Το επόμενο πρωί, ο Τζόνσον επέστρεψε στο μαγαζί, έτοιμος να πιάσει δουλειά. Όπως και έγινε. Έκατσε πίσω από το ταμείο, και περίμενε τους πρώτους πελάτες να εμφανιστούν.

Λίγες ώρες αφότου έπιασε δουλειά, το μαγαζί δέχτηκε ένα τηλεφώνημα. Με τον Ντουέιν να λείπει, ο Τζόνσον ήταν αυτός που ανέλαβε να το σηκώσει. Και για καλή του τύχη, στην άλλη γραμμή, άκουσε μια γνώριμη φωνή.

"Παρακαλώ;"

"Τζόνσον; Είσαι στο μαγαζί;"

"Τζένιφερ! Χαίρομαι που σε ακούω", είπε ο Τζόνσον, και συνέχισε λέγοντας:

"Ναι εδώ είμαι, γιατί;"

"Είναι ο Μάικλ με τον Μπιλ εκεί;"

Ο Τζόνσον απόρησε. Και δεν απορούσε με το λόγο που η Τζένιφερ ρωτούσε για τον Μάικλ και τον Μπιλ, αλλά γιατί την άκουγε ανήσυχη...

"Δεν τους έχω δει είναι η αλήθεια..."

"Μου είπαν ότι θα πάνε στο καζίνο στη Staunton Island, και από τότε, ούτε φωνή ούτε ακρόαση..."

Ο Τζόνσον γέλασε.

"Για μισό λεπτό. Παίζει τζόγο ο αδερφός μου; Δεν είχε σταματήσει;"

"Ποιος να σταματήσει; Ο Μάικλ; Αυτός είναι πρώτος στο πόκερ", απάντησε η Τζένιφερ, και συμπλήρωσε:

"Τέλος πάντων. Επειδή ο μικρός είναι λίγο άρρωστος σήμερα, μπορείς να πας στο καζίνο να δεις αν είναι ακόμα εκεί; Γιατί δε σηκώνουν τα τηλέφωνα τους και έχω αρχίσει να φοβάμαι..."

Ο Τζόνσον δεν αρνήθηκε την πρόταση. Ή, μάλλον καλύτερα, όπως είπε και ο ίδιος, ό,τι θέλει η Τζένιφερ. Ναι. Αυτή ήταν η απάντηση του.

Ξέροντας ότι δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο, πετάχτηκε απέναντι στο διαμέρισμα του, άλλαξε ρούχα, μπήκε στο αμάξι, και έφυγε τρέχοντας για το καζίνο.

***

Το Sindacco's Casino, όπως είναι η ονομασία του, βρίσκεται πάνω από 20 χρόνια στο ίδιο σημείο, νότια της Staunton Island. Το αξιοσημείωτο είναι, ότι μέχρι το 1998, ονομαζόταν The Big Shot Casino, λόγω ότι ανήκε στην οικογένεια Sindacco. Όταν η οικογένεια άφησε την πόλη, το καζίνο επήλθε στα χέρια της συμμορίας Yakuza, που το μετονόμασε σε Kenji's Casino, παίρνοντας το όνομα από το αφεντικό της συμμορίας. Τα τελευταία, όμως, χρόνια, το καζίνο επήλθε ξανά στα χέρια της οικογένειας Sindacco.

Ο Τζόνσον έστριψε αριστερά, και μπήκε μέσα στον πεζόδρομο, για να αφήσει έξω από την πόρτα του καζίνο το αμάξι. Όταν έφτασε στην πόρτα, άκουσε πυροβολισμούς, αλλά και τζάμια, να σπάνε...

Δεν ακούγεται καλό αυτό..., είπε.

Μπήκε μέσα στο καζίνο, και εκτός από τα αναποδογυρισμένα τραπέζια, τους σπασμένους πίνακες, και τα χαλασμένα μηχανήματα, διέκρινε άνδρες που φορούσαν μπλε σακάκια, να πυροβολούν προς ένα συγκεκριμένο σημείο. Αμέσως κατάλαβε, ότι οι άνδρες ανήκαν στην οικογένεια Forelli, που πυροβολούσαν προς το μέρος του Μάικλ και του Μπιλ...

Ενστικτωδώς, ο Τζόνσον κρύφτηκε πίσω από ένα αναποδογυρισμένο τραπέζι, πήρα στα χέρια του ένα πιστόλι, και άρχισε και εκείνος να πυροβολεί, φωνάζοντας:

Μάικλ, Μπιλ, έρχομαι!

