Rozstajecie się na chwilę, ale za parę godzin się znów widzicie.
Czekasz, nie możesz się doczekać.
Chcesz zrobić mu niespodziankę, idziesz do niego przed czasem. Stoisz przed jego domem, chcesz wejść, lecz nagle słyszysz rozmowę.

Serce ci ustaje, świat jakby się zatrzymał i jakby się cofnął. Ból wrócił, szarość i te uczucie samotności. Kulisz się ze strachu, że wróciłaś tam, gdzie jesteś.

Słuchasz dalej i nie możesz uwierzyć. On cię okłamał, mówi, że było mu cię szkoda, że nie mógł patrzeć, jak cierpisz. Trwał przy tobie, bo było mu smutno, śmiał się z ciebie. Nie kocha cię.

On i jego przyjaciel.

Patrzysz na nich, bierzesz telefon i dzwonisz.

" Pamiętasz, jak mówiłam, że będę żałować tych dwóch słów? Właśnie w tym momencie ich żałuję, miałam rację, a jak głupia Ci ufałam "

" Co ty mówisz uspokój się, gdzie jesteś? " słyszysz te fałszywe zmartwienie.

" Zapomnij o Mnie, skup się na swoim przyjacielu " rozłączasz się.

On się szybko rozgląda, zauważa Cię, lecz ty już biegniesz. Zostawiasz tylko mu swoją rękawiczkę, by wiedział, że ktoś taki jak ty istniał.