-Nathaniel! Nic ci nie jest?! Wszystko okej ? - zapytałem. Bardzo się o niego bałem i fakt że zobaczyłem go całego zdrowego w drzwiach bardzo mnie pocieszył.

-Nie nic spokojnie- parsknął lekko i podszedł do mnie

- Nic nie pamiętam ? Coś zrobiłem? Skrzywdziłem? Uhhh to straszne - mówiąc to zacząłem się chować w koc szpitalny.

-Nie nikt nie ucierpiał. Nie musisz się o nic martwić. - i wtedy on mnie...przytulił. Jego ciepły dotyk był najlepszym lekiem na moje strachliwe serduszko. Chciałem już płakać mu w ramie z tego wszystkiego, ale się powstrzymałem. Jednak nawet nie poczułem, gdy po policzku spłynęła mi łza.

Pov.Nathaniel

Przytulanie się z Marciem to była najlepsza czynność na świecie. Był delikatny w dotyku i kruchy jak porcelana. Gdy tak się przytulaliśmy poczułem coś mokrego na moim ramieniu to była łza chłopaka, gdyż odchyliłem głowę i zobaczyłem jego zimny policzek po którym spłynęła ów woda. Nie chciałem, aby chłopak płakał więc próbowałem go pocieszyć.

- Hej Marc nie płacz. Nic się nie dzieje. Już jestem przy tobie. Nie musisz się bać. - przytuliłem go jeszcze bardziej tak że mógł usłyszeć bicie mojego serca.

Pov.Marc

Kiedy Nathaniel zaczął mnie pocieszać i uspokajać. Rozkleiłem się.

-A-ale j-ja nie chciałem b-być złoczyńcą...z-z takie-ego powodu - zacząłem płakać jeszcze bardziej.

- A dlaczego akuma cię dopadła. Pamiętasz co się stało ?

Pov.Nathaniel

Znałem powód jego zmiany, ale byłem ciekaw czy chłopak mi to powie.

-J-ja b-bo emm..miałem fatalny dzień i wgl he-h - myśli nienawidzę kłamać -

Czyli mi nie powie. Boi się pewnie... Tylko.. czego? Ja też go kocham.. czy on w to nie wierzy?..

-Rozumiem. Pamiętaj jak coś kiedyś się stanie ja zawsze ci pomogę.

-J-jasne - odpowiedział Marc

-Pójdę po cos ciepłego do jedzenia - zaproponowałem

-Okej...

-Zaraz wracam...

W tym momencie miałem gdzieś wszystko i wszystkich co ma się dziać to się będzie działo. Przybliżyłem się do chłopaka i lekko pocałowałem jego malinowe usta. Były tak słodkie jak nie wiem co.

Pov.Marc

Kiedy chłopak zaczął się przybliżać do mnie nie wiedziałem co robić. Czy się odsunąć czy leżeć i nic nie robić. Nie zdążyłem tego przemyśleć, gdyż zaraz poczułem usta chłopaka na moich. Zamurowało mnie. On...mnie pocałował. Nie wiedziałem co o tym myśleć. Czułem się szczęśliwy. Kocham go... A może...

powiem mu to... Niee chyba to nie ten moment

Kiedy nasze usta się oderwały od siebie, patrzyłem w oczy chłopaka. Były dla mnie jak podwodna laguna. Takie piękne i głębokie. Ich niebieski kolor idealnie odzwierciedlał kolor morza.

-Zaraz wracam słoneczko - powiedział do mnie

Jedyne co zdołałem wydukać z siebie to.

-O-okej-j - słoneczko? Czemu mnie tak nazwał. Może on też mnie...kocha. Niee on przecież chciał wziąć Marinette na randkę,więc napewno ja dąży tym wspaniałym uczuciem.
Szczęściara...

-Marc...

-T-tak?

-J-ja mam pytanie do ciebie

-Cos się stało Nath?

-N-nie chyba nic heh ale mam pytanie...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Tak jak obiecałam wstawiam dzisiaj.
Mam nadzieję że się spodoba 🥰😻
Kocham was ❤️❤️
Miłego dnia/wieczoru/nocy 🍅🍅