Grijskit keek zijn moeder aan. Ravenkit, Zandkit en Schorskit waren buiten aan het spelen, ze wilden Grijskit niet bij zich hebben. "Mam, ze willen niet dat ik mee doe." Zuchtte hij. "Sorry lieverd," mauwde Wilgvacht. "Ik weet niet waarom." Vervolgde de moederkat.

"Dat is stom" piepte Grijskit verdrietig, hij sprong toch naar buiten en probeerde mee te spelen. "Wat doe je?" Lachte Schorskit. "Laat hem gewoon meedoen." Zandkit gaf hem een tik. Grijskit sprong tegenover Ravenkit, hij sprong piepend van angst naar achteren.

"Doe nou mee Ravenkit." Zuchtte Schorskit tegen zijn broertje. De zwarte kitten schudde zijn hoofd. "Kom op!" Zandkit deed een jachthouding voor. "Als we dalijk leerlingen zijn, dan gaan we toch ook jagen?"

"Mag ik dan meedoen?" Vroeg Grijskit. Zandkit en Schorskit keken hem aan. "Ja tuurlijk!" Riepen ze beide tegelijk. "Zie je nou wel!" Mauwde Wilgvacht. Kastanjekit wilde nu ook meedoen. Hij liep met zijn borst vooruit naar Zandkit. "Ik ben zó goed!" Schepte hij op.

Kersenkit kwam er ook bij staan, ze lachte hard. "Je bent echt super slecht!" Lachte ze. Kastanjekit sprong op haar en samen rolden ze om. Grijskit keek er geboeid naar, maar Ravenkit trippelde angstig naar zijn moeder.

Schorskit sprong opeens bovenop Grijskit, die het meteen uit gilde. Zandkit trok de bruin gestreepte kater eraf. "Zachtjes! Hij heeft pas net zijn ogen open!" Hoonde ze, daarna keek ze hem aan. "Grapje!" Snorde ze.

Grijskit keek opgelucht naar de twee kittens. "Jongens! Het is tijd om naar de kraamkamer te gaan!" Riep een van de oudsten; Addertand. "Ssssst!" Siste Snelbries, die haar partner een stootje gaf.

"Laat die kittens toch," mompelde ze, ze zette speels haar tanden in zijn vacht. "Au!" Morde Addertand. Grijskit en de andere kittens begonnen te lachen. Maar opeens kwam Merelvleugel de kraamkamer uit.

"Kom op! Het is bedtijd!" Miauwde ze, ze wenkte haar kits om te komen, toen was alles stil op de openplek, Wilgvacht was niet in de kraamkamer.

"Mam?" Vroeg Grijskit verbaasd. Geen antwoord. "Mama?" Geen antwoord, maar toen kwam Lappenpels aanlopen. "Hey kleintje," murmelde hij. "Wat is er?"

"Waar is Wilgvacht?" Vroeg Grijskit aan zijn vader. "Die is naar de vuilplaats." Mauwde Lappenpels, maar terwijl hij dat zei, kwam Wilgvacht alweer terug. "Hey Grijskit? Kom je mee naar binnen?" Vroeg ze.

ʕ•ᴥ•ʔ

De volgende ochtend werd Grijskit moe wakker, het was erg koud in de kraamkamer, dat kwam doordat Merelvleugel weg was met Kastanjekit. Huh? De grijze kitten liep naar buiten, daar waren ze niet. Daarna liep hij naar de vuilplaats, daar waren ze niet.

Als laatste trippelde Grijskit naar het medicijnhol; daar waren ze! Kastanjekit lag te hoesten en Merelvleugel keek bezorgd. "Wat is er?" Vroeg hij uit het niets.

"Kastanjekit is ziek!" Mauwde Merelvleugel. "Hij heeft Withoest!" Vervolgde ze ernstig. Grijskit keek naar de kater die op een mosbedje lag. "Oh nee," mompelde hij verdrietig.

Spikkelblad was bezig met allemaal kruiden. "Sorry Grijskit, maar ik denk dat je maar even naar je moeder toe moet!" Mauwde Merelvleugel.

Grijskit trippelde verdrietig terug, hij trapte per ongeluk in een doorn. "Hé!" Mompelde hij boos. Hij liep mank terug naar de kraamkamer. Daar vroeg zijn moeder meteen wat er aan de hand was.

"Wat... is er gebeurd?" Vroeg Wilgvacht, de poes snuffelde bezorgd aan Grijskit. "Ik ben in een doorn getrapt!" Piepte hij. "En Kastanjekit is ziek," vervolgde hij.

Zandkit, Schorskit, Ravenkit en Kersenkit keken hem verbaasd aan. "Wat?" Mompelde Grijskit. "Het is waar!" Schorskit hobbelde naar het medicijnhol en kwam meteen weer terug. "Het is waar!" Mauwde hij. Oh Sterrenclan, laat hem leven!

Zo dit was mijn hoofdstuk! Het was redelijk kort, hopelijk is dat niet erg. Loofpoeltjahh is ie zo goed? Oh en CrazyGirlllyy, bedankt dat je me aanmoedigde om verder hieraan te gaan schrijven!