Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

|Chapter 34|

Alvyanna's POV

*Alarm rings*

I reach for my phone mula sa katabi kong lamesa habang nakapikit at pinatay ang alarm na nag papaingay ng umaga ko.

Napahikab ako at noong unti unti ko'ng minulat ang aking mga mata nasilaw ako mula sa ilaw na nang gagaling sa bintana.

Pagulong na sana ako sa kama ng may maramdaman akong matigas mula sa uluhan ko.

Unti unti ko'ng binuksan ang aking mga mata. Medyo blury ang paligid maari dahil sa ilaw. Kinukos mo ng mabuti ang aking mga mata at ilang beses rin pumikit para bumalik sa normal yung tingin ko.

"AAHHHH!!!!!!!!!!!!!"

Bakit siya nandito?!  Ano ba nangyare kagabi at nandito siya?! 

Napabalot nalang ako sa sarili ko ng kumot habang ang lalakeng katabi ko ay nagising dahil sa nakakabinging sigaw ko.

"Good Morning Ivy!~" Nakangiting bati niya habang nakapikit.

May pa good morning-good morning pa to'ng alam?! 

Teka ano nga ba talaga nangyare kagabi at

Pano rin ako napunta sa kama? Ang naalala ko lang noong niyakap ako ni Kayle sa sufa.

Flashback 

Kayle's POV

"Ayoko na...  ayaw ko na..." Niyakap lang niya ako ng mahigpit habang umiiyak wala akong magawa o masabi tanging pag hawak lang sa likod niya ang kaya ko'ng gawin para mapaagang yung loob niya.

Nang biglang...

"Ivy? Ivy!"

Naramdaman ko napabitaw siya sa pag kayakap saakin at napahiga mula sa mga kamay ko. 

"Ivy!  Uy gumising ka!"

Habang niyuyugyog ko si Ivy may biglang pumasok mula sa pintuan na kinabigla ko.

"A-anong nangyare?!" Natatarantang tanong ni Yuan.

Nag taka ko ng ilang segundo dahil sa ginawa niyang pag litaw ngunit winalang bahala ko nalang ito dahil mas inintindi ko ang kalagayan ni Ivy.

"Hi-hinimatay siya..." nanghihinang sabi ko kay Yuan. 

Binuhat niya ng dalawang kamay si Ivy at sabing "Kailangan natin siyang isugod sa hospital!"

Nablanko at di ko alam sasabihin o gagawin.

Mag lalakad na sana palayo si Yuan ngunit

"Ako na bahala sakanya... " wika ko. 

"Ano?! Nasisiraan ka na ba?  Kailangan natin
siya--" Hinawakan ko ang balikat ni Yuan habang nakayuko.

"Responsibilidad ko'ng umasikaso sakanya... kung dati wala akong naitulong sakanya,  ngayon gusto ko bumawi..." Paliwanag ko sakanya.  Hindi na nakasalita si Yuan at mas minabuti ko nalang bitbitin si Ivy na kanina nasa kamay niya.

"Salamat sa pag alala pero ako na bahala dito." Ngumiti ako sakanya at dumiretsyo papuntang kwarto ni Ivy at hiniga siya.

Yuan's POV

Napakagat nalang ako ng labi ko habang nanginginig ang kamaong ko. 

Bat ba parang lumalabas ngayon siya yung bida? Atsaka anong karapatan niya?  Nanghihimasok lang naman siya saaming dalawa eh!  Bat ba parati nalang siya nanalo...

Ano ba meron...

Bat ako nalang parating napapagiwanan?!

End of Flashback

Alvyanna's POV

Habang patuloy ako sa pag tataka nagulat ako ng biglang

"Ivy! Kaasar ka! Namiss kita!" Bigla biglaang pasok ni Joyce mula sa kwarto habang may dalawang isang bouquet ng bulaklak.
Anong meron? Bakit tila alalang alala tong babaeng to atsaka anong meron sa bouquet  na yan? 

Hindi naman ako na confine of anything else ah?  A-anong meron? 

"Hahaha okay lang ako!  Atsaka bat ka may dalang bulaklak?" Nag tatakang tanong ko sasagutin na ata sana ako ni Joyce ng may isang kumalampang nanaman mula sa pintuan.

"ALLLLVYAAANNNAAAA!!!!!!!!!!!!!" Mangiyak-ngiyak na sabi ni Zayden habang nakatitig saakin.

At anong meron dito?  Bat paiyak na to si Zayden?!  Isang gabi lang naman ako natulog ah

Bakit parang nag mumukhang isang taon ako tulog tapos nagising?  Daig pa nila yung na confine ako ah? 

