Part-45 ( love & sex )
Unicode
အနွေးထည်ထူထူဝတ် ဆံပင်တွေကို Dryer နှင့်မှုတ်ပြီးခြောက်မှ သူလိမ်းနေကျ ရနံ့သင်းသင်းလေးနှင့် ခေါင်းလိမ်းဆီလေးလိမ်းကာ အခန်းထဲမှထွက်လာခဲ့သည်။
"ကိုဘာလုပ်နေတာလဲ..."
အကင်ဖိုလေးနားမှာ ကုန်းကုန်းကွကွနှင့်အလုပ်ရှုပ်နေသည့်ကောင်းကင်...
"မီးမွှေးနေတာလေ..."
ပြန်ဖြေရင်း ခေါင်းမော့ကြည့်လာသည့် ကောင်းကင်ရဲ့မျက်နှာကိုမြင်တော့ သလင်းမြူ ခွီးကနဲထရယ်သည်။
"......."
မီးဖိုကမီးစမတွေ့ရဘဲ မီးခိုးတွေသာထွက်နေပြီး ကောင်းကင်ရဲ့မျက်နှာကလည်းမီးသွေးမှုန်တွေနှင့်မဲနေသည်။
"ချစ်လုပ်လိုက်မယ်....
မျက်နှာသွားသစ်လိုက်..."
မီးခိုငွေ့တွေကြောင့် ပြတင်းပေါက်တွေဖွင့်လိုက်သည်။
ကောင်းကင်မျက်နှာသစ်ဖို့ ဘေစင်ရှေ့ရောက်မှ မှန်ထဲကကိုယ့်ရုပ်ကိုယ်မြင်ပြီး နေရောင်ဘာလို့ရယ်မှန်းသိသွားသည်။
"ကို အကင်ဗန်းတွေယူပေးဦး"
"အင်း..."
တံခါးပေါက်တွေဆီကဝင်လာသည့် အအေးဓာတ်တဖြည်းဖြည်းတိုးလာသည်။
ခပ်ရှည်ရှည်အကင်ဖိုလေးဘေးမှာ စားပွဲနှင့်ထိုင်ခုံတွေချကာ နှစ်ယောက်သားထိုင်လိုက်ကြသည်။
"အေးလိုက်တာ..."
အကင်တွေကို ဆီတို့ပေးရင်း မီးလှုံနေသည့် သူ့ချစ်သူလေးက နှာခေါင်းထိပ်လေးတွေနီနေသည်။
ထိုင်နေသည့်ခုံမှထပြီး နေရောင့်ခုံမှာအတင်းဝင်ထိုင်ကာ နေရောင့်ကိုရင်ခွင်ထဲထည့်ပြီး ဖက်ထားလိုက်သည်။
"အခုနွေးသွားပြီလား..."
"အင်း...နည်းနည်း..."
နေရောင့်ခါးကိုအနောက်ကနေဖက်ထားရင်း ပါးလေးကိုနှာခေါင်းနှင့်ပွတ်တော့ တွန့်တွန့်သွားကာ ရယ်သည်။
"နှာခေါင်းအေးကြီးနဲ့ မလုပ်နဲ့..."
"ဟားဟား.."
ကျက်သည့်အကင်လေးတွေကိုပန်းကန်ထဲထည့်ပြီး ကောင်းကင်ကိုခွံ့ကျွေးလိုက်သည်။
"ဘယ်လိုလဲ..."
"အရမ်းကောင်းတယ်..."
သလင်းမြူ ကျေနပ်စွာပြုံးသည်။
ဝယ်လာသည့် ဝိုင်ပုလင်းကိုဖောက်ပြီး ခွက်နှစ်ခွက်ထဲထည့်လိုက်ကာ ခွက်ချင်းတိုက်သည်။
"Cheer!"
အပ်မှိုတွေချည်းစားနေသည့် ကောင်းကင်ရဲ့လက်ကိုသလင်းမြူ ရိုက်ပြီး သတိပေးရသေးသည်။
ကောင်းကင်ရဲ့ရင်ခွင်နွေးနွေးထဲမှာ ဝိုင်သောက်ရတာက ပို၍ယစ်မူးဖို့ကောင်းသည်။
"ချစ်သိလား..."
"ဘာကိုလဲ... "
"ကိုယ်ချစ်ရဲ့အရာအားလုံးကိုအရမ်းချစ်တာ..."
"ဟုတ်လို့လား... "
"ကိုယ်အမှန်ပြောတာပါ...
ချစ်ရဲ့ကိုယ်သင်းနံ့လေးကိုလည်း အရမ်းသဘောကျတယ်...."
"ရေချိုးဆပ်ပြာနံ့ ခေါင်းလျှော်ရည်နံ့ နဲ့ ခေါင်းလိမ်းဆီနံ့မဟုတ်ဘူးလား..."
သူ့ရဲ့ဘောက်ဆတ်ဆတ်ပြောပုံကြောင့် ကောင်းကင်က သူ့နှာခေါင်းထိပ်ကလေးကိုအူယားသလို ငုံထွေးလေသည်။
"နှာချီးညှစ်ချလိုက်မှာနော်..."
"ညှစ်ပေါ့..."
"မရွံဘူးလား..."
"ရွံစရာလား ....မျိုချလိုက်မှာ...
ချစ်ဘယ်ခေါင်းလျှော်ရည်ဘယ်ဆပ်ပြာသုံးသုံး
ချစ်ရဲ့ကိုယ်သင်းနံ့လေးကိုကိုယ်သိတယ်.."
"ချွေးနံ့မဟုတ်ဘူးလား..."
"မဟုတ်ပါဘူး ပန်းနံ့သင်းသင်းလေး..."
"နှင်းဆီဖြူနံ့လား.."
"အင်းခပ်ဆင်ဆင်ပဲ...
ဒါပေမယ့် ချစ်ကိုယ်သင်းနံ့လေးကပိုထူးခြားတယ်..."
"ချစ်တောင်သတိမထားမိဘူး..."
ဝိုင်တစ်ပုလင်းက ကုန်သွားမှန်းတောင် သတိမထားမိလိုက်...
"ကိုယ်နောက်ထပ်သွားယူလိုက်ဦးမယ်..."
"ဘယ်နှပုလင်းတောင်ဝယ်လာတာလဲ..."
ကောင်းကင်ကလက်ငါးချောင်းထောင်ပြသည်။
"ငါးပုလင်းတောင်!"
"ပိုတာတွေ အိမ်ပြန်ရင် ယူသွားမယ်လေ..."
ဒုတိယမြောက်ပုလင်းကိုစသောက်တော့ ကောင်းကင်က သူ့ကိုပို၍ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်လာသည်။
သူ့ပေါင်ပေါ်ထိလက်ကရောက်လာတော့ သလင်းမြူ မနေတတ်စွာ ရုန်းသည်။
ခန္ဓာကိုယ်ကိုလှည့်စေပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို ပြင်းထန်စွာနမ်းကာ ကောင်းကင်ရဲ့ အေးစက်စက်လက်တွေကသူ့အင်္ကျီထဲဝင်ရောက်ပွတ်သပ်လာသည်။
"အင်းးးး "
ကောင်းကင်ရဲ့ရင်ဘက်ကိုအသာတွန်းကြည့်ပေမယ့် ခါးထက်ကလက်တွေပိုတင်းကြပ်လာသည်။
အရင်ကသောက်ခဲ့တဲ့ဝိုင်တွေထက် အခုသောက်နေတဲ့ဝိုင်ကပိုပြင်းထန်သည်ထင်...
အရင်ကနမ်းဖူးတဲ့အနမ်းမျိုးထက်ပြင်းထန်သည့် ကောင်းကင်ရဲ့အနမ်းတွေကြား သလင်းမြူ မူးဝေလာသည်။
ကောင်းကင်ရဲ့ရင်ဘက်အင်္ကျီစကိုဆုပ်ကိုင်ထားရင်း အသိစိတ်တွေကလွတ်ထွက်ချင်သလိုလို...
ခံစားမိသည့် အောက်ပိုင်းတစ်နေရာမှ ခုလုခုလုအထိအတွေ့ကြောင့် သလင်းမြူခေါင်းထဲအချက်ပေးခေါင်းလောင်းတွေမြည်ကာ မျက်ဝန်းတွေဝိုင်းစက်သွားပြီး အတင်းရုန်းကန်ရင်း ကောင်းကင်ရဲ့ပေါင်ပေါ်မှထလိုက်သည်။
ထိုအခါမှကောင်းကင်လည်း အသိပြန်ဝင်လာသလို မတ်တပ်ထရပ်သည်။
"Sorry ချစ်....
ကိုယ်.....မူးနေပြီထင်တယ်..."
အခန်းဆီကောင်းကင်လျင်မြန်စွာလျှောက်လှမ်းသွားတော့ သလင်းမြူလည်း ဘာလုပ်ရမယ်မှန်းမသိဘဲ ကြောင်တောင်တောင်....
ခုနကအေးနေတဲ့ရာသီဥတုက အခုတော့ ကောင်းကင်ရဲ့နဖူးထက်မှာ ချွေးတွေသီးနေစေပြီ။
ညနေကမြင်ကွင်းကိုစိတ်ကူးထဲမှာ ပုံဖော်ရင်း လက်လှုပ်ရှားမှုပိုမြန်ဆန်လိုက်တော့ သူပြီးဆုံးသွားသည်။
သိုပေမယ့် ကျေနပ်ခြင်းမရှိဘဲ တစ်ဖန်တင်းမာလာပြန်ရာ...
"ဟား.."
အပြင်မှာနေရောင်ရှိနေနိုင်တဲ့အတွက် အံကိုသာတင်းတင်းကြိတ်ထားခဲ့ရသည်။
ညနေကတည်းကမတည်ငြိမ်တဲ့စိတ်အခြေအနေကို သိပါလျက်နဲ့ alcohol ပါတဲ့ ဝိုင်တွေကိုသူမသောက်ခဲ့သင့်ဘူး.....
◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾
အတူအိပ်တိုင်းဖက်ပြီး အိပ်မပျော်မချင်းစကားတွေပြောတတ်သည့်ကောင်းကင်က ဒီနေ့သူနဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်း ကုတင်စွန်းမှာကျောပေးပြီးတိတ်ဆိတ််နေသည်။
ငြင်းဆန်လိုက်မိလို့များ ကိုစိတ်ဆိုးသွားခဲ့တာလား.....
သူ့ဘက်ကစကားစပြောရအောင်လည်း လူကအခုထိပူထူနေသေးသည်။
ကောင်းကင်ရဲ့ဘက်ကိုမျက်နှာလှည့်ပြီး မျက်လုံးတွေပိတ်ထားလိုက်သည်။
"ဟင်း......
ကျစ်..."
ခပ်တိုးတိုးအသံနှင့် ကုတင်ပေါ်မှထကာ ကောင်းကင် toilet ထဲဝင်သွားသည်။
တိတ်ဆိတ်နေသည့် ပတ်ဝန်းကျင်ကြောင့် ကြားရသည့် မပီမသညည်းသံက သလင်းမြူကိုကြက်သီးထသွားစေပြန်သည်။
ကိုဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ....
သူကလည်းယောက်ျားတစ်ယောက်ဖြစ်သည့်အလျောက် ဒီအသံတွေနဲ့ toilet ရဲ့အဓိပ္ပါယ်ကိုနားလည်သည်။
အတော်ကြာမှ ကောင်းကင်ပြန်ထွက်လာပြီး သူ့ဘေးရောက်လာသည်။
သူ့ကိုစူးစိုက်ကြည့်နေသလိုခံစားမိနေ၍ ခြေချောင်းလက်ချောင်းတွေကိုတောင်ကွေးထားမိသည်။
သူ့ပါးပြင်ကိုထိတွေ့လာပြီး ရိုက်ခတ်လာသော အသက်ရှူငွေ့နွေးနွေးက ကောင်းကင်သူနှင့်အနီးဆုံးမှာရှိနေမှန်းသိစေသည်။
"ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်....
ခုနကအရမ်းလန့်သွားမှာပေါ့.....
ကိုယ့်အချစ်တွေကမင်းအပေါ်မှာ မဖြူစင်သလိုဖြစ်သွားတယ်......"
သူနဲ့ လက်မဝက်လောက်သာအကွာအဝေးရှိသည့် ကောင်းကင်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းနွေးနွေးဆီမှ စကားတွေကိုနားထောင်ရင်း စပ်စလူးခါနေသည့်နှလုံးသားကို ဦးနှောက်ကြီးကမနည်းထိန်းနေရသည်။
"ကိုယ့်ကိုကြောက်မသွားပါနဲ့...
ကိုယ်အတတ်နိုင်ဆုံး ဒီလိုစိတ်တွေမဝင်အောင်ထိန်းပါ့မယ်....."
သက်ပြင်းချသံလေးနှင့် အဆုံးသတ်သွားပြီးနောက် ခုနကလို သူနဲ့ဝေးဝေးမှာကျောပေးအိပ်တော့မယ်လိုတွေးလိုက်မိရာ သလင်းမြူ လျင်မြန်စွာမျက်ဝန်းတွေဖွင့်ပြီး ကောင်းကင်ရဲ့ဂုတ်ကိုဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းလိုက်သည်။
ဒီအဖြစ်အပျက်လေးတစ်ခုကြောင့်နဲ့တော့ ကောင်းကင်ကိုအပြစ်ရှိသလို ဝေးကွာမနေစေချင်ပါ။
ကောင်းကင်ကိုစူးနေရောင်ထက်အစား တတ်နိုင်သမျှ ချစ်ပေးချင်သည်။
နှုတ်ခမ်းချင်းပြန်ခွာလိုက်ပြီး ကောင်းကင်ရဲ့အကြည့်တွေကြောင့် ပါးပြင်ဟာပူပြင်းလာခဲ့ပေမယ့် အရဲစွန့်ကာ သူပြောမိသည်။
"မကြောက်ပါဘူး.....
အဲ့တာကြောင့်.........ချစ်နဲ့ဝေးဝေးမှာမနေနဲ့....
ထိန်းလည်း....မထိန်းချုပ်နဲ့...."
ကောင်းကင်နှုတ်ခမ်းထက်ကအပြုံးတွေနောက် ညင်သာစွာကျရောက်လာသည့် အနမ်းမိုး...
အလိုက်သင့်သာပြန်တုံ့ပြန်ပေးရင်း သိပ်သည်းလာတော့ အသက်ရှူဖို့မမေ့အောင်ဂရုစိုက်ရသည်။
ညဝတ်အင်္ကျီရဲ့ကြယ်သီးလေးတွေပွင့်ဟသွားချိန်မှာတော့ အနမ်းတွေ၍ဦးတည်ရာဟာနေောပြောင်းလာပြီ...
ပထမဆုံးအတွေ့အကြုံဟာသူ့အတွက်စိတ်လှုပ်ရှားခြင်းနှင့်အတူ ကြောက်စိတ်လေးပါကပ်ပါလျှက်....
"ကို....."
သူ့မျက်နှာပေါ်အုပ်မိုးလာသည့်ကောင်းကင်က နဖူးကိုနမ်းကာ နှစ်သိမ့်သည်။
"ကိုယ်မင်းကိုနာကျင်အောင်မလုပ်ဘူး....
ကတိပေးတယ်... "
ကုတင်ဘေးကိုသူ့ရဲ့ညဝတ်ဘောင်းဘီလေးလွင့်စင်သွားပြီးနောက် boxer လေးတစ်ထည်သာကျန်ရှိတော့သည်။
ကောင်းကင်ရဲ့အဝတ်လုံးဝမရှိတော့သည့် ခန္ဓာကြောင့် အလန့်တကြား မျက်ဝန်းတွေကိုလက်နှင့်ဖုံးကွယ်လိုက်သည်။
"ကိုခဏ...ခဏနေဦး...... "
"ဘာဖြစ်လို့လဲ..."
"ခဏ.....
ပြင်ဆင်စရာလေးရှိလို့...."
သလင်းမြူ lagguge ထဲမှာရှိသည့် စိတ်ငြိမ်ဆေးကိုယူသောက်လိုက်သည်။
ဆေးမသောက်ထားရင် သူနှလုံးရပ်သေသွားမလားမသိ....
"ဘာဆေးလဲ..."
"စိတ်...စိတ်ငြိမ်ဆေး.... "
တိုးလျသောကောင်းကယ်ရဲ့ရယ်သံကတောင် သူ့ရင်ထဲမှာဒိန်းကနဲ....
"အချိန်ကျပြီ...."
စွေ့ကနဲပွေ့ချီခံလိုက်ရခြင်းနောက် ကုတင်ထက်မှာသူ့အပေါ်မှအုပ်မိုးထားသူ...
"ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုလိမ်ထားပေး..."
ကောင်းကင်ရဲ့ဆန္ဒအတိုင်း ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုယှက်ဖြာထားတော့ ခြေထောက်တွေအပေါ်ကိုမြှောက်ကာ ကောင်းကင်ရဲ့အောက်ပိုင်းကသူနှင့်ထိကပ်လာသည်။
Boxer ကိုချွတ်တော့မည်ထင်လိုက်ပေမယ့် သူ့ရဲ့ယှက်ထားသည့်ပေါင်တံနှစ်ချောင်းကြားကိုတိုးဝင်လာသည့်အရာ....
