ang hirap kapag love ang usapan

talagang nakakabobo, talo kahit walang kalaban

sa mga salita at pagsinta, nangangapa ng kasagutan

dapat pa bang ipagpatuloy kahit ang puso'y walang katiyakan?

ang pagsuko ng dalawang puso ay kakayanin nga ba?

kung sa bawat pagtatagpo ng mga mata ay pagkabuo ng tuwina

na tila siya ang araw ng mga rosas ngunit isa lamang akong ligaw na damo

hindi kaaya-aya, naghahanap nang pagsamo.

pero tama na ang sa pangalan niya'y pagpapabango

dumito ako upang sana'y makakuha ng lakas upang tumango

sa kaniyang tanong na: "huwag na natin itong ituloy, ano?"

written this one while waiting for my lola to have her hair fixed in a parlor.