Cesia's POV

Nanlaki ang aking mga mata nang makita sina Treasure at Eva na nagtitili habang tumatakbo.

Sa laking gulat ko, nilagpasan lang nila si Trev at lumundag sa kinatatayuan ko para salubungin ako ng isang mahigpit na yakap.

"Hi!"

"Hello!"

Magkasunod silang bumati sa'kin nang nakayapos pa rin. Saka ako napatingin kay Trev na napangiti.

Sabay nila akong binitawan at tumingala nang lumiliwanag ang mga mata.

Nginitian ko sila. "Hi."

Kasunod silang napasinghap.

"Sabi ko sa'yo sobrang ganda niya sa personal, eh!" ani Treasure sabay tulak ng kapatid niya.

"Bakit? Sinabi ko bang hindi?" Ginantihan siya ni Eva ng mas malakas na tulak. "Alam ko kayang anak siya ni Aphrodite!"

"Girls," tawag ni Trev sa kanila bago pa sila magtulakan sa harap ko.

"Kuya! Nakita mo ba 'yon?" Nagtatampong tumakbo si Eva sa kanya. "Tinulak ako ni Treasure!"

Kinuha naman ni Treasure ang kamay ko at hinatak ako. "Ate! Kami ni Mama nagluto nung pagkain! Tikman mo!"

Natawa ako nang mahina at hinayaan siyang tangayin ako.

Dumating kami sa dining room kung saan nadatnan ko ang tatlo nilang mga katulong na abala sa paghahain ng mga pagkain. Sa likod nila, naroon ang isang babae na siyang nag-uutos sa kanila habang tumutulong din.

Napatigil siya nang makita ako.

Dahan-dahan niyang inilapag sa mesa ang tray na nasa kamay niya at nginitian ako.

"Mama!" Tumakbo si Treasure sa kanya. "Andito na siya!"

Nginitian niya si Treasure sabay gulo ng buhok nito, bago iangat ang kanyang tingin sa'kin nang nakangiti pa rin.

"Cesia," sambit niya.

Napangiti rin ako. "Tita."

"Please." Lumapit siya sa'kin at niyakap ako. "Call me mom."

Binitawan niya ako at hinawakan ako sa magkabilang balikat. "Where's your dad?" tanong niya. "And Annais?"

Nilingon ko ang lalaki at babaeng pinagitnaan si Trev habang naglalakad papalapit sa kinaroroonan namin.

"Pa, Auntie," sambit ko dahilan na mapalingon sa'kin.

"Silice!" ani Auntie at nagmamadaling lumapit para yakapin siya.

Sumunod naman si Papa sa kanya at nakipagpalitan ng pangungumusta. Nakamasid lang ako sa kanila nang maramdaman ko ang isang braso na humawak sa likod ko.

Napangiti ako nang isandal ang aking ulo kay Trev na tinabihan ako.

"And that..." mahina niyang sabi. "-is my mother and sisters."

Natawa ako nang marahan. 

Dumaan ang ilang sandali nang makaramdam ako ng presensya na pabigat nang pabigat, ibig sabihin, papalapit ito sa'min.

At mukhang hindi lang ako ang nakapansin nito dahil sabay kaming lahat na napaikot at nakita ang isang babae na kararating lang. Nakasuot siya ng puting chiton at gintong sandals. Marahan pa niyang tinabig ang mahabang buhok niya papalikod habang nakangiti sa'min.

"Am I late?" tanong niya.

Bahagya akong yumuko bago ko siya nginitian at umiling. "Hindi naman, Ma."

Itinaas niya ang kanyang kamay at nagpalit ng anyo.

Suot na niya ngayon ang isang cerulean blue dress na ruffled ang skirt at may blouse bilang top. Mahina ring pumalatak ang puting heels niya sa bawat hakbang niya papalapit sa'min.

Hindi pa nga siya nakaabot sa'min ay napatigil na siya.

Kumunot ang kanyang noo at luminga-linga. "Where's Zeus?"

Nang mapagtantong walang makakasagot na isa sa'min, napasimangot siya.

Panandalian siyang pumikit at pagkatapos ay pinadalhan kami ng isang manamis-namis na ngiti. "Excuse me," aniya, bago maglaho sa aming paningin.

Dumaan ang ilang segundo ng katahimikan at nagulantang kaming lahat dahil sa ingay ng biglaang pagsalpok ng kidlat mula sa kalangitan, pababa sa lupa.

Lumitaw ulit si Aphrodite sa harap namin.

Kung gaano kasigla ang kanyang ngiti, gano'n din naman ka-walang buhay ang simangot ni Zeus na lumabas mula sa likod niya.

Sa kabilang gilid naman ni Aphrodite, sumilip si Hera. Kuminang-kinang pa ang maliit niyang korona nang ipiling niya ang kanyang ulo.

Lumiwanag ang kanyang mga mata nang magkasalubong ang aming tingin. "Cesia!" Nagmamadali siyang lumapit sa'kin at niyakap ako.

"It would be my pleasure to officiate your wedding!"

"Ah- haha-" Nagpakawala ako ng isang naaasiwang tawa, dahil wala akong naintindihan sa sinabi niya.

"I will be the one who will preside over the ceremony, right?" Binitawan niya ako. "I am, the goddess of marriages, after all."

Nakaawang lang aking bibig habang ina-absorb pa ng utak ko ang pinagsasabi niya.

