- Budź się. - Powiedział jakiś głos.

- Nie. - Powiedziałem krótko.

- Nie to nie. - Głosik był pełen satysfakcji. Po chwili zrobiło mi się zimno. I mokro.

Macaulay.

***
- Mamo, gdzie dałaś szczotkę do włosów? - Wychyliłam głowę z łazienki.

- Nie mam zielonego pojęcia. - Powiedziała przygotowywując jajecznicę.

- Dominic dzisiaj tu przyjedzie. - Powiedziała.

- W porządku, ale ostatnio coś często tu bywa. - Stwierdziłam.

- Oh, przeszkadza ci to? - Spytała z lekką ironią w głosie.

- Nie rozumiem twojego gniewu.

- A ja twojej wrodzonej głupoty.

- Zaraz, co? - Odwróciłam się w stronę matki.

- Nic, kochanie. - Uśmiechnęła się pod nosem.

- Kiedy przyjedzie...

- On cię lubi, to widać. A i będzie za 15 minut. - Zajęła się wykładaniem jedzenia.

- W porządku. - Dotarło do mnie po chwili. - CO?!

- Nie moja wina, że ten zegarek co chwilę staje!

15 minut później..

Zadzwonił dzwonek do drzwi, więc szybko je otworzyłam:
- Zawsze musisz być punktualny?

- Mogę przychodzić przed czasem, bo po już nie wypada. - Stwierdził.

- Oj, lepiej nie. 15 minut temu to ona spała. - Nie wiadomo skąd nagle pojawiła się obok nas mama, a Dominic jakby skamieniał. - No wejdź, zrobiłam jajecznice z jajek.

- Przełomowe odkrycie. - Mruknął cicho w moim kierunku.

- Taa, ciesz się, że tylko to.

- Dominic, pozwól tu no na chwilę. - Odruchowo ruszyłam za nim. - Ty zostań Kate.

I obaj zniknęli za drzwiami, Dominic z miną jakby nie do końca wiedział, czy robi dobrze czy nie.

Francja - elegancja, ale ciekawość przede wszystkim. Cichaczem podsłuchiwałam, co mówili.

Odeszłam od drzwi na kilka decymetrów. Po chwili jednak otworzyły się i wyszedli, a mama spytała: podsłuchiwałaś?

- Nie. Tak tylko oglądam dekoracje.

- W porządku.