EPILOGUE

Mommy tell me about my condition 8 years ago. She said that i have this serious  mental disorder called Schizophrenia.

Inilipat nila ako sa US at duon pinagaling. Halos ilang taon daw bago ako tuluyang gumaling. Ipinaliwanag nilang mabuti na si Haru ay isang halusinasyon lamang. Na gawa gawa lamang ng aking isip dala ng aking sakit.

I accept the reality even though it hurts. When i get recovered we came back here in the philippines.

Sobrang excited ko kasi mapupuntahan ko na ang gusto kong lugar. Hindi ko na rin naiisip ang mga negative thoughts.

"Mommy!!" sigaw ng dalawang taong gulang kong anak

Yes i have a daughter. Pagkatapos ng halos 3 taong gamutan saakin ay umuwi kami ng pinas. 3 years again for me to enjoy the life that i have and next 2 years is uhh preparing for my wedding.

"Where's daddy?" magiliw na tanong nya

Pinanggigilan ko ang tungki ng ilong nya bago sya binuhat at iniupo sa hita ko.

"He's—" hindi ko natapos ang sasabihin ng may yumakap mula sa likod namin

"Wahhh daddy!!" bulalas nya ng makilala ito

Napangiti ako ng umikot si Kylo para kargahin si Heira habang yakap ako.

" I missed you daddy!" nakangusong ani nito

Pareho kaming natawa ni Kylo.

"So how's my wife?" nakangiting tanong nya

"Im okay and you?" tanong ko at mabilis na dinampian sya ng halik sa labi

Lalong lumapad ang pagkakangiti nya.

"Tired. Pero nung makita ko kayo nawala ang pagod ko" sabi nya

"Uhum ang bolero mo parin Kylo Calderon" sabi ko at kinurot ang pisngi nya

Si Heira naman ay umalis at sinabing kukuha ng water para sa daddy nya.

Ipinulupot ni Kylo ang kamay sa aking bewang.

"Im not bolero Mrs. Calderon" nakangising aniya

Yes, sya ang nakalaang i arrange merriage saakin pero nung magkakilala kami. We became a true couple and we fell for each other.

"Mrs. Calderon? Baka pwede na nating sundan si Heira?" nakangising ani nito

Agad akong pinamulahan dahil sa sinabi nya kaya naman nahampas ko sya.

"Ano ba! Maaga pa!" nahihiyang ani ko

Tumawa sya ng mahina at inilapit ang mukha sa mukha ko. Akmang hahalikan na nya ako ng biglang sumigaw ni Heira.

"What happened?!" natatarantang tanong ko ng lumapit sya saamin

"Nothing mommy hihi" sabi nito at bumungisngis

Napahinga ako ng maluwag at si Kylo naman ay napakamot sa ulo.

"Better luck next time" bulong ko

Napailing iling sya at niyakap kaming dalawa ni Heira.

I feel so complete. Parang dati lang i want to end my life. Pero ngayon parang hindi ko na gustong mawala.

I accept Jesus with my whole heart. He just make me stronger than before. He never leave me.

To those people who's suffering from depression or something. Please don't keep it in yourself. Jesus loves you! Always remember that.

THE END...

READ THIS!!!

HI! I dedicate this story to those people who is experiencing depression. Please don't keep your pain baby. You can direct message me im going to listen baby.

You can also visit a doctor they can help you, trust me.

And ofcourse accept Jesus/Lord with your whole heart. He will never leave you. He love you so much!

Tandaan mo kapatid hindi ka niya binibigyan ng problema para pahirapan. He is giving it to you so you can be stronger.

Kung ano mang problema ang meron ka gusto kong sabihin na meron tayong Diyos. Hindi ka nya iiwan tinutulungan ka lang nya. Wag ka sanang basta basta susuko dahil hindi ka naman nabuhay para lang sa wala.

Kung kailangan mo ng mapagsasabihan? You can message me darling makikinig ako and gagawin ko ang lahat upang mapagaan ang loob mo.

So please? Keep fighting? Isipin mo yung mga pangarap mong hinihintay kang para matupad.

Just keep believing him okay? That's all. And by the way? I love you, WE LOVE YOU😙.

Hi there! Thank you for reading this short story of mine! I really appreciated it! Hope you like it and i hope na may natutunan kayo kahit konti hehe.

I love you!! Stay safe!!! Mwah

Love: Shashaxxe