"Teka bat kayo ganyan?  Bakit para--"

"ALVYANAAA APO!!!" Nanlake ang dalawang mata ko ng makita ko si Lola na nag bukas ng pintuan habang umiiyak.

At ano naman na ngayon?!  Bat pati si Lola nandito at bakit sila umiiyak?! 

Anong big deal ng isang gabi ko'ng pag tulog?!! 

Pag mga itsura nila namatayan?!  Husme?!

"TEKAA NGA LANG!!" Napatigil sila sa pagiyak ng sumigaw ako.

"Bat ba ganyan mga kilos niyo? Isang gabi lang naman po ako natulog ah? Bakit parang mga itsura niyo mga panlibing?!  Buhay pa po ako oh!"

Kung kanina nag karuon ng katahimikan ngayon todo iyak at ingay naman sila...

Napatawa si Kayle na kumuha ng atensyon ko.

Oh isa pa to!  Bakit siya lang tumatawa at parang wala lang?!

Habang tong mga to...  parang nasa burol na ewan...

"Ako na mag papaliwanag." Nakangiting sabi ni Kayle saakin.

"Ang totoo niyan... 1 week ka'ng tulog Avy..."

On-e we-week?! 

Pano?! 

"Ano kasi... last week hinimatay ka susugurin ka na sana sa hospital kaso mas minabuti ko na wag nalang... "

Natatameme ako ng biglang sabihin yun ni Kayle hindi talaga ako makapaniwala sa mga pangyayare...  panong
Paano?

"Pero masaya ako na okay ka na~ tama ba?" Lingon ni Kayle sakanila imbis naman oo ang ipangsagot nila iyak nanaman ang pinang sagot nila.

Teka 1 week lang naman ako nawala ah?  Atsaka bakit ganto sila umasta huh?!

"Kasi natatakot kami na duktungan nanaman yung pag kawala mo!"

Wow...  mind reader pala si Lola...

Nagulat ako ng biglang mag salita si Lola at akmang akma pa talaga sa nilalaman ng isip ko.

"So okay kana?" Tanong ni Zayden.

"Oo okay na okay!" Malakas na sabi ko dahil pinapatamaan ko sila Joyce at Lola.

"So ibig sabihin babalik kana sa school?"

"Malamang. " Maikling sabi ko.  Kung kanina halos pang sementeryo itsurahan niya ngayon nakangiti namang pang mental datingan...

"Yes!  Sawakas!  Alam mo ba wala ako maburautan pag lunch!  Kaasar! "

Bwiset? 

| |

Sawakas na tapos na din yung madramang umaga ng araw ko...

Pero seryoso di talaga ako makapaniwala atsaka bat naman ako natulog ng 1 week?  Hindi naman ako pagod?...  hindi naman din ako

"Ayoko na...  ayaw ko na. "

Napahinto ako sa pag lalakad ng maalala ang magsinabi ko iyon noong araw na yun.

Napahinga ako ng malalim at inilabas ito.

Isa alala ko nalang yung nangyare and let's  move on na din...  kasi kung babalikan lang it will be nonsense.

Inuyuko ko ang aking uluhan at nag lakad pa diretsyo.

"Ay sorry po!" Namalayan ko na may nabungo ako kaya agad agad ako nang hingi ng patawad.

"Ah okay lang!" Hindi ko na aninag ang mukha ng babae pero mas minabuti ko nalang mag lakad pa diretsyo.

Napahinto ako mula sa kinatatayuan ko...

Yung coat na yun...

Dali dali ako napalingon sa aleng nakabunguan ko kanina.

"Teka!  Kayo po yung nabungo ko dati hindi po ba?  Yung nag tanong kung ano yung gusto ko?"

(A/N: Chapter 3 is edited guys!  Nandun yung aleng naka bunguan niya makikita niyo siya agad Hahaha~ just wanna say lang hehe para mainform kayo at di mag taka)

Hinintay ko ang paglingon ng ale saakin pero...

"Ako?!"

Isang babaeng parang nasa 30's sumalubong saakin.

"Ah sorry po!  Nag kamali lang po ako yung coat niyo po kasi--"

"At excuse me?  Ale?!  Sa istura ko'ng to i co-compared mo sa ale?!  Husko sayang naman ang natural beauty  ko!"

"Pasensya na po..." nakayukong sabi ko.

Habang nakayuko may napansin ako sa braso niya...

"Hindi eh kayo po talaga yun!!!" Pumilit na sabi ko sakanya.

"Aba, aba?!  Nakakaloka!  Nakakabastos kang iha
ka-- ay este..."

"Kita niyo po!  Kayo nga po yun!" Tumalikod ang babae pero ako hinila ko ang kanyang braso.

"Ano ba--"

"Ayan po oh!  Ito di po talaga to makakatakas saakin... " Pinakita ko sakanya yung braso niyang may marka na gayang gaya sa matandang nakita ko noon.

Piniglas niya ang kanyang kamay sabay tinitigan ako.
"Hays...  ang kulit naman...  hindi nga ako yun!"

"Pero ano po yan?!  Atsaka yun coat atsaka yung pag tawag niyo saaking ih--" Habang nasa kalagitnaan ako ng pag cla clarify  ng mga bagay bagay bigla akong hinila ng babae at isinakay sa isang kotse.

Te-teka! Kidnapping  ba to?!  Teka na pitag ba ako?!
"Tulo--" Pasigaw palang ako pinahinto na agad ako ng babae.

"Shh wag ka ngang assuming... walang mag kakagusto sa organs mo at higit salahat di ako kidnapper  ang ganda ko naman para makidnapped and excuse me kung sakali man lalake lang kukunin ko." Paliwanag niya sabay sindi ng babae sa kanyang sigarilyo.

"Nakikita mo to'ng ginagawa ko?  Alam mo bat ko to ginagawa?  Kasi na ststress ako sa maingay mong bibig husko!"

Napalunok nalang ako at di na nakapag salita.

Ito napapala ko dahil sa mga kakulitan ko eh!  Bwiset talagaaaaa oo bat ang malas ko...

"Andito na tayo..." Bumaba muna ako babae na kanina nakasulubong ko bago bumaba napatingin ako sa babaeng driver.

"Nsk nsk dapat winalang bahala mo nalang siya eh...  hayy yan tuloy." Bulong sakin ng babae habang nakatingin sa side mirror.

Lumabas na ako mula sa kotse at nakita ang isang maliit na cafe.

Pumasok ang babae sa loob habang ako nag dadalawang isip pa kung papasok ako o hindi

Bat ako papasok dito?!  Mamaya trap pala to para pag chop chopin ako! 

Okaya baka--

"Bilisan mo!!" Sigaw ng babae mula sa loob.  "Oo ito na po!"

Kaasar wala akong choice halos bantay sarado ata ako dito atsaka ano to'ng lugar na to?  Bakit parang ngayon ko lang to natunton? 

Pagkapasok na pagkapasok ko sa loob kitang kita na walang kahit isa man lang costumer tanging cashier lang nakikita ko na nag pupunas ng baso.

"Bilis!!"

"Ito na po!"
Pumasok kami sa isang kwarto na madilim pero ilang segundo palang nag karuon ng ilaw.

"First thing first..."

"Hindi ako yung matandang babae nakita mo last time..." Ibinaba ng babae ang coat niya at isinabit sa upuan sabay hawi ng kanyang buhok.

"Mama ko yung nakita
mo." Nakangiting sabi niya.

Teka ibig sabihin--

"Siguro nag tataka ka bat kami may simbolong ganito?" Sabay pakita ni saakin ang isang papel na may kagayang simbolo ng nasa braso niya.

"Fine... we do white magic...  and if not mistaken...  my mother grant you a wish na kung saan yung teddy bear mo naging tao tama?"

"Teka pano mo yun?"

"Pano ko yun nalaman? Cause it all writen here." Sabay pakita ng babae ang isang libro kung saan may picture ko at isang teddy bear.

Hindi na napigilan ng dalawa kong mata ang pag kamulat pa ng mga mata dahil sa gulat.

"Your lucky...  kasi before my mother die nagawa niya pa mag grant ng isang kahilingan..."

"And also...  ikaw rin may dahilan kung bakit nawala mother ko... suprise enough?"

Author's Note: Emjiii ang dami nang na rereveal ackk HAHAHAHA just wanna say heey I'm  bac HAHAHAHA may cp na ako yeyyy!!!!!  May diwang!!!  Yun lang share ko lang hehe.

Up next sa mga susunod pang chapters:

"Ito sana yung kapalaran mo Avy...  pero were wrong..."

_______

"Oo na gusto kita! Pero I don't  know how to explan it kaya naman--"

"Eh pano yan...  gusto rin kita eh..."

__________

"Alvya stop!  Pwede natin to'ng pag usapan please!!!"

"Hindi mo ko naiintindihan Avy so shut up!"

_______

"Friends?"

"Friends."
______________

"Do you bago pa to mangyare nakilala ka na ng Mama ko she really is happy ng makita ka dati at di niya pa nga pinapagsisihan na she grant you wish bago siya mamatay she said para sakanya that is the most happiest  thing nagawa niya. "








































Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro