– Dziękuję – powiedziała Emily przez łzy, pociągając nosem.

– Um, ty... nie masz pojęcia...

– Moja przyjaciółka Julie też pisze muzykę w tym samym pokoju co on. To magiczne i szczęśliwe miejsce – powiedziałam im.

– Miło to wiedzieć – stwierdził Mitch, przytulając żonę.

– Wiem, że miał zaledwie siedemnaście lat, kiedy... Ale żył, robiąc jedyną rzecz, która sprawiała mu radość. Miał szczęście, że tak było, ponieważ niewielu ludzi się spełnia i znajduje swoją pasję – wyjaśniłam delikatnie.

– Miło było cię poznać. – Kobieta pociągnęła nosem.

– Mi też było miło was poznać.

///////////

Wyszłam z domu. Kiedy dotarłam na werandę, Luke już stał tam oparty o jeden ze słupków.

– Hej – przywitałam się.

– Hej – odpowiedział. Jego głos był chrapliwy od płaczu.

– Przepraszam, jeśli przekroczyłam granice.

– Nie, po prostu musiałem odejść. To było... Nie żałowałem zbyt wiele w swoim życiu, wiesz o tym, z wyjątkiem tego, że uciekłem przed rodzicami. Zwłaszcza, kłótni z mamą, więc... dziękuję.

– Pomogłeś mi tak wiele razy wcześniej. Tym razem ja chciałam pomóc tobie. Więc... po prostu zasługujesz na tak wiele. Więcej niż mogę ci dać, ale pomyślałam, że to dobry początek – wytłumaczyłam.

– Idealny. – Wziął moje ręce w swoje.

– Och! Julie wspomniała, że ​​Flynn powiedziała, że film z waszymi występami zyskuje na popularności na YouTube! – opowiedziałam mu chętnie.

Zmarszczył brwi i potrząsnął głową.

– Nie wiem, co to znaczy.

– To dobra informacja. Oznacza to, że ludzie kochają waszą muzykę.

Luke mi głęboko w oczy. Położył jedną dłoń na mojej talii, a drugą na policzku. Powoli przyciągnął mnie bliżej, a moje ramiona owinęły się wokół jego szyi. Pochylił się i nasze usta się spotkały. Było lekko i delikatne, zupełnie jak nasz pierwszy pocałunek w 1995 roku.

Coś szarpnęło. Luke upadł do tyłu, jęcząc.

– Luke! – Pobiegłam do przodu, aby udzielić mu wsparcia.

– Nie mamy dużo czasu. Muszę powiedzieć Julie.