I znów tu jestem i zaglądam w bursztynowe szkło 

Gorzkie szczęście wlewam w gardło bez niczyjej pomocy

Dziewięć i pół barwa gorycz a radości procent sto

Wybaczcie bełkoty wynurzenia i objawienia supermocy

Ale szczerość pozostaje jak umysł trzeźwy cholera 

Tylko odwaga by ją wyjawić zniknie nim zapieje kur

Znów zastanawiam się co gdyby gdzie jak i co doskwiera 

Ta niemoc bezradność wobec życia jako i śmierci zarazem

Lecz who care i don't  pozostańmy po tej stronie mocy

Nie barwmy mowy nie naciągajmy języka nie plątajmy wyrazem 

Bardziej niż potrzeba niż przyswoim tej gorącej dusznej nocy

Pijmy i śnijmy na jawie kolorowo holywoodzko i przaśnie

O powodzeniu radości miłości orgazmów pełnej zmysłów 

Póki bursztyn w butelce złotem mieni się w niej nim zgaśnie 

Karmmy się upajajmy rozkoszą wolności umysłów

Nim pójdziesz spać i prześpisz żywota trzy czwarte

Roześnisz na dobre odpłyniesz w przestworza odmęty 

Pozostaw drzwi ciężkie siermiężne w jawę rozwarte

I powróć tu do mnie bezpieczny i cały tułaczu przeklęty.