Like/Follow my Facebook page: Thorned_heartu. Thank you.

Enjoy reading.

...

Follow your dreams

"Hey, babe!" bungad sa akin ni Simour mula sa kabilang linya.

I'm at home and I planned to stay inside the house the whole weekend for some rest. But of course, Simour is one clingy guy, he couldn't live a day without hearing my voice. I would often tease him about it.

"Bakit ka tumawag?" I asked.

Agad siyang suminghap saka napapikit ng mariin. Nakahawak na naman siya sa dibdib niya habang tila ba ninanamnam ang sakit na hatid ng sinabi ko.

"Bakit parang ayaw mo yata akong tumawag? Akala ko ba mahal mo ako? Bakit parang hindi yata katanggap-tanggap ang presensiya ko?" aniya.

Natawa ako saka napailing. I sat on the sun lounger in front of our pool. I am only wearing an upper white bikini and a black denim shorts. I wear an aviator just to lessen the glare of the sun.

Siya naman ay nakasuot pa ng pajama na may design na dragon balls. Nakatalukbong pa siya sa kumot niya at magulo pa ang buhok. Nakahiga pa sa kama at panay pa ang hikab.

"Bakit ba kasi ang aga-aga mong tumawag? It's too early. See?" Sabay pakita ko sa paligid.

"Maaga akong nagising, eh. Naalala ko bigla na wala pala'ng pasok ngayon. Akala ko mayroon. Nalungkot ako no'ng na-realize kong wala dahil hindi kita makikita." Umasta siyang umiiyak na kinatawa ko.

"Why don't you take a bath already? O kaya mag-breakfast ka na. It's just six pero tanghali na iyan para sa akin. Ang dami mo nang matatapos sa mga oras na ito kung bumangon ka lang diyan," saad ko.

Ngumuso siya saka paulit-ulit na humikab. "Ayoko pa. Tumawag lang talaga ako para alamin kung ano ang ginagawa mo. Akala ko pa naman miss mo rin ako gaya ng kung paano kita na-miss. Pero ito ka at nasa sun lounger, chill-chill lang."

Bumulanghit ako ng tawa sa sinabi niya. Napailing ako saka tumayo mula sa sun lounger. I then started walking towards the pool.

"Saan ka pupunta?" tanong niya.

"Sa pool," sagot ko. "Maliligo na ako. But don't worry, we can still talk while I'm on the water. You don't have to end the call."

Napangiti siya saka mahinang napa-yes.

As my feet touched the cold water, I immediately jumped on the pool with the phone on my hand. I opened my eyes under the water and smiled on the camera as I waved at him. Agad rin naman akong umahon.

Umungot siya saka nagpagulong-gulong sa kama niya na parang bata. "Parang gusto ko tuloy pumunta diyan. Pwede ba akong pumunta diyan? Kakausapin ko si Dad."

"Nakiki-Dad ka na talaga, ha? People might think we're siblings," saad ko.

"Hindi iyan. Hindi naman tayo magkamukha. Mag-asawa pwede pa," aniya. "So, ano? Ang sarap ba ng tubig?"

I nodded. "Yeah. Very. Malamig!"

"Mas masarap sa akin?" ngumisi siya.

Tumawa ako. "Bakit ka nasali sa usapan?"

"Kasali naman kasi talaga ako sa usapan, huwag ka nang umalima. So, ano nga? Mas masarap sa akin?" aniya.

"Oo, pero mas masarap ako," wika ko sabay bulanghit ng tawa.

I am still not that used to talking dirty with him. Though, we've been talking such things since the very first week that we became official, hindi pa rin ako sanay masyado kapag nag-uusap na kami. Hindi naman ako nababastusan. It just feels awkward, but somehow in a good way.

Siya naman ngayon ang malakas na tumawa. Para siyang nag-he-head bang sa lakas ng pagtawa niya. Rinig kong nag-e-echo na ang boses niya sa kwarto niya.

