Ντάλια

10:00 ώρα το πρωί. Παρακοιμήθηκα. Πάλι .Το παθαίνω συχνά τα τελευταία χρόνια.Με λένε Ντάλια και η ζωή μου είναι χάλια. Ζω σε μια φτωχή οικογένεια, στην οποία δουλεύει μόνο ο πατέρας μου και μας συντηρεί . Τα δίδυμα αδέρφια μου έχουν πάει στο κολέγιο με τα χρήματα που μάζευε η μητέρα μου από παιδί. Είναι λυπηρο να παίρνεις την οικονομία κάποιου για να πραγματοποιήσεις τα όνειρα σου. Επίσης η μαμά μου είναι έγκυος σε τρίδυμα κι εγώ πρέπει να την βοηθώ όσο μπορώ για να μην κουράζεται.
Κατέβηκα την σκάλα και πήγα στην κουζίνα. Η μαμά μου έφτιαχνε πρωινό.Πήγα και την φιλησα.

-Καλημέρα μαμά
-Καλημέρα γλυκιά μου. Πως κοιμήθηκες;
-Καλά!
- Είδες κανένα καλό όνειρο το βράδυ;
- Όχι όπως το χθεσινό . Σε αυτό έκανα πατιναζ στο σέντραλ παρκ της Νέας Υόρκης, χορεύα με ένα Ρώσσο πρίγκιπα μέχρι που ο πάγος έσπασε και έπεσα μέσα.

Μου αρέσει να συζητώ τα όνειρα μου με κάποιον που εμπιστεύομαι και ξέρει να μου δίνει ελπίδες πως κάτι θα συμβεί. Άνοιξα το ψυγείο και έβγαλα υλικά να φτιάξω τοστ και γάλα.
Πήρα ένα μήλο, το έκοψα και το έδωσα στην μαμά μου.
Τότε χτύπησε η πόρτα, πήγα να ανοίξω και είδα τα δίδυμα αδέρφια μου τους Κρίστοφερ και Μάξιμους με βαλίτσες. Με πήρανε με κάνανε μια μεγάλη αγκαλιά. Φαινοντουσαν λυπημενοι.

Ντάλια - Χαίρομαι που σας βλέπω. Δεν θα πρέπε να είστε στο κολέγιο αυτήν την ώρα;

Κρίστοφερ - Μας διώξανε. Δεν φτάσανε τα λεφτά για να πληρώσουμε αυτόν τον μήνα. Μην το πεις στην μαμά και την ταράξεις .

Μάξιμους - Επίσης ο Κρίστοφερ άφησε έγκυο την κοπέλα του και χώρισαν. Έφαγε και ξύλο από τον διευθυντη τον πατέρα της .

Τότε ήρθε η μαμά μου μέσα. Χαρούμενη αγκάλιασε τους αδερφούς μου. Αμέσως αρχισανε οι ερωτήσεις.

《Έχετε κλείσει για να διαβάσετε για τις εξετάσεις. 》ρώτησε

《Ναι. Μας έδωσαν έναν μήνα να κάτσουμε να διαβάσουμε. 》είπε ψέματα ο Κρίστοφερ.

Εγώ έγνεψα καταφατικά. Πήρα τις βαλίτσες των αγοριών και της πηγα πάνω στο δωμάτιο τους.
Έπειτα κατέβηκα κάτω στο αγρόκτημα. Άνοιξα την πόρτα και πήγα στις αγελάδες.

《Καλημέρα Λουσίλ , Τζέφρι, Τόμας. Ποιος πεινάει. ;》είπα.

Έφερα τη τσάντα με τα χόρτα από το κήπο και τα έβαλα στη γαβάθα τους.

Έπειτα πήρα καλαμπόκι και τάϊσα τις κότες. Έμεινα αρκετή ώρα να της παρακολουθώ. Παραλίγο να με πάρει ο ύπνος.

Στο βάθος του σταβλου είχαμε ένα κατά λευκο άλογο τον Φίλιπ. Που να ήμουν στο χωριό της Μπελ και να ήμουν σαν κι εκείνη . Μακάρι να είχα τα κότσια της Μπελ, να διάβαζα βιβλία και να έφευγα από εδώ να δω τον κόσμο.

Δυστυχώς πολλές ελλείψεις υπάρχουν στο σπίτι μου. Χρειαζόμαστε ένα καινούργιο αμάξι, υπολογιστή, κινητά, ρούχα, περισσότερο φαγητό γιατί τρώμε το ίδιο φαγητό κάθε εβδομάδα.

1 Εβδομάδα αυγά με μπέικον και ρύζι
2 εβδομάδα πατάτες με μπριζόλα και χόρτα
3 ομελέτα
4 λαχανικά με σούπα.

Το ίδιο φαγητό ανά εβδομάδα κάθε μήνα. Έχω βαρεθεί πια! !!

Όσο για τα υδραυλικά δεν υπάρχει θέμα. Ο μπαμπας μου ξέρει να τα επισκευάζει. Το σπίτι δεν θα το χάσουμε. Ήταν του προπάππου μου και μας το χάρισε οπότε δεν έχουμε θέμα.

Ακούω το τρακτέρ του πατέρα μου. Ανοίγω την πόρτα και μπαίνει μέσα.

Μου δίνει ένα φιλί, παίρνω τον Φίλιπ και παμε βόλτα στα χωράφια και στο δάσος. Πάντα στις βόλτες παίρνω μαζί μου σάντουιτς, φακό, πρώτες βοήθειες, μήλα για το Φίλιπ και τα 4 αγαπημένα μου βιβλία τα οποία περιγράφουν τόπους μακρινούς και νιώθω σαν να είμαι εκεί κάθε φορά που διαβάζω.

Έκατσα κάτω από ένα δέντρο, έδεσα τον Φίλιπ και του έδωσα την αμοιβή του. Έβγαλα ένα από τα βιβλία και αρχιζα να διαβάζω.
Κάποια στιγμή με πήρε ο ύπνος.
Αχ να ήμουν η Ρόουζ από τον Τιτανικό. Όμορφη, ταλένταρα, πλούσια και να είχα ένα όμορφο αγόρι σαν τον Τζακ.

Ξαφνικά ένιωσα ένα χτύπημα στους ώμους. Δεν ήταν ο Φίλιπ, αφου δεν έχει χέρια. Ξύπνησα και ήταν ο πατέρας μου.

《Η μαμα σου έπεσε από τη καρέκλα. Πρέπει να την πάμε νοσοκομείο.》

Ανέβηκαμε στα άλογα και γυρίσαμε σπίτι. Τα αδέρφια μου είχαν το παλιό αυτοκίνητο του παππού. Το πήραμε και πήγαμε νοσοκομείο.

Δύο νοσοκομοι την βάλανε σε ένα δωμάτιο να την εξετάσουν. Εμείς κάτσαμε έξω στην αίθουσα αναμονής να περιμένουμε τα αποτελέσματα.

《Εγώ φταίω. !!!》είπε ο Κρίστοφερ .
《Γιατί το λες αυτό; 》ρώτησε ο πατέρας μου.
《Δεν έπεσε από την καρέκλα. Της είπαμε για τα δίδακτρα του κολεγίου!!! Μας διώξανε από την σχολή 》είπε ο Μαξιμους.

Ο πατέρας μου αναστεναξε .Δεν το περίμενε.

《Μην ανησυχείτε ,θα βρούμε τρόπο να σας ξαναδεχτούν 》είπε ο πατέρας.

《ΜΠΑΜΠΆ ΔΕΝ ΘΑ ΜΆΣ ΔΕΧΤΟΎΝ, ειδικά ο διευθυντης που η κόρη του έμαθε πως είναι έγκυος από μένα. 》είπε ο Κρίστοφερ

《Για όλα υπάρχουν λύσεις. Όσο για την κοπέλα σου, θα πρέπει να την φέρεις εδώ. Θα την έδιωξε σίγουρα με τις κλωτσιές από το σπίτι. 》ειπε ο πατέρας

Μάξιμους - Θα γίνει βάρος για εμάς. Δεν φτάνει που έχουμε τη μαμά έγκυο, θα έχουμε και την Ραμόνα Στρονγκ να ταϊζουμε επιπλέον.

Κρίστοφερ - Δεν θα τα καταφέρουμε

Πατέρας -Θα βρούμε λύση

Κρίστοφερ - ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΟΎΜΕ ΛΎΣΗ. ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΛΎΣΗ ΓΙΑ ΌΛΑ ΟΠΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΦΤΏΧΕΙΑ ΠΟΥ ΖΟΎΜΕ ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΛΎΣΗ. ΒΑΡΈΘΗΚΑ ΝΑ ΖΩ ΈΤΣΙ..
ΠΟΤΈ ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΆΞΕΙ Η ΖΩΉ ΜΆΣ. Η ΑΔΕΡΦΉ ΜΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΠΆΕΙ ΣΤΗΝ ΣΧΟΛΉ ΠΟΥ ΘΈΛΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΡΩΤΆΕΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΘΕΙΤΕ. ΑΡΚΕΤΆ ΜΕ ΤΑ ΨΈΜΑΤΑ.

Μάξιμους- έρχεται ο γιατρός

Γιατρός - είστε η οικογένεια της Λώρα Σαντοβάλ/ Στεφάνους

ολοι- Ναι.

πατέρας -πως είναι;

Γιατρός - Όλα ειναι καλά ,δεν έπαθαν κάτι τα μωρά ευτυχώς . Θα πρέπει να ξεκουραζεται περισσότερο και να μην την σοκαρετε.

Πατέρας -μπορούμε να την δούμε

γιατρός - Ναι.

_________________________________

Στο σπίτι

Ντριν Ντριν

Μάξιμους - Ντάλια άνοιξε την πόρτα είμαι στο μπάνιο.

Ανοίγω την πόρτα και βλέπω ένα ξανθό κοριτσι με κοντά μαλλιά και μπλε μάτια να με κοιτάζει.

《Εισαι η Ραμόνα Στρονγκ;》την ρώτησα

Μου εγνεψε καταφατικά.

Της πήρα τα πράγματα και τα φερα μέσα.

Ξαναχτυπησε η πόρτα, την ξανανοιξα και είδα μια κυρία με γκρι πλεξουδα και πράσινα μάτια με επίσημο ένδυμα να με κοιτα. Ήταν η κυρία από τους αγώνες της τηλεόρασης.