"Pero Hera-"

"Shush!" Pinigilan niya akong umangal. "I will for I shall." Tinapik niya ang balikat ko at nginitian ako. "Do you understand, demigod?" nananabik niyang tanong.

Iiling na sana ako nang dumating pa ang isang babae na nasobrahan sa katangkaran. Mas matangkad pa nga siya sa deities na kasama namin. Nagbabanta ang mga mata niyang kasingkulay nung akin, nang masilayan sina Zeus at Hera.

"Take your hands off of my granddaughter, Hera."

Trev's POV

I exchanged bored looks with Zeus who sat on one end of the table. On the other end, Gabriel glanced at us with scrutinizing eyes.

"Cesia, what flowers do you like?" tanong ni Aphrodite sa katabi ko na napaangat ng ulo.

"You should know, Aphrodite." ani Hera. "She's your daughter."

The two goddesses gave each other a sharp glance.

"Roses," mahinahong sagot ni Cesia at nginitian sila. "At saka dandelions."

The calmness of her voice overpowered the tension brought by three deities and one titaness seated in the same table.

I closed my eyes and sighed.

Now I know why I've been feeling anxious about this gathering since this morning. 

All I wanted...

All I fucking wanted was a simple lunch with my family and my wife-to-be's, not including our deities nor the goddamn titaness of memories.

Clenching my jaw, I opened my eyes and stared back at Aphrodite who must have heard my thoughts because she looked at me like I was a child being ungrateful.

She cleared her throat before smiling sweetly at her daughter. "Shall I hire a designer for your dress?"

Tumango si Cesia. "Kung okay lang sana-"

"Oh!" The goddess laughed and waved a hand. "Don't worry, I will see to it that it will match your chosen theme, and it will be perfect."

Napangiti naman si Cesia. "Thank you."

"Gods are not allowed to attend our wedding," saad ko.

"How fortunate." Mnemosyne gleamed. "I'm a titan."

"...and titans," dugtong ko. "Nor any other kind of deity."

"I remember a deity who was not invited to a wedding," sabi ni Aphrodite. "She threw the cursed golden apple that caused the Trojan War."

"I am not trying to cause another war, Aphrodite," I retorted. "If you haven't realized it yet, my marriage is not to be taken lightly."

The goddess was about to speak again when I interrupted.

"Need I not remind you that I am the one who gets to make the decisions." I emphasized every word I said, and was about to say next. "I will not let you have your way as you are used to."

Aphrodite's chest heaved heavily and I could see rage slowly build up beneath her eyes. I prepared myself for its unleashing, but when she glanced at the girl beside me, all the anger on her face quickly dissipated.

She looked down to avert her gaze and took shallow breaths. Tears threatened to fall when her eyes wandered on the plate and utensils below her.

"Trev..."

Nilingon ko si Cesia.

She gave me a bitter smile, and my heart ached along the realization that who I was, was not her. And while I wanted to restrict the deities from attending our wedding, she obviously did not want to.

She rested a hand on my thigh before looking at the deities.

"Imbitado kayong lahat, at nasa inyo na kung gusto niyong dumalo o hindi," aniya. "Pero kung pupunta nga kayo, siguraduhin niyo lang na hindi kayo makakaistorbo." 

"Para sa'ming dalawa ang araw na 'yan, eh..." pagsusumamo niya. 

"Napakahalaga nito para sa'min kasi hindi naman araw-araw, ikakasal kami," natatawa pa niyang sabi. "Gusto kong makasama kayong lahat, sa araw kung kailan ako pinakamasaya..." 

Nginitian niya sila. "Gusto kong ibahagi sa inyo ang kaligayahan ko...." 

Humugot siya ng malalim na hininga. "At wala na akong ibang hinihingi mula sa inyo kundi ang dumalo kayo at maging masaya para sa'min sa pamamagitan ng pag-iwas ng gulo."

"Yon lang," huli niyang sambit.

I looked at her with an even greater admiration than ever before. I eagerly held her hand, praying, wanting, to marry her right in this moment.

And I smiled, like a warrior defeated but still won.

Taking a deep breath, I looked at my mother who also carried the same victory over her shoulders, when she gave me a slow appreciating nod.

"I promise," Hera spoke. "To protect your happiness, demigods, just as you have protected mine."

"So do I." Mnemosyne followed.

Aphrodite smiled at us, tears streaming down her face. "Anything for you, my child."

Then, we turned to face Zeus who was in the middle of eating and had his mouth opened when he stopped moving.

"Oh." He straightened his back and cleared his throat. "My apologies, I was having my own argument with Gabriel."

"About what?" Mom asked.

Zeus looked at me. "Did you know he named his daughter Abigail because he just wanted their names to sound the same?"

Saka ako napalingon sa lalaking tinutukoy niya.

"And you named your son, Sky Dios?" He raised a brow. "-which just literally translates to Sky God?"

My father chuckled. "You cannot blame me." He shrugged his shoulders. "He is a son of the god of the sky."

"Unfortunately Zeus, I have done my research and found out that my daughter's name means father's joy, which makes me, the more wiser at naming children, and you, the more selfish."

Cesia and I exchanged glances.

"Correct me if I'm wrong, Gabriel, but we both named our children after us and not after their mothers or anyone else, have we?"

"Aphrodite and Abigail begins with the same letter."

"It is only a coincidence."

"It is not."

"Stop making excuses. We're all selfish bastards."

And then, they laughed.