P.o.v Laura
Ik loop rond en loop bijna tegen Nicky aan.'Hoi Laura'. Ik knik. Hij pakt mijn hand en sleept me naar buiten. 'Wat is er Nicky?' Hij kijkt even weg. 'Ik heb wat ondekt wat je misschien niet leuk gaat vinden'. Ik kijk hem raar aan. 'Ik heb de gave om de toekomst te zien en jou toekomst is niet wat je denk'. Ik kijk hem vragend aan. 'Wil ik het weten?' Hij schud zijn hoofd. 'Ik denk het niet'. Dan gebeurd er iets wat pas over een paar weken zou moeten gebeuren. Ik transformeer, maar niet in een wolf. 'Dat wilde ik je dus zeggen'. Zegt Nicky. 'Maar hoe? Mijn ouders zijn beide wolven. Hoe kan ik een elfje zijn?' Dan transformeer ik terug. 'ANIEK!' Horen we Laurens roepen. 'Hij heeft het gezien'. Ik krijg tranen in mijn ogen. Nicky geeft me een troostende knuffel. 'Laura?' Ik draai me om. Mijn moeder staart me aan. 'Is het waar?' Ik zeg niks, maar Nicky knikt. Dan ren ik weg. Nicky komt achter me aan, en omdat hij een wolf is, teminste dat denk ik, is hij sneller. Hij haalt me in. 'Nu gaan ze me haten'. Zeg ik terwijl ik huil. 'Nee dat gaan ze niet geloof me'. Ik loop richting van een meer. Ik trek mijn schoenen uit en stop mijn blote voeten in het water. Het is best koud, maar dat kan me niet schelen. Nicky doet me na. 'Weet je zeker dat ze me niet gaan haten?' Hij lacht. 'Ik weet zeker dat ze je niet gaan haten. Aniek en Ray houden van je of je nou een wolf bent of niet'. Ik geef Nicky een dikke knuffel. Dan lopen we op blote voeten terug. 'Laura! Waarom liep je weg? En dank je dat je bij haar bleef Nicky'. Ik zeg niks en Nicky knikt. 'Maar Laura weet je waarom je geen wolf bent?' Als ik dat wist was ik niet zo geschrokken en teleurgesteld. Ik schud mijn hoofd. 'Hoe moet ik dat weten?' Mam kijkt naar Nicky. 'Weet jij het Nicky?' Hij knikt lichtjes. Ik kijk hen raar aan. 'Waarom zeggen jullie niks?' Nicky zucht. 'Ik denk niet dat je het wil weten'. En hij loopt weg. Waar is die zorgzame jongen van net gebleven? Ach ja. Hij fluisterd nog wat naar mam en loopt door. 'Laura het maakt me niet uit wat je bent en wat je kunt. Je bent en blijft mijn dochter en ik ben daar trots op. Ik hou van je zoals je bent'. Ik geef mam een knuffel en loop naar de kamer. Ik moet mijn spullen nog inpakken voor de reis naar Elgar. Dan komt Laurens binnen. 'Rot op Laurens'. Laurens is een beetje een vervelend kereltje. Waar je voor moet oppassen, want de krachten die hij krijgt zullen gevaarlijk zijn. Ik heb nu al medelijden met zijn mate.

Pfff. Waarom is Laura geen wolf?? En waarom wil niemand haar zeggen waarom ze geen wolf is? Lees verder :) en je weet het ;).