Als je Undertale hebt gekeken zal je je al sad voelen door het liedje..

Link p.o.v.

Ik lag tegen Joost aan, wat had ik dat gemist. Ik was al een paar dagen zijn oppas leek het wel, terwijl het normaal andersom was omdat hij de oudste was. 'Jullie zijn echt cute samen.' Zei Jeremy die Harm op zijn schoot had liggen. Ik glimlachte en zei:' We hebben ook al veel meegemaakt.' Jeremy zuchtte en vroeg:' Mag ik je een geheim vertellen Link?' Ik knikt. 'Is het raar dat ik soms denk dat Harm me niet meer leuk vind.' Ik schudde mijn hoofd en zei:' Dat betekent dat je gewoon bang bent om dat het uit gaat. En geloof me, dat is echt heel lief.' Jeremy bloosde en zei:' Alleen soms weet ik het gewoon niet meer... hij is zo behulpzaam... ik verdien hem gewoon niet.' 'Jer! Je verdient hem wel! Je bent leuk, aardig en jullie passen te goed bij elkaar!' Jeremy zuchtte en aaide Harm. 'Ik hoop dat je gelijk hebt...' zei hij tegen mij. 'Jer, niet zo onzeker. Je blijft bij Harm wat er ook gebeurd.' Jeremy glimlachte zachtjes. Ik glimlachte terug.

Ik werd wakker doordat iemand me zachtjes neerlegde, alleen ik deed gewoon door alsof ik sliep en bleef liggen. 'Link, word je wakker?' Vroeg Joost. Ik glimlachte en opende mijn ogen en deed ze gelijk weer dicht vanwege het licht. Joost lachte en ik lachte mee. Niet omdat het grappig was, gewoon omdat ik blij was dat Joost weer kan lachen. Joost leunde tegen een boom en zei:' Het eten is klaar.' Ik stond en op en zei:' Gaat het al met je voet?' Joost schudde zijn hoofd en zei:' Maar zo erg is het nou ook weer niet. 'Moet ik je helpen?' Joost schudde zijn hoofd en zei:' Hoeft niet.' We gingen met zijn vieren in een rondje zitten met het eten wat Harm voor ons had gemaakt.

Toen we het eten op hadden zei ik:' Joost, Jeremy. Blijven jullie hier? Ik en Harm gaan op pad. Kijken of we een ziekenhuis vinden voor Joost zijn voet en aanvallen.' Jeremy keek angstig. 'Maar als Joost zo'n aanval krijgt... weet ik niet wat ik moet doen...' 'We zijn zo snel mogelijk terug. En als het toch gebeurd, bel me, zoek hulp of probeer iets.' Jeremy knikte en ik en Harm liepen weg.

Joost p.o.v.

Jeremy zat tegenover me en zei:' Wat ga je doen?' 'Ik denk slapen. Heb geen oog dicht gedaan gisteravond.' 'Dus je hoorde mij en Link praten?' Ik knikte en glimlachte. 'Je hoeft echt niet bang te zijn, echte liefde doorstaat alles.' Zei ik. Jeremy glimlachte en zei:' Ga maar slapen. Ik zorg dat er niks gebeurd.' Ik leunde tegen een boom aan en langzaam vielen mijn ogen dicht.

'Joost, ik haat je! Je kan niks!' Huilend lag ik op de grond. De kinderen trapten me in elkaar. Ze zeiden dat ik een debiel was, de straf van god... Het deed me zoveel pijn. Wat kon ik eraan doen dat ik die aanvallen heb? Kinderen zijn zelfs bang voor me... De juffrouw keek naar het groepje jongens dat me in elkaar trapten. Maar zelfs zij deed niks.

De beelden flitsten voorbij. 'Nee, niet weer...' de pijn die ik toen voelde, voelde ik nu weer. Alleen mijn adem stopte. 'Jeremy...' zei ik zachtjes. Jeremy keek naar mij en zei:' Oh god...' hij pakte zijn mobiel en belde Link. 'Kut voicemail... Ja, Link... kom nu! Joost heeft weer een aanval.' Hij hing op en riep:' Iemand, help!' Niemand gaf antwoord. Jeremy zuchtte en zei:' Joost, rustig. Alles komt goed.' Hij knuffelde maar ik voelde me op een of andere manier niet veilig. Ik wou Link, en hij is het enige wat ik wou. De pijn werd steeds erger en mijn gezicht werd langzaam blauw. 'Nee, Joost! Verlaat me niet!' Alles werd zwart voor mijn ogen en ik kon het niet laten om me mee te laten nemen door de zwarte duisternis.

Link p.o.v.

Ik rende terug. 'Link rustig! Jeremy heeft het vast onder controle.' Maar ik wist het niet. Ik liep rende naar de plek en zag Jeremy huilend zitten. Joost lag naast hem. Hij had zijn ogen gesloten. 'I-is hij dood?' Ik voelde zijn hartslag maar voelde niks. Ik barste uit in huilen. Dit was de eerste keer dt ik gehuild had... maar het maakte me niks uit. Ik knuffelde het levenloze lichaam, in de hoop dat ik Joost zijn stem weer hoorde. Die kut aanvallen... huilend liet ik mezelf op de grond zakken, nog steeds met Joost in mijn armen. Harm en Jeremy knuffelden me. 'Joost, verlaat me niet.' Maar het was te laat... als ik nou gewoon eerder hier was was hij er nog. Ik rende weg met Joost in mijn armen. 'Joost, ik kom naar je toe.' 'Nee Link! Doe dit niet!' 'Ik moet!' Harm pakte me vast en knuffelde me. Ik probeerde uit zijn greep te komen maar mijn energie was op. Ik viel op de grond ik hoorde iemand zeggen:' Als je het echt wel, doe het... maar neem dit met je mee. Harm gaf me een ketting met de L, H, J en nog een J erop. Ik deed hem om en rende naar het water. 'Joost, ik kom eraan!' Ik liep het water in met mijn hoofd onderwater. Langzaam werd ik omringt door het zwarte en ik stierf... terwijl Harm en Jeremy huilend toe keken stierf ik... Ik wou dit... Joost, nog heel even en ik kan weer in je armen liggen. En toen kon ik zelfs niet meer denken... ik was echt dood... en zou nooit meer terug komen.

Wow....
Ik hoop dat jullie het mooi vonden...
Laterrrrr