Na zajutrz przywódczyni obudziła się wcześnie. Wyszła z legowiska, obierając kierunek na legowisko medyczki.
– Śnieżna Nadzieji! Idziemy do księżycowego kamienia.
– Dobrze. – powiedziała, szperając w ziołach.
– O, ostatnia porcja. Akurat dla mnie. Mamy szczęście.
– Mhm.
Śnieżna Nadzieja przygotowała zioła i je pochłonęła.
– Więc, ruszamy? – spytała niecierpliwa Liliowa Gwiazda, na co otrzymała jedynie skinięcie głowy. Kotki ruszyły. Przy wyjściu z obozu skinęły głowami wartownikowi i się zatrzymały.
– Wyruszamy do księżycowego kamienia. Przekaż Wietrznemu Futru. – powiedziała ślepa kotka
– Dobrze! – odparł i pobiegł do zastępcy. Kotki zaś zaczęły iść dalej.
Droga była ciężka, bo był silny wiatr, lecz dotarły do jaskini. Szybko do niej weszły i pokierowały się jak najszybciej w stronę kamienia. Obie ukucnęły i dotknęły kamienia nosami. Po chwili obie zapadły w sen.

Liliowa Gwiazda obudziła się na ciemnej polanie, rozglądając się zauważyła, że przy niej stoi medyczka. Rozglądając się dalej, zobaczyła, że polana się rozciąga, a na jej końcu była wielka skała, na której siedział niewyraźny kot bez sierści. Spojrzał na Liliową Gwiazdę, a wtedy spostrzegła, że jego oczy były niewidzące.
– Pójdźccie do czarnego lasu. – powiedział prędko.
– Co?
– Czarny las. – jego słowa zabrzmiały echem

Liliowa Gwiazda obudziła się. Wstała i zobaczyła, że Śnieżna Nadzieja dopiero powoli się budzi.
– Widziałaś to co ja? – spytała szybko Liliowa Gwiazda
– Tak. Ale gdzie jest czarny las?
– Nie wiem... Ale wracajmy.
Kotki ruszyły do obozu. Nadal wiał silny wiatr, ponadto teraz spychał je z trasy. Po jakimś czasie udało im się dojść. Liliowa Gwiazda wskoczyła zatem na skałę przemówień.
– Niech wszystkie koty, zdolne na tyle, aby samodzielnie polować, zbiorą się, by wysłuchać mych słów!
Koty zgromadziły się pod skałą.
– Wróciłam z księżycowego kamienia. Niestety musimy wyruszyć w długą podróż, do jakiegoś... Czarnego lasu. Nie wiem, gdzie on jest, ale na pewno go znajdziemy. Niestety, nie wiem, czy każdy przeżyłby tą podróż, zatem część kotów zostanie.

298 słów