"Marunong ka nang makipag-dirty-talk sa akin, ah! Gumagaling ka na sa ganiyan, ah!" aniya.

I laugh. "Your fault. You taught me."

Napailing siya. "Ayos lang naman sa akin na natuto ka. Pero parang bigla akong nagsisi na tinuruan kita," aniya saba nguso.

Natawa ako nang makita ang nguso niya. Sometimes, I feel like he's a small lost bot whenever he does that.

"Bakit ka naman nagsisi? It's not a bad thing. It somehow helped me in a way that I would no longer be ignorant," saad ko.

"Nagsisi ako kasi baka marinig iyan ng iba. Baka sasabihin mo sa iba tapos sasabihin ng iba na napaka-bad influence ko sayo. Tapos agad nila akong ikokompara sa iba, kung gaano ako ka hindi deserving sayo, gano'n..." Hindi nawala ang pagnguso niya buong minuto na nagsasalita siya.

My heart tugged happily knowing that he's worried about what might the people think about us; about him. But it didn't bother me though. It's ourselves that matters.

"Sus!" saad ko saka sumandal sa malamig na pool. "Huwag mo na nga'ng isipin iyon. Ang mahalaga ay tayong dalawa. Everyone's words won't matter if we know the truth."

He sighed. "Alam mo, babe... Ngayon lang pumapasok sa isipan ko ang mga ganyang bagay. Ngayon lang na nagka-girl friend na ako. Dati hindi naman ako ganito."

Hindi ko mapigilang mapangiti. I could hear and feel how genuine he is. Masarap sa pakiramdam na may ganoon pala siyang iniisip. Na nag-aalala pala siya sa sasabihin ng ibang tao pero hindi sa paraang mali.

"Do you hate the feeling?" tanong ko sa kanya.

Umiling siya. "No. I love the feeling. I feel responsible."

Natawa ako saka napatango. "Yes, you are. I noticed how you grew up these passed few months. I really appreciate how you treasures me a lot. But you know what? Gusto ko rin na malaman ang mga bagay na gusto mo. Ayoko na purong ako na lang ang iniisip mo. We both are in this relationship, let's make this work through being fair with each other."

He sighed and nodded. Kinagat niya ang pang-ibabang labi saka maingat na ngumiti.

"Punta kaya ako diyan sa inyo?" aniya.

"Paalam ka muna kay Daddy," natatawa kong sabi.

Tumawa siya. "Okay lang naman siguro kung hindi na. Para wala na siyang magagawa kung nandiyan na ako. Hanggang pamatay-tingin na lang siya sa akin."

"Hey! Isusumbong kita sa Daddy ko!" saad ko.

"Sige, isumbong mo ako nang mas lalo kitang puntahan diyan. Gusto ko pa naman ng kiss ngayon. Iyong masarap na masarap na kiss," aniya sabay dila sa pang-ibabang labi niya saka ngumisi.

Tumawa ako saka napailing. "No kisses. Sumusobra ka na sa akin, ah!"

"Oh, sige, yakap na lang. Gusto ko nang yakap. Pwede?"

"Tumatawad ka pa, ha?!"

"Anong tumutuwad?!" Suminghap siya.

I laugh. "Tumatawad kasi iyon! Stop that! Para kang tanga!"

Humagalpak siya ng tawa. "Sige na nga. Maligo ka na diyan. Baka naiistorbo na kita, eh."

"Alright. Thank you."

"I love you, babe!"

"Love you too!"

The whole weekend was worth while. We had an overnight with Zek and Rhyth just like what we usually do. Iyan madalas ang gift namin sa sarili namin. To enjoy even just for a single day.

Being a student and a daughter is one stressful duty. I have different responsibilities and obligations to make that it drains me. It's scary to fail and it's scary to have fun without making progress at some things you're not good at. So, I guess every student have the right to enjoy.

