F I F T E E N
My ears couldn't believe what I just heard. I was waiting for him to suddenly say that he's just joking but nothing. He didn't say anything at all. He just hugged me tight and kissed my forehead as he closed his eyes.
Tulalang hinahaplos ko ang buhok niya. Hindi makapaniwala sa mga sinasabi niya. Oo, alam ko sa sarili ko mismo na wala naman talaga siyang karapatang magselos. He's just my fiancee public figure. But he isn't even my something in private. He may flirt with me but I just kept on shrugging his flirts because I don't want to think of us in a way that could ruin what we have.
Gusto kong balewalain ang mga sinabi niya but I just end up thinking about it again and again. An endless thoughts.
He shouldn't be jealous. He has no right to be. But, why does it feels so right?
I was in my deep thought. Until, I found myself finally dozing into a deep sleep again...
Nagising ako sa mga mumunting halik sa aking pisngi na nagbigay kiliti sa akin. Ramdam ko ang dila ng kung sinumang humahalik sa akin kaya ramdam ko ang pagkabasa ng pisngi ko. Pilit kong inilalayo ang mukha ko ngunit sadyang matigas amg kokote ng gago at patuloy akong hinahalikan.
"Ano ba?! Stop it! I'm sleeping!" Asik ko.
"Hmm. An angel." I heard a voice whispered and the kisses continues.
Itinulak kong muli ang kung sinumang humahalik sa akin na hindi pa rin talaga natitinag.
"S-Stop." Inaantok ngunit inis kong sabi.
"Sorry about yesterday." I heard a voice whispered again.
"Hmm." I moaned sleepily.
"I was just really jealous. So damn jealous that I couldn't take it. I couldn't take the sight of you with a damn man trying to catch your damn attention. I don't know but... it pained me, baby." I heard a whisper again, and follows the wet kisses.
Hmm? Ano raw?
"Hmm... pain?" Inaantok kong wika at nanatili pa ring nakapikit.
"Yeah, pain. It hurts. Nasasaktan ako. I felt like being stabbed by a million sharp steels. I don't know, baby. I'm starting to get scared with what I'm feeling towards you. I'm in a turmoil, baby." A whisper said.
The kisses stopped and I felt relieved because finally I can go back to sleep peacefully. But the kisses were replaced by a tight hug on my waist and a warm breath on the crook of my neck. And a hot liquid wetting my neck and shoulder.
A hot liquid?
Nakapikit kong kinapa ang leeg ko. It feels wet.
I heard a sniff.
"I-I'm scared. Whatever I'm feeling towards you, I know it's dangerous. It might d-destroy me without a notice. I don't want to c-confirm to myself about what I t-truly feel. I don't want to be mistaken. And I don't want to get hurt. I don't want to get broken. I-It's scary." I heard a whisper and a sob.
Unti-unti kong naramdaman na nagkakamalay na ako. Na tila magigising na ako. Unti-unti nang nagiging klaro sa pandinig ko ang mga salitang lumalabas sa bibig ng taong nasa likod ko. Pati ang tila mga pag-iyak at paghikbi niyang tila ayokong paniwalaan.
Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko. Nang tuluyan na akong mulat ay nanatili ako sa dating posisyon. I didn't move. I want to listen to him. At everything that he's going to say.
I heard him sniffed again and sighed afterwards.
"Y-You know? The moment my lips landed on your sweet soft lips back at the airport, I felt so alive. My heart beats so fucking fast that I couldn't beat it and I almost couldn't believe it. T-That was... that was just so o-one of a kind. That was new to me. I-I was even shocked with what I felt that time... because I haven't felt that thing towards Nivia before or towards any other girls. Then all of a sudden, you told the whole world that there's an 'us'. Is it bad of me to say that I was so damn happy that I made such fucking mistake?" He paused and chuckled.
Napanganga ako dahil hindi ako makapaniwala sa mga naririnig. This is too much! Hindi pa nga ako nakaka-move-on sa sinabi niya, tapos may ganito na naman?! I-Is he... confessing?
"N-Nang umuwi ako noong araw na iyon, I went home straight to my Mom. She was so happy to see me and she cooked me my favorite food. Then, when the night came..." He paused and chuckled again. "... I went with her and Dad to their room and sleep between them. Then I asked them. Mom? Dad? I saw a girl, lately. I intentionally kissed her 'cause I thought that she was one of my flings, but I was wrong. The moment I kissed her... my heart beats fast! I felt so alive! What was that, Mom? Nanibago ako. I'm in turmoil." Salaysay niya. Bahagya siyang tumawa saka muling nagpatuloy.
"Then, Dad laughed at me and said. Son, that's what I felt the moment I laid my eyes on your mother. Then, we went to sleep." He chuckled.
Naramdaman ko ang pagsubsob niyang muli sa leeg ko. Hindi ko na naramdaman ang basa niyang mga luha at ramdam ko ang mga ngiti niya.
"They didn't answer my question straight to the point. But I know for sure that my question was answered." He whispered and kissed my shoulder blade.
"I wouldn't want to confirm what I feel. I was scared. My Mom told me that it hurts. She told me that she once felt pain, and it made me a coward. At first, I wouldn't want to make our deal serious. I want to ruin your plan and shout to the world that what we had is fake. But, I don't want you to get hurt... so I backed out from my plan... and decided to just spend the days with you until you finally back out from our deal... e-even if... if it would hurt me." He said.
And again.. I felt the hot liquid flow down my shoulder blade. I felt my eyes swelling with tears. I felt my heart beating loud. Hindi ko alam kung dapat bang matuwa ako dahil sa mga sinabi niya o dapat ba akong masaktan dahil alam kong kapag natapos na ang deal namin ay hindi na kami muling magkikita?
He sniffed again.
"T-That Lander guy..." He paused and sniffed again. "D-Do you still love him? S-Siya pa rin ba?"
I heard him chuckled painfully.
"Well, w-wala naman akong magagawa, eh. H-Hahayaan na lamang kita. B-But... it hurts. It fucking hurts, baby. B-Bakit masakit?" His voice broke.
Ramdam ko na rin ang unti-unting pagtulo ng luha ko. Ramdam ko na rin ang sakit na nararamdaman niya.
Gustong-gusto ko nang punasan ang mga luha niya ngunit natatakot ako na baka mapaano pa siya o kung ano ang mararamdaman niya kung malalaman niyang gising pala ako at naririnig ko ang lahat ng sinasabi niya. Baka biglang magbago ang isip niya at sasabihin niyang prank lang ang lahat.
"B-Ba't ganoon? W-Why does it hurts like hell?" He asked and sobbed.
"L-Lalo na't alam kong hindi ka naman mapapasaakin." He whispered.
Hindi na ako nakatiis at hinarap siya. Kita ko ang gulat sa mga mata niya. Kita ko ang pamumula ng mga mata at ng ilong niya. Kita ko ang mga luha niyang binabasa ang pisngi niya.
Napabuntong hininga ako saka pinunasan ang pisngi niyang basa ng mga luha. He stared at me and hold my hand on his cheeks.
"Y-You heard everything?" He asked. I nodded.
"Yeah. H-Hindi ba dapat?" tanong ko.
He chuckled and sniffed.
"Damn those guys! T-They fucking invited me for a drink while you were asleep and they fucking put something on my fuckin' drink and now fucking look at me! D-Do I look horrible? I-I'm not drunk, though. I don't get drunk easily but... I felt so sleepy after everything that I've said," sabi niya saka muling suminghap.
Napakurap ako. Ano raw? Lasing siya? Pinainom siya ng mga gago sa labas?! Kaya ba siya umaamin ngayon at tila wala sa sarili?!
"Y-You're drunk?!"
"Nope," sagot niya saka kinabig ako palapit sa kanya at niyakap ang bewang ko ng mahigpit.
Isinubsob niya ang mukha sa leeg ko saka hinawakan ang kamay ko at dinala sa ulo niya. He placed his arms on my waist again and said..
"I love you, baby. Even if it would hurt me."
Napakurap ako dahil sa sinabi niya kasabay nang pagtahip ng dibdib ko. Nanlaki ang mga mata ko nang mapagtanto ang sinabi niya. Halos hindi ako makahinga dahil sa bilis ng tibok ng puso ko. Ramdam ko ang pagpatak ng luha ko.
We've been together at a short period of time but my heart would only beat wild when I'm with him. Just like him, I don't want to confirm what I truly feel. I was used to being independent. Nasanay akong walang lalakeng pumipigil sa akin. Kahit si Lander, hindi niya ako pinipigilan noon dahil ayokong pinipigilan ako. But this guy, Ville... he's the only one who made me follow him. The only guy who made me obey him.
Mabilis kong pinunasan ang luha ko saka huminga ng malalim. This is not good! Not this time! Not now!
Ipinag-sawalang bahala ko na lamang muli ang mga sinabi ng gagong attorney. Malay ko ba na dahil lamang iyon sa kalasingan niya kaya kung anu-ano na ang pinagsasabi.
Tama! Lasing lang siya!
Bumangon na lamang ako at nagtungo sa kusina ng cabin na kinaroroonan namin. Kumuha na lamang ako ng pagkain doon at kumain. Baka stress lang 'to. Nananaginip lang yata ako.
Kinabukasan ay maaga akong nagising. Kaba ang bumungad sa akin sa umaga lalo na nang makitang walang Ville sa kama. At lalo na dahil naalala ko ang pag-uusap namin kagabi.
Bumangon na lamang ako agad sa kama saka dumeretso sa banyo. Agad akong nagbabad doon at ni-enjoy ang lamig ng tubig. Parang ayoko na ngang lumabas ng banyo, eh. Parang gusto kong dito na lang ako sa banyo habang buhay. Natatakot ako na baka maalala ng gagong attorney ang ginawa niya kagabi.
Nang matapos ako sa pagligo ay dahan-dahan akong lumabas ng kwarto at bumungad sa pang-amoy ko ang masarap na amoy ng pagkain. Alam kong galing sa kusina ng cabin kaya dali-dali akong pumunta roon ngunit napatigil ako nang makitang si Ville pala iyon at kasalukuyang nagluluto.
Napatingin ako sa katawan niya. Wala siyang pang-itaas kaya kitang-kita ang sexy niyang likod. Busy siya sa niluluto niya kaya nakatalikod siya sa akin. Pero, rinig ko ang pagkanta niya.
"Send me your location
Let's focus on communicatin' 'cause
I just need the time and place to come through." Pagkanta niya.
Dahan-dahan akong tumalikod para sana umalis ngunit bigla siyang lumingon kaya taka niya akong tiningnan. Ngunit agad rin naman siyang ngumiti saka patakbong lumapit sa akin na tila excited na batang naghihintay sa Nanay niya saka kinabig ako ng mahigpit na yakap. Sinabayan niya pa ng mariin na halik sa labi ko.
"Good morning, baby! See the sun? I'm hotter than that." Nakangisi niyang sabi kaya awkward akong natawa.
W-Wala ba siyang maalala?
"Uh.. a-anong niluluto mo? Medyo, n-nagugutom na kasi ako, eh," wika ko saka ngumiti ng pilit.
"Oh! I'm cooking adobong manok!" Excited niyang sagot.
Napanganga ako. Adobong manok? Bakit? Marunong ba siya?
Gulat ko siyang tiningnan.
"Bakit? Marunong kang magluto?" tanong ko na hindi makapaniwala.
"Of course! Nanghingi pa nga ako ng ingredients doon sa kusina ni Zandro, eh. Buti nga pumayag."
"Saan ka natuto?" tanong ko.
"Kay Mommy. Tinuruan niya ako nito dati kaso tinatamad ako kaya hindi ako nakikinig. Buti na lang tinawagan ko siya kaya sinabi niya sa akin kung paano." Malawak ang ngiti niyang sabi.
Awkward akong natawa saka napatango.
"Okay."
"Okay! Let's eat! Tapos na akong magluto. Sakto't nagugutom ka na," wika niya saka hinawakan ang likod ko at pinaupo ako sa upuan.
Naghain siya ng pagkain saka nilagyan ang plato ko. Nang matapos ay bigla niyang iniumang sa bibig ko ang pagkain kaya taka ko siyang tiningnan. Ngunit matamis na ngiti lang ang isinukli niya kaya awkward akong ngumiti saka napipilitan at namumulang tinanggap ko na lamang ang iniuman niyang pagkain.
Nang matapos niya akong subuan ay sumusubo na rin siya para sa sarili. Tapos ay ako naman ang sinusubuan niya.
"How's the food? How's the adobong manok?" Malawak ang ngiting tanong niya.
Namumulang tiningnan ko siya saka nginitian ng matamis ngunit pilit saka nag-thumbs-up.
"Masarap! Ang sarap! Ang galing!" sabi ko.
"Told you! Magaling akong magluto!" Proud niyang sabi.
Edi, wow, hihi!
Habang kumakain ay naisip kong tanungin siya kung may naaalala ba siya sa nangyari kagabi.
I cleared my throat.
"Ville?"
"Yes, baby?"
"Where have you been last night?"
Napatigil siya sa pagnguya saka tila nag-isip.
"I... I actually don't remember. Ang naaalala ko lang ay natulog ako sa tabi mo. Tapos nagising akong katabi ka," sagot niya.
Napatango na lamang ako saka ngumiti ng matamis ngunit pilit.
"Ah, okay."
Nang matapos kaming kumain ay nagboluntaryo akong maghugas ng pinggan ngunit hindi niya ako hinayaan. Nagpumilit siya at siya ang naghugas ng pinggan.
Kaya ito ako sa sala at nanood na lamang ng movie dahil wala naman akong magawa. Ilang minuto lamang akong nakaupo roon nang maramdaman ko ang biglang paghalik sa akin ni Ville sa pisngi.
Tumabi siya sa akin saka niyakap ang bewang ko ng mahigpit. Hinalikan niya ng mariin ang pisngi ko.
"Smells so damn good." Bulong niya.
"Tumigil ka nga."
"Do you really smell this good since before?"
"Oo."
"Tsk. That.. that Lander guy, did he smell you like this too?" tanong niya sa akin saka inamoy-amoy ako.
Taka ko siyang tiningnan. Kita kong nakanguso siya at tila seryoso talaga siya sa tanong niya.
"Hindi. Hindi naman clingy si Lander, eh. He's sweet but he's not clingy. And he's formal. He's used to being formal because he was born in a known family, so that's why," sagot ko.
"Hmm. So, sinasabi mo na hindi ako pormal dahil hinahalik-halikan kita at maliban pa doon ay marami akong naging babae noon?" tanong niya.
Napakurap ako.
"H-Hindi naman. Wala akong sinabing ganoon, ah. Sadyang pormal lang talaga si Lander. At saka, iba-iba naman kayong mga lalake, eh. Iba si Lander, iba ka. So, wala akong sinasabi na against sayo. But, of course, you're right! Totoo naman na babaero ka hindi lang dati kundi pati ngayon din, diba? And yup! You're clingy!" wika ko.
Napakurap siya saka ngumuso habang nakatitig sa akin. Nailang ako dahil naalala ko ang mga sinabi niya sa akin kagabi kaya ibinaling ko na lamang ang tingin sa pinapanood.
"Don't you like it when I'm clingy?" He asked.
I glanced at him and shook my head.
"Of course not!"
"Of course not what? You don't like it?"
"No!"
"N-No? Y-You don't like it?" Piyok niyang tanong sa akin.
Bahagya na rin akong kinabahan dahil kita kong namumula ang ilong niya! Hala! Ang childish naman yata niya ngayong araw!
"I-I mean--"
Pinigilan niya ako sa pamamagitan ng pagharang niya ng daliri niya sa labi ko. Yumuko siya saka tumango-tango.
"I-I understand. I understand," wika niya.
"H-Ha? A-Ang ibig kong sabihin--"
"Hindi, hindi! Naiintindihan ko! Ayaw mo sa clingy na kagaya ko. Mas gusto mo iyong pormal na kagaya noong lalake mo! H-Hindi naman kagwapuhan iyon, eh! Mas gwapo ako doon! Kung tutuusin, ni-hindi nga nakaabot sa kalingkingan ko iyon, eh! P-Pero sige! Kung gusto mo ng pormal, magpapaka-pormal ako para sayo!" sabi niya sabay padabog na tumayo saka iniwan ako sa sala.
Naiwan akong nakatulala at nakanganga roon. Napakurap pa ako nang mapagtantong nag-iisa na lamang ako. Napailing na lang ako dahil sa inasta ni Ville.
Ibinaling ko na lamang muli ang atensyon sa pinapanood ngunit ilang minuto lang ay lumabas mula sa kwarto si Ville na pormal ang suot. Nakasuot siya ng puting polo saka dark blue plain pedals. Maayos rin ang pagkakaayos ng buhok niya.
Nakanguso siyang naupo sa kaharap kong upuan saka dumekwatro. Seryoso lamang niya akong tiningnan. Naiilang na inalis ko ang tingin sa kanya saka pilit ko na lamang na ibinaling ang tingin sa pinapanood. Ramdam ko rin ang pamumula ng pisngi ko dahil ramdam ko ang titig sa akin ng gagong attorney na iyon.
I heard him cleared his throat.
"Hey." Nanlaki ang mga mata ko nang bigla siyang magsalita ng s-swabe.
H-Hindi... bagay. P-Parang... t-tangina.
Naramdaman ko ang mas lalong pagpula ng pisngi ko.
"Hey, lady." Napakagat-labi ako upang pigilan ang pagtawa ko lalo na't mas lalo niyang ipinababa ang boses niya.
"Hmm?" Pigil tawa kong sagot.
"You look beautiful with your clothes today. But you're more beautiful without clothes on." Swabe niyang sabi.
Ngumuso ako dahil unti-unti nang kumakawala ang tawang pilit kong pinipigilan. Ngunit, sa kabila nito'y ramdam ko naman ang pamumula ko.
"Y-You should stop," wika ko.
Swabeng tinaasan niya ako ng kilay kaya hindi napigilang napahagalpak ako ng tawa.
"What's funny?" Swabe niyang tanong.
"Y-You're funny!" sabi ko sabay tawa ng malakas.
Tawa lamang ako ng tawa hanggang sa napatigil na rin ako lalo na nang maramdamang hindi siya umiimik. Napapunas ako sa luhang kumawala sa mga mata ko dahil sa halos walang tigil kong pagtawa. Tiningnan ko siya.
Nakanguso siya habang nakatitig sa akin. Napakagat-labi akong muli dahil pakiramdam ko'y muli akong matatawa dahil sa pagmumukha niya. Ngunit pinigilan ko pa rin.
"Go on. Laugh at me. I don't mind," sabi niya kaya napahagalpak akong muli.
Tumayo ako saka lumapit sa kanya saka naupo sa mga hita niya habang patuloy pa rin ako sa pagtawa. I snaked my arms on his nape and hugged him tight. I felt him hugged my waist and just waited until I finished laughing.
Nang matapos na ako sa pagtawa ay humahagikhik na hinaplos ko ang buhok niya saka hinalik-halikan.
"I still prefer being clingy," saad niya kaya tumango ako.
"Me too. I prefer you being clingy."
He reached for my face and cupped it. He kissed my lips quickly and smiled at me. He then kissed my neck and hugged me tight.
I smiled.
"What's wrong with you? You're being extra sweet!" Natatawa kong tanong.
He chuckled.
"Nothing's wrong with me. I just want to do this, all day long with you."
—
Thorn:
THANK YOU SO MUCH FOR READING MY STORIES! LOVE YA'LL!
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro