Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Prologue

14 years ago...

"I HATE THIS UGLY STUFFED TOY!" Naiiritang sigaw ko sabay bato ng nakakadiring teddy bear palayo saakin.

Hindi ako makapaniwala binigyan ako nila mommy ng isang walang kwentang teddy bear! I ask for a puppy not for a ugly toy!

Agh! I hate mommy!

Susumbatan na sana ako ni mama manang ng biglang may kumatok sa pintuan na kumuha ng atensyon ko habang naka palung baba.

"Ano meron dito?" Tanong ni Daddy habang sinara ng marahan ang pinto ng kwarto sabay tingin kay mama manang ngunit napayuko lang ito ng mag kasalubong ang kanilang tingin "Si Avy po kasi,sir."

Napabuntong hininga si Daddy sabay tingin saakin. "Avy," Mahinahong bigkas ni Daddy sabay upo sa tabi ko sa kama, nakakunot ang aking mga noo at nakrus ang mga kamay habang tumingin pabalik sakanya,

"Daddy! Si Mommy kasi tignan mo naman yung binigay niya saaking laruan! akala ko ba bibigyan niya ako ng puppy?  Tas yun pala yan! Ang panget niya Daddy! Tignan mo oh mas panget pa kaysa kay Mama manang!"

Napabaling ang tingin ni Mama manang saakin. "Ikaw'ng bata ka," bulong niya sa ere ngunit na tikom ulit ang kanyang bibig at bumalik sa pagyuko dahil napatingin muli sakanya si Daddy.

Bakit totoo naman ah!

"Avy, anong sabi ko sayo before? Diba dapat nirerespeto mo si Mama manang?" Mahinahon niya paring pag papaalala niya saakin ngunit sinumagunatan ko lang ito,

"e ano po'ng gusto niyo mag sinungaling ako? sabiniyo masama yun!" Nang masabi ko yun ay di maiwasan ni Daddy mapangiti at tumawa,
Habang ako kinekwesyon sa sarili kung bat tumatawa si Daddy, may nakakatawa ba sa sinabi ko? Inosenteng tanong ko sa sarili ko.

"Nako nakakaasar ka'ng bata ka!" bulong muli nito habang nag pupumigil ng kanyang pag kapikon sa sulok, inangat niya ang kanyang kamay mula sa ere na tila ba inis na inis pero binaba niyo dahil sa muling sulyap nanaman sakanya ni Daddy,

Tss... takot ka lang kay Daddy eh

"Avy, may tanong ako, sino ba nag bigay sayo niyan?" Nakangiti nitong tanong saakin, "Si Mommy."

"o yun naman pala eh tas babaliwalain mo lang bigay niya?"

"Pero dadd--" Kukulitin ko na sana ulit si Daddy pero pinutol niya at sabi'ng

"Avy ito tatandaan mo, hindi panlabas ang kailangan mo'ng tignan, oo yun yung una mong mapapansin sa isang bagay pero, para mapahalagahan mo kasi kailangan mo yakapin yung importansyon ng bagay na yun kasi duon mo matutunang mas mahalin at bigyang importansyon yung bagay na yun,"

"Happy Birthday!" Masayang bati nila daddy at mommy saakin agad-agad ko'ng hinipan ang kandila na nasa hawak-hawak nilang cake.

"Yehey!" Tuwang-tuwang sabi ni Daddy matapos ko hipan ang kandila at agad ako hinalikan nilang dalawa sa mag kabilaan ko'ng pisnge.

Niyaya nila ako bumaba mula sa hapag kainan ng biglang may tumawag kay Daddy. "Sandali lang," sabi niya kay Mommy na nginitian lang to.

Nakatayo lang kami sa tabi ni Daddy na hinihintay siyang matapos sa kausap niya.

"Ha? hindi ba pwedeng ipag paliban yan? Kaarawan kasi ngayon ni Avy," sabi nito sa kanyang kausap,

"Mabilis lang ba yan?" 

Napabuntog hininga si Daddy sabay baba ng kanyang telepono. "May masama ba'ng nangyare mahal?" Tanong ni Mommy kay Daddy.

"Kailangan kasi tayo sa office medyo matatagalan din..." Malungkot na sabi ni Daddy sabay tingin saakin.

Napasimangot ako mula sa balitang narinig ko, kaarawan ko pero work nanaman aatupagin nila, konti na nga lang yung mga oras na pinag lalaanan nila saakin tas ito nanaman?