ညည်းသံတွေထွက်ပေါ်လာပြီး လှုပ်ရှားနေတော့ သလင်းမြူ နားမလည်နိုင်စွာမျက်လုံးတွေဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။
"ကိုယ်ပြောတယ်မလား....
ချစ်ကိုနာကျင်အောင်မလုပ်ဘူးလို့....ဟ..."
"ကိုယ်တကယ်အဆင်ပြေရဲ့လား..."
"ပြေတာပေါ့....
ကိုယ့်ကိုဒီလောက်အထိလိုက်လျောပေးထားတာ......"
ကတိအတိုင်း ကောင်းကင်သူ့ကိုလုံးဝမနာကျင်စေဘဲ နီရဲရဲ သူ့မျက်နှာကိုသာ ကြည့်ရင်း နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ကာ သာယာမှုကိုခံစားနေသည်။
"ဟား...."
မျက်နှာကိုလာစင်သော ကပ်စေးစေး ဖြူညစ်ညစ်အရည်တွေ....
"ပေကုန်ပြီ.....sorry..."
"ရပါတယ်.... "
သူ့မျက်နှာကိုအဝတ်အစိုတစ်ခုနှင့်ကောင်းကင်ကသန့်စင်ပေးသည်။
"ချစ်..."
"ဟင်..."
သူ့ရဲ့အောက်ပိုင်းကိုမေးငေါ့ပြသော ကောင်းကင်ကြောင့်သလင်းမြူ ကြည့်လိုက်ရာ...
"အားးး!!"
Porn တွေကြည့်တာတောင် မ hard ဘူးတဲ့ကောင်က အခုတော့ ဒင်းမဟုတ်သလို boxer ထဲမှာမြင်မကောင်း...
"ကိုယ်ကူညီပေးမယ်...."
"ဟင့်အင်း..."
သူငြင်းတာကတောင် နောက်ကျနေပြီ....
"ကို...မလုပ်နဲ့...."
ပါးစပ်ကိုလက်နှင့်အုပ်ပြီး အသံမထွက်မိအောင် ကြိုးစားနေရတော့ ကောင်းကင်ကိုဆက်မငြင်းနိုင်....
"ကောင်းကောင်းပြီးသွားတာပဲ..."
ပြုံးပြုံးကြီးကြည့်နေသည့် ကောင်းကင်ရဲ့ရင်ဘက်ထံ သူ့လက်သီးကဒုန်းကနဲ....
"မရှက်ပါနဲ့..... "
သူ့ကိုရင်ခွင်ထဲထည့်ကာထွေးပွေ့လာသူ....
"အဝတ်တွေပြန်ဝတ်လေ....
အအေးပတ်သေကုန်မယ်...."
နှုတ်ခမ်းတထော်ထော်နှင့် သူ့ပါးပြင်ကတော့ အရောင်မပြယ်သေး...
"ကိုယ်မင်းကို မင်္ဂလာဦးညမှ ယူမှာ..."
နားနားကပ်ပြောသည့် ကြက်သီးထစရာစကားကြီး....
"ဘယ်သူက သူ့ကိုယူမယ်ပြောလို့လဲ..!"
"ကိုယ့်ကိုမယူဘူးပေါ့....
အပျော်ကြံတာလား...."
"......"
"လုပ်ပြီးရင်တာဝန်ယူရမယ်လေ..."
"ကိုကအရင်စတာလေ!"
"အဲ့တာကြောင့် ကိုယ်ကချစ်ကိုတာဝန်ယူမှာလေ...."
"လိပ်မျိုးကြီး!"
"ဒီလိပ်ကြီးကို အသည်းလေးကမချစ်ဘူးလား..."
"ချစ်တာပေါ့.... "
"တော်သေးတယ် အဖြေမှန်လို့လွတ်သွားတယ်မှတ်...."
"ဘာကလွတ်တာလဲ..."
"မချစ်ဘူးပြောရင် ချက်ချင်း ကိုယ့်မိန်းမဖြစ်အောင်လုပ်ပစ်မလို့...."
"နှာဘူးကြီး...."
"ကိုယ်နောက်တာမဟုတ်ဘူးနော်.....
ကိုယ့်ကိုမချစ်ဘူးပြောတာနဲ့ ကိုယ်ချစ်ကိုကျူးလွန်မှာ....
နားလည်လား..."
"အင်းပါ နားလည်ပါတယ်.....
အိပ်ကြရအောင်နော်...."
"ကိုယ့်အသည်းလေး ပင်ပန်းသွားရှာပြီ...."
ဒီနေ့အတွက်နောက်ဆုံးအနေနှင့် အနမ်းတစ်ပွင့်ပေးပြီးနောက်သူတို့အိပ်စက်ခဲ့ကြသည်။
အချစ်ကြောင့် sex ဆိုတာပေါ်ပေါက်လာခဲ့ရင်တောင် ကောင်းကင်စောင့်ထိန်းနိုင်ခဲ့တယ်....
စူးနေရောင်ထက်ကိုမြတ်နိုးတန်ဖိုးထားတဲ့စိတ်ကြောင့်....
◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾
Zawgyi
အေႏြးထည္ထူထူဝတ္ ဆံပင္ေတြကို Dryer ႏွင့္မႈတ္ၿပီးေျခာက္မွ သူလိမ္းေနက် ရနံ႔သင္းသင္းေလးႏွင့္ ေခါင္းလိမ္းဆီေလးလိမ္းကာ အခန္းထဲမွထြက္လာခဲ့သည္။
"ကိုဘာလုပ္ေနတာလဲ..."
အကင္ဖိုေလးနားမွာ ကုန္းကုန္းကြကြႏွင့္အလုပ္႐ႈပ္ေနသည့္ေကာင္းကင္...
"မီးေမႊးေနတာေလ..."
ျပန္ေျဖရင္း ေခါင္းေမာ့ၾကည့္လာသည့္ ေကာင္းကင္ရဲ႕မ်က္ႏွာကိုျမင္ေတာ့ သလင္းျမဴ ခြီးကနဲထရယ္သည္။
"......."
မီးဖိုကမီးစမေတြ႔ရဘဲ မီးခိုးေတြသာထြက္ေနၿပီး ေကာင္းကင္ရဲ႕မ်က္ႏွာကလည္းမီးေသြးမႈန္ေတြႏွင့္မဲေနသည္။
"ခ်စ္လုပ္လိုက္မယ္....
မ်က္ႏွာသြားသစ္လိုက္..."
မီးခိုေငြ႔ေတြေၾကာင့္ ျပတင္းေပါက္ေတြဖြင့္လိုက္သည္။
ေကာင္းကင္မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ ေဘစင္ေ႐ွ႕ေရာက္မွ မွန္ထဲကကိုယ့္႐ုပ္ကိုယ္ျမင္ၿပီး ေနေရာင္ဘာလို႔ရယ္မွန္းသိသြားသည္။
"ကို အကင္ဗန္းေတြယူေပးဦး"
"အင္း..."
တံခါးေပါက္ေတြဆီကဝင္လာသည့္ အေအးဓာတ္တျဖည္းျဖည္းတိုးလာသည္။
ခပ္႐ွည္႐ွည္အကင္ဖိုေလးေဘးမွာ စားပြဲႏွင့္ထိုင္ခုံေတြခ်ကာ ႏွစ္ေယာက္သားထိုင္လိုက္ၾကသည္။
"ေအးလိုက္တာ..."
အကင္ေတြကို ဆီတို႔ေပးရင္း မီးလွံုေနသည့္ သူ႔ခ်စ္သူေလးက ႏွာေခါင္းထိပ္ေလးေတြနီေနသည္။
ထိုင္ေနသည့္ခုံမွထၿပီး ေနေရာင့္ခုံမွာအတင္းဝင္ထိုင္ကာ ေနေရာင့္ကိုရင္ခြင္ထဲထည့္ၿပီး ဖက္ထားလိုက္သည္။
"အခုေႏြးသြားၿပီလား..."
"အင္း...နည္းနည္း..."
ေနေရာင့္ခါးကိုအေနာက္ကေနဖက္ထားရင္း ပါးေလးကိုႏွာေခါင္းႏွင့္ပြတ္ေတာ့ တြန္႔တြန္႔သြားကာ ရယ္သည္။
"ႏွာေခါင္းေအးႀကီးနဲ႔ မလုပ္နဲ႔..."
"ဟားဟား.."
က်က္သည့္အကင္ေလးေတြကိုပန္းကန္ထဲထည့္ၿပီး ေကာင္းကင္ကိုခြံ႔ေကြၽးလိုက္သည္။
"ဘယ္လိုလဲ..."
"အရမ္းေကာင္းတယ္..."
သလင္းျမဴ ေက်နပ္စြာျပဳံးသည္။
ဝယ္လာသည့္ ဝိုင္ပုလင္းကိုေဖာက္ၿပီး ခြက္ႏွစ္ခြက္ထဲထည့္လိုက္ကာ ခြက္ခ်င္းတိုက္သည္။
"Cheer!"
အပ္မိႈေတြခ်ည္းစားေနသည့္ ေကာင္းကင္ရဲ႕လက္ကိုသလင္းျမဴ ႐ိုက္ၿပီး သတိေပးရေသးသည္။
ေကာင္းကင္ရဲ႕ရင္ခြင္ေႏြးေႏြးထဲမွာ ဝိုင္ေသာက္ရတာက ပို၍ယစ္မူးဖို႔ေကာင္းသည္။
"ခ်စ္သိလား..."
"ဘာကိုလဲ... "
"ကိုယ္ခ်စ္ရဲ႕အရာအားလုံးကိုအရမ္းခ်စ္တာ..."
"ဟုတ္လို႔လား... "
"ကိုယ္အမွန္ေျပာတာပါ...
ခ်စ္ရဲ႕ကိုယ္သင္းနံ႔ေလးကိုလည္း အရမ္းသေဘာက်တယ္...."
"ေရခ်ိဳးဆပ္ျပာနံ႔ ေခါင္းေလ်ွာ္ရည္နံ႔ နဲ႔ ေခါင္းလိမ္းဆီနံ႔မဟုတ္ဘူးလား..."
သူ႔ရဲ႕ေဘာက္ဆတ္ဆတ္ေျပာပုံေၾကာင့္ ေကာင္းကင္က သူ႔ႏွာေခါင္းထိပ္ကေလးကိုအူယားသလို ငုံေထြးေလသည္။
"ႏွာခ်ီးညႇစ္ခ်လိုက္မွာေနာ္..."
"ညႇစ္ေပါ့..."
"မရြံဘူးလား..."
"ရြံစရာလား ....မ်ိဳခ်လိုက္မွာ...
ခ်စ္ဘယ္ေခါင္းေလ်ွာ္ရည္ဘယ္ဆပ္ျပာသုံးသုံး
ခ်စ္ရဲ႕ကိုယ္သင္းနံ႔ေလးကိုကိုယ္သိတယ္.."
"ေခြၽးနံ႔မဟုတ္ဘူးလား..."
"မဟုတ္ပါဘူး ပန္းနံ႔သင္းသင္းေလး..."
"ႏွင္းဆီျဖဴနံ႔လား.."
"အင္းခပ္ဆင္ဆင္ပဲ...
ဒါေပမယ့္ ခ်စ္ကိုယ္သင္းနံ႔ေလးကပိုထူးျခားတယ္..."
"ခ်စ္ေတာင္သတိမထားမိဘူး..."
ဝိုင္တစ္ပုလင္းက ကုန္သြားမွန္းေတာင္ သတိမထားမိလိုက္...
"ကိုယ္ေနာက္ထပ္သြားယူလိုက္ဦးမယ္..."
"ဘယ္ႏွပုလင္းေတာင္ဝယ္လာတာလဲ..."
ေကာင္းကင္ကလက္ငါးေခ်ာင္းေထာင္ျပသည္။
"ငါးပုလင္းေတာင္!"
"ပိုတာေတြ အိမ္ျပန္ရင္ ယူသြားမယ္ေလ..."
ဒုတိယေျမာက္ပုလင္းကိုစေသာက္ေတာ့ ေကာင္းကင္က သူ႔ကိုပို၍ပြတ္သီးပြတ္သပ္လုပ္လာသည္။
သူ႔ေပါင္ေပၚထိလက္ကေရာက္လာေတာ့ သလင္းျမဴ မေနတတ္စြာ ႐ုန္းသည္။
ခႏၶာကိုယ္ကိုလွည့္ေစၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ျပင္းထန္စြာနမ္းကာ ေကာင္းကင္ရဲ႕ ေအးစက္စက္လက္ေတြကသူ႔အက်ႌထဲဝင္ေရာက္ပြတ္သပ္လာသည္။
"အင္းးးး "
ေကာင္းကင္ရဲ႕ရင္ဘက္ကိုအသာတြန္းၾကည့္ေပမယ့္ ခါးထက္ကလက္ေတြပိုတင္းၾကပ္လာသည္။
အရင္ကေသာက္ခဲ့တဲ့ဝိုင္ေတြထက္ အခုေသာက္ေနတဲ့ဝိုင္ကပိုျပင္းထန္သည္ထင္...
အရင္ကနမ္းဖူးတဲ့အနမ္းမ်ိဳးထက္ျပင္းထန္သည့္ ေကာင္းကင္ရဲ႕အနမ္းေတြၾကား သလင္းျမဴ မူးေဝလာသည္။
ေကာင္းကင္ရဲ႕ရင္ဘက္အက်ႌစကိုဆုပ္ကိုင္ထားရင္း အသိစိတ္ေတြကလြတ္ထြက္ခ်င္သလိုလို...
ခံစားမိသည့္ ေအာက္ပိုင္းတစ္ေနရာမွ ခုလုခုလုအထိအေတြ႔ေၾကာင့္ သလင္းျမဴေခါင္းထဲအခ်က္ေပးေခါင္းေလာင္းေတြျမည္ကာ မ်က္ဝန္းေတြဝိုင္းစက္သြားၿပီး အတင္း႐ုန္းကန္ရင္း ေကာင္းကင္ရဲ႕ေပါင္ေပၚမွထလိုက္သည္။
ထိုအခါမွေကာင္းကင္လည္း အသိျပန္ဝင္လာသလို မတ္တပ္ထရပ္သည္။
"Sorry ခ်စ္....
ကိုယ္.....မူးေနၿပီထင္တယ္..."
အခန္းဆီေကာင္းကင္လ်င္ျမန္စြာေလ်ွာက္လွမ္းသြားေတာ့ သလင္းျမဴလည္း ဘာလုပ္ရမယ္မွန္းမသိဘဲ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္....
ခုနကေအးေနတဲ့ရာသီဥတုက အခုေတာ့ ေကာင္းကင္ရဲ႕နဖူးထက္မွာ ေခြၽးေတြသီးေနေစၿပီ။
ညေနကျမင္ကြင္းကိုစိတ္ကူးထဲမွာ ပုုံေဖာ္ရင္း လက္လႈပ္႐ွားမႈပိုျမန္ဆန္လိုက္ေတာ့ သူၿပီးဆုံးသြားသည္။
သိုေပမယ့္ ေက်နပ္ျခင္းမ႐ွိဘဲ တစ္ဖန္တင္းမာလာျပန္ရာ...
"ဟား.."
အျပင္မွာေနေရာင္႐ွိေနႏိုင္တဲ့အတြက္ အံကိုသာတင္းတင္းႀကိတ္ထားခဲ့ရသည္။
ညေနကတည္းကမတည္ၿငိမ္တဲ့စိတ္အေျခအေနကို သိပါလ်က္နဲ႔ alcohol ပါတဲ့ ဝိုင္ေတြကိုသူမေသာက္ခဲ့သင့္ဘူး.....
◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾
အတူအိပ္တိုင္းဖက္ၿပီး အိပ္မေပ်ာ္မခ်င္းစကားေတြေျပာတတ္သည့္ေကာင္းကင္က ဒီေန႔သူနဲ႔ခပ္လွမ္းလွမ္း ကုတင္စြန္းမွာေက်ာေပးၿပီးတိတ္ဆိတ္္ေနသည္။
ျငင္းဆန္လိုက္မိလို႔မ်ား ကိုစိတ္ဆိုးသြားခဲ့တာလား.....
သူ႔ဘက္ကစကားစေျပာရေအာင္လည္း လူကအခုထိပူထူေနေသးသည္။
ေကာင္းကင္ရဲ႕ဘက္ကိုမ်က္ႏွာလွည့္ၿပီး မ်က္လုံးေတြပိတ္ထားလိုက္သည္။
"ဟင္း......
က်စ္..."
ခပ္တိုးတိုးအသံႏွင့္ ကုတင္ေပၚမွထကာ ေကာင္းကင္ toilet ထဲဝင္သြားသည္။
တိတ္ဆိတ္ေနသည့္ ပတ္ဝန္းက်င္ေၾကာင့္ ၾကားရသည့္ မပီမသညည္းသံက သလင္းျမဴကိုၾကက္သီးထသြားေစျပန္သည္။
ကိုဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ....
သူကလည္းေယာက္်ားတစ္ေယာက္ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ဒီအသံေတြနဲ႔ toilet ရဲ႕အဓိပၸါယ္ကိုနားလည္သည္။
အေတာ္ၾကာမွ ေကာင္းကင္ျပန္ထြက္လာၿပီး သူ႔ေဘးေရာက္လာသည္။
သူ႔ကိုစူးစိုက္ၾကည့္ေနသလိုခံစားမိေန၍ ေျခေခ်ာင္းလက္ေခ်ာင္းေတြကိုေတာင္ေကြးထားမိသည္။
သူ႔ပါးျပင္ကိုထိေတြ႔လာၿပီး ႐ိုက္ခတ္လာေသာ အသက္႐ွဴေငြ႔ေႏြးေႏြးက ေကာင္းကင္သူႏွင့္အနီးဆုံးမွာ႐ွိေနမွန္းသိေစသည္။
"ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္....
