P.o.v Jeff
Xandra loopt weg. Ik loop achter haar aan. 'Is er iets?' Ze knikt. 'Dan pakt ze een stikje. Het is een zwangerschapstest. Er staan 2 streepjes. Zwanger dus. 'Hoe kan dit we hebben niks gedaan'. Ze zit met haar handen in haar haar. Ik ga naast haar zitten. 'Dat klopt maar bij wolven gaat het anders. Als je je ware bent tegen gekomen dan krijg je een baby. Alleen als de baby sterft bij geboorte dan zal er iets slechts gebeuren en een wolf kan maar 1 baby krijgen'. Ze kijkt me aan. Dan lacht ze, maar aan haar ogen kan ik zien dat ze bang is. 'Is het wel normaal op je 17e?' Ik knik. Ze ziet er heel bang uit. 'En als het kindje sterft kan er geen nieuwe komen toch?' Ik knik. Dan huilt ze. Ik probeer haar te troosten. 'Dus we hebben vijftig procent kans dat hij of zij het overleefd?' Weer knik ik. Ze ziet er niet heel vrolijk uit. Want ze zei me dat ze het liefst twee kinderen wilde zodat de een zich niet alleen hoefde te voelen. Ze gaat liggen. Terwijl de tranen over haar wangen lopen. Ik stap ook in bed en geef haar een zoen op haar voorhoofd. 'Het komt wel goed geloof me'. Ze draait zich om. 'Daar ben ik niet zo zeker van'.

P.o.v Aniek
Ik kan niet wachten om het te vertellen. Hij kijkt me vragend aan. Ik pak een stikje. Hij kijkt er naar en zet grote ogen op. Maar dan rollen er tranen over zijn wangen. 'Gaat het?' Hij knikt en lacht. Hij geeft me een zoen. Maar dan stopt hij. 'Wat is er?' Hij is nu bezorgd. 'Je hebt vijftig procent kans dat het kindje het overleefd. Dat weet je toch?' Dat was ik vergeten. Dan krijg ik pijn aan mijn buik. Het kindje schopt al. Ik lach en pak Ray zijn hand en leg die op mijn buik. Ray voelt het schopje en lacht ook. Hij is de ware dat weet ik door de baby. Alleen de vraag is zal het kindje het overleven? Ik hoop het wel. Maar dan bedenk ik me dat Nina en Nives nog steeds op hun bed liggen. Ik pak mijn spullen zonder wat te zeggen. Ray kijkt naar wat ik doe dan geef ik Nina een spuitje en daarna Nives. Na een paar minuten worden ze ook wakker. 'Jij hebt ook overal wat voor of niet'. Ik knik en lach. Dan hooren we iemand huilen. Xandra huilt. Ik loop de kamer uit en klop op hun deur. Jeff doet open. 'Mag ik binnen...'. Voor ik verder kan praten trekt Jeff me naar binnen. 'Is Xandra ook..?' Jeff knikt. 'Waarom huilt ze dan'. Jeff zucht. 'Door die vijftig procent kans'. Oh. Ik loop naar haar toe. 'Het komt wel goed'. Ze draait zich van me weg. 'Doet ze al de heletijd. Ook bij mij'. Dan pak ik haar hand. 'Ik ben zo terug'. Ik loop naar onze kamer en neem Nives mee. 'Nives pak jij haar hand is en leg een hand op haar buik'. Ze knikt en doet het. Dan zet ze grote ogen op. En loopt ze weg van Xandra en neemt Jeff en mij mee'. Ze schud haar hoofd. 'Geen teken van leven daar. Maar het kan zijn dat het nog zwak is en ik het niet goed kan voelen'. Jeff krijgt tranen in zijn ogen. En hij loopt weg.

P.o.v Jeff
Nives schud haar hoofd. 'Geen teken van leven daar. Maar het kan zijn dat het nog zwak is en ik het niet goed kan voelen'. Ik krijg tranen in mijn ogen. Ik loop van ze weg. Ik loop naar buiten. Over een week weten we het.

Een week later.

P.o.v Ray
Ik word wakker en ik hoor Aniek hyperventieleren. Het gaat gebeuren. Ik hou haar hand vast en help haar. 'Rustig aan'. Als de baby er is huilt het kindje. Aniek lacht. 'Het is een meisje'. Zeg ik. Ik wikkel haar in een doek en geef haar aan Aniek. Ze had al een naam bedacht en ik vond het een leuke naam. 'Hallo, welkom op deze wereld Laura'. Dan horen we Xandra weer huilen dit keer hard. Ik zie dat Aniek tranen in haar ogen krijgt. 'Ik denk dat het kindje van Xandra het niet heeft overleefd'. Zegt ze triest.

P.o.v Xandra
Ik krijg veel pijn aan mijn buik. Het kindje komt. Jeff helpt me. Maar als het kindje geboren is hoor ik niks. Jeff is stil. Ik moet heel hard huilen. Jeff wikkeld hem in een doek en geeft hem aan mij. Ik knuffel hem en huil. Dan komt Aniek binnen met haar kindje. Je hoord het kindje lachen. Die heeft het wel overleefd. Ik ben heel verdrietig. Niet alleen omdat hij dood is, maar ook omdat ik geen kinderen meer kan krijgen. Jeff komt naast me zitten. Hij wil hem over pakken maar ik weiger. 'Jeff waarom. Waarom?' Hij schud zijn hoofd. 'Ik weet het niet'. Ik laat Jeff hem nu wel over pakken. Ik draai me om en huil.

P.o.v Jeff
Ik breng hem weg. Als ik terug kom huilt ze nog steeds. En na mater het later wordt hoe erger ze gaat huilen. Dan slaapt ze en is het huilen gestopt. Dan komt Helen . 'Arme meid. Ik help jullie wel, maar dan kan ik niet beloven dat het kindje dit keer wel zal blijven leven'. Ik knik. Dan gaat Helen naar binnen via haar mond die een stukje open staat. En even later is ze weer terug. 'Ze zal over een maand weer bevallen. Nu hopen dat het nu goed gaat'. Ik knik. 'Dank je wel Helen'. 'Geen dank'. Zegt ze en dan verdwijnd ze weer. Ik sla mijn arm om Xandra heen. En ik fluister haar lieve woordjes in haar oor. Ik probeer wat te slapen maar dat gaat niet. Nadat ik uren heb wakker gelegen val ik eindelijk in slaap.

Zal het kindje het nu wel overleven of hebben ze weer de pech. Ik ga schrijf snel verder dus je kan het snel verder lezen :)