"Don't worry baby, bibilisan namin yung pag aayos dun sa office para maaga kami matapos tas pagkatapos nun makakauwi na kami tas mag ce-celebrate na tayo tas mag lalaro! Okay ba yun?" Ngiting bigkas ni Daddy saakin habang nakalagay ang kanyang kamay sa likuran ko, pero nanatili parin akong tahimik at nakasimangot,

Nang pagmasdan sila napaluha nalang ako at niyakap sila ng mahigpit habang umiiyak, "Promise ah? Babalik kayo ng maaga!" hinto-hinto kong saad dahil sa tindi ng pagiyak ko, "Baby..." malambing na bigkas ni Mommy saakin habang hinarap nila ako sa kanila, "Wag ka ng umiyak, it doesnt suit for cute darling like you, tsaka special day mo ngayon,"

"Don't worry, bibilisan namin and we will make sure na in the following days mas mag bibigay pa kami ng time para sayo, mag bo-bonding tayo, mag o-out of town tayo, diba gusto mo pumunta ng perya sabi mo saakin? Tutuparin natin yun ah? Don't cry na ha?" Pinunasan ko ang mga luha ko gamit ang palad ko at pilit na ngumiti sakanila,

Sumakay na sila Mommy at Daddy sa kotse bago umalis ay kumaway sila saakin at nag flying kiss pa saakin.

"Love you!"Sigaw ko sakanila. "Love you everlasting and eternity baby!" Nakangiting paalam nila saakin.

Pero ang di ko alam noong mga panahong ito, ito na pala ang last na "love you." Maririnig ko sakanilang mga labi,

Halos gabi na at tahimik na ang buong bahay, kanina pa ako nag hihintay kayla Mommy, kanina parin ako nag babantay sa pintuan na bawat bukas nito ay nakatutok ako, lumipas na ang ilang oras at tulo na sila Mama manang, gusto ko pumuntang playground pero tulog na ang lahat kaya wala nang sasama saakin, kaya naisipan ko na ako nalang mag isa,

Dahan-dahan akong lumabas ng pituan at dahan-dahan ko ring sinara ng maigi ang pintuan, alam ko naman papuntang playground e halos ilang beses na ako nag punta duon kasama si Mama manang, kaya pano ko hindi makakabisado ang daanan, pero habang papunta dun ay may isang aso na humarang ng daan ko,

Tinitigan lanh ako nito at napangiti ako dito dahil mukhang maamo ang kanyang mukha pero mali ako, lumabas ang mga pangil nito at sinimulan ako nitong habulin, tumakbo ako ng mabilis hanggang mapunta ako sa ibat-ibang direksyon na hindi ko alam, tumigil ang aso kakahabol saakin dahil may isang babaeng sumaway dito,

Guminhawa ang aking pakiramdam ngunit nag bago rin ito, hindi ko na alam kung saan patungo pauwi!

Nag lakad-lakad ako nag babakasakali na baka kahit papaano may alam akong direksyon o daanan pero parang palayo lang ako ng palayo,

habang naluluha na ay biglang kumulog ng malakas na naging dahilan ng pag katakot ko, "Mommy!" Napaupo ako sa sahig ng nakayuko at nakakawak sa mga tenga ko habang umiiyak.

"Psst!"

Rinig ko'ng tawag saakin, marahan kong inangat ang aking ulo at nakita ang isang batang lalake na parang halos ka edaran ko lang,

Sipon-sipon akong napatitig sakanya habang namumula ang buong mukha dahil sa pag iyak ko, kung hindi ako nag kakamali hindi ko pa siya nakita dati,

"Ang pangit mo."Bigkas ng batang lalaki habang nakatitig saakin, Nang masabi niya yun agad-agad akong napatayo mula sa kinauupuang ko'ng sahig.

Ang sama naman nitong batang to! Hindi pa nga kami mag kakilala sinabihan na niya akong ganon?!

"Ano'ng sabi mo?!"Manlaban ko'ng tanong sa batang lalaki habang nakahawak sa bewang,

"Sabi ko ang pangit mo!"Maulit muling bigkas nito nang binitawan niya ang mga salitang yun ay unti-unti akong napasimangot at...

"WAAAHHHHHHHHHHHHHH!!!!!" Malakas na iyak ko muli, tinitigan lang ng batang lalaki habang umiiyak ako,

"O bakit hindi totoo?!"Napamewang niya ring sambit habang pinapagmasdan ako,

"Hi-hin-di!" hinto-hinto kong saad sakanya habang pinipigilan ang mga sinok, "su-sumbong ki-kita ka-kay Mo-mommy!" tinangal niya sa kanyang bewang ang mga kaway niya,

"O teka teka! Hala nag bibiro lang ako! uy uy!" Yugyog niya saakin ng madaming beses habang tumatawa,

"Bakit gwapo ka? Gwapo ka?! Tignan mo nga yang tyan mo daig pa si Santa Claus sa laki!" Turo sakanyang tyan habang pinupunasan ng kabila kong kamay ang mga luha,

"Ito naman,biro lang! Hindi kasi sayo bagay, bata." Pabirong sabi nito may kinapa ang batang lalaki sa kanyang bulsa at kinuha ang isang panyo at itoy inabot saakin "Oh punasan na yang—" pabalang ko'ng kinuha ang panyong inalok niya saakin,

"Kadiri! Bat mo siningahan?!" Napasigaw nalang ang bata dahil sa biglang galaw ko at parang tila ba diring-diri,

"Malamang, nasisipon ako eh!" Sagot ko rito,

"Akin na nga!" Kinuha niya sa kamay ko ang panyo at ipunanas ito saaking pisngi. "Ganyan kasi dapat." Dahan-dahan niya pinunas ang panyo saaking mga pisngi pero ilang segundo palamang ay pinalo ko siya ng malakas sakanya noo,

"Aray! Bat mo naman ginawa yun?! Nag mamagandang loob na nga sayo e," Sabay hawak niya sa kanyang noo, kitang-kita sakanyang mukha kung gaano siya nasaktan sa ginawa kong palo, pano ba naman kasi di nag iisip sa mga ginagawa niya,

"Kadiri ka! alam mo yun? Siningahan ko tas i-ngungud-ngud mo sa pisngi ko?!" Pabalang ko sambit habang nakakunot ang mga noo at nakatitig sakanya ng masama,

"Ay hala, oo nga..." napahawak ito sakanyang bibig marahil siguro ba realise na nito ang kanyang ginawa,

Yare to'ng batang lalaking to saakin, nakakadalawa na siya ah...

"OY SORRY NA NGA BATA! HINDI KO NAMAN KASI NAISIP E! SORRY NA! UY MASAKET!" tumatakbong sigaw niya habang hinahabol ko siya hawak-hawak ang kahoy na napulot ko,

lumipas siguro ang ilang minuto kakahabol ko sakanya at sawakas nagantihan ko na din siya, siya ang unang bumigay dahil siguro sa lobong tyan niya na parang tatlong minuto palamang ay hiningal na agad ito,

Nag pahinga kami sa isang bench, at nuong mapansin ay nagalak ako dahil mula sa habulan namin ay natungtong na rin namin yung playground na hinahanap ko kanina, 

Dali-dali naman akong tumayo at umupo sa swing at habang siya ay umup rin sa kabilang swing,

"May kalaro ka ba dito?" Tanong niya habang ngumangata ng choco-choco at yung isang daliri ang nangungulangot,

Ang dugyot naman nitong batang lalaki to,

"Wala." Nag patuloy lang ako sa pag duyan nang biglang huminto to dahil hinawakan ng lalaki. "Whe? bat naman? Ang dami kayang mga bata rito na kasing kaedaran natin,"

"Hindi kasi ako pinapalabas nila Mommy tsaka ni Daddy at kung sakali man ay bantay sarado ako ng mga katulong namin, gusto kasi nila siguraduhin yung kaligtasan ko, well, yun sabi nila,"

"Ah, kawawa ka naman pala..." Tumayo siya sa upuang kinauupuan niya malapit sa duyan habang ako nag patuloy lang sa pag lalaro.

"Uy! Tignan mo to'ng nakita ko oh!" Pag kaharap na pagkaharap ko sakanya ay bigla bumungad saakin ang ipis na hawak-hawak niya mula sa paanan na halos gumagalaw-galaw pa,

"ILAYO MO NGA YAN SAAKIN!" Napatayo ako at umiwas sakanya, bat ba ang baboy ng kasama ko?

"Bakit? Ang kyut kaya!" Muli ulit ay hinarap ng lalaki ang ipis na hawak-hawak niya, "HINDI KA BA MAKAINTINDI SABI KO ILAYO MO! Alam mo hindi kita maintindihan, bat ba ang dugyot mo?"

"Hindi, pero ewan na cu-curious kasi ako sa mga bagay kaya ayun." Tinapon niya to kaagad habang ako napalunok nalang ng laway.

Pero bat mukha siyang basurerong nasa kanto?

"Oh ito!" Unti-unti akong lumingon sa lalaki dahil sa takot na baka kung anong klaseng bagay na naman ang hawak-hawak niya, teka yan yung...

Agad ko niyakap yung bagay na hawak-hawak niya habang siya parang tila ba nabigla sa biglaan kong pag agaw sakanya nung hawak-hawak niya, "Teka! marumi yan! Kakapulot ko lang niyan sa basurahan!"

"Wala na akong pake! hindi mo lang alam kung gaano nito kaimportante saakin! Ito yung bigay saakin ni Mommy," habang nakayakap ako ay napaisip ako kung paano ito napunta sa basurahan,

pero hindi ko na mas intindi yun ang importante ay hawak ko na ito muli, yakap-yakap ko ang kinasusuklamang ko'ng teddy bear na kung saan ang huling bagay na nag papaalala nalang saakin kayla Mommy at Daddy

Hinawakan ng batang lalaki ang aking likod habang umiiyak ako. "Tahan na nandito lang ako hindi kita iiwan, promise."

Habang nasa kalagitnaan ako ng kalungkutan biglang may kumuha ng braso ng bata. "Ano ba'ng sabi ko sayo?! Diba sabi ko wag ka'ng lalabas?! Bat ba ayaw mo makinig?!" 

"Pero hindi po ako yung tinutukoy niy--"

Halos kaladkarin na ng matandang babae ang batang kasama ko kanina.

"Wag ka mag alala! Mag kikita rin tayo sa susunod! sasusunod mag lalaro pa tayo ng matagal! Wag mo ko kakalimutan ah?!"

"Pero... sabi mo hindi mo ko iiwan," bulong ko sa ere,

Pero yun na yung huling sandaling nakalaro ko siya...

At ang tanging natira?

Ay itong stuffed toy na to.

He's A Teddy Bear
Written by: Rosy_Mellow

C H A R A C T E R S

Alvyanna Claire Domingo,meet Alvyanna Claire Domingo o mas kilala bilang Avy sa storya, she was transfer from another school sa kadahilanang binintang to na naging major offence para sa buong school, she was transfer sa HRZ kung saan imbis na mapabuti ay tila ba pinag pyestahan siya ng samot sariling mga hakahaka at kwento, she was that lonely girl, na gusto lang maging mapayapa ang pamumuhay pero hindi yun natupad, dahil sa isang moko,

Yuan Maximus Espiñol, siya si Yuan ang lalakeng pinaka kinakaasaran ko sa balat ng lupa, hindi lang nakakinis ang kanyang pag mumukha kundi pati narin ang asta nito patungo saakin, naging impyerno ang buhay ko sa unang buwan ng pag sta-stay ko sa HRZ, hindi ko alam kung bat ganito umasta saakin, dahil ba pinahiya ko siya sa isang katerbang tao? anak siya ng nag susupport sa HRZ kaya lahat ng katarantaduhan niya napapaglagpas kahit lecturer namin, pero ang pinapagtaka ko lang... bakit pag mag kasama kami ang bait niya at ang amo pero pag nasa school, daig pa santanas kung umasta hindi ko talaga siya maintindihan!

Kirsten Joyce Chaves, ang bestfriend ko na tumulong saakin na wala nalang ginawa kundi pakitaan ako ng mabuting loob, oo aminado ako, may pagka topak rin minsan yung ko-kote nito, nakaligtaan kasi uminom ng gamot haysss, wala ako masyadong alam pag dating sa pamilya niya o ano, bibihira lang siya mag kwento, at parang misteryo nga kung iisipin yung buhay nito kasi kung mag kwekwento lang siya o mag tatanong ay wala masyadong connect sa buhay niya pag mag isa lang siya,

Kaizer Jace Marquez, ito lang naman yung school president sa— (ako nalang mag papakilala HAHAHA para maliwanagan sila - Joyce) siya lang naman yung nakakainis na president na nakilala ko! Kaka transfer ko lang din ng school tas gagawin niya akong secretary niya?! Dahil lang sa maliit na pag kakamali?! Hindi ba pwedeng sorz tas okay na? Tss bagay nga silang tatlong mag kakaibigan! Simula ng maging secretary niya na ako para na akong nag apply bilang katulong sa HRZ! pero bat ganon? Patagal ng patagal bumabait at bumabait siya, is he doing it for purpose?

Romeo Zayden Lee, siya yung partner in crime ni Yuan pag dating sa mga kalokohan, para silang kambal na hindi pwedeng ipaglayo sa isat isa dahil kalakasan nila ang bawat isa, para nga silang mag kapatid kung titignan kung kumain sabay, tas iisang dorm lang sila pati na nga pag lakad nilang dalawa ay halos sabay, sa kanilang tatlo ay siya ang mas childish pero— syempre kung titignan ay si Yuan parin ang lamang dito sa tatlo, hindi mo gugustuhin kung mag seryoso siya dahil pag seryoso siya seryoso talaga siya, siya nga ang tumatayong happy pill ng buong klase.

Sunny Anne Kim, siya si— (Let me cut you out muna hehehe ako nalang mag papakilala sakanya -Zayden) Siya lang naman ang pinakamaganda at cool na bebe ko!!! (Hindi kita bebe - Sunny) saketz, okay HAHAHHA ayos na, siya si Sunny Anne Kim ang Vice president ng HRZ, 2 years na siyang nasa school na to, her mom is a filipina while her dad is korean kaya apilyedo niya ay "Kim" aminado ako hindi ko mainitindihan ang kilos at galaw nitong babae to thats why I like her! Kasi ang cool niya! Ang badass niya tas—- (next!)

Stacey Sanchez, siya ang babae gumulo ng buhay ko, siya ang dahilan kung bat ako na transfer, siya ang inaakala ko'ng totoong kaibigan yun pala ay kaaway, kahit ngayon di rin ako makapaniwala kung bat niya ginawa yung mga bagay na yun saakin, nasira lahat, nasira ang image ko, nasira ang pag kakaibigan naming mag kakaibigan dahil lang sakanya, kahit ngayon ay di ko parin siya kayang patawarin.

At ang higit sa lahat siya...

Kayle Aaron Villanueva, siya ang teddy bear ko, oo narinig niyo ng tama siya ang teddy bear ko na naging tao, mahirap paniwalaan noh? Kahit rin ako hindi parin mag sink in saakin na naging tao siya ng bigla-biglaan, siya ang isang nilalang na sumagip saakin sa mga bagay mula sa mga problema ko hanggang ngayon na pati buhay ko sinagip niya, hindi ko alam kung paano siya pasalamatan, parang siya nag silbing kapalit ng magulang ko noong bata, lalo na ngayon, na tanging gusto lamang niya ang kabutihan ko, pero... walang temporary sa mundo, ang nakakalungkot ay, nahulog ka pa sa isang nilalang na imposible mabuhay sa mundong ito.

W A R N I N G !!!!

May mga scene na maasar kayo o kaya gusto niyo makasapak :))

May mga scene rin na ma-cricringe kayo o-kaya ma-iirita dahil sa character... (In a good way)

On-going parin po itong book na to kaya kung ayaw niyo... MAG SILAYAS KAYO!  

Jowk~ peaceeee hehehe mamaya mag tanim kayo nang galit eh char

Hindi rin po ako perfect walang perfect na tao at minsan di rin po talaga maiiwasan na mag karuon ng typos :)) Alien lang po akong napapad pad sa earth kaya wala po akong alam dito hehehe sisihin niyo po si kokey wag ako,siya nang iwan saakin eh :))

Also, this book is on a major editing, if nabasa niyo yung old ver, ay mapapansin niyo na iba na ang ayos niya kumpara sa dati, but the characters roles are the same

-Rosy_Mellow

D I S C L A I R E M E R:

This is a work of fiction. Names,characters,bussinesses,places events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitous manner. Any resemblance to actual persons, living or dead or actual events is purely coincidental.

All Rights Reserved. Rosy_Mellow. 2019

Dedicated to Zykiyarah and specially AerieJoyce  ChuwieGum143💙 lots of love yo' guys <3

I decided na ibalik to'ng book na to coz someone reminded me na if you really want to start something, do it, and if your losing hope or giving up in that specific thing always remind your self "Bat ko nga ba to ginawa in the first place?" "Anong maligno ba ang sumapi saakin at bat ko to ginawa?"

For those na di pa nakakaalam sa book na to huhu grabe ang daming inunder go nitong book nato T~T para ma publish ko ulit.

BTW GINAWA KO TO NUONG NASA GRADE 6 AKO HAHAHA EXPECT SOME KA JEJEHAN :>

GASHI NAREALIZE KO LANG DIN KUNG GAANO AKO KA JEJE JUSMEEEE

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro