Warning: R-18. Read at your own risk.

It’s been two months since I admitted what I truly feel towards Ville. Up until now, he still couldn’t believe what he had heard. It may happened unlikely in some kind of romantic movies, but we very well know that romantic movies couldn’t surpass what I and Ville truly feel towards each other. It was unexplainable.

“Nik, lumabas kaya kayong dalawa ni Clad. Paminsa-minsan lang naman,” sabi ni Nivia.

Nakaupo kami sa sofa ng living room habang pinapanood siyang nag-s-sketch para sa design niya. May inapplyan kasi siyang kompanya na nangangailangan ng designers kaya nag-apply siya. Nakaupo siya sa carpeted floor habang ako naman ay naka-krus ang mga binti at nakasandal habang kumakain ng ice cream.

“Wala akong time diyan, Niv,” wika ko.

“Wala? Wala ka naman talagang ginagawa dito sa bahay. Paanong wala kang time para sa mga ganyan?” tanong niya.

Inirapan ko siya. “Bakit ba kasi atat kang umalis kami?”

“Wala lang. Para naman may time rin kayo paminsan-minsan sa isa’t-isa,” sabi niya.

“Tsk. Wala namang kami, noh! Aanhin namin ang time-time na iyan?” saad ko.

“Ay! Walang kayo?” Kunwari ay nagulat niyang sabi.

Inirapan ko siya. “Gaga!”

“Check the label kasi, bebe!” sabi niya sabay tawa.

Sinamaan ko siya ng tingin. “Shut up! Ayusin mo na lang iyang ginagawa mo. Huwag mong pakialaman ang lovelife ko.”

“Okay. Basta ako, nagsasabi lang.” Nguso niya.

Hindi ko mapigilang mapaisip sa sinabi ni Nivia. Oo nga naman. Maypa-I love you na ang gagong attorney sa akin pero wala naman kaming label. Nakapagsabi pa ako ng ‘mahal kita’ sa kanya nang hindi tinitingnan kung may label ba kami o wala?

Ays! Tanga mo, Nik!

“Siya nga pala, Nik. Kailan ba uuwi ang baby boy ko?” tanong ni Nivia habang nagdo-drawing.

Si Nicco kasi ay naroroon kay Ville. Kagabi kasi ay iyak ito ng iyak nang paalis na si Ville. Pinatahan pa namin ito at hinintay na makatulog pero mukhang nakaramdam dahil hindi talaga ito natulog.

Hanggang sa naisipan na lang ni Ville na isama ito. Noong una ay nagdalawang-isip pa ako dahil baka biglang umiyak si Nicco at hanapin ako. Pero wala akong nagawa noong hindi na siya lumapit sa akin at nagkunyapit kay Ville. Kaya hinayaan ko na lang.

“Ngayon daw uuwi iyon,” sabi ko.

“Ba’t parang hindi ka sure?” tanong niya.

“Hindi naman kasi tumawag si Ville. Sinabihan ko siya kagabi na tumawag kapag iiyak si Nicco. Pero hindi tumawag. Tapos nag-text ako na tawagan niya ako kapag uuwi na sila, pero hindi rin sila tumawag,” sabi ko na nakakunot ang noo.

“Ay naku! Baka tumakas na iyon. Dinala ang anak mo! Tapos, on the search ka ng future mag-ama mo! Tapos iiyak-iyak ka kunyare kasi hindi mo sila mahanap. Tapos malalaman mong nasa isang isla pala sila, tapos pupuntahan mo! Tapos pagdating mo doon ay may nakahanda nang wedding venue! Tapos ikakasal kayo kahit wala kang gown! Ay shet! Pwede na ba akong maging author?!” Daldal ni Nivia.

Napanganga ako. “Grabeng imagination iyon, ah! Obvious na hindi magkakatotoo!”

Humagalpak siya ng tawa kaya napatawa na rin ako. “Hoy, grabe ka! Malay mo magkatotoo!”

“Psh! Magseryoso ka na nga lang sa ginagawa mo. Baka hindi ka matapos diyan, eh.” Natatawa kong sabi.

Natatawang ibinalik niya ang atensyon sa ginagawa. Ibinalik ko na lang din ang atensyon sa ice cream na kinakain ko.

Ilang minuto kaming kinain nang katahimikan nang bigla na namang magsalita si Nivia.

“So, kung sakaling hingin ni Clad ang kamay mo, Nik, papayag ka?” Biglang tanong niya.

Napatigil ako. Ramdam ko ang malakas na kalabog ng dibdib ko. Hindi ko alam ang isasagot ko. For the first time in my life, I went silent.

Kung hihingin niya ba ang kamay ko ay papayag ako? Bakit ko ibibigay ang kamay ko, e, may kamay naman siya?

Char!

Saka ko na siguro iisipin iyan kung tatanungin niya na ako. Hindi pa naman niya ako tinatanong. Masyado lang talagang advance itong si Nivia.

“Psh. Ang advance mo, ah. Talaga bang e-pu-pursue mo ang pagiging author?” Biro ko.

“Tsk. Huwag mo ngang ibahin ang usapan. So, ano nga?” sabi niya nang nakangisi saka ibinaba ang hawak niyang sketch pad at tumingin sa akin.

Sinamaan ko siya ng tingin. “Wala. Hindi naman niya ako tinanong nang ganyan kaya bakit ko naman sasagutin?”

“Hoy! Paano kasi kung tatanungin ka niya? Edi, dapat ready ka! Rehearsal kumbaga!” sabi niya.

Napakamot ako sa ulo ko. “Hindi ko alam, Niv.”

Tumawa siya nang malakas tapos biglang tumahimik. “Pero, kung anumang desisyon mo, suportado kita.” Seryoso niyang sabi.

Napatigil ako. Hindi ko alam kung tatawanan ko ba siya o magseseryoso rin. Pero, ramdam ko na seryoso siya sa sinabi niya.

Ngumiti ako ng tipid sa kanya. “Alam ko naman iyon. Basta, kapag ikaw naman ang ikasal, dapat purple ang gown ko, ah!” wika ko sabay ngisi.

Inirapan niya ako saka ibinalik ang atensyon sa sketch pad niya. Bumuntong hininga siya. “Iyon ay kung ikakasal ako.”

Bigla kong naramdaman sa boses niya ang lungkot at pait na noon pa man ay palagi ko nang nararamdaman sa kanya. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin ang alam ang dahan. Mas lalong wala akong lakas na tanungin siya lalo pa’t pakiramdam ko ay wala sa isip niya sabihin sa akin.

“Ano ba iyang sinasabi mo? Ikakasal ka, syempre. Susunod ako sayo.” Biro ko.

Ngumuso siya saka inirapan ako. Ngumiti siya ng tipid at bumuga ng hangin. “Hmm. Sana nga. Sana nga may maglakas-loob na pakasalan ako.” Malungkot niyang sabi.

Ramdam ko ang lungkot niya. At biglang nabahiran ng lungkot ang puso ko. Natahimik ako. Hindi ko alam kung paano ako magsasalita o kung ano ang dapat kong sabihin.

Bumuga siya ng hangin saka patalon na tumayo. Patalon din siyang naupo sa tabi ko saka bigla akong niyakap ng mahigpit. Isinandal niya ang ulo sa balikat ko.

“Hmm. Basta ako, masaya ako kapag masaya ka.” Bulong niya.

Sa hindi malamang dahilan ay biglang nanlabo ang mga mata ko. Biglang gusto kong umiyak.

Ngumuso ako. “Kung makapagsalita ka, para kang namamaalam, ah! Gaga ka?” Biro ko. Pilit pinipigilan ang luha ko.

Mas lalong humigpit ang yakap niya. “Hindi naman ako namamaalam. Nagsasabi lang ako. Alam ko kasi na hindi na magtatagal at kukunin ka na sa akin ni Clad. Matutuwa ako, syempre dahil masaya ka. Pero malulungkot ako dahil hindi na kita palaging makikita.”

Suminghap ako nang biglang tumulo ang luha ko. Tumikhim ako saka pinunasan ang luha ko. Niyakap ko siya pabalik.

“Para kang tanga. Hindi naman niya ako kukunin sayo, noh! Tsaka, remember? Wala nga kaming label, diba?” Biro ko kahit namamalat na ang boses ko.

Tumawa siya. “Oo nga pala. Wala nga pala kayong label. Awts!”

Tumawa rin ako sa sinabi niya.

Nanatili akong nakayakap sa kanya gayon din siya sa akin. Kahit alam kong may mali at may pinapahiwatig ang mga sinasabi niya ay pinigilan ko ang sarili na lumagpas sa boundary ng privacy niya. Basta isa lang ang magagawa ko para maalis kahit pansamantala ang sakit na nararamdaman niya. Ang mahalin siya.

Humihikab na nag-aayos ako nang bedsheets ko. Pinapalitan ko ang mga ito dahil dumudumi na. Wala rin naman kasi akong magawa sa condo ko kaya ito na lang muna ang ginawa ko. Isa pa, masyadong nakakabagot dito lalo pa’t wala ang anak ko.

Si Nivia naman ay umalis kani-kanina lang. Ang sabi ay may pupuntahan siyang importante. Tinanong ko siya kung ano, pero hindi siya sumagot. Basta dali-dali lang siyang umalis.

Napabuntong hininga ako. Dati naman ay ayos lang ako kahit mag-isa dito sa condo ko. Pero ngayon, halatang-halata na may kulang.

Napatigil ako nang biglang nag-ring ang cellphone ko. Agad ko itong pinulot mula sa bedside table ko. Saka tiningnan ko ang caller ID.

Ville?

Kunot-noo ko itong sinagot. Pagagalitan ko siya dahil gago siya.

“Hello—”

“Hindi ba sabi ko na tumawag ka o kaya mag-text man lang bilang update kung paano na ang anak ko?! Bakit hindi mo ginawa ka?!” Agad kong asik.

“Nandito sa akin. Right, son?” saad niya at agad ko namang narinig ang boses ng anak ko.

“Mom-mom! Hi! Hello!” Sigaw ng anak ko mula sa kabilang-linya.

Kahit papaano ay napangiti ako. “Hindi ka ba umiyak kagabi, baby? Hindi mo ba ako hinanap?”

“No. Because Dad-dad was with me,” sagot niya.

Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o masasaktan.

“Okay. Nasaan kayo? Kailan ka iuuwi ng Dad-dad mo?” tanong ko.

“Today, baby.” Si Ville ang sumagot. “But, if it’s alright with you, I will text you the address and kindly come here. We will wait for you.”

Napairap ako. “Ville, wala ako sa mood ngayon. Iuwi mo na lang ang anak ko.”

“Hindi ko iuuwi, sige ka. Kapag hindi ka pupunta, walang Niccolo na uuwi diyan sayo.” Tumatawa niyang sabi.