Minsan napapaisip ako na sobrang swerte ko nga sa mga magulang ko. They let me enjoy and have fun. Ang iba kasing mga kabataan, mga estudyante, wala nang oras na magsaya pagkatapos ng nakakapagod na araw. Hindi dahil hindi sila pinapayagan, kundi dahil kailangan nilang magsumikap.

I would always tell myself to be successful. I would always push myself to be a better daughter of my parents and of the country. Gusto kong kapag nakapagtapos ako, tutulungan ko ang mga nangangailangan, lalong-lalo na ang mga mahihirap. Hinding-hindi uunlad ang isang bansa hangga't mayayaman lang ang mas lalong pinapayaman.

"Have you heard the rumor?" bungad sa akin ni Zek kinaumagahan nang pumasok ako sa paaralan.

"What rumor?" tanong ko sa kanya.

Hindi ako tsismosa pero dahil tsismosa si Zek nagiging tsismosa na rin ako.

"Do you know our batch mate named Rena Santana? Iyong bisexual?" tanong niya.

Kumunot ang noo ko. Hindi ko kasi kilala. Hindi rin familiar.

"Why?" tanong kong muli.

She went closer to me. Agad naman akong bahagyang yumuko para maabot niya ang tenga ko. Ang liit niya kasi talaga.

"I heard that she was imprisoned inside their home," aniya.

Kumunot lalo ang noo ko. "Bakit daw? Sinong may gawa?"

"Her father. Nalaman ng Papa niya na bisexual siya at mayroon siyang girl friend kaya nagalit ito. He couldn't accept the fact that his daughter have a heart of a man," aniya.

"At dahil lang doon kaya niya kinulong sa bahay nila?" Hindi ko makapaniwalang tanong.

She nodded. "Yeah. Her girlfriend asked for help. Pinuntahan na daw ng mga pulis pero nagmamatigas daw ang Papa ni Rena."

Napabuntong-hininga ako. "He's so cruel. It's his daughter. Everyone have the right to choose who they want to love. Everyone are righteous to fall in love, no matter what gender it is. Why couldn't he accept that?"

Napailing rin siya. "We don't know. Ang masaklap pa ay kinukulong niya sa tahanan nila. Hindi pinapalabas. Binababoy niya ang sarili niyang anak."

My heart clenched painfully while listening to her. I still can't believe that there are people like him in this world. Too cruel!

"Hindi iyan matatawag na 'tahanan', Zek. Ang tahanan, binubuo ng isang masayang pamilyang nagmamahalan. Mga taong kaya ka'ng tanggapin sa kung ano ka at sa kung sino ka." I sighed. "It's not a 'home' for Rena. It's just a 'house' built to give her trauma."

"Hindi ko maintindihan kung bakit mayroong mga kagaya ng Papa ni Rena na hindi kayang tanggapin ang kung ano o sino ang anak nila. It's their own blood! Bakit hindi nila pagbigyan? Bakit ayaw nilang tanggapin?" ani Zek.

Sabay kaming napatingin sa malawak na field sa likod ng paaralan namin. Ninamnam namin ang malamig na simoy ng hangin at ang boses ng mga estudyanteng tila kay sasaya.

"Parents are created by God to guide their children. They're not made to destroy their children's dreams," bulong ko. "But... the world's people are cruel. Inaakala ng mga magulang na nasa tama sila palagi. Hindi nila binibigyan ng pagkakataon ang mga anak nila."

She nodded. "I am so sorry for Rena. I do hope she's okay, right now."

"Nasaan na ba siya ngayon? Nakausap raw ba siya ng mga pulis?" I asked. "I think I should ask my parent's help. Maybe they can help her."

"Ang sabi nila ay nakalabas na raw ng bahay nila si Rena. She's now safe. Nakatira na raw siya ngayon sa Auntie niya," aniya.

I nodded. "Good then. How about her father? Anong ginawa ng mga pulis? Kinulong ba?"

She nodded. "Yeah, that's what they said. Kinulong raw. Pinakulong ng Auntie ni Rena na kapatid n Mom niya."

I nodded. "Good thing, she's safe now. She have all the right to love that even her father can't even stop her. God gave us our heart to love, so when someone fall in love, let them be."

"Yeah. I hope lesson na iyon ng mga magulang na hindi kayang tanggapin ang kasarian ng mga anak nila," ani Zek. "Sa makabagong panahon, sa panahon natin, ang lalaki pwede na sa lalaki, ang babae pwede na sa babae. Let's face the realism of the new generation love."

I nodded. "How about you? If you fall in love with a girl, anong mararamdaman mo? Ano sa tingin mo ang mararamdaman ng Dad at Mom mo?"

She smiled and shrugged. "I don't know. I am not in love with a girl. But if I would, then I'd let my heart be. Mahirap kalaban ang puso, eh. And well... my parents are supportive of me. Kaya tiyak kong hindi naman sila magagalit kung sakaling nagmahal ako ng kapareho kong kasarian."

I smiled and nodded. "We're lucky then. We're both lucky that God gave us this mindset and that he gave us our parents."

She nodded. "Indeed, we are."

After that afternoon, Simour and myself met at the entrance of the school gate. Gaya ng nakasanayan ay palagi kaming nag-uusap ng mga bagay-bagay saka hinahatid niya ako sa bahay namin.

Later that week, Simour invited to go to the hill top of La Seriah. Of course, I told him to ask my parent's permission. Maayos naman siyang kausap dahil agad na pumayag.

"Tingin mo papayag si Dad at Mom?" tanong ko sa kanya.

Nasa may pool kami at parehas na nakaupo sa sun lounger. Parehas kaming nakahiga sa magkatabing sun lounger at nakasuot ng aviators.

Nagtataka nga ako kung bakit nandito itong lalaking ito sa bahay namin? May swimming pool naman sana sila sa kanila, dapat doon na lang siya naligo. Pumunta pa talaga siya rito para maligo ng pool.

"Iyong Mom mo sigurado akong papayag iyon. Pero iyang Dad mo sigurado akong hindi. Pero dahil pogi ang boyfriend mo, mapapapayag ko iyon," saad ko.

Napairap ako saka napailing. "Don't be too full of yourself! Hindi mo alam ang nasa isip ng Dad ko. Plano ka na diyan nang plano para sa outing na sinasabi mo pero hindi ka pa naman sure kung papayag si Dad."

"Papayag iyan." Kompiyansa niyang sabi. "Ilang beses na ba tayong lumabas nang tayo lang dalawa, pumayag naman siya, ah. Kaya sure ako, papayag iyan ngayon. Tiwala ka lang sa akin."

"Pero what if hindi siya papayag?" I asked.

Nagkibit-balikat siya. "Edi, dito na lang tayo sa bahay ninyo. Okay rin naman na ganito tayo, eh. Nag-e-enjoy pa rin ako dahil magkasama tayo."

I smiled. Ako rin naman. Okay lang sa akin kahit saan kami pumunta na dalawa basta magkasama kami. Mag-e-enjoy pa rin ako.

It's not about the place, it's about the person you're with.

"Bakit ka nga pala pumunta dito sa bahay para lang maligo ng pool? May pool naman sa inyo, ah," saad ko.

He sighed. "Ayoko doon. Wala ka naman doon, eh."

I laughed and rolled my eyes. Tumayo ako sa sun lounger saka agad na tumalon sa pool. Ilang minuto lang matapos akong tumalon ay agad kong narinig ang malakas niyang talon mula sa likod ko.

I immediately faced him with a huge smile pasted on my lips as I splash some water on his face. He was chuckling while he's trying to get near me as he tried dodging the splashed of water I made.

"Tama na, masakit na sa mata," aniya nang maabutan ako saka mabilis na pinulupot ang mga braso sa bewang ko.

I immediately wrapped my arms around his nape. Right now, I feel so tiny in his arms.

