Link p.o.v.

Lachend stond mijn vader voor mij. Hij zei:' Als we de kans krijgen laten we jou achter.' Mijn moeder lachte dronken mee met de lege fles in haar handen. Mijn ogen werden gevuld met tranen. 'Wees een man!' Zei mijn vader. 'Auw!' En alweer een rode striem werd gevormd op mijn rug. 'En nu luisteren naar je vader!' Zei mijn moeder met een gemene grijns en sloeg de fles kapot op mijn hoofd. Toen werd alles zwart.

Badend in het zweet werd ik wakker. 'Hey, Link. Gaat het?' Vroeg Diem. 'Ja... alleen een nachtmerrie.' Zei ik zachtjes. 'Oke...' zei Diem. Eerder een flashback....

Harm p.o.v.

'Yo, Harmen wakker worden!' Ik kreunde. 'Waarom...?' Zei ik kreunend met mijn ogen stijf dicht vanwege het licht. 'Harmen! Je moet meekomen!' Ik hoorde een meisje stem. 'Noem me niet zo...' zei ik kreunend. Ik hoorde een zucht en kort daarna werd er een kussen naar m'n hoofd gesmeten. 'Au!' Zei ik. Ik ging rechtop zitten en ik gooide het kussen terug naar het meisje. 'Wie ben je eigenlijk?' 'Nou, ik ben Cleo.' Zei het meisje die me uit mijn bed probeerde te trekken. Ik stapte uit bed. 'Cleo, kom je?!' Hoorde ik iemand anders ergens buiten de tent schreeuwen. 'Ja, ik kom!' En ze rende weg.

Ik loop mijn tent uit. 'Hey, Cleo. En wie is dit?' Vroeg ik aan Cleo en wees naar het meisje dat naast Cleo stond. 'Dat is Daniele.' Zei ze. 'En wie ben jij?' Vroeg Daniele. 'Ik ben Harm.' Zei ik. Ze knikte en ze liep weg.

Joost p.o.v.

'Hallo?' Mijn stem galmde door de kamer. 'Iemand?' Geen reactie. 'Link?' Nog steeds helemaal niks. Ik zuchtte. 'Moet dit?!' 'Joost...' hoorde ik iemand huilend zeggen. Het was een meisjes stem. Dus het kon helaas Link niet zijn. Ik probeerde te bewegen. Alleen het lukte niet. 'Wie is daar?' Wou ik zeggen alleen er kwam niks meer uit mijn keel dan een vage piep. 'Omg, wat ben ik blij dat je nog leeft.' Ik voelde twee armen om me heen. Ik probeerde haar weg te duwen alleen ik had geen kracht. 'Link! Help me...' wou ik schreeuwen, alleen er kwam nog steeds niks uit mijn keel. Geen geluid, geen adem.... 'Laat mij eens.' Hoorde ik een zware stem zeggen. De armen gingen weg en er werd in mijn gezicht geslagen. 'Stop!' Schreeuwde ik. Alleen niemand zei iets terug. Alsof ik niet besta.

-jinteYTfreak88-