ခုနကအရမ္းလန္႔သြားမွာေပါ့.....
ကိုယ့္အခ်စ္ေတြကမင္းအေပၚမွာ မျဖဴစင္သလိုျဖစ္သြားတယ္......"
သူနဲ႔ လက္မဝက္ေလာက္သာအကြာအေဝး႐ွိသည့္ ေကာင္းကင္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေႏြးေႏြးဆီမွ စကားေတြကိုနားေထာင္ရင္း စပ္စလူးခါေနသည့္ႏွလုံးသားကို ဦးေႏွာက္ႀကီးကမနည္းထိန္းေနရသည္။
"ကိုယ့္ကိုေၾကာက္မသြားပါနဲ႔...
ကိုယ္အတတ္ႏိုင္ဆုံး ဒီလိုစိတ္ေတြမဝင္ေအာင္ထိန္းပါ့မယ္....."
သက္ျပင္းခ်သံေလးႏွင့္ အဆုံးသတ္သြားၿပီးေနာက္ ခုနကလို သူနဲ႔ေဝးေဝးမွာေက်ာေပးအိပ္ေတာ့မယ္လိုေတြးလိုက္မိရာ သလင္းျမဴ လ်င္ျမန္စြာမ်က္ဝန္းေတြဖြင့္ၿပီး ေကာင္းကင္ရဲ႕ဂုတ္ကိုဖက္ကာ ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုနမ္းလိုက္သည္။
ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခုေၾကာင့္နဲ႔ေတာ့ ေကာင္းကင္ကိုအျပစ္႐ွိသလို ေဝးကြာမေနေစခ်င္ပါ။
ေကာင္းကင္ကိုစူးေနေရာင္ထက္အစား တတ္ႏိုင္သမ်ွ ခ်စ္ေပးခ်င္သည္။
ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းျပန္ခြာလိုက္ၿပီး ေကာင္းကင္ရဲ႕အၾကည့္ေတြေၾကာင့္ ပါးျပင္ဟာပူျပင္းလာခဲ့ေပမယ့္ အရဲစြန္႔ကာ သူေျပာမိသည္။
"မေၾကာက္ပါဘူး.....
အဲ့တာေၾကာင့္.........ခ်စ္နဲ႔ေဝးေဝးမွာမေနနဲ႔....
ထိန္းလည္း....မထိန္းခ်ဳပ္နဲ႔...."
ေကာင္းကင္ႏႈတ္ခမ္းထက္ကအျပဳံးေတြေနာက္ ညင္သာစြာက်ေရာက္လာသည့္ အနမ္းမိုး...
အလိုက္သင့္သာျပန္တုံ႔ုျပန္ေပးရင္း သိပ္သည္းလာေတာ့ အသက္႐ွဴဖို႔မေမ့ေအာင္ဂ႐ုစိုက္ရသည္။
ညဝတ္အက်ႌရဲ႕ၾကယ္သီးေလးေတြပြင့္ဟသြားခ်ိန္မွာေတာ့ အနမ္းေတြ၍ဦးတည္ရာဟာေနေရာေျပာင္းလာၿပီ...
ပထမဆုံးအေတြ႔အၾကဳံဟာသူ႔အတြက္စိတ္လႈပ္႐ွားျခင္းႏွင့္အတူ ေၾကာက္စိတ္ေလးပါကပ္ပါလ်ွက္....
"ကို....."
သူ႔မ်က္ႏွာေပၚအုပ္မိုးလာသည့္ေကာင္းကင္က နဖူးကိုနမ္းကာ ႏွစ္သိမ့္သည္။
"ကိုယ္မင္းကိုနာက်င္ေအာင္မလုပ္ဘူး....
ကတိေပးတယ္... "
ကုတင္ေဘးကိုသူ႔ရဲ႕ညဝတ္ေဘာင္းဘီေလးလြင့္စင္သြားၿပီးေနာက္ boxer ေလးတစ္ထည္သာက်န္႐ွိေတာ့သည္။
ေကာင္းကင္ရဲ႕အဝတ္လုံးဝမ႐ွိေတာ့သည့္ ခႏၶာေၾကာင့္ အလန္႔တၾကား မ်က္ဝန္းေတြကိုလက္ႏွင့္ဖုံးကြယ္လိုက္သည္။
"ကိုခဏ...ခဏေနဦး...... "
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ..."
"ခဏ.....
ျပင္ဆင္စရာေလး႐ွိလို႔...."
သလင္းျမဴ lagguge ထဲမွာ႐ွိသည့္ စိတ္ၿငိမ္ေဆးကိုယူေသာက္လိုက္သည္။
ေဆးမေသာက္ထားရင္ သူႏွလုံးရပ္ေသသြားမလားမသိ....
"ဘာေဆးလဲ..."
"စိတ္...စိတ္ၿငိမ္ေဆး.... "
တိုးလ်ေသာေကာင္းကယ္ရဲ႕ရယ္သံကေတာင္ သူ႔ရင္ထဲမွာဒိန္းကနဲ....
"အခ်ိန္က်ၿပီ...."
ေစြ႔ကနဲေပြ႔ခ်ီခံလိုက္ရျခင္းေနာက္ ကုတင္ထက္မွာသူ႔အေပၚမွအုပ္မိုးထားသူ...
"ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကိုလိမ္ထားေပး..."
