Alvyanna's POV

Pinabalik na kami sa kanya-kanyang tent simula ng confession kasi daw mag twe-twelve na daw ng madaling araw atsaka six am din kami babangon bukas

Pero di ko naman talaga iniintindi yung kung ano oras bagon namin pati tulog...

Si Kayle gumagambala saakin kanina pa simula nag confession

At ito nanaman sa mga tanong na pinapag scramble up ng ulo ko

Malaki ba kasalanan ko?

Nag lalakad na kami ngayon ni Joyce ng nakita ko si Kayle

Hindi ko na talaga papamlampasin to bago mag end to'ng gabing to gusto ko malinawan yung sarili ko sa nangyayare

Kasi feeling ko di talaga ako makakatulog kung di ko malaman

Tumakbo ako agad kay Kayle na iniiwan si Joyce sa kinakatayuan niya. "Uy Avy! San kakapupunta?!" Sigaw niya habang ako palayo ng palayo.

Napatigil si Kayle noong nakita niya akong tumatakbo papunta sa direksyon niya. "Kayle sorry sorry sorry sorry... uy pansinin mo naman na ako oh!" Sabay yugyog ko sa kamay niya.

Nakalagay lang yung kamay niya sa bulsa niya habang ako halos panay yugyog sakanya.

Ano ba talagang meron? Bat siya nag kakaganito?

"Hindi naman talaga ikaw may kasalanan eh..." sabay pilit na ngiti niya.

Hindi ako? Then sino? Atsaka bat ako iniiwasan niya kung di ako?

Naguguluhan na talaga ako!

"Then bakit ka nagiging cold saakin? bat di ka makatingin saakin? bat iniiwasan mo ako?!" Nag tatakang tanong ko sakanya at dahil di ko mapigilin emotion ko napaluha ako

Halata sa mukha ni Kayle ang pag ka gulat and pag aalala niya noong makita niya akong ganito

Hahawakan na niya sana mata ko ng piniglas ko ito "Sagutin mo nga ako!" Hindi ko maiwasang mapasigaw dahil sakanya.

"Bat ka ba kasi nag kakaganyan? Alam mo ba halos litong lito na ako dahil sayo?! Alam mo ba na buong araw na talaga ako di mapakali dahi--"

"KASI NAG SESELOS AKO!"

"A-ano?"

"Nag seselos ako oo! Di nga ikaw may problema kasi ako! Ako! Di ko alam kung bat ako nag kakaganito kasi isa lamang akong hamak na di dapat nabubuhay ngayon! Hindi dapat ako nag e-exists diba?! Kaya please... pwedeng isipin mo muna ngayon na... wala talagang nangyareng ganto ng saganon di na ako masaktan... may pangap ka nalang please..." Bitaw na salita niya at nag lakad paalis at ako... naiwan...

Nanaman...

Hindi na talaga napigilan ng sarili ko at inilabas ko mga luha ko.

Siya kasama ko simula pagkabata tapos iiwan niya ako? Bakit?... alam niya ba sobrang sakit...

Pero bat mas nasasaktan pa siya...

"Avy?!" Rinig ko na sigaw ni Yuan mula sa malayuan. "Ano nangyare?! Bat ka umiiyak? Sino nag paiyak sayo?" Napatingin ako kay Yuan.

"Yuan, ang sakit... bat feeling ko ako talaga may kasalanan? Bat ganito nararamdaman ko?" Hinawakan ni Yuan yung ulo ko at sinandal niya ako sakanya. "Wala ka'ng kasalanan Avy... wala talaga... kaya please wag mo yan sabihin kasi ako nasasaktan pag sinasabi mo yan..."

"Avy? AVY!!" Sigaw ni Joyce mula sa malayuan kasama si Zayden.

"A-ano nangyare?!" Utal utal na tanong ni Zayden habang nag kaupo at tinitignan ako ganon naman din si Joyce.

Kayle's POV

Sa totoo lang di mo naman talaga ako kailangan Avy... ang dami naman nanjan na nasa tabi mo kaya dapat di mo ako iniiyakan...

Atsaka... baka konti nalang din mga panahon ko...

Kaya masaya ako kahit papaano na nakikita ka na may kasama na

Atleast yun... magiginhawa na ako kung sakali man bumalik ako sa dati

Kaasar din kasi... tinamaan pa ako ng tinatawag nilang selos...

Dapat di ko to maramdaman kasi kaibigan niya ako...

Pero di ko mapigilan...

Author's Note: Sorry kasi maigsi huhuhu busy kaseee :'< siningit ko nalang to huhuhu : <

Sooo sorry guys : <