Το νοικιασμένο αμάξι του Τζόνσον σταμάτησε μπροστά στην προβλήτα, με την τριάδα να κατεβαίνει, και να βρίσκει μπροστά της μια μικρή, μαύρη βάρκα, που της είχε φέρει ο Joey Leone, ως μέρος της αποστολής τους.

Με τον Τζόνσον να ετοιμάζεται να ανέβει στη βάρκα, ο Μάικλ ήταν εκείνος που, για μια ακόμα φορά, εξέφραζε την ενόχληση του, γι' αυτό που πήγαιναν να κάνουν...

"Δεν αισθάνομαι πολύ καλά..."

"Πάλι θα το συζητήσουμε;"

"Ναι Τζόνσον! Πάλι θα το συζητήσουμε! Είναι πράγματα αυτά;"

"Κάντο για τον Βασίλη..."

"Εσύ Μπιλ τι πετάγεσαι;"

"Σκάστε και οι δυό, και φορέστε τις στολές σας. Δεν έχουμε πολύ χρόνο μπροστά μας", τους φώναξε ο Τζόνσον, δίνοντας τους την εντολή να φορέσουν τη στολή δύτη, για να ανέβουν, στη συνέχεια στη βάρκα.

Το σχέδιο αποτελούνταν από δύο μέρη. Το πρώτο ήταν να ανεβούν στη βάρκα, για να κατευθυνθούν, μέσω της θάλασσας, κάτω από το εργαστήριο. Το δεύτερο μέρος, είναι και το πιο δύσκολο: να εντοπίσουν τον Λεωνίδα Στεργιόπουλο...

Χωρίς να χάσουν χρόνο, ανέβηκαν στη βάρκα, και κατευθύνθηκαν μεσούσης του πελάγους, μέχρι που σταμάτησαν τη μηχανή, και έπεσαν μέσα στο νερό.

Ξεκίνησαν να κολυμπούν για μερικά μέτρα, μέχρι που σταμάτησαν μπροστά στα κάγκελα, που χώριζε το νερό, με το υπόγειο, θαλάσσιο τούνελ, του Humane Labs. Ο Joey, που γνώριζε καλά τι εμπόδια θα έβρισκε μπροστά της η τριάδα, φρόντισε να τους εξοπλίσει μ ένα πιστόλι αερίου, το οποίο έκαιγε σε περισσότερους από τρεις χιλιάδες βαθμούς!

Με αυτό το πιστόλι, ο Τζόνσον κατόρθωσε να σπάσει τα κάγκελα, και να κολυμπήσει, μαζί με τον Μάικλ και τον Μπιλ, μέσα στο τούνελ. Όπως και έγινε.

Ένα τούνελ που έβγαζε αρκετό θερμό αέρα, κάτι που ενόχλησε τον Μάικλ, που φρόντισε να πει:

"Γιατί είναι ζεστά εδώ πέρα;"

"Γιατί είμαστε μέσα σε ένα τούνελ ψύξης", απάντησε ο Μπιλ.

"Δηλαδή εμείς δεχόμαστε όλη τη θέρμανση του κτιρίου;"

"Ναι, και αν δε σταματήσεις να μιλάς, βλέπω να γίνεσαι...", τον διέκοψε ο Τζόνσον.

"Άστο. Προχώρα", συμπλήρωσε ο Μάικλ, και συνέχισε να κολυμπάει.

...

Τη στιγμή που το τούνελ έφτασε στο τέλος του, η τριάδα ανέβηκε προς τα πάνω, όπου έφτασε μια σκάλα, για να φτάσουν, στη συνέχεια, μπροστά από μια πόρτα. Αφότου πέταξαν τη στολή του δύτη, πήρε ο καθένας το όπλο του στο χέρι του, και στάθηκαν μπροστά στην ηλεκτρονική πόρτα.

Ο Μπιλ, που κρατούσε μια κυνηγετική καραμπίνα, στεκόταν στα δεξιά, ο Μάικλ με το καλάσνικοφ στα αριστερά, και ο Τζόνσον, που κρατούσε ένα πιστόλι, έστεκε μπροστά, περιμένοντας να ανοίξουν την πόρτα.