Napatiim-bagang ako. Ang sarap niya talagang ihulog sa bangin. Ang aga-aga, pikon na naman ako dahil sa gagong attorney na ito!

“Hindi ako nakikipagbiruan sayo, Ville, ha.” Banta ko.

He chuckled. “Me too, baby. So, if I were you, just come on here.”

Napabuntong hininga ako. “Baby?” Tawag ko kay Nicco.

“Yes, Mom-mom?” Agad niyang sagot.

Napangiti ako. “Gusto mo ba na pumunta ako diyan?”

“Yes, Mom-mom! Come here, Mom-mom!” he said with glee.

I chuckled. “Okay, sige. Pupunta ako diyan. Hintayin mo ako, okay?” sabi ko.

“Okay, Mom-mom,” saad niya.

“We’ll wait for you, baby,” wika naman ni Ville.

“Okay, bye!”

I ended the call.

Inis akong napabuntong hininga saka tinapon ang cellphone ko sa kama. Umalis ako ng kama upang pumunta sa closet ko. Nang biglang nag-vibrate ang cellphone ko kaya binalikan ko ito saka tiningnan.

Message ito galing kay Ville. Binasa ko ito.

Attorney Ville

I love you.

Where’s my I love you too?

Hindi ko mapigilang mapangiti. Agad kong naramdaman ang pamumula ng pisngi ko. Mahina kong tinampal ang pisngi ko saka naiiling na ibinaba na lamang ang cellphone ko at hindi na sinagot ang text niya.

Tumungo agad ako sa closet saka naghanap ng maisusuot. Nang makapulot ako ng square-neck long sleeves polo na kulay purple ay ito ang isinuot ko. Hanggang kalahati ng hita ko ang haba nito kaya nagsuot ako ng puting short shorts. Pinaresan ko ito ng white leather boots.

Nang matapos ako sa pagbibihis ay hindi na ako nagsuklay at ginawang messy bun na lang ang buhok ko. Hindi na rin ako nagdala ng bag dahil cellphone at wallet lang naman ang dala ko. May bulsa naman ako kaya roon ko na lang inilagay.

Nang tingnan kong muli ang cellphone ko ay agad na bumungad sa akin ang text ni Ville. Ang address ng pupuntahan ko.

Wala na akong sinayang na oras at agad nang humaya. Hindi iniwan ni Nivia ang sasakyan niya kaya nag-commute na lang ako.

Nang makarating ako sa address ay agad na hinanap ng mga mata ko ang dalawa. Nasa may parteng bukirin ng La Seriah ang address kaya maganda ang view. Walang masyadong tao sa lugar kaya nakakapagtaka na dito pa naisipan nang dalawa na magpahangin. Sabagay, nakakagaan naman talaga ng loob ang lugar.

“Nasaan na kaya ang dalawang iyon? Baka pinagtripan ako ng mga iyon.”

Inikot ko ang paningin doon. Nang hindi ko makita si Ville ay umakyat ako. At tama nga ako dahil sa kabilang parte ng bukirin ay naroroon ang sasakyan ni Ville.

Agad akong lumapit sa kinaroroonan ng sasakyan ni Ville. Hinanap ko siya dahil wala siya sa paligid. Ngunit nang malapit na ako ay bumukas ang pintuan ng sasakyan at lumabas siya na may malawak na ngiti.

Hinanap ng mga mata ko ang anak ko. “Si Nicco?” Agad kong tanong nang makalapit ako.

Sa halip na sagutin ako ay agad niya akong sinalubong ng yakap. Isinubsob niya ang mukha sa leeg ko saka sininghot-singhot ito kaya agad ko siyang hinampas sa braso.

“Hoy! Nasaan si Nicco?” Muli kong tanong.

“With his Tita Nivia,” sagot niya.

Kumunot ang noo ko. “Ha? Eh, diba may lakad si Nivia? Tsaka diba magkasama kayo ni Nicco kanina?”

He sniffed my neck and nodded. “Yeah.” Parang wala sa sariling sagot niya.

Napapikit ako ng mariin saka bumuga ng hangin. Itinulak ko siya ng bahagya saka inis siyang hinampas. “Hoy! Tinatanong kita. Bakit mo hinayaang sumama ang anak ko sa Tita niya, eh may lakad si Nivia?”

“Where’s my I love you too?” Bulong niya sabay singhot sa leeg ko.

Ramdam ko ang pamumula ng pisngi ko. Pero sa kabila ng pamumula ay nagawa ko pa rin siyang hampasin at itulak.

“A-Ano ba, Ville?! B-Bitaw nga!” Mariin kong bulong.

“My I love you too?” Muli niyang bulong saka bahagyang humiwalay sa akin. Ngunit nakahawak pa rin sa bewang ko.

Nag-iwas ako ng tingin at pinigilan ang mas lalo pang pamumula ng pisngi ko. “Ville, ang iuwi mo na lang ako. Wala naman dito ang anak ko.”

“Baby? Where’s my I love you too?” Muli ay tanong niya.

Inis ko siyang tiningnan. “Bakit ba?!” Asik ko.

“Just want to hear it, right here, right now. Come on, baby,” sabi niya saka hinaplos ang likod ng bewang ko.

Napairap ako saka tinabig ang kamay niya. “Sige. Basta iuwi mo ako pagkatapos, ha?”

He smiled wide and nodded. “Yeah.”

Nag-iwas ako ng tingin. Muli kong naramdaman ang pamumula ng pisngi ko.

Ano ba naman ‘to?! Hindi naman ako ganito dati! Bwesit!

I cleared my throat. “I-I love you too.”

“I love you most, baby,” saad niya saka mariin akong hinalikan sa pisngi.

Namumulang tinampal ko siya sa braso. “Oo! Tara na, iuwi mo na ako!”

“Alright!” Agad niyang pagpayag saka inalalayan akong makapasok sa kotse niya.

Nang makapasok na siya ay agad na niyang pinasibad ang kotse. Habang ako naman ay ni-on ang radio niya para magpa-music. Ayoko namang matahimik ang loob ng sasakyan.

“A penny for your thoughts, baby,” wika niya.

Nilingon ko siya. “Nakikinig ako sa music. Wala akong iniisip na iba,” sagot ko.

“Hmm, okay. Anyway, baby. Niccolo was really a good boy. I enjoyed his company.” Malawak ang ngiting sabi niya.

Napangiti ako. “Wow! Company pa talaga ng anak ko, ha? Hindi ba dapat ikaw iyon?” Natatawa kong sabi.

He chuckled. “Yeah, I know. But he’s more active than me, last night. He wouldn’t even want to go to sleep because he wanted to just play with me the whole night.” Natatawa niyang sabi.

Natawa na rin ako saka napailing. “Napagod ka siguro kagabi, no?” tanong ko.

He laughed. “Sobra! But it was worth it.”

Napailing ako saka malawak na napangiti. I glanced at the road when I noticed something.

“Teka, Ville. Hindi ito ang daan pauwi, ah.” Kunot-noo kong sabi.

He smirked. “Why? Do you really think that I’m going to send you home?”

Inis ko siyang tiningnan. “Ville, hindi ako nakikipagbiruan talaga sayo. Iuwi mo ‘ko! Baka hinahanap na ako ng anak ko.”

“He won’t. He already knew about this. We both planned this one.” Nakangisi niyang sagot.

Napanganga ako sa sinabi niya. “Anong sabi mo? Sinasabi mo ba na dinawit mo sa kalokohan mo ang anak ko?!” Inis kong sabi.

Sa halip na tumahimik ay mas lalong lumakas ang tawa niya na siyang ikinainis ko lalo. “We’re best buddies, you know.”

Halos umusok ang ilong ko sa sinabi niya. Inis kong hinampas ng kamay ko ang braso niya. “Ibalik mo na lang ako! Bilis!”

“Nope. Not going to happen.” Nakangisi niyang sabi.

Mas lalong dumami ang inis ko. Humalukipkip ako. “Saan mo ba ako dadalhin?” Asik ko.

“Zandro’s Island. We will have a date there,” sabi niya.

Napairap ako sa sinabi niya. “Date? Magde-date lang tayo tapos kailangan pa talaga nating lumayas?” Inis kong asik.

“Shhh… just go to sleep first. Para paggising mo, nasa isla na tayo.” Nakangiti niyang sabi.

Muli na lamang akong napairap saka inis na bumaling sa labas. Ano pa nga bang magagawa ko?

Nagising ako na para bang lumulutang ang katawan ko. Kunot-noong iminulat ko ang mga mata ko. Kumurap-kurap pa ako upang siguraduhin ang kalagayan ko.

Buhat-buhat ako ni Ville habang naglalakad siya. “Ville?” Tawag ko sa kanya.

“Hmm?”

“Nasaan na tayo?” Mahina kong tanong.

“Nasa isla na tayo. I already booked a room for the two of us, so we’re going to our room first so you could get a proper rest,” wika niya.

Dahan-dahan akong tumango. Hindi na rin ako nag-abalang magpababa dahil sa hindi malamang dahilan ay talagang napagod ang katawan ko. Ipinikit ko na lamang muli ang mga mata ko at sa pangalawang pagkakataon ay kinain na naman ako ng kadiliman.

Naggising ako nang may maramdamang malambot ngunit mamasa-masang bagay sa leeg ko. Kunot-noo ko itong kinapa saka pilit inaalis sa leeg ko. Ngunit, ayaw nitong maalis kaya inis akong umungol.

“Hmm...” Ungol ko.

Naghanap ako ng unan. May nakapa naman ako kaagad ngunit matigas ito. Kinapa ko ang unan pababa. Napatigil ako at saka napakunot-noo nang maramdaman kong tila may bukol ang unan.

“Fuck! Not now, baby…hmm…” Rinig kong ungol.

Tuluyang naggising ang kaluluwa ko kaya agad akong nagmulat nang mga mata. Ngunit gayon na lamang ang panlalaki ng mga mata ko nang makita si Ville na nakaharap ng higa sa akin at walang suot na pang-itaas. May yakap itong unan na kinakagat nito at tila ba lasing ito.

“Ville, umaga na?” tanong ko sa kanya. Agad naman siyang tumango at tumitig sa akin habang hindi hinihiwalayan ang pagkagat niya sa unan.

“Bakit kagat-kagat mo iyang unan?” Kunot-noo kong tanong.

He breathed in before he stopped biting the pillow. “Y-Your hand—ugh! Damn!”

Napakurap ako. Agad kong tiningnan ang kamay ko at gayon na lamang ang pagtili ko nang mapagtantong hawak ko pala ang best friend niya na tayong-tayo na.

Namumulang bumalikwas ako ng bangon. “Bakit ko hawak iyan?!” Tili ko.

Lasing na tumingin siya sa akin. Nanatili pa rin siyang nakahiga sa kama at saka tumihaya. Nilagyan niya ng unan ang may puson niya upang hindi makita ang bukol niya.

“It’s your fault. You just squeezed it.” Humihingal niyang sagot. Mas lalo kong naramdaman ang pamumula ng mukha ko.

“S-Sorry! Tulog lang ako! P-Paamuhin mo iyan, ano ba?!” Asik ko saka natataranta at namumulang pumasok sa banyo.

Napasandal ako sa likod ng pintuan ng banyo nang matapos ko itong e-lock. Napahawak ako sa dibdib ko at gayon na lamang ang bilis ng kalabog nito.

Namumulang sinapo ko ang pisngi ko saka napailing. “Gagong attorney, may alagang anaconda.”

“I fucking told you not to wear a goddamned two piece fucking bikini, right?” Madilim na asik sa akin ng gagong attorney.

Nakapamaywang siya sa harap ko at kita ko na galit na galit siya. Napapairap na lang ako sa ilalim ng spectacles na suot ko. Nakatihaya ako sa sun lounger at nasa ilalim ng ulo ko ang mga braso ko. Wala akong pakialam sa isa diyan.

Galit na galit siya dahil naka-bikini ako. Pakialam niya ba, e ako naman ang magsusuot. Ang ganda ko kaya sa black two piece bikini ko.

“Baby, are you listening to me?” Mariin niyang tanong.

Hindi ako sumagot. Bahala siya diyan. Kung pipigilan niya lang din ako na magsuot ng bikini ay huwag na niya akong kausapin. Ano pala ang ginagawa namin dito sa tanginang islang ito kung hindi ako magsusuot, diba? Isa pa, wala rin naman siyang pang-itaas, e. Kahit naman delicious ang abs niya ngayon at kumikinang siya sa kagwapuhan ay wala akong paki. Patas lang kami.

Rinig kong bumuntong hininga siya. “Baby?”

Hindi pa rin ako sumagot. Muli kong narinig ang buntong hininga niya bago siya lumapit sa akin. Naalarma ako.

Ngunit nang makalapit siya ay umupo lamang siya sa tabi ko saka ginigit ako upang makahiga rin siya.

“Pwede ba?! Ang daming sun lounger diyan, oh! Doon ka!” Asik ko saka itinulak siya.

“At pinansin mo rin ako.” Sarkastiko niyang sabi.

Itinaas ko sa ulo ko ang spectacles ko bago siya bumangon at umupo. Muli ko siyang itinulak.

“Umalis ka na sabi!” Asik ko sabay tulak sa kanya.

Hindi siya sumagot at nahiga sa sun lounger. Inilagay niya sa batok niya ang dalawang braso kaya nag-flex ang muscles niya.

Bahagya akong namula pero isinantabi ko lang. “Edi, kung ayaw mong umalis, ako ang aalis,” sabi ko.

Tatayo na sana ako nang bigla niyang higitin ang bewang ko kaya napatili ko. Malakas ang pagkakahigit niya sa akin dahilan nang tuluyang kong paghiga sa tabi niya. Ramdam ko na rin ang braso niya sa likod ng ulo ko.

“Bitawan mo nga ako! Ang bigat ng braso mo!” Asik ko sabay hampas sa tiyan niyang matigas.

“Shht. Stay.” Sa halip ay sabi niya.

Napairap ako at humalukipkip na lang. Wala rin naman akong magagawa dahil hindi naman ako makakaalis sa bisig niya.

Ilang minuto kaming tahimik doon nang binasag niya ang katahimikan. “Baby?”

“Ano?!” Asik ko habang kunot-noong pinapanood ang mga taong naliligo na sa dagat.

Ramdam ko ang muli niya paghigit sa akin palapit sa kanya. I looked so small in his arms. Piligilan ko na sana siya nang bigla niya akong hinalikan sa pisngi ko.

“I love you.” Bulong niya. Dahilan nang pamumula ng pisngi ko.

“I know,” wika ko at nanatiling nakahalukipkip.

Muli kong naramdaman ang paghalik niya sa pisngi ko. “I said, I love you.” Pag-uulit niya.

“Yes. Narinig ko. I know nga. Kasi alam ko,” sagot ko saka umirap upang pigilan ang pamumula ko.

Ibinaba niya ang nga braso sa bewang ko saka mahigpit akong niyakap. “We both know that it’s not the proper answer,” wika niya sabay halik sa sintido ko.

“Shut up ka na nga lang diyan, Ville. Bitawan mo nga ako! Ang init-init ng panahon, oh, tapos yayakap-yakap ka sa akin. Hindi ka ba naiinitian? Bitiw. Bitiw nga!” sabi ko at tinampal ang mga braso niya.

“Say, I love you too, first,” sabi niya.

Napairap ako. “I love you too. O sige na, bitaw na.”

Dahan-dahan naman siyang bumitaw saka hinalikan ako sa ulo. Magsasalita na sana ako upang paalisin sana siya ngunit nagsalita siya.

“Alam mo, parang palagi na lang kitang pinipilit na sabihan akong mahal mo ‘ko.” Pabulong niyang sabi.

Nilingon ko siya nang biglang makapa ang lungkot sa boses niya.

“Don’t you feel the same way towards me anymore? Don’t you love me anymore? Because if you don’t, I’ll try not to ask you the same question again.” Malungkot niyang sabi.

Muli siyang nahiga at ini-unan ang dalawang braso.

Napakurap ako. “A-Ano ba ang sinasabi mo?” tanong ko.

“Hmm… nothing. Don’t mind me. You’re right, we’re at the beach. So yeah, you have the right to enjoy. Go on, enjoy,” sabi niya.

Muli akong napakurap. Ayos lang ba siya? Na-offend ko ba siya?

“Uhm… h-hindi ka ba maliligo?” Alinlangan kong tanong sabay nguso.

Hindi siya tumingin sa akin. “I will.”

“Edi, s-sabay na tayo.” Nakanguso kong sabi.

“Hindi na. Mauna ka na. Mamaya na lang ako. Enjoy ka na lang doon.” Blanko niyang sabi.

Napanguso ako at bahagya naman akong nakonsensya. Nakangusong tiningnan ko ang malinaw na karagatan. Punong-puno na ito ng mga tao. Gustong-gusto ko nang magtampisaw doon pero ayoko namang maligo kung hindi kami ayos ng gagong attorney. Hindi rin naman ako makakapag-enjoy.

Tumingin ako sa kanya. Nakapikit na siya. Dahan-dahan kong nahiga sa dibdib niya saka niyakap siya.

I heard him chuckled. “Alam ko namang hindi mo ‘ko matitiis,” sabi niya sabay haplos sa braso ko na nakayakap sa kanya.

Napairap ako. “I love you too,” sabi ko.

He went silent. Muli akong nagsalita. “Mahal na mahal kita.”

Naramdaman ko na bumangon siya kaya tumingala ako upang tingnan siya. He was smiling widely.

“Do you want juice, Baby?” Malawak ang ngiting tanong niya.

“Sige,” sagot ko.

“Okay, stay here. Kukuha lang ako,” sabi niya sabay alis.

Naiwan akong nagtataka sa kilos niya. Basta ang alam ko lang ay namumula ang mukha niya, gayundin ang leeg at tenga niya.

Nakangusong muli na lamang akong humiga sa sun lounger. Nang may biglang lumapit sa akin na lalaki. Gwapo siya, oo.

“Hi, beautiful,” sabi niya nang may ngisi sa labi.

Tinaasan ko siya ng kilay. “Are you talking to me?”

“Of course. So, I guess, you haven’t remembered me.” Nakangising wika niya.

Kinunutan ko siya ng noo. Ano bang pinagsasabi ng amaw na ito?

“Ha?” tanong ko.

He laughed and sat on the bottom of the sun lounger. Hinawakan niya bigla ang binti ko kaya gulat na napaatras ako.

“Wow! Acting like you don’t know me, ey?” Nakangisi niyang tanong.

Inis ko siyang tiningnan. “I don’t know you. Period.”

“Oh! But we almost kiss at the bar, beautiful,” saad niya.

“Bar?” Kunot-noo kong tanong.

“Yes, bar.” Nakangisi niyang sagot.

“What bar?” Napalingon ako nang marinig ang boses ni Ville.

Agad akong tumayo saka lumapit sa kanya. Tumayo ako sa tabi niya saka yumakap sa braso niya. Sa hindi malamang dahilan ay parang kinakailangan ko siya. Hindi naman sa natatakot ako sa lalaki dahil hindi naman siya mukhang rapist dahil gwapo naman siya, kaya lang nakakapagtaka ang ikinikilos niya.

“You again, El de Hera.” Madilim na wika ni Ville.

Nagtaka ako. “El de Hera? Ang may-ari ng El de Hera Island?” tanong ko.

The guy looked at me and smiled. “Nope. Not the owner. Just the son of the owner,” sagot niya.

“You don’t remember him, Baby?” tanong ni Ville.

Umiling ako. “Hindi, e. Kilala ko siya?” Kunot-noo kong tanong.

“Yes. We’ve met at the bar once. Remember Cupid’s bar? We met there.” Nakangisi niyang sagot.

“Iyong bar ni Eros?” tanong ko na agad niyang tinanguan.

“Yes. And guess what? We almost kiss—”

“Shut up, El de Hera! And don’t make me utter your goddamned surname again and again. Nakakabwesit! Masyadong mahaba!” Asik ni Ville.

“Tsk. I’m surprised that you two were still together. Damn love!” Nakangisi niyang sabi. “Guess, I have to go. Enjoy, lovers!”

Agad din siyang umalis. Magtatanong na sana ako kung kailan ko na-meet ang lalaking iyon kay Ville nang muntik akong mapatili dahil bigla niya akong binuhat na parang bagong-kasal. Tumayo siya saka hinalikan ako sa labi ng mariin.

“I love you,” sabi niya na ikinangiti ko.

Bigla siyang naglakad kaya nagtaka ako. “Saan tayo pupunta, Ville? Akala ko ba maliligo tayo? Tsaka nasaan ang juice?” tanong ko.

“Mamaya na. I just want to cuddle you the whole day. Let’s get inside our room. The juice is there,” sabi niya.

Napailing na lang ako dahil sa pagbabago ng isip niya. Parang babae. Pero hindi ko na siya pinigilan. Mas gusto ko rin naman na manatili na lang muna sa loob.

Nang makarating kami sa loob ng kwarto namin ay napatigil ako nang bigla niya akong sunggaban ng halik. Malalim, madiin at mapusok.

Nagtataka man ngunit hindi ko mapigilang sagutin ang mga halik niya. Masyadong nakakalunod.

