Unicode

သူများတက္ကသိုလ်တွေမှာ first semester ဆို major welcome တွေလုပ်နေကြပေမယ့် MU ကတော့ တချို့ major တွေလောက်သာ welcome လုပ်ကြပြီး အများစုက second semester မှလုပ်ကြသည့်အပြင် welcome လုပ်ခွင့်အပိတ်ခံထားရသည့် major တွေကရှိသေးသည်။

ကျောင်း major ပေါင်းစုံဘောလုံးပွဲအတွက်ပါဝင်ချင်သည့် ကျောင်းသားစာရင်းလာကောက်တော့ ကောင်းကင်တို့စိုင်းစံတို့အားလုံးပါပေမယ့် သလင်းမြူကတော့ စာရင်းမပေးခဲ့....

သူကန်ချင်ပေမယ့် မဖြစ်ဘူးလေ...

မိန်းကလေးတွေကလည်း စစ်အခြေခံသင်တန်းတက်ဖို့စာရင်းပေးသူများနှင့် ကြက်တောင်ရိုက်အဖွဲ့ဝင်ဖို့စာရင်းပေးကြသူတွေချည်းသာ...

ညနေအတန်းပြီးရင် ဘောလုံးကွင်းထဲသွားပြီး ကောင်းကင်တို့ training ဆင်းတာကိုသူထိုင်ကြည့်ကာ training ပြီးမှအတူပြန်သည်။

အခုလည်း ကွင်းထဲမှာနေပူပူနဲ့ နည်းပြတွေနှင့်အတူ လေ့ကျင့်နေရသည့် ကျောင်းသားပေါင်းများစွာကိုသလင်းမြူ ထိုင်ကြည့်နေသည်။

လူတွေအများကြီးပေမယ့် သူမြင်တာကတော့ ကောင်းကင်တစ်ယောက်တည်းပါ။

ယောက်ျားလေးကျောင်းသားနည်းသည့် major တွေထဲအပါအဝင်ဖြစ်သည့် Zoology နှင့် Botany နှစ်ခုပေါင်းကာ Biology ဆိုပြီး တစ်သင်းဖွဲ့ထားသည်။

နည်းပြကခဏအနားပေးလိုက်တိုင်း ကောင်းကင်ကသူ့အနားကိုအပြေးလေးရောက်လာတတ်တော့ ချွေးတွေသုတ်ပေးပြီး ဓာတ်ဆားရည်ကိုသောက်ခိုင်းရသည်။

"အရမ်းပူနေလား..."
"အင်း....
ချစ်မပါလို့တော်သေးတယ်...
အရမ်းပင်ပန်းတယ်..."

ဝတ်ထားသည့်ဘောလုံးအင်္ကျီကချွေးတွေနှင့်ကပ်နေရာ သလင်းမြူ ပန်ကာအသေးလေးနှင့် ကောင်းကင်အေးအောင်လုပ်ပေးသည်။

"အဟမ်း! အဟမ်း!
အဟွတ်!!"
"ငါတို့လည်းပင်ပန်းနေတယ်.....
ရေဆာလိုက်တာကွာ..."

အနားရောက်လာသည့်တေဇက သလင်းမြူ လက်ထဲမှ ဓာတ်ဆားရည်ဘူးကိုလက်လှမ်းလာရာ သလင်းမြူခပ်မြန်မြန်ပဲ ဘူးကိုအဖုံးပိတ်လိုက်ပြီး ကျောပိုးအိတ်ထဲထည့်လိုက်သည်။

"ငါလည်းရေဆာတယ်လို့!"
"ကိုယ့်ဘာသာဝယ်သောက်ပါလား....
ဒါကကောင်းကင်တစ်ယောက်တည်းအတွက်..."
"ဟုတ်တယ်..."

သူ့ပုခုံးကိုဖက်ပြီးကောင်းကင်ကထောက်ခံသည်။

"ဟား!!
ခွဲခြားခွဲခြားနဲ့!"

မျက်စောင်းတွေထိုးပြီး ထွက်သွားသည့် တေဇကြောင့် သလင်းမြူသဘောတကျရယ်သည်။

"ကိုယ့်ချွေးတွေချစ်ကိုပေကုန်ပြီ....
sorry"

ဖက်ထားရာမှကောင်းကင်ကလွှတ်ပေးပြီး သူ့ကိုအားနာသလိုပြောသည်။

"ရပါတယ်...
ကို့ချွေးနံ့ကိုချစ်သဘောကျတယ်..."
"စကားတွေတတ်နေတာ....ကိုယ့်အသည်းလေးက..."

ကောင်းကင်ကသူ့ပါးနှစ်ဖက်ကိုအသည်းယားစွာ ဖြစ်ညှစ်တော့ သလင်းမြူ နာ၍ နှုတ်ခမ်းဆူလာသည်။

ဘေးပတ်ပတ်လည်ကိုလှည့်ကြည့်ပြီး ကောင်းကင်ကသူ့လက်ကိုဆွဲကာ ပွဲကြည့်စင်အောက်ထောင့်တစ်ခုကိုခေါ်သွားသည်။

"ဘာလဲ...."
"နမ်းချင်လို့..."

သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုချက်ချင်းငုံ့နမ်းလာပြီး အားမလိုအားမရနှင့် ခါးကိုပင့်ဖက်ရာ သလင်းမြူမှာခေါင်းမော့ရင်းခြေဖျားလေးထောက်ထားရသည်။

အပေါ်နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်အောက်နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်နှင့် ဒီအနမ်းကအဆုံးရောသတ်ပါ့မလား....

"ငစစ်ဘယ်ရောက်သွားတာလဲ....
နည်းပြခေါ်နေပြီ..."
"ငစစ်!"

သူတို့နှင့်နီးရာကိုဦးတည်လာသည့် စိုင်းစံတို့၏ခေါ်သံကြောင့် သလင်းမြူ ကောင်းကင်ရင်ဘက်ကိုတွန်းပေမယ့် ကောင်းကင်ကအနမ်းတွေမရပ်တန့်.....

"စူးနေရောင်ထက် ပါမတွေ့ဘူး.."
"နှစ်ကောင်သားဘယ်ထွက်သွားကြတာလဲဟ..."

စိုင်းစံ အကွေ့တစ်နေရာမှာ ဖြတ်ကနဲမြင်လိုက်ရသည့် နှစ်ကောင်ကြောင့် ခြေလှမ်းတွေတန့်သွားသည်။

"ဒီဘက်မှာမရှိဘူး....
အချိုရည်သွားဝယ်တာနေမယ်..."

အနောက်မှပါလာသည့် တေဇတို့ကိုတားဆီးကာ ဘောလုံးကွင်းထဲပြန်သွားအောင်ပြောရသည်။

ဒါတောင်တေဇတို့က အတင်းလှည့်ကြည့်နေသေးသည်။

"ဆရာခေါ်နေပြီ!"

ကွင်းထဲပြန်ရောက်မှ ခုနကမြင်ကွင်းကိုပြန်တွေးမိတော့ ခေါင်းယမ်းရင်း စိုင်းစံပြုံးမိပါသည်။

အစ်ကိုတို့ကတော့ တကယ့် မလွယ်ကြောပဲ....

စိုင်းစံတို့ဝေးဝေးရောက်သွားမှ အနမ်းတွေရပ်ပေးပြီး စပ်ဖြီးဖြီးလုပ်နေသည့်ကောင်းကင်ရဲ့ လက်မောင်းကိုတဖုန်းဖုန်းထုရိုက်ပစ်သည်။

"စိတ်ဆိုးသွားတာလား..... "

သလင်းမြူ ဘာမှပြန်မပြောတော့ဘဲ ငြိမ်နေပေမယ့် နှုတ်ခမ်းကတော့ ဘဲနှုတ်သီးလေးလိုထော်ထွက်လာပေပြီ။

"ချစ်ကလည်းကွာ....
နှုတ်ခမ်းလေးဆူထားတာ ကိုယ်ကအရမ်းချစ်လို့နမ်းတာကရပ်မရဖြစ်သွားတာပါ....
စိတ်မကောက်ပါနဲ့နော်..."

သူ့ကိုသိုင်းဖက်လာပြီးချော့တော့ သလင်းမြူတစ်ခွန်းနဲ့တင်အရည်ပျော်သွားပေမယ့် နောက်ထပ်မလုပ်ရဲအောင် စိတ်ကိုတင်းကာ ကောက်ချင်ယောင်ဆက်ဆောင်နေလိုက်သည်။

"ချစ်မကြိုက်ရင်နောက်မလုပ်တော့ဘူးလေ....
နော်လို့...."
"စိုင်းစံတို့သာမြင်သွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ...
ကံကောင်းလို့သာပေါ့....ဟွန်း...
ထပ်လုပ်ရဲလုပ်ကြည့်....
တစ်သက်လုံးမခေါ်ဘဲနေလိုက်မှာ...."

ခြေဆောင့်ထွက်သွားသည့်သလင်းမြူနောက်ကို မျက်နှာငယ်လေးနှင့် လက်ကလေးပိုက်ကာ လိုက်လာပုံက တကယ့်ကိုကလေးစိတ်ပါ....

Training ပြီးတော့ canteenမှာ အသီးဖျော်ရည်လေးသောက်ကာနားပြီးမှ သူတို့အိမ်ပြန်ကြသည်။

◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾

ရေချိုးမလို့အဝတ်တွေချွတ်ပြီးမှ အင်္ကျီမှာစွဲကျန်နေသည့် ကောင်းကင်ရဲ့ချွေးနံ့ကိုသူရှူရှိုက်ကြည့်မိသည်။

သူကိုယ်တိုင်က ချွေးအရမ်းထွက်တတ်သူမဟုတ်ဘဲ ကိုယ်နံ့လည်းမပြင်းသောကြောင့် ဒီလိုချွေးနံ့တွေကိုအရမ်းမုန်းပေမယ့် ကောင်းကင်ရဲ့ချွေးနံ့ကိုတော့ ယောက်ျားဆန်သည်ဆိုပြီး သူသဘောကျသည်။

ကုတင်ဘေးကပန်းအိုးကို သူကြိုက်သည်ဆိုသည့်နှင်းဆီဖြူတွေနေ့တိုင်းကောင်းကင်ကလာထိုးပေးသောကြောင့် သူ့အကြိုက်ဆုံး ရနံ့လေးကလည်းအခန်းထဲမှာသင််းပျံ့နေသေးသည်။

ရေချိုးရင်း ဖွင့်ထားသည့် Alanwalker နှင့် Sia ရဲ့ Diamond Heart သီချင်းကိုသူ mood အပြည့်နှင့်လိုက်ဆိုသည်။

"🎶 hello sweet grief.....
I know you will be the death of me...
You're like the morning every ecstasy..
I came drawing in the night light sea..
Hello, old friend
He's the misery that knows no end ...
So I'm doing everything I can...
To make try another love again...
I wish that I did not know....
Where all broken lovers go...
I wish that my heart was made of stone...
If I was stronger....
I would love you longer...
I wouldn't let you fall
You wouldn't tear it apart...
I wish I had a diamond heart....
Oh..oh...
I'd give you all my love if I was unbreakable....
I wish I had a diamond heart....
Oh..oh...
I'd give you all my love if I was unbreakable....
I wish I had a diamond heart!!"

EDM နဲ့ဒွန့်ရတာများအရသာကိုရှိလို့...

သူလည်းဖြစ်နိုင်ရင်သူ့နှလုံးသားကိုစိန်လိုမာကျောစေချင်တယ်...

ဒါမှသူပိုသန်မာပြီး ကောင်းကင်ကိုထာဝရချစ်လို့ရမှာ....

ရေချိုးခန်းထဲကနေ bathrobe ကိုဖြစ်သလိုဝတ်ပြီး ခေါင်းရေသုတ်ရင်း ဒွန့်ထွက်လာသည့် သလင်းမြူ အခန်းထဲရောက်နေသည့်တစ်စုံတစ်ယောက်ကြောင့် ချက်ချင်းမျက်နှာပိုးသေသွားသည်။

"ခွီးးးး
အဟားဟား!!"

ဗိုက်နှိပ်ပြီးကုတင်ပေါ်မှာလူးလှိမ့်ရယ်နေတာက သူ့ချစ်သူဆိုတဲ့ ရိုက်သတ်ချင်စရာကောင်းကင်...

"ဟားဟား!!"
"တော်တော့..."

သူ့ရဲ့အံကြိတ်ထားသည့်သတိပေးသံကြောင့် ကောင်းကင်ရယ်ချင်သည်ကို မနည်းထိန်းရန်ကြိုးစားသည်။

ဒါပေမယ့်မရ...

"အဟားဟားဟား!"

သလင်းမြူကောင်းကင်ပေါ်တက်ခွကာလက်ထဲမှသဘက်နှင့် ပါးစပ်ကိုပိတ်ပစ်လိုက်သည်။

ဒါတောင် တဝူးဝူးတဝါးဝါးနှင့်ရယ်နေတုန်း...

ငါးမိနစ်ကျော်လောက်နေတော့ ငြိမ်သွားရာ သလင်းမြူ သဘက်ကိုပြန်ဖယ်ပေးလိုက်သည်။

"ချစ်ကကိုယ့်ကိုသတ်မလို့လား..."
"ဟုတ်တယ်..."
"ချစ်ဖို့ကောင်းလို့ ရယ်မိရုံလေးကို..."
"မရယ်နဲ့.."
"ရင်ခုန်လို့လား..."
"လူသတ်ချင်စိတ်ပေါက်လို့..."

ကောင်းကင်သူ့အပေါ်မှခွထားသည့် နေရောင့်ကိုဆွဲဖက်ကာ သူ့အောက်ပို့ပြီးအုပ်မိုးပစ်လိုက်သည်။

"ဘာ...ဘာ..."

ကောင်းကင်ရဲ့အကြည့်တွေကတစ်မျိုးကြီးဖြစ်နေကြောင့် သလင်းမြူမှာပြောမည့်စကားတောင်အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နှင့် ကောင်းကောင်းထွက်မလာ...

ကောင်းကင်ရဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကငုံ့ဆင်းလာတော့ သလင်းမြူဘေးကိုမျက်နှာလှည့်လိုက်ရာ နားသယ်စကိုနမ်းလာသည်။

မခြောက်သေးသောဆံနွယ်တွေကိုနှာတံနှင့် ထိုးဖွရင်း နီရဲနေသောနားရွက်လေးကိုအသည်းယားစွာ ဖွဖွလေးကိုက်လိုက်မိရာ ရင်ခွင်အောက်ကအသေးလေးက တွန့်လိမ်သွားသည်။

"ယားတယ်..."
"....."

ကောင်းကင်ကလည်တိုင်တွေကိုပါနှာခေါင်းနဲ့လိုက်ပွတ်နေရာ သလင်းမြူမနေနိုင်ဘဲ အော်ရယ်တော့သည်။

"ကို တော်တော့...."
"....."
"ယားပါတယ်ဆိုမှ..."

သလင်းမြူခြေတွေလက်တွေနဲ့ပါကောင်းကင်ကိုတွန်းကန်နေရာမှ ကောင်းကင်ကရပ်တန့်သွားရာ သလင်းမြူလည်းမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။

"Shit!"

ဝတ်ထားတဲ့ bathrobe ကကြိုးပြေပြီး ဟိုနေရာတောင်မြင်နေရတယ်....

ကြိုးကိုမြန်မြန်ပြန်ချီပြီး သလင်းမြူ ဝတ်မည့်အဝတ်အစားတွေဗီရိုထဲကထုတ်ယူကာ ရေချိုးခန်းထဲပြန်ပြေးသွားသည်။

မှန်ထဲမှာမြင်လိုက်ရတဲ့ပုံက တစ်မျက်နှာလုံးရဲပတောင်းကိုခတ်လို့...

ကုတင်ပေါ်ငုတ်တုပ်ကြီး ကျန်နေခဲ့သည့်ကောင်းကင်မှာလည်း လေတွေတဖူးဖူးမှုတ်ထုတ်ရင်း ဟိုကြည့်သည်ကြည့်နှင့် ကိုယ့်ပါးကိုယ်လည်းထထရိုက်သေးသည်။

မဖြစ်ဘူး.....

ကောင်းကင် ထိုအခန်းထဲမှအမြန်ထွက်ကာ ကိုယ့်အိမ်ကိုယ်ပြန်လာခဲ့ပြီး ယောင်ချာချာနှင့် ဒိုက်တွေထထိုးသည်။

ယောက်ျားချင်းပါတာချင်းအတူတူပဲဆိုပြီးပြောရအောင် အခုမြင်လာတာကကိုယ့်ချစ်သူရဲ့ဟာပိကျိလေး...

မြင်လိုက်ရတဲ့သူတောင်ဒီလောက်ဖြစ်နေတာ သူ့ချစ်သူလေးဆိုရင် ဘယ်လောက်တောင် ရှက်နေလိုက်မလဲ...

ဒီလောက်ရှက်နေရင် နောင်တစ်ချိန်သူတို့ s** လုပ်ရင်....

ကောင်းကင်ကိုယ့်ပါးကိုယ်ထပ်ရိုက်လိုက်သည်။

"ဘာတွေတွေးနေတာလဲ...
စစ်ကောင်းကင်နိုင်!!"

တစ်ယောက်တည်း ကိုယ့်ဘာသာဆုံးမရင်း တစ်ယောက်တည်း ယောက်ယက်ခတ်နေတဲ့သူက တကယ်ကို ဗရုတ်သုတ်ခနိုင်သည်။

ဒါလည်းမင်းကိုချစ်မိသွားခဲ့လို့ပါ....

ထိုညကသူတို့အချိန်မှန် online မှာ chat ပြီး ဖုန်းပြောတာတောင် ဝရန်တာထွက်ပြီး မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲကြ....

ကောင်းကင်ရဲ့အိမ်မက်တွေက အရင်ညတွေလိုမဟုတ်ဘဲ ညစ်ညမ်းနေခဲ့ပြန်တော့ အိပ်ရာနိုးနိုးချင်း ပါးကိုရိုက်နေရပြန်သည်။

◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽

ကျောင်းပိတ်ရက်ပေမယ့် training ခေါ်၍ ကောင်းကင်တို့သွားရရာ သလင်းမြူလည်း လိုအပ်တာတွေကျောပိုးအိတ်ထဲထည့်ပြီး ထုံးစံအတိုင်း လိုက်သွားသည်။

သူ့လိုဘဲ ကိုယ့်ရည်းစားကိုဂရုစိုက်ဖို့ပါလာသည့် ကောင်မလေးတွေလည်းရှိသည်။

သူ့ကိုလက်လှမ်းပြလိုက် လူလစ်ရင် fly kiss တွေပေးလိုက်နှင့် နေပူပူမှာ ကောင်းကင်တစ်ယောက်သာ အစွမ်းကုန်ဖြီးနေသည်။

"စူးနေရောင်ထက်.... "

ကောင်းကင်ကိုသာအာရုံရောက်နေသည့် သလင်းမြူမှာ ဘေးနားမှ သူ့ကိုခေါ်နေသည့် မိန်းကလေး၏အသံကိုမကြား....

"စူးနေရောင်ထက်... "

သူ့ပုခုံးကိုလာကိုင်သောလက်ကြောင့်သာ သလင်းမြူ လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

မျက်မှန်ဝိုင်းလေးနှင့်ထိုမိန်းကလေးက သူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်သွားတော့ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်နေသည်။

ဘာလဲဟ....

ထိုကောင်မလေးရဲ့အနောက်မှာ သူ့ကိုအာရုံစိုက်ပြီး တွတ်တွတ်တွတ်တွတ်နှင့် ဘာတွေပြောနေကြမှန်းမသိသည့် မိန်းကလေး တစ်သိုက်...

"စူးနေရောင်ထက်ကဘောလုံးအသင်းထဲမပါဘူးလားဟင်..."
"မပါဘူးဗျ.....
စိတ်မရှိပါနဲ့...
ဒီကအမိကဘယ်သူလဲဟင်...."
"တို့ကိုမမှတ်မိဘူးလား....
မနေ့ညကပဲ FB မှာ friend ဖြစ်သွားတာ
account name က မှူးကြည်သာလေ..."

ရော် ခက်ပြီ...
FB က friend requests တွေဆို mutual ရှိရင် confirm ခိုင်းတဲ့စူးနေရောင်ထက်ကြောင့်သာသူ confirm တာ...

"Profile ပုံနဲ့အပြင်ကသိပ်မတူလို့မမှတ်မိတာထင်တယ်..."

ဘယ်လောက်တောင် effect ပိနေလဲမသိ....

ထိုအမိကသူ့ဘေးမှာတောင် ကပ်ထိုင်လိုက်သေးတယ်...

"မနေ့ညက online ပေါ်မှာရှိရက်နဲ့ တို့ကို ဘာလို့ reply မပြန်တာလဲဟင်..."

ဘဲနဲ့ chat နေလို့ဟေ့!!!

"မတွေ့မိလိုက်လို့ပါ..."
"စကားပြန်ပြောသားပဲ..."

ငါအနေတာမှမဟုတ်တာအမိရယ်...

"စူးနေရောင်ထက်ကကြားရတဲ့သတင်းတွေအတိုင်း မာနကြီးတယ်နော်..."
"အင်း..."

ခပ်ချေချေပဲ..

"တို့က IC (Industrial Chemistry) final ကပါ..."

ထင်တော့ထင်သားပဲ အိုကြီးအိုမနဲ့ ကျောင်းမပြီးခင် ရရာလိုက်ဆွဲနေမှန်း...

(AN: ထိရှ 😭)

"စူးနေရောင်ထက်ကအရမ်းချောတယ်နော်...."

ပါးစပ်နဲ့ပြောနေရတာအားမရလို့ ထိုအမိလက်က သူ့ကိုလာထိသည်။

"ဘောလုံးအသင်းထဲမပါဘဲ training ဆင်းတာကိုဘာလာလုပ်တာလဲဟင်.... "
"အစ်မတို့ကရောဘာလာလုပ်တာလဲ...."
"မမက မြတမာအဆောင်မှာနေတာလေ....
Ruby ကိုမုန့်လာစားတာ...အဟင်း..."

အော့....
သူငယ်လာထောင်တာကို အန်ချင်စရာအသံနဲ့ပြောနေတယ်...

"မမထက်ငယ်တယ်ဆိုတော့ မောင်လေးလို့ပဲခေါ်မယ်နော်..."

သလင်းမြူ မဲ့ချင်နေသည့် အခွက်ကိုမနည်းထိန်းကာ ခေါင်းသာညိတ်လိုက်သည်။

"မောင်လေးကအသားလေးကိုဖွေးနေတာပဲနော်....
ယောက်ျားလေးဆိုတော့ အလှအပတွေအရမ်းစိတ်မဝင်စားဘူးမလား..."

ဒါကသူ့ကို စိုလားခြောက်နေလားဆိုပြီး သွယ်ဝိုက်မေးမှန်း သလင်းမြူချက်ချင်းနားလည်ကာ အစွမ်းကုန်ပြုံးရင်း မတ်မတ်ထိုင်နေသည့် ခါးကိုနွဲ့နှောင်းလိုက်သည်။

"အစ်မကလည်း ယောက်ျားလေးလည်းအလှအပကြိုက်တာပေါ့..."

လက်ချောင်းတွေကို ပုံမှန်ထက်ကော့ကာ ထိုအမိရှေ့ထိုးပြလိုက်သည်။

"ခြေသည်းလက်သည်းလေးတွေကိုဆိုဆိုင်မှာဘဲသွားညှပ်ဖြစ်တာ...
Spa လည်းတစ်ပတ်တစ်ခါပုံမှန်သွားတယ်..."

ကျောပိုးအိတ်ထဲက sun cream ဘူးကိုထုတ်လိုက်သည်။

"နေပူထဲအသားမဲမှာစိုးလို့ ဒီလို sun cream လေးလည်းဆောင်ထားရတယ်...
ကျွန်တော့်မျက်နှာကိုလည်း လှလှလေးဖြစ်အောင်ပြင်ထားရတာ...
ဘယ်လိုလဲ ကျွန်တော်လှတယ်မလားဟင်..."

ထိန်းမရအောင်ပျက်ယွင်းနေသည့် ထိုအမိအခွက်ကြောင့် ရယ်ချင်နေသည်ကို တင်းထားရသည်။

"အင်း...အဟင်း..
လှတယ်...
အစ်မသူငယ်ချင်းတွေခေါ်နေလို့ သွားတော့မယ်နော်..."

နေပူထဲ training ဆင်းရတဲ့ကောင်းကင်အသားတွေစပ်မှာစိုးလို့ ယူလာပေးသည့် sun cream ကအသုံးတည့်သွားသည်။

မှတ်ပလား....
ငါဟ!

"ချစ် ခုနကဘယ်သူလဲ..."

ချွေးတွေနှင့် အမောတကောလာမေးသည့် ကောင်းကင်ကို အရင်အမောဖြေခိုင်းရသည်။

"ရှချင်လို့ ပုလင်းကွဲပုံထဲ ဝင်တိုးချင်တဲ့ တစ်ယောက်ပါကိုရယ်..."

◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽

Zawgyi

သူမ်ားတကၠသိုလ္ေတြမွာ first semester ဆို major welcome ေတြလုပ္ေနၾကေပမယ့္ MU ကေတာ့ တခ်ိဳ႕ major ေတြေလာက္သာ welcome လုပ္ၾကၿပီး အမ်ားစုက second semester မွလုပ္ၾကသည့္အျပင္ welcome လုပ္ခြင့္အပိတ္ခံထားရသည့္ major ေတြက႐ွိေသးသည္။

ေက်ာင္း major ေပါင္းစုံေဘာလုံးပြဲအတြက္ပါဝင္ခ်င္သည့္ ေက်ာင္းသားစာရင္းလာေကာက္ေတာ့ ေကာင္းကင္တို႔စိုင္းစံတို႔အားလုံးပါေပမယ့္ သလင္းျမဴကေတာ့ စာရင္းမေပးခဲ့....

သူကန္ခ်င္ေပမယ့္ မျဖစ္ဘူးေလ....

မိန္းကေလးေတြကလည္း စစ္အေျခခံသင္တန္းတက္ဖို႔စာရင္းေပးသူမ်ားႏွင့္ ၾကက္ေတာင္႐ိုက္အဖြဲ႔ဝင္ဖို႔စာရင္းေပးၾကသူေတြခ်ည္းသာ...

ညေနအတန္းၿပီးရင္ ေဘာလုံးကြင္းထဲသြားၿပီး ေကာင္းကင္တို႔ training ဆင္းတာကိုသူထိုင္ၾကည့္ကာ training ၿပီးမွအတူျပန္သည္။

အခုလည္း ကြင္းထဲမွာေနပူပူနဲ႔ နည္းျပေတြႏွင့္အတူ ေလ့က်င့္ေနရသည့္ ေက်ာင္းသားေပါင္းမ်ားစြာကိုသလင္းျမဴ ထိုင္ၾကည့္ေနသည္။

လူေတြအမ်ားႀကီးေပမယ့္ သူျမင္တာကေတာ့ ေကာင္းကင္တစ္ေယာက္တည္းပါ။

ေယာက္်ားေလးေက်ာင္းသားနည္းသည့္ major ေတြထဲအပါအဝင္ျဖစ္သည့္ Zoology ႏွင့္ Botany ႏွစ္ခုေပါင္းကာ Biology ဆိုၿပီး တစ္သင္းဖြဲ႔ထားသည္။

နည္းျပကခဏအနားေပးလိုက္တိုင္း ေကာင္းကင္ကသူ႔အနားကိုအေျပးေလးေရာက္လာတတ္ေတာ့ ေခြၽးေတြသုတ္ေပးၿပီး ဓာတ္ဆားရည္ကိုေသာက္ခိုင္းရသည္။

"အရမ္းပူေနလား..."
"အင္း....
ခ်စ္မပါလို႔ေတာ္ေသးတယ္...
အရမ္းပင္ပန္းတယ္..."

ဝတ္ထားသည့္ေဘာလုံးအက်ႌကေခြၽးေတြႏွင့္ကပ္ေနရာ သလင္းျမဴ ပန္ကာအေသးေလးႏွင့္ ေကာင္းကင္ေအးေအာင္လုပ္ေပးသည္။

"အဟမ္း! အဟမ္း!
အဟြတ္!!"
"ငါတို႔လည္းပင္ပန္းေနတယ္.....
ေရဆာလိုက္တာကြာ..."

အနားေရာက္လာသည့္ေတဇက သလင္းျမဴ လက္ထဲမွ ဓာတ္ဆားရည္ဘူးကိုလက္လွမ္းလာရာ သလင္းျမဴခပ္ျမန္ျမန္ပဲ ဘူးကိုအဖုံးပိတ္လိုက္ၿပီး ေက်ာပိုးအိတ္ထဲထည့္လိုက္သည္။

"ငါလည္းေရဆာတယ္လို႔!"
"ကိုယ့္ဘာသာဝယ္ေသာက္ပါလား....
ဒါကေကာင္းကင္တစ္ေယာက္တည္းအတြက္..."
"ဟုတ္တယ္..."

သူ႔ပုခုံးကိုဖက္ၿပီးေကာင္းကင္ကေထာက္ခံသည္။

"ဟား!!
ခြဲျခားခြဲျခားနဲ႔!"

မ်က္ေစာင္းေတြထိုးၿပီး ထြက္သြားသည့္ ေတဇေၾကာင့္ သလင္းျမဴသေဘာတက်ရယ္သည္။

"ကိုယ့္ေခြၽးေတြခ်စ္ကိုေပကုန္ၿပီ....
sorry"

ဖက္ထားရာမွေကာင္းကင္ကလႊတ္ေပးၿပီး သူ႔ကိုအားနာသလိုေျပာသည္။

"ရပါတယ္...
ကို့ေခြၽးနံ႔ကိုခ်စ္သေဘာက်တယ္..."
"စကားေတြတတ္ေနတာ....ကိုယ့္အသည္းေလးက..."

ေကာင္းကင္ကသူ႔ပါးႏွစ္ဖက္ကိုအသည္းယားစြာ ျဖစ္ညႇစ္ေတာ့ သလင္းျမဴ နာ၍ ႏႈတ္ခမ္းဆူလာသည္။

ေဘးပတ္ပတ္လည္ကိုလွည့္ၾကည့္ၿပီး ေကာင္းကင္ကသူ႔လက္ကိုဆြဲကာ ပြဲၾကည့္စင္ေအာက္ေထာင့္တစ္ခုကိုေခၚသြားသည္။

"ဘာလဲ...."
"နမ္းခ်င္လို႔..."

သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုခ်က္ခ်င္းငုံ႔နမ္းလာၿပီး အားမလိုအားမရႏွင့္ ခါးကိုပင့္ဖက္ရာ သလင္းျမဴမွာေခါင္းေမာ့ရင္းေျခဖ်ားေလးေထာက္ထားရသည္။

အေပၚႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းလိုက္ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းလိုက္ႏွင့္ ဒီအနမ္းကအဆုံးေရာသတ္ပါ့မလား....

"ငစစ္ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ....
နည္းျပေခၚေနၿပီ..."
"ငစစ္!"

သူတို႔ႏွင့္နီးရာကိုဦးတည္လာသည့္ စိုင္းစံတို႔၏ေခၚသံေၾကာင့္ သလင္းျမဴ ေကာင္းကင္ရင္ဘက္ကိုတြန္းေပမယ့္ ေကာင္းကင္ကအနမ္းေတြမရပ္တန္႔.....

"စူးေနေရာင္ထက္ ပါမေတြ႔ဘူး.."
"ႏွစ္ေကာင္သားဘယ္ထြက္သြားၾကတာလဲဟ..."

စိုင္းစံ အေကြ႔တစ္ေနရာမွာ ျဖတ္ကနဲျမင္လိုက္ရသည့္ ႏွစ္ေကာင္ေၾကာင့္ ေျခလွမ္းေတြတန္႔သြားသည္။

"ဒီဘက္မွာမ႐ွိဘူး....
အခ်ိဳရည္သြားဝယ္တာေနမယ္..."

အေနာက္မွပါလာသည့္ ေတဇတို႔ကိုတားဆီးကာ ေဘာလုံးကြင္းထဲျပန္သြားေအာင္ေျပာရသည္။

ဒါေတာင္ေတဇတို႔က အတင္းလွည့္ၾကည့္ေနေသးသည္။

"ဆရာေခၚေနၿပီ!"

ကြင္းထဲျပန္ေရာက္မွ ခုနကျမင္ကြင္းကိုျပန္ေတြးမိေတာ့ ေခါင္းယမ္းရင္း စိုင္းစံျပဳံးမိပါသည္။

အစ္ကိုတို႔ကေတာ့ တကယ့္ မလြယ္ေၾကာပဲ....

စိုင္းစံတို႔ေဝးေဝးေရာက္သြားမွ အနမ္းေတြရပ္ေပးၿပီး စပ္ၿဖီးၿဖီးလုပ္ေနသည့္ေကာင္းကင္ရဲ႕ လက္ေမာင္းကိုတဖုန္းဖုန္းထု႐ိုက္ပစ္သည္။

"စိတ္ဆိုးသြားတာလား..... "

သလင္းျမဴ ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ဘဲ ၿငိမ္ေနေပမယ့္ ႏႈတ္ခမ္းကေတာ့ ဘဲႏႈတ္သီးေလးလိုေထာ္ထြက္လာေပၿပီ။

"ခ်စ္ကလည္းကြာ....
ႏႈတ္ခမ္းေလးဆူထားတာ ကိုယ္ကအရမ္းခ်စ္လို႔နမ္းတာကရပ္မရျဖစ္သြားတာပါ....
စိတ္မေကာက္ပါနဲ႔ေနာ္..."

သူ႔ကိုသိုင္းဖက္လာၿပီးေခ်ာ့ေတာ့ သလင္းျမဴတစ္ခြန္းနဲ႔တင္အရည္ေပ်ာ္သြားေပမယ့္ ေနာက္ထပ္မလုပ္ရဲေအာင္ စိတ္ကိုတင္းကာ ေကာက္ခ်င္ေယာင္ဆက္ေဆာင္ေနလိုက္သည္။

"ခ်စ္မႀကိဳက္ရင္ေနာက္မလုပ္ေတာ့ဘူးေလ....
ေနာ္လို႔...."
"စိုင္းစံတို႔သာျမင္သြားရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ...
ကံေကာင္းလို႔သာေပါ့....ဟြန္း...
ထပ္လုပ္ရဲလုပ္ၾကည့္....
တစ္သက္လုံးမေခၚဘဲေနလိုက္မွာ...."

ေျခေဆာင့္ထြက္သြားသည့္သလင္းျမဴေနာက္ကို မ်က္ႏွာငယ္ေလးႏွင့္ လက္ကေလးပိုက္ကာ လိုက္လာပုံက တကယ့္ကိုကေလးစိတ္ပါ....

Training ၿပီးေတာ့ canteenမွာ အသီးေဖ်ာ္ရည္ေလးေသာက္ကာနားၿပီးမွ သူတို႔အိမ္ျပန္ၾကသည္။

◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾

ေရခ်ိဳးမလို႔အဝတ္ေတြခြၽတ္ၿပီးမွ အက်ႌမွာစြဲက်န္ေနသည့္ ေကာင္းကင္ရဲ႕ေခြၽးနံ႔ကိုသူ႐ွဴ႐ိႈက္ၾကည့္မိသည္။

သူကိုယ္တိုင္က ေခြၽးအရမ္းထြက္တတ္သူမဟုတ္ဘဲ ကိုယ္နံ႔လည္းမျပင္းေသာေၾကာင့္ ဒီလိုေခြၽးနံ႔ေတြကိုအရမ္းမုန္းေပမယ့္ ေကာင္းကင္ရဲ႕ေခြၽးနံ႔ကိုေတာ့ ေယာက္်ားဆန္သည္ဆိုၿပီး သူသေဘာက်သည္။

ကုတင္ေဘးကပန္းအိုးကို သူႀကိဳက္သည္ဆိုသည့္ႏွင္းဆီျဖဴေတြေန႔တိုင္းေကာင္းကင္ကလာထိုးေပးေသာေၾကာင့္ သူ႔အႀကိဳက္ဆုံး ရနံ႔ေလးကလည္းအခန္းထဲမွာသင္္းပ်ံ့ေနေသးသည္။

ေရခ်ိဳးရင္း ဖြင့္ထားသည့္ Alanwalker ႏွင့္ Sia ရဲ႕ Diamond Heart သီခ်င္းကိုသူ mood အျပည့္ႏွင့္လိုက္ဆိုသည္။

"🎶 hello sweet grief.....
I know you will be the death of me...
You're like the morning every ecstasy..
I came drawing in the night light sea..
Hello, old friend
He's the misery that knows no end ...
So I'm doing everything I can...
To make try another love again...
I wish that I did not know....
Where all broken lovers go...
I wish that my heart was made of stone...
If I was stronger....
I would love you longer...
I wouldn't let you fall
You wouldn't tear it apart...
I wish I had a diamond heart....
Oh..oh...
I'd give you all my love if I was unbreakable....
I wish I had a diamond heart....
Oh..oh...
I'd give you all my love if I was unbreakable....
I wish I had a diamond heart!!"

EDM နဲ႔ဒြန္႔ရတာမ်ားအရသာကို႐ွိလို႔...

သူလည္းျဖစ္ႏိုင္ရင္သူ႔ႏွလုံးသားကိုစိန္လိုမာေက်ာေစခ်င္တယ္...

ဒါမွသူပိုသန္မာၿပီး ေကာင္းကင္ကိုထာဝရခ်စ္လို႔ရမွာ....

ေရခ်ိဳးခန္းထဲကေန bathrobe ကိုျဖစ္သလုိဝတ္ၿပီး ေခါင္းေရသုတ္ရင္း ဒြန္႔ထြက္လာသည့္ သလင္းျမဴ အခန္းထဲေရာက္ေနသည့္တစ္စုံတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းမ်က္ႏွာပိုးေသသြားသည္။

"ခြီးးးး
အဟားဟား!!"

ဗိုက္ႏွိပ္ၿပီးကုတင္ေပၚမွာလူးလိွမ့္ရယ္ေနတာက သူ႔ခ်စ္သူဆိုတဲ့ ႐ိုက္သတ္ခ်င္စရာေကာင္းကင္...

"ဟားဟား!!"
"ေတာ္ေတာ့..."

သူ႔ရဲ႕အံႀကိတ္ထားသည့္သတိေပးသံေၾကာင့္ ေကာင္းကင္ရယ္ခ်င္သည္ကို မနည္းထိန္းရန္ႀကိဳးစားသည္။

ဒါေပမယ့္မရ...

"အဟားဟားဟား!"

သလင္းျမဴေကာင္းကင္ေပၚတက္ခြကာလက္ထဲမွသဘက္ႏွင့္ ပါးစပ္ကိုပိတ္ပစ္လိုက္သည္။

ဒါေတာင္ တဝူးဝူးတဝါးဝါးႏွင့္ရယ္ေနတုန္း...

ငါးမိနစ္ေက်ာ္ေလာက္ေနေတာ့ ၿငိမ္သြားရာ သလင္းျမဴ သဘက္ကိုျပန္ဖယ္ေပးလိုက္သည္။

"ခ်စ္ကကိုယ့္ကိုသတ္မလို႔လား..."
"ဟုတ္တယ္..."
"ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလို႔ ရယ္မိ႐ုံေလးကို..."
"မရယ္နဲ႔.."
"ရင္ခုန္လို႔လား..."
"လူသတ္ခ်င္စိတ္ေပါက္လို႔..."

ေကာင္းကင္သူ႔အေပၚမွခြထားသည့္ ေနေရာင့္ကိုဆြဲဖက္ကာ သူ႔ေအာက္ပို႔ၿပီးအုပ္မိုးပစ္လိုက္သည္။

"ဘာ...ဘာ..."

ေကာင္းကင္ရဲ႕အၾကည့္ေတြကတစ္မ်ိဳးႀကီးျဖစ္ေနေၾကာင့္ သလင္းျမဴမွာေျပာမည့္စကားေတာင္အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ႏွင့္ ေကာင္းေကာင္းထြက္မလာ...

ေကာင္းကင္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကငုံ႔ဆင္းလာေတာ့ သလင္းျမဴေဘးကိုမ်က္ႏွာလွည့္လိုက္ရာ နားသယ္စကိုနမ္းလာသည္။

မေျခာက္ေသးေသာဆံႏြယ္ေတြကိုႏွာတံႏွင့္ ထိုးဖြရင္း နီရဲေနေသာနားရြက္ေလးကိုအသည္းယားစြာ ဖြဖြေလးကိုက္လိုက္မိရာ ရင္ခြင္ေအာက္ကအေသးေလးက တြန္႔လိမ္သြားသည္။

"ယားတယ္..."
"....."

ေကာင္းကင္ကလည္တိုင္ေတြကိုပါႏွာေခါင္းနဲ႔လိုက္ပြတ္ေနရာ သလင္းျမဴမေနႏိုင္ဘဲ ေအာ္ရယ္ေတာ့သည္။

"ကို ေတာ္ေတာ့...."
"....."
"ယားပါတယ္ဆိုမွ..."

သလင္းျမဴေျခေတြလက္ေတြနဲ႔ပါေကာင္းကင္ကိုတြန္းကန္ေနရာမွ ေကာင္းကင္ကရပ္တန္႔သြားရာ သလင္းျမဴလည္းမ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။

"Shit!"

ဝတ္ထားတဲ့ bathrobe ကႀကိဳးေျပၿပီး ဟိုေနရာေတာင္ျမင္ေနရတယ္....

ႀကိဳးကိုျမန္ျမန္ျပန္ခ်ီၿပီး သလင္းျမဴ ဝတ္မည့္အဝတ္အစားေတြဗီ႐ိုထဲကထုတ္ယူကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲျပန္ေျပးသြားသည္။

မွန္ထဲမွာျမင္လိုက္ရတဲ့ပုံက တစ္မ်က္ႏွာလုံးရဲပေတာင္းကိုခတ္လို႔...

ကုတင္ေပၚငုတ္တုပ္ႀကီး က်န္ေနခဲ့သည့္ေကာင္းကင္မွာလည္း ေလေတြတဖူးဖူးမႈတ္ထုတ္ရင္း ဟိုၾကည့္သည္ၾကည့္ႏွင့္ ကိုယ့္ပါးကိုယ္လည္းထထ႐ိုက္ေသးသည္။

မျဖစ္ဘူး.....

ေကာင္းကင္ ထိုအခန္းထဲမွအျမန္ထြက္ကာ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ္ျပန္လာခဲ့ၿပီး ေယာင္ခ်ာခ်ာႏွင့္ ဒိုက္ေတြထထိုးသည္။

ေယာက္်ားခ်င္းပါတာခ်င္းအတူတူပဲဆိုၿပီးေျပာရေအာင္ အခုျမင္လာတာကကိုယ့္ခ်စ္သူရဲ႕ဟာပိက်ိေလး...

ျမင္လိုက္ရတဲ့သူေတာင္ဒီေလာက္ျဖစ္ေနတာ သူ႔ခ်စ္သူေလးဆိုရင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ႐ွက္ေနလိုက္မလဲ...

ဒီေလာက္႐ွက္ေနရင္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္သူတို႔ s** လုပ္ရင္....

ေကာင္းကင္ကိုယ့္ပါးကိုယ္ထပ္႐ိုက္လိုက္သည္။

"ဘာေတြေတြးေနတာလဲ...
စစ္ေကာင္းကင္ႏိုင္!!"

တစ္ေယာက္တည္း ကိုယ့္ဘာသာဆုံးမရင္း တစ္ေယာက္တည္း ေယာက္ယက္ခတ္ေနတဲ့သူက တကယ္ကို ဗ႐ုတ္သုတ္ခႏိုင္သည္။

ဒါလည္းမင္းကိုခ်စ္မိသြားခဲ့လို႔ပါ....

ထိုညကသူတို႔အခ်ိန္မွန္ online မွာ chat ၿပီး ဖုန္းေျပာတာေတာင္ ဝရန္တာထြက္ၿပီး မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ရဲၾက....

ေကာင္းကင္ရဲ႕အိမ္မက္ေတြက အရင္ညေတြလိုမဟုတ္ဘဲ ညစ္ညမ္းေနခဲ့ျပန္ေတာ့ အိပ္ရာႏိုးႏိုးခ်င္း ပါးကို႐ိုက္ေနရျပန္သည္။

◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽

ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေပမယ့္ training ေခၚ၍ ေကာင္းကင္တို႔သြားရရာ သလင္းျမဴလည္း လိုအပ္တာေတြေက်ာပိုးအိတ္ထဲထည့္ၿပီး ထုံးစံအတိုင္း လိုက္သြားသည္။

သူ႔လိုဘဲ ကိုယ့္ရည္းစားကိုဂ႐ုစိုက္ဖို႔ပါလာသည့္ ေကာင္မေလးေတြလည္း႐ွိသည္။

သူ႔ကိုလက္လွမ္းျပလိုက္ လူလစ္ရင္ fly kiss ေတြေပးလိုက္ႏွင့္ ေနပူပူမွာ ေကာင္းကင္တစ္ေယာက္သာ အစြမ္းကုန္ၿဖီးေနသည္။

"စူးေနေရာင္ထက္.... "

ေကာင္းကင္ကိုသာအာ႐ုံေရာက္ေနသည့္ သလင္းျမဴမွာ ေဘးနားမွ သူ႔ကိုေခၚေနသည့္ မိန္းကေလး၏အသံကိုမၾကား....

"စူးေနေရာင္ထက္... "

သူ႔ပုခုံးကိုလာကိုင္ေသာလက္ေၾကာင့္သာ သလင္းျမဴ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။

မ်က္မွန္ဝိုင္းေလးႏွင့္ထိုမိန္းကေလးက သူနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္သြားေတာ့ ႐ွက္ကိုး႐ွက္ကန္းျဖစ္ေနသည္။

ဘာလဲဟ....

ထိုေကာင္မေလးရဲ႕အေနာက္မွာ သူ႔ကိုအာ႐ုံစိုက္ၿပီး တြတ္တြတ္တြတ္တြတ္ႏွင့္ ဘာေတြေျပာေနၾကမွန္းမသိသည့္ မိန္းကေလးတစ္သိုက္...

"စူးေနေရာင္ထက္ကေဘာလုံးအသင္းထဲမပါဘူးလားဟင္..."
"မပါဘူးဗ်.....
စိတ္မ႐ွိပါနဲ႔...
ဒီကအမိကဘယ္သူလဲဟင္...."
"တို႔ကိုမမွတ္မိဘူးလား....
မေန႔ညကပဲ FB မွာ friend ျဖစ္သြားတာ
account name က မွဴးၾကည္သာေလ..."

ေရာ္ ခက္ၿပီ...
FB က friend requests ေတြဆို mutual ႐ွိရင္ confirm ခိုင္းတဲ့စူးေနေရာင္ထက္ေၾကာင့္သာသူ confirm တာ...

"Profile ပုံနဲ႔အျပင္ကသိပ္မတူလို႔မမွတ္မိတာထင္တယ္..."

ဘယ္ေလာက္ေတာင္ effect ပိေနလဲမသိ....

ထိုအမိကသူ႔ေဘးမွာေတာင္ ကပ္ထိုင္လိုက္ေသးတယ္...

"မေန႔ညက online ေပၚမွာ႐ွိရက္နဲ႔ တို႔ကို ဘာလို႔ reply မျပန္တာလဲဟင္..."

ဘဲနဲ႔ chat ေနလို႔ေဟ့!!!

"မေတြ႔မိလိုက္လို႔ပါ..."
"စကားျပန္ေျပာသားပဲ..."

ငါအေနတာမွမဟုတ္တာအစစ္မရယ္...

"စူးေနေရာင္ထက္ကၾကားရတဲ့သတင္းေတြအတိုင္း မာနႀကီးတယ္ေနာ္..."
"အင္း..."

ခပ္ေခ်ေခ်ပဲ..

"တို႔က IC (Industrial Chemistry) final ကပါ..."

ထင္ေတာ့ထင္သားပဲ အိုႀကီးအိုမနဲ႔ ေက်ာင္းမၿပီးခင္ ရရာလိုက္ဆြဲေနမွန္း...

(AN: ထိ႐ွ 😭)

"စူးေနေရာင္ထက္ကအရမ္းေခ်ာတယ္ေနာ္...."

ပါးစပ္နဲ႔ေျပာေနရတာအားမရလို႔ ထိုအမိလက္က သူ႔ကိုလာထိသည္။

"ေဘာလုံးအသင္းထဲမပါဘဲ training ဆင္းတာကိုဘာလာလုပ္တာလဲဟင္.... "
"အစ္မတို႔ကေရာဘာလာလုပ္တာလဲ...."
"မမက ျမတမာအေဆာင္မွာေနတာေလ....
Ruby ကိုမုန္႔လာစားတာ...အဟင္း..."

ေအာ့....
သူငယ္လာေထာင္တာကို အန္ခ်င္စရာအသံနဲ႔ေျပာေနတယ္...

"မမထက္ငယ္တယ္ဆိုေတာ့ ေမာင္ေလးလို႔ပဲေခၚမယ္ေနာ္..."

သလင္းျမဴ မဲ့ခ်င္ေနသည့္ အခြက္ကိုမနည္းထိန္းကာ ေခါင္းသာညိတ္လိုက္သည္။

"ေမာင္ေလးကအသားေလးကိုေဖြးေနတာပဲေနာ္....
ေယာက္်ားေလးဆိုေတာ့ အလွအပေတြအရမ္းစိတ္မဝင္စားဘူးမလား..."

ဒါကသူ႔ကို စိုလားေျခာက္ေနလားဆိုၿပီး သြယ္ဝိုက္ေမးမွန္း သလင္းျမဴခ်က္ခ်င္းနားလည္ကာ အစြမ္းကုန္ျပဳံးရင္း မတ္မတ္ထိုင္ေနသည့္ ခါးကိုႏြဲ႔ေႏွာင္းလိုက္သည္။

"အစ္မကလည္း ေယာက္်ားေလးလည္းအလွအပႀကိဳက္တာေပါ့..."

လက္ေခ်ာင္းေတြကို ပုံမွန္ထက္ေကာ့ကာ ထိုအမိေ႐ွ႕ထိုးျပလိုက္သည္။

"ေျခသည္းလက္သည္းေလးေတြကိုဆိုဆိုင္မွာဘဲသြားညႇပ္ျဖစ္တာ...
Spa လည္းတစ္ပတ္တစ္ခါပုံမွန္သြားတယ္..."

ေက်ာပိုးအိတ္ထဲက sun cream ဘူးကိုထုတ္လိုက္သည္။

"ေနပူထဲအသားမဲမွာစိုးလို႔ ဒီလို sun cream ေလးလည္းေဆာင္ထားရတယ္...
ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကိုလည္း လွလွေလးျဖစ္ေအာင္ျပင္ထားရတာ...
ဘယ္လိုလဲ ကြၽန္ေတာ္လွတယ္မလားဟင္..."

ထိန္းမရေအာင္ပ်က္ယြင္းေနသည့္ ထိုအမိ အခြက္ေၾကာင့္ ရယ္ခ်င္ေနသည္ကို တင္းထားရသည္။

"အင္း...အဟင္း..
လွတယ္...
အစ္မသူငယ္ခ်င္းေတြေခၚေနလို႔ သြားေတာ့မယ္ေနာ္..."

ေနပူထဲ training ဆင္းရတဲ့ေကာင္းကင္အသားေတြစပ္မွာစိုးလို႔ ယူလာေပးသည့္ sun cream ကအသုံးတည့္သြားသည္။

မွတ္ပလား....
ငါဟ!

"ခ်စ္ ခုနကဘယ္သူလဲ..."

ေခြၽးေတြႏွင့္ အေမာတေကာလာေမးသည့္ ေကာင္းကင္ကို အရင္အေမာေျဖခိုင္းရသည္။

"႐ွခ်င္လို႔ ပုလင္းကြဲပုံထဲ ဝင္တိုးခ်င္တဲ့ တစ္ေယာက္  ပါကိုရယ္..."

◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽◾◽