Τ'αστέρια έπεφταν από το πέπλο τ'ουρανού
Στην αγκαλιά σου να πεθάνουν
Χιλιάδες όνειρα και σκέψεις στη βαλίτσα σου κρυμμένες

Η αλήθεια χόρευε μπροστά μου,
Γυμνή να την κοιτάω
Κι όλο έκλεινα τα μάτια
Γιατί η εικόνα της με τρόμαζε

Έντυσες τις λέξεις μ'έρωτα πλασματικό
Κι ύστερα ξάπλωσες σε ένα στρώμα από ενοχές
Αποκοιμήθηκες με όνειρα των ξένων
Και όταν ξύπνησες σκοτάδι σε καλούσε

Πότε δεν γύρισες κοντά μου
Οι ώρες γίνανε μέρες και οι μέρες γίνανε μήνες
Ο ήλιος έδυσε πίσω από τα βουνά
Τα δάκρυα στέγνωσαν,
Μέσα στη θάλασσα ριγμένα