toe waar een AT al staat te wachten. Ik ben zenuwachtig voor hoe we Ilse aan zullen treffen. Leeft ze nog? James, Amy en ik stappen uit de auto en lopen naar de mannen van het AT toe. 'Wij moeten buiten wachten totdat het AT het teken geeft dat we naar binnen mogen,' legt Amy uit en ik knik. De mannen van het AT bespreken nog stel het plan en gaan na een paar minuten naar binnen. Het duurt lang voordat ze weer naar buiten komen, zonder Ilse... De moed zakt me in de schoenen. Ik hoopte zo dat ze hier zou zijn.

'Wilt u met ons mee komen, meneer Vergoossen?' vraagt één van de agenten en ik knik. Ik loop achter hem aan naar binnen. Hij loopt voor mij uit naar de kelder en loopt de trap af. Ik hoor geluid uit de kelder komen en hoop dat het Ilse zal zijn. Amy en James volgen ons naar beneden toe. Het is ijskoud in de kelder en ik krijg er de rillingen van. Zodra we aan het einde van de trap staan krijg ik Ilse in het oog. Ze zit vastgebonden op een stoel en haar gezicht is lijkbleek. Haar ogen zijn gesloten en haar blonde, warrige haren vallen langs haar gezicht. Ik kan zien dat ze erg mager is geworden in de afgelopen twee weken. Dan krijg ik een meisje in het oog die naast de stoel, waarop Ilse zit vastgebonden, ligt. Ze lijkt sprekend op Ilse, maar dan heel wat jaren jonger...