HopeMan: Stary jak się czujesz? Jin dobrze się tobą zajmuję?

RapGod: Nie martw się, wszystko jest w porządku. Dom cały, ja również nie narzekam, a Jin tak świetnie gotuje. Lepiej od ciebie i Yoongiego razem wziętych

- Jin możesz wziąć obie koszulę. Mówiłem, że Hoseok i Yoongi płacą ci za opiekę nade mną.

Szatyn przygryzł wargę i skinął głową. Już od godziny byli na zakupach kupując nowe rzeczy starszemu. Tak jak mówił Jimin wszystkie ubrania jak i pamiątki z domu rodzinnego zostały spalone. Nic nie zostało. Jedynie to co miał przy sobie w szpitalu. Trzeba było więc uzupełnić te braki. Dlatego też Jin wraz z Namjoonem wybrali się do najbliższej galerii na zakupy. Blondyn marnie sobie radził z chodzeniem o kulach, ale starał się jak mógł dla starszego. Kolejny sms wyrwał Kima z bezwstydnego patrzenia się na tyłek Jina, kiedy ten pochylał się podnosząc koszulę w kratkę, która spadła z wieszaka.

LeniwySuga: Jak tam? Dom rozwalony?

RapGod: Dzięki stary, że we mnie wierzysz

LeniwySuga: Nie ma sprawy , zawsze do usług. Wgl jak sprawuje się Jin?

RapGod: Czemu wszyscy o to pytacie? 

LeniwySuga: Wszyscy? Czyli Hoseok już pisał, spoko muszę lecieć nie zniszcz domu!

- Yoongi czy Hoseok? 

Namjoon uniósł głowę i napotkał ciekawskie spojrzenie czekoladowych oczu. Blondyn uśmiechnął się i starał utrzymać się w pionie.

- Obaj. Każdy pyta się czy dom cały. Jeszcze aż takich zdolności nie mam.

Jin uniósł brwi do góry i parsknął śmiechem. Kasjerka dziwnie się na nich spojrzała, jednak nie zwracali na nią uwagi.

- Mam ci przypomnieć co wydarzyło się wczoraj w sklepie? 

- Nie musisz. Koszulki wybrane? 

Szatyn skinął głową po czym odwrócił się i ruszył do kasy.  Pomimo zapewnień, że może wybrać tyle ile chce, starszy i tak ograniczył się do pięciu. W końcu mógł wyprać je ręcznie. Nie potrzebował również więcej koszulek. W końcu będzie tylko wychodził do pracy, sklepu i ewentualnie na spacer jak blondyn będzie w lepszym stanie. 

- Na pewno nie chcesz więcej? 

Jin pokręcił przecząco głową i podał ubrania kasjerce. 

    Po wyjściu z sklepu obaj postanowili iść jeszcze po niezbędne dla każdego rzeczy do higieny osobistej. W końcu Szatyn nie miał własnej szczoteczki do zębów. Namjoon podarował sobie już spacer na drugie piętro. Usiadł na ławce i czekał aż Jin wróci. Wyjął telefon i zaczął sprawdzać portale społecznościowe. Nagle ktoś przed nim stanął. Wiedział, że nie może to być Jimin, ponieważ jeszcze z tydzień pobędzie w szpitalu. Blondyn uniósł wzrok i napotkał tak dobrze znany mu kwadratowy uśmiech.

- Cześć Nam.

Kim mimowolnie również się uśmiechnął widząc przed sobą swojego byłego sąsiada, który zarazem miał miano jego najlepszego przyjaciela. Hoseok czy Yoongi nie mogli nawet równać się z brunetem. Znał każdy nawet najmroczniejszy sekret blondyna. 

- Tae kopę lat! 

- Widzieliśmy się w zeszłym tygodniu. Co ci się stało? I czemu ja o niczym nie wiem?

Namjoon podrapał się nerwowo po karku i spojrzał na przyjaciela z skruchą. Chłopak zaśmiał się i usiadł obok blondyna. 

- To historia na dłuższe spotkanie. Dzisiaj nie mam czasu. 

Właśnie wtedy do chłopaków niepewnie podszedł Jin. Nie wiedział jak ma się zachować wobec osoby siedzącej obok Namjoona. Blondyn zauważył to i szybko przedstawił swojego przyjaciela. 

- Jin to jest Tae mój przyjaciel. 

Starszy skinął głową i z nieśmiałym uśmiechem przywitał się. 

- Dobra Nam ja lecę mam niedługo kolokwium. Muszę się uczyć. To na razie. 

Blondyn wstał wziął siatki z ubraniami, które Jin od razu wziął i obaj ruszyli do domu. Dla Namjoona taka wyprawa była szczytem możliwości w tym stanie.