"Έτοιμοι;", ρώτησε τότε ο Τζόνσον.

"Ας το κάνουμε!", απάντησε χαμογελαστός ο Μάικλ, που είχε αφήσει στην άκρη κάθε ενδοιασμό, και ετοιμάστηκε για μάχη.

Ο Μάικλ ήταν αυτός που άνοιξε την πόρτα, για να μπουν μέσα στο διάδρομο, όπου και συνάντησαν έναν επιστήμονα να κάθεται μπροστά σε έναν τοίχο, φτιάχνοντας το γιακά της άσπρης του στολής.

"Που είναι ο Λεωνίδας;", φώναξε ο Τζόνσον, με τον επιστήμονα να σηκώνει τα χέρια ψηλά, αλλά να μην προλαβαίνει να αντιδράσει με άλλον τρόπο, μιας και εμφανίστηκε στο χώρο ένας ένοπλος άνδρας, που άνηκε στη συμμορία των Ancellotis.

Ο Μπιλ ήταν αυτός που πυροβόλησε τρεις φορές, με τις μεγάλες σφαίρες να προσπερνούν το κρανίο του άνδρα, και να καρφώνονται στον τοίχο του κτιρίου.

Ο Τζόνσον, που έδειχνε να μην έχει υπομονή, χτύπησε με το πιστόλι του τον επιστήμονα, αφήνοντας τον εν τέλει αναίσθητο. Χωρίς να χάσουν χρόνο, έστριψαν αριστερά, και έφτασαν μπροστά σε δύο ασανσέρ. Εκεί ήταν που ο Μπιλ τους διέκοψε, φροντίζοντας να εκφράσει μια απορία του.

"Πόσοι όροφοι να είναι;"

"Είναι μεγάλο το κτίριο. Πρέπει να έχουμε δρόμο ακόμα", απάντησε ο Τζόνσον.

"Εγώ λέω να ανεβούμε έναν έναν τους ορόφους", πρότεινε ο Μάικλ, με τον Τζόνσον και τον Μπιλ να συμφωνούν.

Όταν το ασανσέρ έφτασε στο χώρο, ανέβηκαν στον επόμενο όροφο, όπου και συνάντησαν τα πρώτα εργαστήρια. Η τριάδα έφυγε τρέχοντας, για να μη γίνουν αντιληπτοί από τους επιστήμονες.

Αφότου κατόρθωσαν να φύγουν, ο Τζόνσον συνειδητοποίησε ότι ο χώρος χωρίζονταν σε δύο μέρη. Γι' αυτό, σταμάτησε να προχωράει, και έδωσε μια συγκεκριμένη εντολή:

"Εσύ ψάξτε σε αυτό το χώρο, και εγώ θα πάω από εδώ"

"Και που θα συναντηθούμε;", απόρησε ο Μάικλ.

"Αν δεν είναι σε κανένα χώρο, θα βρεθούμε λίγο παραδίπλα", απάντησε ο Τζόνσον, και έφυγε τρέχοντας από το χώρο.

Μπήκε μέσα σε ένα μικρό διάδρομο, όπου άκουσε βήματα σε ένα διπλανό σημείο. Ενστικτωδώς, στάθηκε σε μια γωνιά, και περίμενε να δει ποιος θα εμφανιστεί. Προς έκπληξη του, είδε δύο άνδρες της συμμορίας των Ancellotis, να προχωρούν, έτοιμοι να φύγουν.

Ο Τζόνσον ένιωθε ότι αν πυροβολούσε τον πρώτο άνδρα, ο δεύτερος ένοπλος θα προλάβαινε να προβάλει αντίσταση. Γι' αυτό, αποφάσισε να κάνει κάτι πιο ριψοκίνδυνο...

Όταν οι δυο ένοπλοι είχαν μια μικρή απόσταση μεταξύ τους, ο Τζόνσον πετάχτηκε, και έπιασε από το λαιμό τον πρώτο άνδρα, προσπαθώντας να τον πνίξει. Μάταια όμως...

Ο ένοπλος άνδρας ήταν τελικά πιο μυώδης από τον Τζόνσον, με τον ίδιο να κατορθώνει με το πίσω μέρος του σώματος του να διώχνει από πάνω του τον Τζόνσον...

Ο Τζόνσον δε κατάφερε να αντιδράσει. Αντιθέτως, ο ένοπλος άνδρας του έριξε μια κλωτσιά με δύναμη, με τον Τζόνσον να πετάγεται στον πίσω τοίχο. Εκείνος, όμως, δεν είχε πει την τελευταία του λέξη...

Με τον ένοπλο άνδρα να κατευθύνει τη δεξιά γροθιά του προς το μέρος του Τζόνσον, εκείνος κατόρθωσε να απομακρυνθεί, ετοιμάζοντας την επόμενη επίθεση του.

Ενστικτωδώς, έπιασε το δεξί βραχίονα του ένοπλου άνδρα, του το γύρισε στην πλάτη με δύναμη, και με τη δεξί πατούσα του λύγισε το δεξί γόνατο του άνδρα, με τον Τζόνσον, ως τελειωτική κίνηση, να στριφογυρίζει το σώμα του, και να ρίχνει μια κλωτσιά στο κεφάλι του ενόπλου άνδρα, αφήνοντας τον αναίσθητο...

Πλέον, έμενε μόνο να αντιμετωπιστεί ο δεύτερος ένοπλος άνδρας. Και αυτό θα γινόταν...

Χωρίς να χάσει χρόνο, έριξε μια δυνατή κλωτσιά στον άνδρα, στέλνοντας τον ελάχιστα μέτρα παραδίπλα, με τον Τζόνσον να τον πιάνει από το καφέ πουκάμισο, να τον ακουμπάει σε ένα τοίχο, να του παίρνει ένα μαχαίρι που είχε σε μια τσέπη του, και να του το καρφώνει στο δεξί πλευρό, με τον άνδρα να σωριάζεται στο πάτωμα, σφαδάζοντας στον πόνο...

Με τον Τζόνσον να αναστενάζει, ο Μάικλ και ο Μπιλ εμφανίστηκαν στο χώρο, και έμειναν έκπληκτοι όταν αντίκρισαν το θέαμα των δύο, αναίσθητων ανδρών...

"Τι έγινε εδώ;", απόρησε ο Μάικλ.

"Πάμε, και αφήστε τις ερωτήσεις", τους απάντησε ο ιδρωμένος Τζόνσον, φεύγοντας, την ίδια στιγμή, από το σημείο.

Προχώρησαν μέσα στο εργαστήριο, μέχρι που έφτασαν έξω από μια αίθουσα, στην οποία βρισκόντουσαν δύο επιστήμονες. Ο Τζόνσον, ο οποίος ήταν ο μόνος που βρισκόταν σε αμόκ, απαίτησε από τους επιστήμονες να του ανοίξουν την πόρτα. Όπως και έγινε. 

Μπήκε μέσα, και χωρίς να σκέφτεται στιγμή τι κάνει, άρχισε να πετάει κάτω ό,τι έβρισκε. Από βιβλία, σε μικρά τηλεσκόπια...

Ο Μπιλ, βλέποντας την κατάσταση, μπήκε μέσα στο χώρο, και με δυσκολία, κατόρθωσε να βγάλει έξω τον μαινόμενο Τζόνσον, που απαιτούσε να μάθει που βρισκόταν ο Λεωνίδας...

Με την κατάσταση να παραμένει αρκετά σοβαρή, ο Τζόνσον δε σκόπευε να ηρεμήσει. Θα έκανε τα πάντα για να βρει τον άνδρα που τους απειλούσε. Και αυτό θα έκανε. Έστω και αν αυτό σήμαινε, να κυκλοφορεί, σε κατάσταση αμόκ...