Like/Follow my Facebook page: @Thorned_heartu. Thank you and enjoy reading.

…

Precious Snow

“Argh! Simour! I hate you so much!” sigaw ko habang umiiri.

My hips and my stomach is aching so bad. Ramdam kong lalabas na si baby pero hindi ko alam kung bakit kailangan ko pang umiri ng ganito. Sobrang hirap at sobrang sakit.

“Simour! Fuck you, you asshole! This is all your fault!” Halos maluha sa tindi ng pag-iri ko para lang mailabas si baby.

It has been two years since we got married, now here I am suffering inside the delivery room with Simour beside me holding my hand as if it could help ease the pain I’m feeling.

I told him years ago that there might be a chance of me not getting pregnant again because of the miscarriage that had happened to me in the past. He told me that we still should try and if ever that God would not really give us another baby, then we should just be contented with what we have.

Just like what he told me, we tried. And surprisingly, I got pregnant. It was miracle for us since the doctor told me that I wouldn’t be pregnant after this pregnancy. Maselan rin ang pagbubuntis ko. It was risky that I should eat a healthy and better food, I should be careful with my actions and I must listen to what the doctor says. Good thing is that Simour was beside me all those times. I was able to save our baby from it’s danger.

It was somewhat drastic for me as well knowing that I wouldn’t be able to give him more kids that he wished for. However, I am lucky that he is contented with our baby Precy.

“Simour! Simour! It hurts so bad!” tili ko habang mahigpit na kumapit sa kamay niya.

“Nasasaktan rin ako, babe. Literal na nasasaktan ako. Ang hahaba ng mga kuko mo, eh,” aniya.

Bahagya akong tumingin sa kanya. Only to see my nails digging on his palms.

“Well, you deserve that!” asik ko. “Argh! Aray ko! Argh! Doc, wala pa rin ba?”

“Wala pa rin, Mrs. Villegas. You need to push even harder to let her out. I still can’t see her head,” ani ng babaeng doctor.

Muli akong umiri. “Argh! S-Super sakit na! Bakit wala pa rin?! Oh my gosh! Argh!”

Ramdam ko ang paulit-ulit na paghaplos ni Simour sa mga palad ko. Paulit-ulit niya itong hinahalikan saka bumubulong siya na kaya ko.

“I will never forgive you for this, Simour! I will never forgive you!” tili ko. “Argh! Ang sakit-sakit na!”

“Push even harder, Mrs. It’s starting to open,” ani ng doctor.

Mas lalo akong nagtitili. Buhok na naman ni Simour ang napag-initan ko at doon kumapit.

“Argh! Aray ko!”

“A-Aray ko, babe! Ang buhok ko!” reklamo niya sabay hawak sa kamay kong nasa buhok niya.

“Subukan mong tanggalin ang kamay ko, Simour and I will kill you! You don’t know how painful this situation is!” asik ko. “Argh! Argh! Ouch!”

“S-Sabi ko nga pero—aray, aray, babe! Aray ko! Babe, ang anit ko!” aniya.

“I don’t care about your anit, you asshole!” sigaw ko. “Argh! Argh! Aray ko!”

“There you go, Mrs. Push even harder, I can see the baby’s head,” pag-mo-motivate sa akin ng doktora.

“Doc, malapit na ba iyang lumabas? Pwede bang bilisan mo diyan? Ang sakit-sakit na ng anit ko, eh,” wika ni Simour.

“Hintay-hintay ka lang diyan, Mr. Tsaka hindi ako ang maglalabas sa bata, iyong asawa mo. Naghihintay lang ako rito na lumabas,” ani ng doctor.

“Eh, kasi naman ang sakit-sakit na talaga ng anit ko, eh—”

Hinigpitan ko ang hawak sa buhok niya. “Are you complaining, Simour?! Baka gusto mong ipaalala ko sayo kung kaninong kasalanan ito?!”

Napapikit siya ng mariin. “Sabi ko nga, kasalanan ko lahat ng ito.”

“Buti alam mo—argh! Aray! Argh! Oh my gosh, baby! Lumabas ka na! Argh!”

“There you go, Mrs. Malapit na,” wika ng doctor.

Iri ako nang iri. Hanggang sa narinig na namin ang malakas na iyak ng isang batang babae.

Nanghihina man ay pinilit kong binuksan ang mga mata ko. Ramdam ko ang paulit-ulit na paghalik ni Simour sa ulo ko at bumubulong ng…

“You did a great job, babe. Ang galing-galing mo,” bulong niya.

Hindi ako makapagsalita. Nanghihina ang katawan ko pero mulat pa rin ang mga mata ko.

The doctor then stood up with the baby on her arms. It’s wrapped in a white towel then she gave it to Simour who immediately accepted and carried the baby.

Lumapit siya sa akin. “Babe, tingnan mo. Ang liit-liit niya, babe.”

Even amidst the weakening of my body, I was still able to lift up my lips and smile. I could see tears falling down on Simour’s cheeks as he carried our baby. I could see the happiness in his eyes that I know will last forever.

“Babe, tingnan mo siya, oh. Ang liit-liit niya, babe. Sayo siguro ito magmamana,” humihikbi niyang sabi sa akin.

Tumingin siya sa akin. Namumula ang lumuluha niyang mga mata. He smiled softly at me as he caressed my hair.

“You did a great job, babe. Pahinga ka muna. Paggising mo kailangan mo pang padedehin si baby natin,” bulong niya.

I smiled at him. And slowly my eyes closed as everything around me went black.

It wasn’t a scary blackout because I know to myself that I will still wake up. And when I do, I would be able to touch and carry my baby. I would be able to feed her with my milk and I would probably hear her giggles and coos. And I would see how happy Simour would be.

I know that I am incapable of giving him more child that he wished for but somehow I was able to give him one. One life that we will treasure forever.

The pains I’ve gone through for giving birth of my daughter will always be worth it. I heard her first cry, and his father was able to carry her for the first time. Everything is worth it.

Pupungas-pungas na nagising ako. Agad na hinanap ng mga mata ko ang baby ko. My eyes stopped at Simour who is sitting on the chair beside the bed and is frowning.

Kumunot ang noo ko. “Where’s our baby?” mahina ang boses na tanong ko.

Agad siyang napatingin sa akin. Sumigla ang mukha niya saka agad na lumapit sa akin. He then kissed my forehead.

“Babe, may masakit pa ba sayo? Nanghihina ka pa ba? Ayos ka lang ba? May gusto ka bang kainin? O inumin?” Sunod-sunod niyang tanong sa akin.

I smiled softly at him. “I’m fine, Simour. I don’t need anything.” My eyes went to his tousled hair. Inabot ko ang ulo niya sa hinaplos ito. “Is it hurting?”

Mahina siyang natawa saka mabilis na pinatakan ng halik ang labi ko. “Masakit pa rin ang anit ko, babe.”

Natawa na rin ako. “I’m really sorry, babe. Ang sakit kasi talaga.”

Humagalpak siya ng tawa saka hinawakan ang kanan kong kamay saka ito hinalikan. “Ayos lang, babe. Worth it naman ang sakit, diba?”

Tumango ako saka matamis siyang nginitian. “Yep. Worth it. Where’s our baby, by the way? And why were you frowning?”

Agad na muli siyang sumimangot. “Eh kasi kinuha nina Mom at Dad sa akin ang baby Precy natin, eh! Sinabi ko naman sa kanila na kailangan dumede ni baby sayo kaya hihintayin ka naming magising pero hindi talaga sila nakinig. Kinuha sa akin tapos lumabas, andoon.” Nginuso niya ang nakasarang pinto.

Mahina akong natawa. “It’s okay, Simour. They know how to take care of our baby naman, eh. Ibabalik din nila iyon sooner or later kapag umiyak na iyon.”

Mas lalo siyang sumimangot. “Tayo ang magulang, eh! Bakit sila ang hahawak?! Naiinis talaga ako, babe! Feeling kasi nila bata pa ako, eh! Sabi ko naman na kaya ko nang buhatin at patahanin si baby natin pero ayaw nila makinig!” himutok niya.

I chuckled and caressed his cheek. “Huwag ka na nga magreklamo diyan. Be thankful na kinuha muna nila si baby. At least you could rest na muna.”

Biglang bumukas ang pinto saka pumasok si Dad at Mom, pati na sina Mommy at Daddy niya. Parehas na may mga ngiti sa labi ang mga ito. My Mom is carrying our baby as she walked towards us.

“Andito na ang mga salarin,” bulong ni Simour sa tabi ko.

I chuckled. “Saan niyo siya dinala?” I asked.

Nagtawanan sila nang mapansin ang mukha ng lalaking nasa tabi ko. Mukhang pinagkaisahan pala nila si Simour kaya ito inis na inis.

“Lumabas lang kami saglit. Nagpainit,” wika ni Daddy.

“Is she hungry already?” tanong ko.

Agad naman na lumapit sa akin si Mommy. Tinulungan ako ni Simour na bumangon. Sumandal ako sa headboard ng kama. Ibinigay naman ni Mommy sa akin si baby.

I smiled when I felt her on my arms. The first touch of our skin feels like an electricity. Her skin is so soft and fragile. She’s just silent, she’s not crying.

Tumingala ako kay Mommy. “Why isn’t she crying, Mom?” tanong ko.

My Mom smiled. “Kanina, iyak iyan nang iyak. Buti nga at tumahan na, eh. Padedehin mo na, baka gutom na iyan.”

I smiled and looked at her again. Agad kong inilabas ang kaliwang dibdib ko saka inilapit sa bibig niya. She immediately sucked on it making me smile.

My heart tugged while watching her movements. I felt my eyes turned blurry remembering how I wasn’t able her older sister. But I know she’s happy seeing us now. I know she’s happy.

I caressed her soft cheek as I stared at her. Her skin is as white as a milk. Her cheeks were reddish as if it has blush on it. Her nose is small and pointed just like mine. We have the same brows and lips but she has her father’s eyes. And she’s so chubby, she looks so healthy.

I felt my tear fell down to my cheeks. Agad na naramdaman ko ang saglit na pagkataranta ni Simour sa tabi ko kasabay ang pagpapaalam ng mga magulang namin.

“We’ll just go outside,” ani Daddy Carlos.

“If you need anything, just call us,” sabi naman ni Dad.

Agad silang lumabas saka isinara ang pinto. Simour then sat on the bed just beside me as he kissed my cheeks wet with tears.

“S-Simour, she’s so pretty,” bulong ko.

Hinaplos niya ang pisngi ko saka pinunasan ang mga luha ko. He smiled softly at me. “Yeah. She looks like you.”

“R-Really? You think so? You think she looks like me?” bulong ko.

He nodded. “Yeah. Very pretty.”

Mahina akong natawa sa kabila ng mga luha sa mga mata ko. “I’m sorry if I cried. I’m just so happy. Finally, we have a baby.”

He smiled. Hinalikan niya ang noo ko. “Finally. Nami-miss mo ba ang isa pa nating baby kaya ka umiiyak?”

I nodded. “Y-Yeah. I wasn’t able to save her. But I hope she’s happy.”

Niyakap niya kami ng anak namin saka hinalikan ang uli ko. “Don’t worry, babe. Masaya na siya ngayon. Gaya ng kung gaano tayo kasaya. Sabi mo nga, diba? Kasama na niya si God. Kaya masaya na siya.”

I nodded. “Yeah. Look at her, Simour. She’s so healthy. Hindi naman ako ganito ka-chubby noon.”

He chuckled. “Baka sa’kin nagmana. Mataba ako noong baby pa ako, eh. Pero kahit chubby siya ang liit-liit niya, babe, ‘no?”

I nodded and smiled. “Yeah, she’s so small too.”

He kissed my forehead and hugged me. Parehas naming pinapanood ang pagdede ni baby Precy sa akin.

“Anong ipapangalan mo sa kanya, babe?” tanon niya sa akin.

“Precious Snow,” sagot ko. “Snow because her skin is really light and Precious because she’s our diamond.”

He nodded. “Precious Snow Corpuz-Villegas.”

Our gem, our treasure.

It was a new milestone for the both of us, Simour and I. Being a parent is hard but enjoyable at the same time. We were always busy with work and at taking care of our baby at the same time. Ako naman ay sa bahay na lang muna at hindi na muna umaalis ng bahay. Samantalang siya naman ay palaging nasa trabaho pero maaga naman siyang umuuwi para alagaan kami ng anak niya.

We hired a nanny of course. Kailangan kasi dahil tuwing gabi ay puyat ako. Hindi na ako masyadong nakakakilos sa mga gawaing bahay. Si Simour pa ang naghanap ng kasambahay na kailangan namin sa bahay.

“Nay, kindly cook a ginataang manok po later, ah? Gusto ko po talagang humigop ng sabaw, eh,” saad ko sa nanny namin na si Nanay Ernesta.

Tumango siya saka ngumiti. “Sige ba. Naku! Ganyan din ako noong kakapanganak ko pa lang. Talagang mahilig ako sa sabaw. Pero mabuti naman iyan para mas dumami ang gatas mo.”

I nodded and smiled. Buhat-buhat ko si baby Precy dahil pinaiinitan ko ito dahil kakatapos lang maligo. Nasa garden ako at nakaupo sa hammock na pinagawa ko pa kay Simour.

“Malakas pa naman po dumede si baby Precy. Kaya I always make sure na nakakahigop ako palagi ng sabaw,” wika ko.

Ngumiti siya. “Siya, sige. Magluluto lang ako. Tawagin mo lang ako kapag may kailangan ka.”

“Sige po, Nay.”

I hummed as I look at baby Precy. “Baby? How are you feeling, hmm? Enough na ba ang heat na nakukuha mo?”

She cooed and moved her hands as she stared at me as if telling me that she’s already feeling fine.

I smiled and caressed her cheek. “Alright. Pasok na tayo sa bahay.”

Agad akong tumayo mula sa pagkakaupo ko sa hammock saka naglakad papasok sa bahay. Sakto namang nakasalubong namin si Simour na nagpupunas sa basang buhok niya gamit ang isang towel. He’s topless and only wearing a black denim pedal.

His eyes immediately went to us as a small playful smile pasted on his lips. “Hey, babies.”

I smiled and shook my head. “How’s your sleep? Kumain ka na ba ng breakfast?” I asked.

Naglakad siya palapit sa amin sabay halik sa amin ng anak niya. He kissed my lips longer.

“Sabay na tayong kumain,” aniya. Kinuha niya si baby mula sa akin saka binuhat ito.

“Ang bango naman ng baby ko,” aniya habang inaamoy ang leeg ni baby.

I smiled. “You should always clean your stubbles, Simour. Baka ma-irritate ang skin ni baby, eh.”

He nodded. “I no longer have stubbles, babe. Nag-shave ako para lagi kong ma-kiss ang baby na ito.” Bigla siyang tumigil. “Wait lang, babe.”

Binigay niya sa akin si baby. Agad ko namang tinanggap at binuhat si baby kahit nagtataka ako. Kinunutan ko siya ng noo.

“Why?” I asked.

He smiled. “May kukunin lang ako sa kwarto. Hintayin mo ako rito, okay?”

I nodded. “Okay.”

Nagtataka man ay nagkibit-balikat na lang ako. Pumunta na lang ako sa living room saka naupo doon. I turned on the TV as I baby talked to baby Precy.

Ilang minuto lang ay agad namang bumalik si Simour. Marami siyang bitbit na kinataas ng kilay ko.

“What is that?” tanong ko sa kanya.

Agad niyang inilagay ang mga ito sa table. He then sat beside us then I noticed him holding a thermometer. Inilagay niya ito sa kili-kili ni baby bago niya hinalikan ang palad nito.

Tumaas ang kilay ko. “What are you doing?” taka kong tanong.

“Chine-check ko ang temperature niya. Para sigurado tayong normal,” sagot niya.

I smiled. “Alright.”

“Baby, do you want to go out later?” Pakikipag-usap niya kay baby na para bang sasagot ito.

Our baby cooed while looking at her Dad. She even extended her arms to touch her father’s cheeks.

I couldn’t help but smile while watching them. Duda ako na mana sa akin si baby Precy. I feel like mas nagmana siya sa Daddy niya. Parang mas magkamukha yata sila.

I felt Simour’s left arm around my waist as he suddenly kissed me on my right cheek. Baby Precy cooed as she cutely slap her father’s face.

Parehas kaming natawa habang pinapanood siyang tila naiinis sa Daddy niya. She’s cooing a lot as if scolding her father.

“What is it, baby?” tanong ko sa kanya.

She cooed and slapped her father’s face again na tawa lang ng tawa.

“Stop teasing her,” wika sa kanya.

Tumawa si Simour. “Ba’t siya nagagalit sa akin, babe? Wala naman akong ginagawa,” aniya sabay halik na naman sa pisngi ko.

Tumili bigla si baby Precy na kinagulat ko. She then started moving, trying to reach for her father’s face.

Humagalpak ako ng tawa. I hugged her on my arms as I kissed her cheek. “It’s okay, baby. Daddy’s just trying to make lambing. Come on, kiss Daddy.”

She cooed. Simour went near her to make her kiss him but he received a cute slap from her daughter instead.

“Ouch, baby. Inaano ba kita?” aniya dito.

Napailing ako saka natawa. Sakto naman na tumunog ang thermometer na nasa kili-kili ni baby. Tinanggal niya ito saka tiningnan.

He nodded. “Okay, it’s normal. Normal ang temperature niya, babe.”

I nodded and smiled. “Okay. Iligpit mo na ang mga iyan baka mawala pa.”

“Teka lang, hindi pa ako tapos,” aniya.

Pinulot niya ang isang stethoscope saka sinuot ito. Kinunutan ko siya ng noo. “Para saan naman iyan?”

Tinaasan niya ako ng kilay. “Bakit? Para saan ba ang stethoscope, babe?”

“Para sa heart?” wika ko.

“Iyon naman pala, eh. Alam mo naman pala, babe,” aniya tapos inilapat ang stethoscope sa dibdib ni baby.

“What are you doing na naman?” tanong ko.

“Shh… I’m listening to her heartbeat. Sinisigurado ko lang na normal ang heartbeat niya,” aniya.

Napailing ako saka mahinang natawa. “Alright, whatever. Go on.”

Habang nag-che-check siya sa heartbeat ni baby ay paulit-ulit naman siya nitong cute na hinahampas.

Nang matapos ay nilagay na niya sa lagayan ang stethoscope at ang thermometer. He then smiled and kissed baby Precy’s cheek.

“Isasauli ko lang ito, babe,” aniya.

I nodded and smiled. “Alright. Sige.”

Baby Precy cooed and starter whining. “What, baby? Are you hungry already?”

She then started crying kaya pinahiga ko siya sa kandungan ko. Inilabas ko ang kaliwa kong dibdib saka inilapit sa bibig niya. She then started drinking my milk and stopped crying.

I slowly tapped her butt to make her sleep. Kanina ko pa kasi pansin na humihikab siya.

I then felt Simour sat beside me. Agad niyang iniyakap ang mga braso sa bewang ko saka mariing hinalikan ang pisngi ko.

“Bango rin ng Mommy,” bulong niya.

“Stop it baka makita ka na naman niya tapos umiyak,” wika ko.

Mahina siyang tumawa. “Hindi ko alam kung saan siya nagmana, babe pero feeling ko sa Daddy mo. Inis kasi iyon sa akin, eh. Mukhang namana niya.”

Natawa ako saka napailing. “Baka sa akin. Kasi inis rin naman ako sayo, eh.”

Tinaasan niya ako ng kilay. “Ah, talaga ba, babe. Talaga ba? Kaya pala nakabuo tayo ng Precy.”

Inirapan ko siya. “Ewan ko sayo and stop touching my breast!” Inis kong hinampas ang kamay niyang nasa dibdib ko.

Ngumuso lang siya saka ipinatong ang baba sa balikat ko. Muli niyang hinawakan ang dibdib ko saka mahinang pinisil kaya may lumabas ka gatas.

Nanlaki ang mga mata ko saka inis siyang tiningnan. Inis kong hinampas ang kamay niya.

“Simour, ang milk ko! You’re such an asshole!” asik ko.

Bahagyang nanlaki ang mga mata niya. “Shh… Bakit ka nagmumura sa harapan ng baby natin? Baka mamana niya iyan.”

“Kaysa naman kalandian mo ang mamana, ‘no! You’re such an asshole talaga! Sayang tuloy ang milk ko,” wika ko saka pinunasan ang basa kong dibdib.

Hinawakan niya ang kamay ko saka pinigilan ako. “Babe, ako na.”

I glared at him. “Anong ikaw na?!”

Ngumisi siya sa akin. “Bakit? Lilinisin ko.”

“At paano mo lilinisin, aber?” asik ko.

Ngumisi siya. “Gamit bibig ko—”

Agad ko siyang hinampas. “Asshole ka talaga! Tumigil ka nga! Umalis ka nga diyan! Tsaka get dressed!”

Humagalpak siya ng tawa saka hinawakan ang kamay ko. He then hurriedly placed my nipple on his mouth and sucked on it thrice before he ran upstairs.

Nanlalaki ang mga matang napasinghap ako. Naiwan akong nakaawang ang labi at hindi makapaniwala sa kalandian ni Simour.

I just shook my head and continued tapping baby Precy’s butt. Nang makatulog siya ay agad kong inayos ang damit ko saka binuhat siya. I then walked upstairs and went inside our bed room.

Naabutan ko doon si Simour na inaayos ang kwarto. Marami silang kalat dahil sa mga laruan ni baby. The floor is carpeted kaya doon namin siya iniiwan para mahiga since malinis naman.

“Tulog na ba siya?” tanong niya sa akin.

I nodded. “Oo.” Agad ko siyang nilagay sa loob ng crib niya saka kinumutan.

Muli kong inayos ang suot kong black spaghetti-strapped sando nang maramdamang basa na ang bandang dibdib ko. I walked towards the walk-in-closet and took off my sando. Akmang magbibihis na ako nang maramdaman kong may yumakap sa bewang mo sabay halik sa batok ko.

I sighed. I felt him touched my breasts and played with my nipple as he kissed my neck and nape passionately.

“Simour, umagang-umaga,” wika ko.

He chuckled. “Walang umaga sa naninigas na alaga, babe,” bulong niya.

I faced him. I wrapped my arms around his nape as he crashed his lips on mine. I then wrapped my legs around his waist as he pushed my body on the wall of the closet. I could feel his hugeness on my still clothed womanhood. He’s dry pounding on me making the both of us to moan.

“It’s been what?” bulong niya.

“What?” taka kong tanong.

“It’s been five months since you gave birth, babe. Pwedeng-pwede na,” bulong niya.

Mahina akong natawa. Tumingala ako nang bumaba ang halik niya sa leeg ko. I caressed his arm on my waist as I held on his nape.

“Ang landi mo talaga! You should start doing it yourself,” wika ko.

He sniffed and licked my jaw. “Bakit pa? Eh, nandiyan ka naman.”

I chuckled. He crashed his lips on mine again as he started taking off both of our clothes.

...
©️thorned_heartu