Κεφάλαιο 13
Το ρολόι έδειξε περασμένες δέκα.Τα δύο αδέρφια έφτασαν έξω από τη Maisonaitte 9,περιμένοντας να μπουν και εκείνοι στο κλαμπ.Έπρεπε όμως,πρώτα,να περιμένουν στην ουρά που είχε δημιουργηθεί δίπλα στον πορτιέρη.Τον γνωστό από τα πρώτα χρόνια του κλαμπ Dessie.
Τα δύο αδέρφια περίμεναν στην ουρά ανυπόμονοι.Από τη μια η αγωνία τους να βρουν τον Λουίς,από την άλλη η ουρά που αργούσε να προχωρήσει,τους έκανε να να χάσουν την υπομονή τους.
Τα κατάφεραν,όμως,να ηρεμήσουν και να περιμένουν να έρθει η σειρά τους.Και όταν,εν τέλει,ήρθε,ο Μάικλ ήξερε ήδη ότι ο Τζόνσον θα έπιανε κουβέντα με τον Dessie.
Και δεν είχε άδικο.
«Τα ονόματα σας;»
«Τζόνσον και Μάικλ»
«Επίθετα;»
«Α θες και τα επίθετα μας;»,απόρησε ο Τζόνσον.
«Εσύ τι λες Τζόνσον;»,τον διέκοψε ο Μάικλ.
«Γουίλιαμς.Τζόνσον και Μάικλ Γουίλιαμς»,απάντησε ο Τζόνσον,με τον Dessie να ελέγχει το χαρτί που κρατούσε και,εν τέλει,να αφήνει τα δύο αδέρφια να μπουν στο κλαμπ.
Μπορεί το κλαμπ να άνοιξε πριν δεκαεννέα χρόνια,όμως παρέμενε ακριβώς ίδιο εσωτερικά.Με το που έμπαινες μέσα,υπήρχε ένας μικρός διάδρομος,με τις τουαλέτες στα δεξιά και στο κέντρο μια πόρτα.
Με το που κατεβαίνεις τα σκαλιά βγαίνεις στον κεντρικό χώρο,που δεσπόζει μια μικρή σκηνή για χορό,ενώ υπάρχει και το μπαρ με τα ποτά.Δίπλα στο μπαρ υπάρχει άλλη μια σκάλα που οδηγεί στον πάνω όροφο που μπορείς να κάτσεις να πιεις το ποτό σου.
Τα δύο αδέρφια κατέβηκαν κάτω,με τον Τζόνσον να μπαίνει αμέσως στο κλίμα,χορεύοντας σε όποιο χώρο βρισκόταν.
Από την άλλη,ο Μάικλ έδειχνε να μην είναι της ευχαρίστησης του το κλαμπ...
«Τζόνσον ξέρεις κάτι;»,είπε τελικά,«Δε μου αρέσουν τελικά τόσο τα κλαμπ.Θα προτιμούσα να ήμουν κάπου αλλού...»
«Που θα ήθελες να ήσουν αδερφέ;»
«Σε κάποιο εστιατόριο ίσως.Να άκουγα λίγη τζαζ»
Ο Τζόνσον γέλασε.
«Αλήθεια τώρα;Τζαζ;»
«Ναι γιατί;Ξέρεις τι ωραία είναι η τζαζ;»
«Δε με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή»,απάντησε ο Τζόνσον και γέλασε ξανά.
Αφού ήπιαν από ένα ποτήρι βότκα,προσπάθησαν να βρουν πως θα καταλάβουν ποιος από τους πορτιέρηδες στο μαγαζί ήταν ο Λουις που έψαχναν.Το ζήτημα ήταν ότι υπήρχαν πολλοί άνδρες στο χώρο.
Ποιος να ήταν,όμως,ο Λουις;
Αυτό δεν ήξεραν.
Ο Μάικλ,όμως,έδωσε μια ιδέα.
Όπως είπε,στον πάνω όροφο,δίπλα στην είσοδο,πρέπει να υπάρχει ένα δωμάτιο που εισέρχονται μόνο όσοι εργάζονται ως πορτιέρηδες.Εκεί,πρότεινε,να πάνε να ρωτήσουν για τον Λουίς.
Ο Τζόνσον άκουσε την πρόταση του Μάικλ και μόνο που δε πέταξε κάτω το ποτήρι από τη χαρά του!Ήταν,όπως είπε,το καλύτερο πράγμα που μπορούσε να σκεφτεί.Γι'αυτό,του είπε,καλό είναι να μη χάσουν άλλο χρόνο.
...
Ανέβηκαν πάνω τρέχοντας και,για καλή τους τύχη,ο Μάικλ είχε δίκιο πριν που είπε ότι ο χώρος είναι για συγκεκριμένους ανθρώπους.Έμενε,πλέον,να μπουν μέσα...
«Λοιπόν.Κάτσε να χτυπήσω την πόρτα και μπαίνουμε»,είπε ο Μάικλ.
«Είσαι σοβαρός;Σιγά μη χτυπήσουμε και την πόρτα»
«Είσαι λίγο αγενής Τζόνσον ή μου φαίνεται;»
«Δεν είναι το θέμα αν είμαι αγενής ή όχι.Το θέμα είναι να μπούμε μέσα και να κάνουμε τη δουλειά μας»,απάντησε ο Τζόνσον και,πριν μπούνε μέσα,γύρισε και έδωσε μια εντολή στον αδερφό του:
«Μη μιλήσεις αν δε σου πω.Θα τα κανονίσω όλα εγώ»
Χωρίς να χάσουν άλλο χρόνο,ο Τζόνσον άνοιξε την πόρτα και μπήκαν μέσα,όπου,για καλή τους τύχη,βρήκαν μέσα μια κοπέλα που καθόταν σε μια καρέκλα και παρακολουθούσε μέσω κλειστού κυκλώματος το χώρο.
Αυτό που δεν γνώριζαν τα δύο αδέρφια,είναι ότι η κοπέλα με το μακρύ,μαύρο μαλλί και το ροζ φόρεμα,ήταν η Joni,ένα από τα πιο παλιά μέλη του κλαμπ.
Με τα δύο αδέρφια να έχουν μπει ήδη μέσα,ο Τζόνσον ήταν αυτός που μίλησε πρώτος,με τον κλασικό,πλέον,ειρωνικό του τρόπο.
«Καλησπέρα.Ελπίζω να μην ενοχλούμε»,ήταν τα πρώτα λόγια του Τζόνσον,με την Joni να βγάζει μια μικρή κραυγή και να λέει:
«Ποιοι είστε εσείς;Πως μπήκατε εδώ μέσα;»
«Πολλές απορίες διακρίνω.Και με το δίκιο σου να σου πω την αλήθεια»
«Τι θέλετε εδώ πέρα;Γιατί είστε εδώ;»
«Κοίταξε ούτε εμείς ξέρουμε πλέον.Αλλά έτσι δεν είναι;Ποιος ξέρει πλέον τι θέλει σε αυτή τη ζωή;»
Με τον Μάικλ να κοιτάει τον Τζόνσον να ειρωνεύεται την Joni,εκείνη αναστέναξε και,τότε,δε σταμάτησε να μιλάει.Αντιθέτως,συνέχισε λέγοντας:
«Αν δε φύγετε αμέσως θα καλέσω τους άνδρες της ασφάλειας»
«Μην τους καλέσεις όλους.Κάλεσε καλύτερα έναν από αυτούς.Έτσι κι αλλιώς,για έναν άνθρωπο είμαστε εδώ»,απάντησε ο Μάικλ,υιοθετώντας το ειρωνικό ύφος του αδερφού του.
