Ilse

Iedereen vraagt zich af waar ik ben en er is zelfs een onderzoek gestart. Ik zie Bart in beeld komen en gelijk lijkt het alsof mijn hart een tel overslaat. Hij heeft rode wangen, kleine ogen en ziet er heel erg vermoeid uit. Hieruit kan ik opmaken dat hij niet tot nauwelijks heeft geslapen. Er rolt een traan over mijn wang die ik gauw weg veeg. Met tranen in mijn ogen eet ik snel mijn tosti op. 'Mam? Wil je zo even slapen?' vraagt Caitlyn als ze de tv uit heeft gezet. Ik kijk haar moe aan. 'Als dat kan, graag...' zeg ik zacht en ik zet het bord op het kleine tafeltje voor de bank neer. 'Je mag wel in mijn bed. Ik blijf bij je,' zegt Caitlyn lief en ik glimlach. We lopen naar boven toe waar Caitlyn mij haar kamer in laat. Ik ga op het bed zitten en kijk de kamer rond. Er hangen een paar posters van mij op de muren. Caitlyn glimlacht en komt naast mij op het bed liggen, nadat ze de deur dicht heeft gedaan. 'Als pap bijna komt maak ik je wakker goed?' vraagt ze zacht en ik knik. 'Prima.' Ik wil niet dat Caitlyn in de problemen komt doordat ze mij los heeft gemaakt. Daarom ontsnap ik ook niet. Ik wil haar niet alleen achterlaten hier, wetend dat als Alex erachter komt dat ik weg ben dat hij dan woedend word op Caitlyn. Ik trek Caitlyn zachtjes tegen me aan en ze sluit haar ogen. Ik sluit ook mijn ogen en al snel val ik in slaap.

'Verdomme Caitlyn! Hoe kon je dit nou doen?!' hoor ik Alex' stem. Ik schiet gelijk rechtop in het bed en dan zie ik dat hij Caitlyn vast heeft. 'Laat haar los! Ik wilde weg uit de kelder, Alex... Ze verdient het niet om pijn te lijden!' Ik loop naar Alex en Caitlyn toe. Alex laat haar los en grijpt mij hardhandig beet. 'Jij gaat weer mee naar de kelder, Ilsje,' zegt hij gemeen en ik rol met mijn ogen. 'Prima, zolang je maar met je poten van Caitlyn af blijft.' Alex lacht gemeen en neemt mij mee terug naar de kelder waar hij me hardhandig terug op de stoel duwt. Ik kijk Caitlyn met tranen in mijn ogen aan als ik haar aan het einde van de trap zie staan. Ik laat, zonder tegen te stribbelen, toe dat Alex mijn handen en enkels weer strak vast maakt op dezelfde manier als dat het al eerder vast zat. Ik kreun zachtjes, maar zeg niks. Als hij klaar is met mijn handen en enkels loopt hij naar de achterkant van de stoel waar hij het touw weer strak vast maakt om mijn buik. 'Aah...' kreun ik als hij het touw hard aantrekt en er en knoop in vastmaakt. Alles doet weer pijn...