CHAPTER 4

NAKANGITI ko syang pinagmamasdan habang kumakain sya ng binili namin. Hindi ko alam pero masaya ako sa tuwing kasama ko sya.

Parang nawawala rin ang lahat ng nasa isipan ko. Binibigyan nyang payapa ang dibdib kong palaging nangangamba.

"May dumi ba ako sa mukha?" natatawang tanong nya habang pinupunasan ang magkabilang pisngi.

Natatawa akong umiling. Ano't naisip nyang may dumi sya sa mukha? Gayong halos perpekto na sya kung mukha ang pagbabasihan.

"Done eating?" nakangiting tanong nya

"Yup, teka alam mo ba kung saan yung lugar na unang pinagkitaan natin?" tanong ko

"Bakit? Tatalon ka uli?" biro nya

"Hindi ah! Ang ganda kasi ng view don gusto kong bumalik" nakangiting ani ko

"Hmm hindi ko alam pero ang sabi si Athenia daw ang may ari no'n" biro nya

Nahampas ko sya ng mahina sa braso bago natawa rin ng mahina.

"Panay ka biro!" wika ko

Sabay kaming nagtawan. Tila kinalumutan ang sakit nang nakaraan kahit pa ako lang naman ang mayroon no'n.

Bago mag 6:30 ay nakarating kami sa sinasabi nyang lugar. No'n ko lamang na appreciate yung ganda nang view.

"Ang ganda diba?" nakangiting tanong ko sakanya habang ang paningin ay nasa mga ulap at papalabas ng mga bituwin.

"Sobra" maikling sagot nya

Nilingon ko sya ngunit gano'n nalamang ang gulat ko ng makita kung gaano syang kalapit. Maging ang mga mata nya ay tutok saakin.

"Mr.—" hindi ko pa natatapos ang sasabihin ng muli syang magsalita.

"Mine, call me mine. I know it sounds corny but please Athenia call me mine" mahinang aniya matapos pagdikitin ang pareho naming mga noo

"M-mine" nauutal na subok ko

Agad bumakas ang napakatamis na ngiti sakanyang labi. Na para bang ngayon ko lamang muling nakita dahil ako'y muling nabilib.

Nagulat ako ng dahan dahan nyang pagdikitin ang aming mga labi. Ngunit kalaunan ay napapikit ako at nadala sa kanyang emosyon.

Isa ata ito sa pinaka masayang gabi ng buhay ko. Walang sakit kundi purong sarap sa dibdib ang aking nadarama.

LUMIPAS ANG mga araw at dalawang linggo. Palaging gano'n ang araw ko. Masaya, kompleto, nakakagaan ng loob. Sa tulong iyon ng lalaking tinatawag kong MINE.

Ngunit hindi tulad ng ibang araw. Ipinatawag ako ng Daddy ko sakanyang opisina.

Hindi ko alam kung bakit pero tila dumagundong ang kaba saaking dibdib.

"Yes dad?" nauutal, kinakabahang tanong ko

Agad dumapo saakin ang mausisa at maawtoridad nyang mga mata.

"Have a sit." maikling aniya tila empleyado ang kaharap

"Actually noong nakaraang linggo ko pa dapat ito sinabi sayo. Pero.mukhang hindi kapa okay non" sabi nya at bumuntong hininga

Nakayuko lang ako sa magkahawak kong mga kamay ng magpatuloy sya.

"I want you to marry Mr. Calderon only son" deretsong wika nya

Agad nangunot ang nuo ko, nagtatakang tinapunan sya ng tingin.

"What?" pasinghal ng ani ko dahil sa pagkabigla

"You don't need to worry anything Athenia he's gentleman and a husband material for—" hindi ko sya pinatapos at nagsalita na ako

"How can you be so sure dad? Nakasama mo naba sya sa iisang bahay? Napakasalan mo naba sya?" sarkastikong ani ko

Tumayo si daddy at isang malakas na sampal ang isinalubong nya saakin.

"Napaka bastos mo! Hindi mo na ako iginalang?! Tinutulungan lang kitang makalimot!" singhal nya

Sa pagkakataong ito ay inipon ko lahat ng lakas ng loob ko. Bago sya hinarap at sinagot.

"Hindi mo ako tinutulungan dad! Ginagawa mo yan para sa sarili mo! Para sa kompanya mo!" singhal ko

Muli na sana nya akong sasampalin ng biglang may dumating.

"Good afternoon Mr. Calderon, what do you need?" todo ang ngiti na tila ba walang nangyari kanina lang na ani ni daddy

"Sya naba si Athenia?" ngiting ngiti na ani nito habang tinitignan ako ulo hanggang paa

"Yes, meet my oldest." sabi ni daddy at kunwari pa akong inakbayan

"Oh i like her for my son—" pinutol ko ang sasabihin ng matanda

"But i would never like your son!" singhal ko at padabog na nilisan ang opisina ng aking ama

Rinig ko ang galit na habol saakin ni daddy ngunit hindi ko iyon pinansin.

Umiiyak akong nagpatuloy sa pagmamaneho, walang pakailam kung madisgrasya man ako.

Nanlalabo ang mga matang naitigil ko ang kotse sa kung saan. Napahawak ako sa ulo at nasabunutan ang sarili.

Bakit ganon?! Nagsisimula pa lamang muling magkakulay ang aking buhay! Pero bakit muli itong binabawi?!

Humahagulgol akong napayuko sa manobela. Pinagsusuntok ko iyon kahit pa lumilikha ng ingay.

Pinagsisipa ko ang aking tinatapakan, inilalabas ang galit at sakit na hindi maipakita sa harap ng iba.

Napatigil ako sa pagsisipa ng bumuhos ang ulan. Napangiti ako sa kawalan at lumabas sa sarili kong sasakyan.

No'n ko lamang nakita kung nasaan ako. Malapit ako sa bangin!!

Kumapit ako sa hawakang naroon. Tila sinasabayan ako ng langit sa pagluha.

"Bakit ganoon!!!!" buong lakas kong sigaw habang patuloy sa paghagulgol

"Ano bang—! Ano bang nagawa ko sa nakaraang buhay ko?!! At ganito nalang kasakit ang dinaranas ko?!!" muling sigaw ko habang wala sa sariling idinuduro ang langit

"Ganoon ba ako kasama?!!! Ha?! Sagutin nyo ako p*tangina!!!" sigaw ko

Wala sa sariling napaupo ako habang yakap ang sarili na humahagulgol.

Sa ilang minuto kong nilagi sa ilalim ng ulan ay naramdaman ko ang pamamanhid ng aking katawan.

Nagulat ako ng wala ng pumapatak ang ulan napatingin ako sa itaas at duon ko namataan ang payong.

Na ang nag mamay-ari ay si Mine.

Umupo sya upang magpantay ang aming tingin. Naluluha akong tumitig sa mga mata nya.

Wala sa sariling napayakap ako sakanya, hindi naisip na ako'y basang-basa.

Tinugon nya ang yakap ko ay hinimas himas ang likod ko.

"B-Bakit ganon!? A-ang daya daya nila saakin Mine" humihikbing ani ko habang mahigpit ang yakap sakanya

"Shhh everything will be alright" pang-aalo nya habang hinalikan ang aking noo

"M-mine ayoko na!!" humagulgol na ani ko

"Shhh malalagpasan mo rin ito Athenia, trust me. Hindi ibibigay ng panginoon ang problemang meron ka kung hindi mo naman kaya" sabi nya habang patuloy sa pag alo saakin.

"M-Mine a-ang unfair n-nila sobra" pahina ng pahinang ani ko

Hanggang sa di ko namalayang nawalan na ako ng malay.

"Sa bawat saya may kaakibat itong lungkot na dala, pero sana hindi 'yon maging dahilan upang mabilis mong sukuan ang buhay na meron ka"

Itutuloy....

Shashaxxe