Det var Elias. Eg var heilt sikker. Heile hjernen min skreik bare Elias Elias å min kjære Elias. Men den bitte lille fornuftige delen av meg ropte bare vent til den andre delen. Eg lurte på korsen han kunne vera her eg såg ned på beina hans var ein havman. What what hæææ. Men han er jo eit menneske. Eg dama meg opp og svømte bort til han han hadde ein svart glinsende hale. Eg sa navnet hans og satte opp eit spørsmålstegn ansiktet mitt. Han snudde seg og stirre litt på meg. Så sa eg hallo E det noen der inne. Då såg han ut til reagere så bare tok han meg i ein bjørne klem. Eg spurte korfor eg var her korfor han var her. Han bare kyssa meg på panna. Og så sa han vi E i Atlantis og vi er døde dette er ditt velfortjente liv nr. 2 Amira du har fortjent havets tillit Amira og det er det få som har gjort.

Sorry igjen for kort del tusen takk til AmalieSrvold fortsatt idéene du har gitt meg på dette overnattingsbesøk her hos meg. Vi har hatt det så kjekt og gitt kvarandre idéer. ❤❤🔥🔥✌✌😉✌😂😂