ေကာင္းကင္ရဲ႕ဆႏၵအတိုင္း ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကိုယွက္ျဖာထားေတာ့ ေျခေထာက္ေတြအေပၚကိုေျမႇာက္ကာ ေကာင္းကင္ရဲ႕ေအာက္ပိုင္းကသူႏွင့္ထိကပ္လာသည္။
Boxer ကိုခြၽတ္ေတာ့မည္ထင္လိုက္ေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ယွက္ထားသည့္ေပါင္တံႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားကိုတိုးဝင္လာသည့္အရာ....
ညည္းသံေတြထြက္ေပၚလာၿပီး လႈပ္႐ွားေနေတာ့ သလင္းျမဴ နားမလည္ႏိုင္စြာမ်က္လုံးေတြဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။
"ကိုယ္ေျပာတယ္မလား....
ခ်စ္ကိုနာက်င္ေအာင္မလုပ္ဘူးလို႔....ဟ..."
"ကိုယ္တကယ္အဆင္ေျပရဲ႕လား..."
"ေျပတာေပါ့....
ကိုယ့္ကိုဒီေလာက္အထိလိုက္ေလ်ာေပးထားတာ......"
ကတိအတိုင္း ေကာင္းကင္သူ႔ကိုလုံးဝမနာက်င္ေစဘဲ နီရဲရဲ သူ႔မ်က္ႏွာကိုသာ ျကည့္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းကိုကိုက္ကာ သာယာမႈကိုခံစားေနသည္။
"ဟား...."
မ်က္ႏွာကိုလာစင္ေသာ ကပ္ေစးေစး ျဖဴညစ္ညစ္အရည္ေတြ....
"ေပကုန္ၿပီ.....sorry..."
"ရပါတယ္.... "
သူ႔မ်က္ႏွာကိုအဝတ္အစိုတစ္ခုႏွင့္ေကာင္းကင္ကသန္႔စင္ေပးသည္။
"ခ်စ္..."
"ဟင္..."
သူ႔ရဲ႕ေအာက္ပိုင္းကိုေမးေငါ့ျပေသာ ေကာင္းကင္ေၾကာင့္သလင္းျမဴ ၾကည့္လိုက္ရာ...
"အားးး!!"
Porn ေတြၾကည့္တာေတာင္ မ hard ဘူးတဲ့ေကာင္က အခုေတာ့ ဒင္းမဟုတ္သလို boxer ထဲမွာျမင္မေကာင္း...
"ကိုယ္ကူညီေပးမယ္...."
"ဟင့္အင္း..."
သူျငင္းတာကေတာင္ ေနာက္က်ေနၿပီ....
"ကို...မလုပ္နဲ႔...."
ပါးစပ္ကိုလက္ႏွင့္အုပ္ၿပီး အသံမထြက္မိေအာင္ ႀကိဳးစားေနရေတာ့ ေကာင္းကင္ကိုဆက္မျငင္းႏိုင္....
"ေကာင္းေကာင္းၿပီးသြားတာပဲ..."
ျပဳံးျပဳံးႀကီးၾကည့္ေနသည့္ ေကာင္းကင္ရဲ႕ရင္ဘက္ထံ သူ႔လက္သီးကဒုန္းကနဲ....
"မ႐ွက္ပါနဲ႔..... "
သူ႔ကိုရင္ခြင္ထဲထည့္ကာေထြးေပြ႔လာသူ....
"အဝတ္ေတြျပန္ဝတ္ေလ....
အေအးပတ္ေသကုန္မယ္...."
ႏႈတ္ခမ္းတေထာ္ေထာ္ႏွင့္ သူ႔ပါးျပင္ကေတာ့ အေရာင္မျပယ္ေသး...
"ကိုယ္မင္းကို မဂၤလာဦးညမွ ယူမွာ..."
နားနားကပ္ေျပာသည့္ ၾကက္သီးထစရာစကားႀကီး....
"ဘယ္သူက သူ႔ကိုယူမယ္ေျပာလို႔လဲ..!"
"ကိုယ့္ကိုမယူဘူးေပါ့....
အေပ်ာ္ၾကံတာလား...."
"......"
"လုပ္ၿပီးရင္တာဝန္ယူရမယ္ေလ..."
"ကိုကအရင္စတာေလ!"
"အဲ့တာေၾကာင့္ ကိုယ္ကခ်စ္ကိုတာဝန္ယူမွာေလ...."
"လိပ္မ်ိဳးႀကီး!"
"ဒီလိပ္ႀကီးကို အသည္းေလးကမခ်စ္ဘူးလား..."
"ခ်စ္တာေပါ့.... "
"ေတာ္ေသးတယ္ အေျဖမွန္လို႔လြတ္သြားတယ္မွတ္...."
"ဘာကလြတ္တာလဲ..."
"မခ်စ္ဘူးေျပာရင္ ခ်က္ခ်င္း ကိုယ့္မိန္းမျဖစ္ေအာင္လုပ္ပစ္မလို႔...."
"ႏွာဘူးႀကီး...."
"ကိုယ္ေနာက္တာမဟုတ္ဘူးေနာ္.....
ကိုယ့္ကိုမခ်စ္ဘူးေျပာတာနဲ႔ ကိုယ္ခ်စ္ကိုက်ဴးလြန္မွာ....
နားလည္လား..."
"အင္းပါ နားလည္ပါတယ္.....
အိပ္ၾကရေအာင္ေနာ္...."
"ကိုယ့္အသည္းေလး ပင္ပန္းသြား႐ွာၿပီ...."
ဒီေန႔အတြက္ေနာက္ဆုံးအေနႏွင့္ အနမ္းတစ္ပြင့္ေပးၿပီးေနာက္သူတို႔အိပ္စက္ခဲ့ၾကသည္။
အခ်စ္ေၾကာင့္ sex ဆိုတာေပၚေပါက္လာခဲ့ရင္ေတာင္ ေကာင္းကင္ေစာင့္ထိန္းႏိုင္ခဲ့တယ္....
စူးေနေရာင္ထက္ကိုျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားတဲ့စိတ္ေၾကာင့္....
◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro