Zamówienie: Pandomoium56

Paring: Kuroo x OC

-Będę tęsknic siostrzyczko.

-Ja też Daichi. Ale spokojnie przyjadę w lecie na dwa tygodnie. Do zobaczenia!

Weszłam do pociągu, który miał mnie zawieźć do Tokio. Biorę udział w wymianie szkolnej i wylądowałam w liceum Nekoma do klasy 3-5. W tym liceum będę zdawać egzaminy końcowe. Podróż zajęła mi 3 i pół godziny, wyszłam z pociągu i włączyłam nawigację, aby zobaczyć jak mam dojść do akademika mojej szkoły. Trochę po drodze zabłądziłam, ale udało mi się trafić. Dostałam klucze do pokoju i poszłam się rozpakować. Postanowiłam pójść do pobliskiego sklepu, który widziałam po drodze. W sklepie poszłam na dział ze słodyczami i zobaczyłam, że moje ulubione żelki są na samej górze. Zaczęłam po nie skakać, ale nic mi to nie dało.

-Oi czyżby ktoś potrzebował pomocy?

-Poradzę sobie.

Czarnowłosy chłopak wziął paczkę żelków i gdy miał już mi je dać, uniósł je wysoko do góry.

-Ejj!

-Dam ci je, gdy powiesz mi jak się nazywasz.

-Nie twój interes kogucia głowo!

-Ejj!

Skorzystałam z okazji, że opuścił dłoń i wyrwałam mu żelki i poszłam do kasy. Po chwili za mną stanął ten czarnowłosy chłopak.

-Dokąd tak kopytkujesz piękna gazelo?

-Spierdalam jak najdalej od ciebie.

W końcu udało mi się wyjść ze sklepu i szybkim krokiem udałam się do akademika. Następnego dnia wstałam o 6, bo na 8 miałam do szkoły. Droga do mojego liceum zajęła mi 10 minut, weszłam do środka i nie wiedziałam gdzie mam się udać.

-Czy to przypadkiem nie jest gazela z wczoraj?

-Błagam tylko nie ty.

-Może ci pomóc?

-Ugh jestem z wymiany i nie wiem gdzie co jest, pasuje?

-Zaprowadzę cie do twojej klasy, bo wiesz w której jesteś klasie, tak?

-Klasa 3-5.

-Chodź za mną.

Poszliśmy na drugie piętro i zatrzymaliśmy się przed jedną z sal. Otworzyłam drzwi i weszłam do klasy, obróciłam się w stronę chłopaka, myśląc, że on poszedł do swojej klasy.

-A ty nie idziesz do swojej klasy?

-To jest moja klasa.

-Ty mnie prześladujesz.

-Ktoś musi.

Usiadłam w jedynej wolnej ławce, która oczywiście musiała być za ławką koguta. Na pierwszej lekcji nauczyciel kazał mi się przedstawić. Miałam dzisiaj 6 lekcji w tym w-f, dzięki czemu dowiedziałam się gdzie jest sala gimnastyczna. Po lekcjach udałam się na nią z nadzieją, że znajdę tam drużynę siatkarską.  Na miejscu zastałam rozłożoną siatkę i kilka osób, podeszłam do trenera.

-Dzień dobry chciałabym zostać menadżerką drużyny siatkarskiej.

-Witaj, bardzo się cieszę od dawna nie mieliśmy menadżerki, pełniłaś już kiedyś taką funkcję?

-Tak, przez ostatnie dwa lata byłam menadżerką w mojej poprzedniej szkole.

-Tutaj masz formularz, wypełnij go i mi oddaj.

Usiadłam na trybunach i zaczęłam wypełniać papierki. Po kilku minutach skończyłam i oddałam trenerowi.

-Chłopcy zbiórka!

Chłopaki ustawili się w szeregu.

-Poznajcie waszą menadżerkę Sawamura Sai, jest w klasie 3-5.

-Cześć, liczę na owocna współpracę.

Uśmiechnęłam się do Yaku, z którym dzisiaj rozmawiałam na przerwach o siatkówce.

-MAMY MENADŻERKĘ, MAMY MENADŻERKĘ.

Chłopak z irokezem zaczął tańczyć i płakać.

-Gdzie jest kapitan?

-JUŻ JESTEM, PRZEPRASZAM ZA SPÓ...

-NIE WIERZĘ, CZEMU ZAWSZĘ TRAFIAM NA CIEBIE?!

-Tęskniłaś gazelo?

-Zamknij się.

-Czyli już się znacie, od teraz będziecie razem pracować.

-Ty wiesz na co się zgodziłaś zostając naszą menadżerką?

-Nie może być aż tak źle.

* 2 tygodnie później*

-JEST BARDZO ŹLE! LEV PRZESTAŃ PŁAKAĆ! KENMA CHOWAJ KONSOLĘ! TORA ODCZEP SIĘ OD MOJEJ NOGI!

-No już spokojnie gazelo. Pamiętaj dzisiaj zaczynamy korki z biologii.

-Aż się boję, jesteś zboczonym nerdem! To będzie istna katastrofa!

Po treningu poszliśmy do domu czarnowłosego koguta i to tylko dlatego, że dostałam 2 ze sprawdzianu, a ten kogut 6 i babka od biologi kazała mi brać u niego korki do poprawy. Ślęczeliśmy nad tematami 2 godziny

-Już 22, kochana zostaniesz na noc u nas. O tej porze strach wyjść z domu.

-Nie chcę sprawiać problemu.

-Oj kochana, jedynym problemem w tym domu to jest ten kogut.

-HAAA! Mamo!

-Czasami się zastanawiam jaka dziewczyna go zechce.

-Mamoooo!

-Słyszałaś coś?

-Nic a nic.

-Jesteście siebie warte, idę do pokoju płakać w samotności!

-To chyba wiatr na zewnątrz.

Kuroo pożyczył mi koszulkę do spania. Postanowiliśmy obejrzeć film. Nawet nie mam bladego pojęcia kiedy zasnęłam. Obudziłam się i poczułam, że nie mogę się ruszyć. Otworzyłam oczy i zobaczyłam koguta, który mocno mnie obejmował.

-Kuroo.

-Jeszcze 5 minut mamo.

-KOGUCIE JEDEN WSTAWAJ!

-HA he co... och dzień dobry gazelo. Która godzina?

-Jest dziewiąta.

-Chodźmy jeszcze spać!

-Puszczaj mnie zboczeńcu!

-Nie. Jesteś taka cieplutka.

Nie wiem czemu, ale bardzo dobrze się czułam w jego ramionach. Gdy zamykam oczy, to czuję się tak jakby przytulał mnie Daichi. Jeszcze te jego perfumy. Przez te dwa tygodnie polubiłam tego koguta, przyzwyczaiłam się do jego podrywów.

-Czemu mnie tak wąchasz? I niby ja tutaj jestem zboczony.

-Ja nie... nie twoja sprawa.

-ktoś się zarumienił! Możemy tak sobie leżeć cały dzień? Proszę.

-Nie, jest trening o 12, a ty masz uczyć Leva!

-Udawajmy, że jestem chory!

-Nie.

Nie wiem jakim cudem, ale w końcu wyszliśmy z tego łóżka i poszliśmy na trening. Czarnowłosy zajmował się dzieckiem Victuri. A ja pomagałam chłopakom jak tylko można. Za tydzień mamy mecz treningowy z fukurodani. Kuroo opowiadał mi o ich kapitanie.

* Tydzień później*

Nie wiem czemu, ale wydaje mi się, że drużyna kotów coś planuje względem mnie i kapitana. W poniedziałek zatrzasnęły się drzwi od składzika, gdy byliśmy tylko my w środku. W środę Kuroo zaplatał się w siatkę i wpadł na mnie, przez co nasza dwójka była zaplątana i trenerzy musieli nam pomagać. A wczoraj ktoś podstawił mi nogę i prawie bym upadła, gdyby nie złapał mnie kapitan.

- HEY HEY HEY!

-Hey hey hey?

-Załapałaś! Musisz być ta nową menadżerką kotów, Kuroo mi dużo o tobie opowiadał!

-Przepraszam za niego, Akaashi Keiji. A ten chłopak to nasz kapitan Bokuto Koutarou.

-Miło mi jestem Sawamura Sai.

Podczas tego meczu kapitanowie sobie dogryzali. Wygraliśmy tylko jeden set, a sowy wygrały pozostałe 2. Polubiłam Bokuto za jego energię, za to z Akaashim mogłam spokojnie porozmawiać.

-Gazelo co powiesz na wieczór filmowy u mnie?

-Z chęcią, ale pójdziemy jeszcze do mnie to zabiorę sobie rzeczy.

Takim o to sposobem wylądowałam na łóżku czarnowłosego. Oglądaliśmy jakąś komedię z wątkiem miłosnym. Usłyszałam tylko jak Kuroo coś mruczał pod nosem, chyba myślał, że tego nie usłyszę.

-Jak mogłem się zakochać w takim aniele jak ty.

-Mówiłeś coś?

-Nie.

Zachichotałam pod nosem i spojrzałam na niego.

-Ja ciebie też kocham kogucie.

Popatrzył mi w oczy, swoją dłonią gładził mój policzek. Powoli zaczęliśmy się do siebie zbliżać, zamknęliśmy oczy i pocałowaliśmy się. Pocałunek był krótki i delikatny.

-Smakujesz jak truskawka.

-To pomadka.

-To znaczy, że... no wiesz... jesteśmy parą?

-Chyba tak.

-A więc co moja dziewczyna chce oglądać?

Miałam już mówić, gdyby nie to, że zaczął dzwonić mój telefon.

-Czemu nie dzwoniłaś?! My się tutaj martwimy, a ty co?

-Nic mi nie jest. Coś jeszcze chcesz zrzędo?

-Jestem od ciebie starszy!

-O 5 minut wielkie mi halo. Ja kończę, papa, kocham cię.

-Ja ciebie też.

-Twój brat?

-Taa, chodźmy spać jestem zmęczona!

W poniedziałek na treningu dowiedzieliśmy się, że przyjeżdża do nas Karasuno w sobotę na mecz treningowy.

*Sobota*

Pomagałam chłopakom rozłożyć siatkę, wtedy przyszło karasuno. Odwróciłam się do nich i powitałam ich.

-Cześć kruki!

-Sai-channn!

-Z daleka od naszej menadżerki wiejskie kruki!

Patrzyłam jak trójka chłopaków zaczyna walkę słowną. A ja podeszłam do reszty karasuno i przytuliłam drugoklasistów i trzecioklasistów. Podeszłam do Daichiego, który witał się z moim chłopakiem.

-Cześć bracie!

-BRACIE!?!

-A więc to są pierwszaki, o których tyle słyszałam, jestem Sawamura Sai.

-Nasza bogini!

Prawie Noya i Tanaka się na mnie rzucili, gdyby nie to, że odsunął mnie Kuroo.

-Zostawcie moją dziewczynę w spokoju.

-Dziewczynę?

-Uciekaj kogucie, bo mój brat idzie cię zabić.

-Spokojnie, może się jakoś dogadamy?

-I tak właśnie poznałam waszego tatę.

-Zawsze się zastanawiałam dlaczego mówi do ciebie gazelo. Co się później działo mamo?

-To już jest historia na inny dzień.

-Oj dzieciaki, nie męczcie mamy.

-TATA!

-Witaj w domu kogucie, jak było w pracy?

-Bardzo dobrze, a jak tam moja kochana gazela?

-Dzieciaki mnie męczyły, aby opowiedzieć im jak się poznaliśmy.

-To były czasy.

_____________________________________________

Zachęcam do zamawiania!