Bahagya niya akong binuhat kaya mabilis kong pinulupot sa bewang niya ang magkabila kong mga hita.

"Kiss mo nga ang mata ko," aniya. "Medyo mahapdi, eh. May nakapasok yatang tubig."

"Sus! Gusto mo lang makaisa ng halik mula sa akin, eh! You're jusy reasoning out!" Tudyo ko sa kanya.

Mahina siyang tumawa. His eyes are on my lips but it didn't feel awkward at all. He planted small kisses on my smiling lips.

"Sige na. Sa mata ko. Iyong kaliwa. Mahapdi, eh," aniya.

"Alright."

Sinapo ko ang magkabila niyang pisngi saka patudyong hinalikan ang kaliwa niyang mata na ikinapikit niya.

"Ayos na ba?" I asked.

Ngumuso siya. "Iyong labi ko naman," aniya.

"Bakit? Does your lips hurt too? Parang hindi naman iyan nasaktan, ah."

"Hindi masakit. Gusto ko lang talaga ng halik. Dali na. Halikan mo 'ko. Iyong masarap, ah," aniya.

Tumawa ako. I planted small kisses on his lips making him groan.

"Ang sabi ko halik. Bakit naman ganiyan, babe? Para naman akong bata niyan, eh," ungot niya.

Tinaasan ko siya ng kilay. "Why? Sabi mo gusto mo ng kiss. Edi, kiniss kita."

"Ang sabi ko, masarap. Hindi naman iyon masarap, ah!"

"Huwag ka na nga'ng magreklamo. Be thankful that I kissed you. Kaysa sa walang halik, right?"

Umiling siya. "Hindi. Ayoko. Gusto ko ng masarap na halik. Iyong may dila."

Humagalpak ako ng tawa. "Yucks!"

Tumawa na rin siya sa reaksiyon ko. "Anong 'yucks'? Kung hindi ka nasarapan sa mga halik ko saka ka pa mag-ya-yucks?"

"You're so noisy! Baka may makarinig sa atin! My Dad might hear you. He'd probably throw you out of the house!"

"Sus! Kinakahiya mo yata ako, eh." Pagdadrama niya.

"Hindi, ah! I am just trying to be careful."

Ngumuso siya. "Sige na nga. Kiss mo na lang ulit ko. Iyong gaya kanina. Pero mas masarap."

"Alright."

I was about to kiss him again when we both heard a cough just near the pool. Sabay kaming napatingin doon, only to see my Dad with his arms crossed on his chest and with his brows meeting.

"Dad!" singhap ko.

Tinulak ko si Simour para ibaba niya ako pero mukhang inaasar na niya naman si Dad. Ayaw niya akong bitawan tsaka ayaw niya akong ibaba.

"Simour, put me down," bulong ko sa kanya.

Ngumisi lang siya. "Hayaan mo 'ko." Nilingon niya ang gawi ni Dad saka matamis na ngumiti, samantalang ako ay halos magtago na sa leeg niya dahil sa tindi ng pamumula. "Hi, Dad!"

"Don't you dare 'Dad' me, young man! Why are you carrying my daughter? And—where the fuck are your hands?! Is it under her butt?! Put my daughter down!" asik ni Dad.

Napapikit ako sa pag-alingawngaw ng boses ni Dad. Ilang beses kong nakurot sa braso si Simour dahil sa kaba at hiya.

Pero imbes na kabahan ay nagawa pa'ng tumawa ni Simour. "Nakakatuwa talagang magalit si Dad," bulong niya sa akin. "Okay po, Dad. As you wish."

Agad naman akong binitawan ni Simour kaya mabilis akong humiwalay sa kanya. I immediately swam towards the edge of the pool. Umahon ako saka nilapitan si Dad.

"Hi, Daddy!" bati ko sa kanya nang may matamis na ngiti pero kabang-kaba na ako.

He immediately glared at me. "Don't 'hi' me, Primmly Athena!" asik niya. "What were you doing with this boy right here?"

"Uh... well... we're talking —"

"You didn't seemed talking!" aniya.

"We were!" Kinakabahan kong sagot. "We were talking about our outing. Mag-a-outing kami and we want to ask you kung papayag ka ba—"

"At sa tingin mo ba ay papayag ako pagkatapos ng nakita ko kanina? Your faces were just inches away from each other! And who knows what you two fucking did while I still wasn't here?! You probably had kissed! Didn't you?!"

Halos maputol na ang litid ni Dad sa taas ng boses niya. Sobrang nerbyos ko na pero si Simour ay lumalangoy-langoy lang sa pool. Ang gago!

"Dad, wala kaming ginawa," ani Simour mula sa pool. "Mahal ko po ang anak ninyo. Kung hindi naman po kayo papayag na mag-outing kami, edi, dito na lang po kami sa bahay ninyo. Mas safe. Mas masaya."

My Dad then glared at him. "Nope! Uuwi ka sa bahay ninyo ngayon din, Simour Jeff!"

"What's happening here? Seleno, why are you shouting?" Biglang dumating si Mommy.

"These two right here were fucking making out in our pool, honey! And I am not liking it!" saad ni Dad.

"We weren't!" saad ko.

"Oh, hindi naman pala, Seleno. Bakit mo hinuhusgahan ang dalawa? Hayaan mo na sila. They're both and adult now," saad ni Mom.

Kumunot ang noo ni Dad. "Parang kahapon lang pinapaalala mo sa anak natin na huwag mag-boyfriend, ah. Tapos ngayon, mas kinakampihan mo na?"

My Mom shrugged. She walked towards my Dad as she wrapped her arms around my Dad's nape. She tiptoed a bit and kissed my Dad's chin.

"Huwag ka nang ma-stress. Let's trust our baby," ani Mom.

"I trust our daughter, honey. Pero hindi sa lalaking iyan!"

"Well, your daughter chose that young boy, you should start trusting him too," ani Mom. "So, why don't we go to our room and have fun, honey? What do you think?"

Suminghap ako. Akmang magsasalita ako pero napatigil agad nang mapansing naging okay si Daddy.

"Alright, let's go then," ani Dad.

"Come on! Let's go!" ani Mom. "Primmly Athena, if you want to go out with Sim, just go and have fun."

"Yep, I am really lucky," bulong ko.

I felt an arm wrapped around my waist from my back. "Yeah, you definitely are."

Later that night, Simour and myself instantly prepared the things that we needed for our outing. He's planning to go to the hill top of the La Seriah and I am very excited for I had never been there for almost three years now. Masyado akong naging busy.

We prepared foods, a tent, some blankets and pillows, flashlights and matches and he even brought a guitar. Sabi niya ay haharanahin niya ako mamaya.

Sa parteng walang cottage kaming dalawa pupunta kaya kailangan talaga naming magdala ng maraming mga kagamitan. Nagdala pa nga kami ng first aid kit, just in case of emergency.

"Are you ready?" tanong niya saka akin, malawak ang ngiti sa mukha.

I nodded. "Yes, I am!"

Agad naming binaybay ang daan patungo sa hill top. Matagal bago kami nakarating dahil kahit naman malinis ang La Seriah, may mga lugar rin talaga na masusukal. Buti na lang at walang ulan kaya hindi madulas at hindi maputik. Pero ang ending, madilim na nang nakarating kami sa hill top.

"Oh my gosh! It's so beautiful out here!" sigaw ko habang nakadipa ang mga braso at nakaharap sa magandang view mula dito sa tuktok ng bundok.

"Shh... tabi-tabi po, nuno sa punso," biglang sabi ni Simour habang palinga-linga sa paligid.

I blinked and creased my forehead. "What did you say? And why do you look bothered?"

Tumingin siya sa akin saka sinenyasan niya akong tumahimik. "Shh... baka ma-engkanto tayo, sigaw ka diyan nang sigaw. May mga nuno sa punso rito. Sure ako." Kunot na kunot ang noo niya.

Mahina akong natawa sa sinabi niya. Napailing ako. "I can't believe that my asshole boyfriend actually believed in supernatural creatures."

"At bakit? Hindi ka naniniwala sa kanila?" aniya, mahina ang boses na tila ba nag-iingat.

"I don't."

Suminghap siya. Mabilis siyang nakalapit sa akin saka agad na tinakpan ang bibig ko. "Shh... Baka marinig ka nila, magalit sila sayo."

Tinanggal ko ang kamay niya. "Ewan ko sayo. Tulungan mo na nga lang akong mag-set-up ng tent."

We then started setting up the tent. Since it's already dark, he made a bonfire out of some dry woods that he had been picking up while we were on the way. I then prepare the foods and the things inside the tent.

After a few minutes of setting up, we were done. He then picked up his guitar and started strumming on it. While I started toasting some marshmallows that I purposely brought up here.

He then started singing the song Passenger Seat by Stephen Speaks. I couldn't help but smile while I'm listening to him. Simour don't like musical instruments too much but he can play. He can even sing.

I look at her and have to smile
As we go driving for a while
Her hair blowing in the open window of my car
And as we go I see the lights
I watch them glimmer in her eyes
In the darkness of the evening

He's leaning on an oak tree. I noticed him staring at me making me smile at him.

And I've got all that I need
Right here in the passenger seat
Oh, and I can't keep my eyes on the road
Knowing that she's inches from me

I felt the butterflies rumbling in my stomach for the nth time now. I can't spell out what my heart truly feels. It's a mixture of emotions and it's driving me crazy.

Wala sa isip ko noon na haranahin ng sinuman. At hindi rin si Simour ang lalaking ini-imagine kong haharana sa akin. But look at me now, smiling while watching the only man who can make my heart leap fast as he strums his guitar and sing a song for me.

We stop to get something to drink
My mind clouds and I can't think
Scared to death to say I love her

"But I do love you too!" Nangingiti kong sabi habang namumula ang mga pisngi.

Then the moon peeks from the clouds
I hear my heart, it beats so loud
Try to tell her simply

Napatingin ako sa langit sabay hawak sa dibdib ko kung saan ang puso ko. I smiled when I saw the pink moon sparkling, together with my heart beating fast.

When he was about to sing the chorus, I smiled and look at him... I then sang the song with him.

That I've got all that I need
Right here in the passenger seat
Oh, and I can't keep my eyes on the road
Knowing that she's inches from me

He strummed to end the song. Then he smiled at me as he stood up. Lumapit siya sa akin saka naupo sa tabi ko sabay yakap sa magkabila kong bewang.

"Mahal kita," bulong niya.

"Mahal din kita."

"Babe, I am planning to pursue architecture," saad niya.

Napataas ang kilay ko. "Really? That's great! So, magshi-shift ka ng kurso ngayon?"

He nodded. "Oo. Hindi pa kaya masyadong late para mag-shift ng kurso?"

"Of course, not! If you want to shift your course then go! I will stay beside you. This is your chance!"

Alam kong magaling siya sa pag-do-drawing. Palagi nga silang magkasama ni Evans dahil parehas silang mahilig sa bagay na iyon. Kaya nagtaka ako no'ng hindi niya kinuha ang kursong architecture.

"But why didn't you pursue architecture when you're good at it?" tanong ko sa kanya.

He sighed. "Kasi kilala mo naman ako, diba? Wala akong ibang gustong gawin kundi ang maglaro at maglaro lang."

"Yeah... you even flirt with our young professors." I rolled my eyes.

Mahina siyang natawa saka hinalikan ang balikat ko. "Dati iyon. Hindi na ngayon."

"Tsk. Akala mo hindi ko naririnig na palagi ka'ng kinakausap ng mga professors na nilalandi mo dati, ha?"

"Iniiwasan ko naman sila, eh! Actually kapag inuutusan nila ako, hindi nga ako sumusunod, eh."

Suminghap ako. "Paano kung ibagsak ka nila?"

"Psh... bahala sila."

"So, ready ka nang mag-shift ng course ngayon?" I asked.

He nodded and smiled. "Oo. Thanks to you."

Tumaas ang kilay ko saka bahagyang napanguso. "Why me? Wala naman akong ginawa, ah."

"Iyon na nga, eh. Wala kang ginagawa, pero sa tuwing nakikita kitang umaakyat sa stage, pinupuri ng maraming tao, napapaisip ako kung deserving ba ako na maging boyfriend mo," aniya.

Natahimik ako sa sinabi niya. There are a lot of things that I badly want to voice out but I seemed like I lost my voice.

He continued, "Naisip ko na gusto kong purihin ka ng maraming tao dahil ang boyfriend mo ay may nakuhang ganito at ganiyan. Gusto kong maging proud ka sa akin."

"I am proud of you! Very! Bakit naman ganiyan ang iniisip mo?"

Nagkibit-balikat siya. "Kasi sino lang naman ako, diba? Kilala lang naman ako dahil sa pagiging basagulero ko. Akala mo hindi ko naririnig iyong ibang tao sa tuwing sinasabi nila na, 'ano ba itong si Primm, ang daming lalaki sa bobo bumagsak'. Gano'n."

Humapdi ang puso ko sa sinabi niya. Syempre, naririnig ko rin ang bagay na iyon. Palagi. Pero hindi ko na lang pinapansin dahil ang mahalaga nagmamahalan kaming dalawa.

"Hindi ko naman sila pinapansin, ah!" saad ko. "I love you! Iyan lang dapat ang pinapakinggan mo. Na mahal kita at kahit ano pa ang sabihin ng mga tao sa akin, hinding-hindi kita iiwan."

He nodded. "Alam ko. Kaya nga magsusumikap na ako, eh. Para kahit papaano, may maipagmalaki naman ako. Maipagmalaki mo naman ako, ng parents mo at ng parents ko."

Hinaplos niya ang bewang ko. "Alam mo, babe? Simula nang sinagot mo ako, bigla akong nagkaroon ng mga pangarap. Biglang gusto ko nang maging ganiyan maging ganito para maipagmalaki mo ako."

I felt my eyes sting with his words. I can't imagine losing this man. I really can't.

"Ako rin naman, ah," wika ko. My voice broke. "I want you to be proud of me kaya nga I am starting to teach myself with new things because I no longer want to be ignorant."

He smiled. "Hindi mo na kailangan pa, babe. Proud na proud na ako sayo. Halata naman, diba?"

I chuckled and nodded with tears cascading down my cheeks. "H-Halatang-halata."

Binitawan niya ang bewang ko saka sinapo ang magkabilang pisngi ko. He then wiped my tears with his thumb as he smiled softly.

"Alam mo, babe? Palagi kong sinasabi sa sarili ko na gusto ko kapag nagpakasal na tayo, kapag nakita ng mga tao, dapat sasabihin nila na 'ay, asawa iyan ni Architect Villegas'. Iyong ganoon. Iyong may title naman ako kahit papaano. Hindi pagiging basagulero lang," wika niya.

Napahikbi ako. Who would have thought that a man who was once a jerk and an asshole could change this hard for a woman like me? It's definitely overwhelming and tear-jerking.

"P-Pinapaiyak mo naman ako, eh!" Hinampas ko ang braso niya na mahina niyang kinatawa.

He placed his forehead on mine as he kissed the tip of my nose. Paulit-ulit niyang pinupunasan ang mga luha ko gamit ang sarili niyang kamay.

"I never thought that a woman could make me dream," bulong niya. "And you, my love, is worth a dream."

...

©️thorned_heartu