Od zawsze byłam bardziej pracowita niż Jimin. Natomiast Yoongi zawsze był bardziej pracowity odemnie.
Ja i Yoongi pracowaliśmy na maszynach do szycia. Jest to jedno z łatwiejszych zajęć chociaż czesto bywa zbyt nudne. Nie pilnują nas ale zamykają w bloku krawieckim i wypuszczają dopiero gdy każdy wyszyje kilkunastu  mundurów.

Wcześniej było tu ponoć normalnie.
Wcześniej czyli wtedy gdy rządził król Kim.  Teraz jego brat zarządcą Jung wprowadza rygor. Ponoć zaostrzone traktowanie występuje w całym kraju.
Ponoć, nigdy tam nie byłam.

Życie sprawiło, że jestem jedną z głównych operatorek maszyn. Nie jest to łatwe zadanie. Siedzę po 14 godzin przy nie oszlifowanym stole zbitym najpewniej z starych beczek. Przy maszynie do szycia i szyje mundury dla armii z ciężkiego szarawego materiału.

Ceruje starą jeszcze mokrą marynarkę. Mokra jest jeszcze cięższa niż normalnie.
-Dużo?-Pyta mnie Yoon przechodząc za mną.
-118 dziś przywieźli. 118 trupów.
-Wiesz chyba wole szyć od nowa niż cerować podniszczone mundury po zmarłych 
- Zmarzłaś ?- Pyta łapiąc moją dłoń. Siedzenie przy maszynie na zmianę z ręcznym cerowaniem w drewnianej szopie gdzie podłoga pokryta słomą na krzywym stołku.  

- Jimin jest przy pralni.- Mówi gdy zdejmuję z siebie fartuch roboczy. 
Wybiegam z drewniaka jak najszybciej umiem. Jimin skończył prace później. Praca w pralni była okropna, szczególnie teraz w zimę. Chłopak mył plamione krwią marynarki, prasował i rozcinał na części, które ja zszywałam i poprawiała. 

- Jiminie, jesteś cały mokry aż po łokcie..- Mówię i narzucam na niego mój kożuch.
- Miałem przydział przy bali. Dostałem za to potrójne racje żywieniowe !- Powiedział dumny, mimo, że wszystkim nam było ciężko każdy walczył i próbował żyć, ci którzy się poddali dawno leżą w grobie.

-Yoon mieszka w  dużym baraku ja i Jimin w tym mniejszym dostawionym jakieś 6 lat temu, wcześniej mieszkaliśmy z Yoonem po kątach na gazetach lub na prowizorycznych hamakach z sieci rybackich.

Rodziny moje i Jimina mieszkają niedaleko siebie. Niedaleko ? Hm najpierw może lepiej opisze barak. Tak naprawdę obetonowany od dołu z drewna barak, z drewnianym przeciekającym dachem. Długi na około 18 metrów szeroki na 10. Co bogatsze rodziny mają materace i deski, biedne tylko gazety. 

Mówiąc mieszkają niedaleko mam namyśli dwa boksy po lewo.  Boksy.. Ponoć gdy ludzie tu wchodzili było to puste, boksy budują sobie rodziny. Z starych desek odgradzają swoją część baraku, którą nazywają domem. 

Boks mojej rodziny był spory, mieliśmy stare zbite prze zemnie i mamę piętrowe łóżko z materaca. Poprawiam  swoją długą spódnice i podciągam rękawy golfa. Jimin zamoczył mój płaszcz więc trzymam go i powieszę go pewnie przy palenisku. 

Najbogatsza rodzina miała piec kaflowy z dwoma paleniskami. My mieliśmy piec z kafli z jednym paleniskiem ale ojciec dobudował do niego tzw. lepke  na które czujesz ciepło rozpalonego ognia i przy której przyjemnie jest siedzieć.

 Kładę kożuch na lepce i przechodzę do oddzielonego wysokimi deskami kawałka gdzie leży materac i łóżko piętrowe.  SungHae spał z mamą przytulony do poduszki z smoczkiem w buzi, powinni go w końcu tego oduczyć. TaiGa śpi na górze. Nie miałam serca się teraz do niej tarabanić i budzić przy tym wszystkich. Dlatego wzięłam koc położyłam się skulona na lepce i zasnęłam wsłuchana w gwiżdżący za oknem wiatr.

Tak mijały dni, tak mijały noce. Jednak coś miało się zmienić, ktoś miał wywrócić moje mimo wszystko stabilne życie do góry nogami.