Όταν είχε βρει ανοιχτό χώρο, έτρεξε προς το μέρος του Μάικλ και του Μπιλ, που κρατούσαν και εκείνοι όπλα, και απωθούσαν με επιτυχία τους Forelli. Όταν ο Τζόνσον τους πλησίασε, αμέσως τους είπε:

"Είστε εντάξει;"

"Ναι. Εσύ αδερφέ;"

"Μέχρι στιγμής καλά", απάντησε ο Τζόνσον, και συνέχισε λέγοντας:

"Τι συνέβη; Γιατί σας επιτίθονται οι Forelli;"

"Μάλλον θα νομίζουν ότι είμαστε μαζί με τους Sindaccos", απάντησε ο Μπιλ.

"Τι εννοείς;¨", απόρησε ο Τζόνσον.

"Οι Forellis είναι σε πόλεμο με τους Sindaccos. Θέλουν να πάρουν εκείνοι το καζίνο", αποκρίθηκε ο Μάικλ.

"Δε το πιστεύω...", απάντησε ο Τζόνσον, και συνέχισε να πυροβολεί.

Όταν, τελικά, όλοι οι κακοί είχαν βγει από τη μέση, η τριάδα έφυγε από το χώρο, με τον Τζόνσον να τους αναφέρει όσα είχαν συμβεί τις δύο τελευταίες μέρες, κάτι που, φυσικά, άφησε άφωνους τον Μάικλ και τον Μπιλ. Έπρεπε, ξανά, να βρουν ποιος τους κυνηγούσε, και για ποιο λόγο τους κυνηγούσε...

Προσπάθησαν να συγκρατήσουν τον Τζόνσον από το να ρίξει το φταίξιμο στο παρελθόν του, χωρίς αποτέλεσμα. Για όλα έφταιγε το παρελθόν του, που τον κυνηγούσε...

Έπρεπε, όμως, να βρουν μια λύση. Και τη λύση, την είχε ήδη έτοιμη...

"Ξέρετε που μπορώ να βρω έναν τηλεφωνικό θάλαμο;"

"Τηλεφωνικό θάλαμο; Τέτοια εποχή; Τζόνσον είσαι τρελός;", απόρησε ο Μάικλ.

"Επειδή το κινητό μου έμεινε από μπαταρία, και επειδή ο χρόνος τρέχει, μπορείτε να μου πείτε που μπορώ να βρω έναν τηλεφωνικό θάλαμο;"

"Στο Liberty Campus θα βρεις", απάντησε ο Μπιλ, με τον Τζόνσον να φεύγει τρέχοντας, για να μπει στο αυτοκίνητο του, και να φύγει από το σημείο. Πάτησε γκάζι, και έφυγε βόρεια, προς το Liberty Campus.

***

Ο Τζόνσον άφησε το αμάξι δίπλα στον τηλεφωνικό θάλαμο, και αμέσως πήρε το τηλέφωνο του στο χέρι του, για να τηλεφωνήσει σε ένα συγκεκριμένο άτομο, με την ελπίδα, αυτή τη φορά, να ακούσει κάτι θετικό...

"Παρακαλώ;"

"Εγώ είμαι. Ελπίζω να με θυμάσαι"

"Εσύ; Εσύ είσαι..."

"Ναι. Αυτός που φαντάζεσαι είμαι"

"Δε περίμενα να ακούσω τη φωνή σου μετά την τελευταία μας συνάντηση στο διαμέρισμα του Βασίλη"

"Κι όμως την άκουσες", απάντησε ο Τζόνσον, και συμπλήρωσε:

"Agent 14. Κινδυνεύω..."

"Από τι κινδυνεύεις;"

"Δε ξέρω. Κάποιος με κυνηγάει..."

"Και μένα τι με θες;", απόρησε ο Agent 14.

Ο Τζόνσον αναστέναξε.

"Ήλπιζα ότι θα υπάρχει κάποιος τρόπος να με βοηθήσεις. Βλέπεις, ο αδερφός μου και ο κολλητός μας, ήταν πριν στο καζίνο της Staunton Island. Δέχτηκαν επίθεση από τους Forelli..."

"Από τους Forelli;"

"Ναι. Από τους Forelli"

Ο Agent 14 έμεινε έκπληκτος. Στο μυαλό του μπήκαν διάφορες υποψίες. Ένιωθε ότι, ίσως, τους είχαν στηθεί παγίδα...

Για καλή τύχη του Τζόνσον, ο Agent 14 του ζήτησε να τον συναντήσει στη συνοικία Doherty, ανατολικά της San Fierro. Ο Τζόνσον, χωρίς να χάσει χρόνο, κατευθύνθηκε στο αεροδρόμιο της Shorside Vale, για να πάρει την πρώτη πτήση, για San Fierro.