Christmas Special | Bonus Chapter

Jack's POV

"Όχι φυσικά!" απάντησε και άρχισε να κάνει τρίπλα στο ξύλινο δάπεδο. "Νομίζεις πως πρέπει;"

"Η Sarah είναι η κοπέλα σου Alex. Προφανώς και θα της πάρεις δώρο." ο Alex μου έκανε πάσα και η μπάλα αμέσως βρέθηκε στα χέρια μου.

"Μα δεν ξέρω τι να της πάρω!" παραπονέθηκε. "Και δεν προλαβαίνω. Είναι Χριστούγεννα σήμερα, τα μαγαζιά είναι κλειστά."

Ξεφυσώντας έκανα τρίπλα και πλησίασα για καλάθι. Σήκωσα τα χέρια μου, αλλά τα κατέβασα πάλι όταν μου ήρθε μια ιδέα. "Κάν'της δείπνο. Και ας είναι αποτυχία. Θα εκτιμήσει την πράξη."

"Ξέρεις, από τότε που γνώρισες τη Jane, δεν είσαι ο Jack. Είσαι ο ρομαντικός Jack." είπε χαμογελώντας στραβά και άρπαξε τη μπάλα από τα χέρια μου. "Μου λείπει ο κολλητός μου. Τον έχεις δει εδώ τριγύρω;"

"Χα χα. Είσαι τόσο αστείος που ξέχασα να γελάσω." τον χτύπησα δυνατά στο μπράτσο και αφού του έπεσε η μπάλα την έπιασα εγώ ο ίδιος. 

Σήκωσα τα χέρια μου και απλά την πέταξα. Πέρασε μέσα από τη στεφάνη και έπεσε με φόρα στο ξύλινο δάπεδο. Ο ήχος της ακούστηκε μέσα στο κλειστό γυμναστήριο. Βρισκόμασταν στο σχολείο, στο παλιό πλέον σχολείο μας, αφού με τον δικό μας τρόπο -ναι σπάσαμε το τζάμι στις τουαλέτες των κοριτσιών- μπήκαμε μέσα.

Έξω οι δρόμοι είχαν γεμίσει με χιόνι και το κρύο ήταν περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά. Δεν κυκλοφορούσαν και πολλοί στους δρόμους, μα μπορούσες να δει τη ζεστασιά μέσα στα εστιατόρια και στις καφετέριες, γεμάτες με τον απλό κόσμο να γιορτάζει αυτή τη μέρα. 25 Δεκεμβρίου, και ο κάθε πολιτισμός τη γιορτάζει διαφορετικά, μα όλες επικεντρώνονται πάνω σε ένα πράγμα.

Την αγάπη.

Όλοι ξέρουμε πως δεν θα κάτσω να αναλύσω το θέμα. Αυτό είναι το επάγγελμα της Jane. Αλλά αν αναρωτιέστε τι έγινε μετά την φυλάκιση της Jane, δεν έγινε κάτι το συγκλονιστικό. Και οι δύο περάσαμε εκεί που θέλαμε, μένουμε μαζί, είμαστε μαζί, και ναι θα της ζητήσω να με παντρευτεί.

Αυτό δεν έπρεπε να το πω.

"Νομίζω πως μας ψάχνουν." είπε ο Alex χαμηλόφωνα.

Αμέσως οι πόρτες του γυμναστηρίου άνοιξαν και η Sarah μπήκε μέσα με ένα νευριασμένο βλέμμα. Μάλλον ο Alex δεν της είπε ότι θα έφευγε από το σπίτι για να έρθει να παίξει μπάσκετ μαζί μου. 

Πάνω στη στιγμή που η Sarah ξεστόμισε τη φράση "μικρή τσουτσού", οι φωνές ξεκίνησαν. Αυτά τα παιδιά, τόσο αγαπημένα κάθε στιγμή της ημέρας. Λίγα δεύτερα αργότερα, ξεπρόβαλε η λουλουδένια ντυμένη λες και θα πάει να ζήσει στην Ανταρκτική για δύο χρόνια. Καλύμματα και καλύμματα από ρούχα την έκαναν να φαίνεται πως μάλλον όλο το βάρος το Χριστουγέννων το έχει πάρει ήδη, ενώ το άσπρο της κασκόλ έκρυβε το μισό της πρόσωπο.

Φαινόταν σαν λουκουμάκι έτοιμο να φαγωθεί.

Ω, μα το βράδυ θα φαγωθεί.

Κάποιες συνήθειες απλά δεν κόβονται.

"Γεια." μάλλον είπε κάτω από το κασκόλ της.

"Γεια και σε σένα όμορφη." της απάντησε χαμογελώντας. "Άσε με να σε βοηθήσω."

Κατέβασα από το πρόσωπό της το κασκόλ και το ξετύλιξα από τον λαιμό της και μετά έβγαλα το σκουφί από το κεφάλι της, ηλεκτρίζοντας αυτομάτως τα μαλλιά της. Ύστερα άνοιξα, με δυσκολία, το μπουφάν της και τη βοήθησα να το βγάλει. Από μέσα φορούσε τρία πουλόβερ, τα οποία -ω Θεέ μου, δεν έχει πεθάνει από τη ζέστη ακόμα;

"Νομίζω πως έβαλες υπερβολικά πολλά ρούχα." σχολίασα κοιτάζοντας το μελιτζανί πουλόβερ της.

"Ήθελα να είμαι σωστά προστατευμένη από το κρύο." απάντησε προσπαθώντας να βγάλει τα γάντια της.

"Προστατευμένη ήθελες να είσαι, όχι ασφαλισμένη από το FBI."

"Μη με κοροϊδεύεις Owens." προειδοποίησε. 

Σήκωσα τα χέρια ψηλά στο στήθος μου σαν παραίτηση. "Συγνώμη. Είναι αυθόρμητο."

"Αυθόρμητο θα είναι και το χαστούκι που θα φας αν συνεχίσεις." μουρμούρισε.

"Κάποια έχει νεύρα." σχολίασα πάλι. "Κάηκε η γαλοπούλα;"

"Jack!" φώναξε.

"Οκ σταματάω." απάντησα γρήγορα και την πήρα αγκαλιά για να μην με βαρέσει.

Σύντομα όμως την φίλησα. Ακόμη και μετά από τόσο καιρό το φιλί της ήταν η σωτηρία μου. Ίσως ο Alex να είχε δίκιο και να γίνομαι ρομαντικός, αλλά όταν έχεις μια κοπέλα σαν τη Jane,ξέρεις πως η καρδιά σου θα χτυπάει μόνο για εκείνη. Η Jane έσπασε το φιλί με τα μάγουλά της να παίρνουν ένα ροδαλό χρώμα από την ντροπή που μας έβλεπαν -ή επειδή επιτέλους ζεστάθηκε.

"Υπάρχουν τάξεις στις οποίες μπορείτε να ολοκληρωθείτε." άκουσα τον Alex να λέει. "Ω κάτσε, παίζει να το έχετε κάνει σε όλες."

Αμέσως του έριξα το πιο σκληρό βλέμμα που θα μπορούσα και έβαλα τα χέρια μου στα αυτιά της Jane σαν προστασία από τα κακόβουλα σχόλια του Alex. Η Sarah αμέσως ξεκίνησε πάλι το κήρυγμά της για τη ντροπή που νιώθει με αυτό που είπε ο Alex, ενώ το βαρούσε στο μπράτσο.

Η Jane κατέβασε τα χέρια μου και μίλησε στη φίλη της. "Άσε ήσυχο τον άνθρωπο Sarah, μέρα που είναι!"

Η Sarah σταμάτησε, μα δεν σταμάτησε να κοιτά τον Alex έτοιμη να τον δολοφονήσει, τη στιγμή που ο Alex σκεφτόταν τι να κάνει μαζί της. Ελπίζω για το καλύτερο φίλε.

"Jack." μόνο με αυτή τη λέξη η Jane αμέσως μου τράβηξε τη προσοχή. Κοίταξα κάτω στο πρόσωπό της. "Έχω κάτι να σου πω."

"Πες μου μωρό μου." της απάντησα.

Εκείνη κοίταξε προς το ζευγάρι και μου έκανε νόημα πως ήθελε να είμαστε μόνοι. Έτσι άφησα τα πράγματά της στις κερκίδες και την πήρα από το χέρι. Βγήκαμε από το γυμναστήριο και όταν έκλεισα τη πόρτα, ξεκινήσαμε μια βόλτα στους άδειους διαδρόμους του σχολείου. Ένα έχω να πω : αυτό το μέρος ήδη μου λείπει.

Πέρασα το χέρι μου γύρω από τη λουλουδένια μου και εκείνη κουλουριάστηκε κοντά μου. Μείναμε αμίλητοι για λίγο, μα ήξερα πως η Jane προετοίμαζε στο μυαλό της τα λόγια που θα μου πει. Στην ουσία και εγώ προετοιμαζόμουν ψυχικά, πνευματικά και σωματικά για το τι θα ακούσω. Τώρα τελευταία είναι μονίμως νευριασμένη και κλείνεται στο μπάνιο κάθε πρωί. Όταν "χουχουλιάζουμε" στο κρεβάτι γελάει συνέχεια, όχι ότι είναι κακό, αλλά είναι βασικά κακό όταν μετά σηκώνεται γιατί θέλει παγωτό φράουλα.

Μετά σηκώνομαι και εγώ για να φάω, αλλά αυτό είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα.

Η Jane σταμάτησε να περπατάει και μπήκε μέσα στο αμφιθέατρο του σχολείου. Έκατσε πάνω στη σκηνή περιμένοντάς με και μου χαμογέλασε.

"Ξέρεις, από κάποια ηλικία και μετά, γίνονται διάφορα πράγματα στο σώμα μιας κοπέλας." ξεκίνησε νευρικά. "Ας πάρουμε για παράδειγμα τη περίοδο."

"Έχω μια αδερφή, δεν ξέρω αν το θυμάσαι. Κοντούλα, μαύρα μαλλιά, σπαστική." σχολίασα.

"Μη με διακόπτεις." πέταξε νευριασμένη. Σύντομα όμως επανήλθε στο κανονικό της. "Στην περίοδο η κοπέλα πονάει. Πολύ. Η περίοδος κρατάει συνήθως πολύ. Οι κύκλοι είναι ασταθείς, να το υπογραμμίσω αυτό. Οπότε πολλές φορές συμβαίνουν πράγματα."

"Μάλιστα." ήταν το μόνο που είπα.

"Ένα από τα περίεργα πράγματα συνέβη και σε μένα." είπε σιγανά και κοίταξε τα χέρια της.

"Τώρα σε έχασα." απάντησα σχετικά μπερδεμένος.

"Jack...έπρεπε να μου έρθει περίοδος στις 9 Δεκεμβρίου." είπε με νεύμα του οποίου το μήνυμα δεν κατάλαβα.

"Ναι και;" απόρησα.

"Έχουμε 25 Δεκεμβρίου." σχεδόν φώναξε. "Συγκεντρώσου λίγο!"

"Ξέρεις πως τα πιάνω αργά Jane. Απλά πες μου αυτό που θες." απάντησα αγανακτησμένος. 

"Έχω καθυστέρηση."

Άγιε μου Νικόλα, σε παρακαλώ πολύ, κάνε τη να διαγράψει τα λόγια της.

"Είσαι σίγουρη;" η πιο χαζή ερώτηση, το ξέρω.

"Αν δεν ήμουν, τώρα δεν θα το συζητούσαμε." απάντησε μπλέκοντας τα χέρια της.

"Ω τέλεια." μουρμούρισα. "Θα γίνω μπαμπάς."

"Δεν είναι σίγουρο ακόμη." προσπάθησε να με ηρεμήσει.

Να με ηρεμήσει; Μια χαρά ήρεμος είμαι! Και ας έχουν ανάψει εκατό χιλιάδες λαμπάκια στο μυαλό μου.

"Μωρό μου μην ιδρώνεις." την άκουσα να λέει.

"Δεν ιδρώνω." απάντησα νευρικά. "Είμαι καλά."

"Μπορεί και να μην είμαι, ξαναλέω." μου είπε και σκούπισε με ένα χαρτομάντηλο το πρόσωπό μου.

Όντως ιδρώνω.

"Ω δώδεκα θεοί του Ολύμπου," την αγνόησα τελείως. "Θα γίνω μπαμπάς."

"Jack!"

Ανέβηκα πάνω στη σκηνή και άρχισα να χοροπηδώ σαν μανιακός. "Θα γίνω μπαμπάς! Θεέ μου πόσο σ'αγαπώ Jane!"

"Jack κατέβα από εκεί!" μου φώναξε η λουλουδένια.

"Θα γίνω μπαμπάς!" φώναξα όσο πιο δυνατά μπορούσα.

"Τα παρατάω." μουρμούρησε.

Σταμάτησα να χοροπηδώ, μα το χαζό χαμόγελο δεν έφυγε από τα χείλη μου. "Θα γίνω μπαμπάς. Θα γίνω μπαμπάς, θα γίνω μπαμπάς."

"Jack!" άκουσα τη Jane να φωνάζει.

Τα πόδια μου λύγισαν και τα μάτια μου έκλεισαν αυτόματα. Όχι που δεν θα λιποθυμούσα.

___________________________________

Α/Ν Να και ένα κάπως Χριστουγεννιάτικο, για να μη λέτε πως είμαι ψυχρή και δεν είμαι στο Πνεύμα.

  *Ναι ο Jack θα γίνει μπαμπάς, όλοι το καταλάβαμε*  

Αύριο και επισήμως Χριστούγεννα, φαί φαί και φαί. Πώς θα περάσετε εσείς τις διακοπές σας; Εγώ προφανώς με φαί.

Μη ξεχνάτε να διαβάζετε το επόμενο βιβλίο της σειράς, 24 hours ad 1 second. Thank you very much.

Καλά Χριστούγεννα και καλή Πρωτοχρονιά και άντε γεια ρε.

DL