I reached for his face and cupped it as I answered his kisses. He bit my lower lip making me open my mouth. He then entered his tongue inside and licked my tongue. He sucked it and taste every edge of my mouth that all I can do was moan.

“Hmm...”

Hinihingal na humiwalay siya sa akin. Ngunit hindi niya inilayo ang mukha sa mukha ko. Ipinatong niya ang noo sa noo ko saka hinalikan ang ilong ko.

He stared deeply into my eyes. All I can see were love and desire. And just like that, I felt the temperature went high. I felt high.

I grabbed his cheeks and kissed him deeply. I sucked his lips and bit it. I licked it then nipped it. Earning a groan from him.

“Damn, baby!” Asik niya.

Bigla ko na lang naramdaman ang likod ko sa malambot na kama ng kwarto. Kahit nakabikini lang ako ay tila pinagpapawisan ako. Gayundin siya.

I moaned when his kisses went down my jaw, then down to my neck. Sinipsip niya bawat madaanan niya at tila ba sabik na sabik. Ang nagawa ko lamang ay ang umungol sa ligaya at kiliti na nararamdaman ko.

“V-Ville…”

Naramdaman ko ang mainit niyang kamay na sinakop ang dalawang bundok ko. Napaigtad ako saka napasinghap.

“Hmm… I was right, you see? Your babies were enough for me to squeeze.” He throatily said and squeezed my boobs making me arched my back.

“Ugh—gago!” Ungol ko.

He chuckled and bit my earlobe as he take off the straps of my bra. He then unhooked it and threw it somewhere. Bumulaga sa paningin niya ang dalawa kong bundok.

Hinihingal na napatingin ako sa kanya. He was staring darkly at my boobs as his jaw clenched. He ran his warm hands from my waist up to my chest.

“Damn!” Ungol niya sabay subo ng kaliwang dibdib ko.

Napaigtad ako saka napakapit sa buhok niya. I breathed in when I felt his tongue played my nipple. He licked it, nipped it and then he would sucked it like a hungry baby drinking for milk.

“Hmm… V-Ville—ohh!”

I felt his hands went down my thighs. He caressed it again and again, then he would suddenly squeezed it, making me arched my body.

Everytime that I would arched my body, I would feel his hard body against me. Ramdam ko ang mainit na sinisingaw ng katawan niya. At tila ba gustong-gusto ito ng katawan ko.

Lumipat ang halik niya sa kanang dibdib ko at gayon pa rin ang ginawa niya. Sinisipsip ito saka dinidilaan.

Napuno ng mga singhap at ungol ko ang kwarto. Ngunit wala akong maramdamang hiya. Wala akong pakialam. Gusto ko lang na matupok sa apoy na kaming dalawa ang sumisilab.

Dahan-dahang tumaas ang halik niya sa leeg ko. Hanggang sa muli niya akong sinunggaban ng halik sa labi. Mariin at nanggigigil.

Iniyakap ko ang dalawang braso sa batok niya habang hinahaplos ang buhok niya. Nakikipagsagutan sa malalim niyang halik na dinadala ako sa paraiso.

Napaigtad akong muli nang maramdaman ang kamay niya na pumasok sa loob ng panty ko. He touched my clit and pinched it making me arched my body and my toes more. Kakaibang kiliti ang dala nito sa akin at tila ba kinukuryente ako sa masarap na paraan.

Itinulak ko ang mukha ni Ville upang sumagap ng hangin. Bumaba naman ang mukha niya sa dibdib ko at muling sinunggaban ang dalawa kong bundok. Patuloy naman ang daliri niya sa paglalaro sa clit ko. Hinahaplos, pinipindot at kinukurot ito.

“Ugh—ahh! Hmm…Ville!” Napapaling sa iba’t ibang direksyon ang ulo ko dahil sa hatid na sarap ni Ville sa akin.

Ramdam ko ang pagkabasa ng pagkababae ko. At tila ba mas lalong ginanahan si Ville dahil mas pinag-igihan niya ang ginagawa ng daliri niya.

“Ahh… Ville—masarap! Ugh!”

Bumalik ang halik niya sa leeg ko. Habang pinag-iigihan niya ang ginagawa niya sa pagkababae ko. Hanggang sa maramdaman ko na tila naiihi ako dahil sa hindi ko maipaliwanag na pakiramdam.

“V-Ville… I’m c-cumming—ahh!” Napasigaw ako at napapikit ng mariin nang maramdamang may lumabas sa akin.

Hinihingal na napapikit ako. Naramdaman ko ang paglayo ng katawan ni Ville sa akin. Nagmulat ako upang tingnan siya at gayon na lamang ang pagkataranta ko nang makitang hinubad niya ang suot niyang broad short kasama ang brief niya.

Malalim na nakatitig siya sa akin habang hinuhubad ang brief niya. Alam ko namang malaki iyon dahil nakita ko na ito dati pero kinakabahan na ako sa maaaring mangyari.

Napaatras ako at napatili nang tuluyang bumulagta sa mukha ko ang malaki niyang kaibigan.

“V-Ville! B-Bakit malaki?! G-Gago ka ba?!” Natataranta kong sabi. Ni-hindi ko na maintindihan ang sinasabi ko.

Patuloy ako sa pag-atras ngunit hinawakan niya ang magkabilang hita ko saka hinila palapit sa kanya.

“No more escape, baby.” He smirked.

“W-What—argh!” Napasigaw ako nang walang pasabing sinagad niya papasok ang pagkalalaki niya.

Napanganga ako sa sobrang sakit. Halos ayokong huminga sa sobrang kirot. Ramdam ko na lang na may tumulong likido sa pisngi ko nang maramdaman ang pagkapunit nang kung anuman sa loob ko.

“Shh, baby. I’m sorry if I have to be this huge—”

“G-Gago ka, Ville! G-Gago ka!” Halos hindi humihingang sabi ko.

“I-I know, I know. I’m sorry—”

“B-Bakit mo pinasok n-nang walang p-pasabi?! P-Putangina mo!” Umiiyak kong sabi.

He wiped my tears and kissed my cheek. Pero napatili na naman ako nang mas lalong sumagad ang pagkalalaki niya dahil sa paglapit niya sa akin.

Hinampas ko siya sa braso pero mas lalong sumakit nang gumalaw ako.

“A-Aray ko!” Humihikbi kong sabi.

Ramdam ko ang pagkataranta ni Ville. “H-Hey, baby! I’m sorry! I-I should have slowed down! Shit! I-I’m so sorry!”

Umiiyak na umiling ako. “W-Wag kang gumalaw please.”

“S-Sure,” he said and kisses me on my cheek.

He kept on kissing me softly on my cheek. Somehow, it eases the pain that I felt.

“Masakit pa ba?” Bulong niya.

Iminulat ko ang mga mata ko saka umiling. “Hindi na.”

He smiled and kissed me deeply on my lips. And then he started pumping slowly. Napaigtad ako nang may tinamaan siya sa loob ko na nagbigay sarap sa akin.

Itinulak ko ang mukha niya saka sumagap ng hangin. Kumapit ako sa buhok niya habang patuloy ako sa pagsinghap. Siya naman ay dinig na dinig ang mga maliliit at malalim niyang ungol.

“F-Fuck this! Goddamned delicious! Fuck!” Mura niya saka isinubsob ang mukha sa leeg ko.

“V-Ville—hmm… b-bilis!”

Agad naman na bumilis ang pagbayo niya. Mariin niyang hinawakan ang bewang ko habang ako naman ay kapit na kapit sa buhok niya. Ramdam ko ang pawis na lumalabas sa katawan naming dalawa.

Pabilis ng pabilis ang pag-urong-sulong niya. Halos hindi ko na alam kung saan ibabaling ang ulo ko.

“Ahh… ohhh—V-Ville! S-Sige pa—ahhh!” Halos hindi ko na makilala ang boses ko.

“Shit! Ang sarap mo! Argh!” He moaned.

Napakagat-labi ako at sinalubong ang bawat galaw niya. Iniyakap ko ang dalawang braso ko sa batok niya saka iniyakap din ang mga binti ko sa bewang niya.

“Ahhh! Ohhh… hmm—ahh!”

“Ugh—baby!”

Ramdam ko na naman ang kaninang naramdaman ko. Naiihi na naman ako at gusto kong bilisan niya pa ang pag-ulos niya.

“Ville, b-bilis pa… ahhh!”

Pero sa halip na bilisan niya ay bigla siyang tumigil. Iminulat ko ang mga mata ko saka inis siyang hinampas sa likod niya.

He chuckled. “Gusto mo bang bilisan ko?” I felt him smirked.

“Y-Yes.”

“Wear this, first,” sabi niya saka may malamig na bagay na inilagay sa daliri ko.

Titingnan ko na sana ito nang bigla siyang umulos nang mabilis. Napasinghap ako saka muling napayakap sa kanya nang mahigpit. Sinalubong kong muli ang mga pag-labas-masok niya. Dinig na dinig sa buong kwarto ang mga ungol at singhapan namin.

“Ville—ahh! Ohh… sige pa!”

“Hmm… shit! Ang sikip! Ang sarap!”

Naramdaman kong tila lalabasan na naman ako kaya napakapit ako nang mahigpit sa likod niya. Siya naman ay niyakap ako ng mahigpit saka bumangon mula sa pagkakadapa niya. Pagkatapos ay lumuhod siya.

Kaya ako naman ang nasa itaas at nakaupo sa pagkalalaki niya. Habang siya naman ay patuloy pa rin sa paglalabas-masok. I could feel him more inside me. I could feel how huge he is.

He placed his face on the crook of my neck. While I hugged him tight to feel him more.

Then again, I felt something that is going to explode inside me. There’s the pleasure again.

“Ville. Ville. Faster! Ahh!”

“Fuck—ah! I’m cumming, baby! Shit! Ang sarap!”

Mas lalong naging mabilis ang bayo niya. Hanggang sa napasigaw ako nang tuluyan akong nilukod ng sarap at labasan ako. At ilang minuto lang ay nilabasan naman siya at ipinutok sa loob ko.

Hinihingal na bumagsak ang katawan ko sa kama kasunod siya. He hugged me tight and kisses me on my forehead.

“I love you, baby. Habang buhay kitang mamahalin,” he said.

I smiled timidly. “I love you too.”

He then hold my hand and kissed it. And I was shocked to see a ring on my finger. I looked at Ville horrified.

“S-Saan ‘to galing?” Nanlalaki ang mga matang tanong ko.

He smiled.

“Let’s get married.”

—

Thorn:

Unang bed scene na hinabaan ko HAHAHA! NAKAKAIYAK!

THANK YOU SO MUCH FOR READING MY STORIES! LOVE YA'LL!