Με την Joni να τους κοιτάζει με απορία,τα δύο αδέρφια αποφάσισαν πως είχε έρθει η στιγμή να εξηγήσουν,δίχως ειρωνεία,το λόγο που είχαν μπει στο γραφείο της.Και αυτό έκαναν.
Της ζήτησαν να δουν τον Λουίς.Ήταν επείγον της είπαν.Και αυτή,δίχως να υπάρχει άλλη επιλογή,κάλεσε τον Λουίς στο γραφείο.
Λίγες στιγμές αργότερα,εμφανίστηκε στο γραφείο ένας ψηλός,βραχύσωμος άνδρας.Ο Λουίς Λόπες.Μπήκε μέσα και αμέσως τα δύο αδέρφια του εξήγησαν τα πάντα:ότι γνώριζαν τον Βασίλη που,όπως τους είπε,τον γνώριζε και εκείνος,ενώ του μίλησαν και για την απαγωγή του Μπιλ.
Προς έκπληξη τους,ο Βασίλης δεν ήταν ο μόνος που γνώριζε ο Λουίς.
«Κοιτάξτε.Η αλήθεια είναι ότι πριν λίγα χρόνια είχε συνεργαστεί το αφεντικό μου με αυτόν τον Στέφανο που μου αναφέρατε.Αν και ποτέ μου δεν τον συμπάθησα.Κάτι ένιωθα ότι δε πάει καλά με αυτόν»
«Και είχες δίκιο τελικά»,απάντησε ο Μάικλ.
«Γι'αυτό ήρθαμε εδώ σήμερα.Μήπως μπορείς να μας βοηθήσεις»,αποκρίθηκε ο Τζόνσον,περιμένοντας παράλληλα μια απάντηση από τον Λουίς.
Η απάντηση του;
Ναι.Ίσως να γνωρίζει κάποιον.
Όπως τους είπε,αν και δεν είναι άνθρωπος που ασχολείται με τέτοιες υποθέσεις,το αφεντικό του,ο Tony Prince,γνωστός και ως Gay Tony,ίσως να γνωρίζει κάποιον.
Τους ζήτησε,πάντως,να κάνουν υπομονή λίγες ώρες.Ή ακόμα και μέρες.Μια δύο μέρες τους είπε.Ήθελε να επικοινωνήσει με το αφεντικό του πρώτα.Και αυτό θα το έκανε το επόμενο πρωί.
Με τα δύο αδέρφια να ακούν,για πρώτη φορά,μία θετική απάντηση,έφυγαν από το μαγαζί αρκετά χαμογελαστοί.Ο καθένας για τους λόγους του.
Ο Τζόνσον,από τη μια,επειδή σιγά σιγά φαινόταν φως στο τούνελ όπως είπε.Σιγά σιγά θα έβρισκαν μια λύση.Αυτό τον έκανε χαρούμενο.Από την άλλη,ο Μάικλ δε χαιρόταν μόνο γιατί θα έβρισκαν μια λύση.Όχι μόνο γι'αυτό.
Χαιρόταν που,επιτέλους,η πεποίθηση του ότι το να εμπιστευτεί ξανά τον Βασίλη θα έβγαινε σωστή.Το πίστευε πολύ.Και,τελικά,βγήκε σωστή.
...
Δίχως να χάσουν άλλο χρόνο,τα δύο αδέρφια αποφάσισαν να παραμείνουν στην πόλη.Όχι όμως,είπαν,στα σπίτια τους.Αποφάσισαν για το βράδυ να νοικιάσουν ένα δωμάτιο σε ένα ξενοδοχείο.
Και αυτό έκαναν.
Όταν έφτασαν στο δωμάτιο τους,ο Τζόνσον ένιωσε το κινητό του να χτυπάει.Το πήρε στα χέρια του και είδε έναν άγνωστο αριθμό να τον καλεί.Το σήκωσε και έμεινε άφωνος όταν συνειδητοποίησε ποιος του μιλούσε.
Και δεν είναι κάποιος γνωστός του άνθρωπος...
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro